Ore Monogatari - Ep 02

Ore Monogatari - Ep 02

"تاکئو، شاید تو بتونی اون شوالیه زره پوش و درخشان باشی ... "

فکر نمی کنم فقط من باشم که جو و فضای این انیمه رو با انیمه های دیگه ی این فصل متفاوت می بینم. یک جور حس خیلی خاص در طول تمام دقایق انیمه پا پرجاست و با اینکه تاکئو یه کارکتر خیلی گنده ست و خشن به نظر میرسه ولی ناخودآگاه لطافت خاصی بخاطر فضای داستانی بر روی کارکترش چیره شده. اینکه دوست داره یاماتو و سونا رو حمایت کنه و از اونا یه زوج بوجود بیاره، ممکنه در طول ادامه انیمه شکل متفاوتی به خودش بگیره؛ دوست ندارم تا ابد همین حالت حمایت دوستی اون دوتا رو از طرف تاکئو ببینم .. بلاخره تو یک مدت زمانی نزدیک و هفته های آینده باید ذهنیت تاکئو عوض بشه و کمی خودخواهی به خرج بده. تو این بین به نظر میرسه عوامل دیگه ای هم وجود دارند که این شرایط رو برای تاکئو مهیا می کنند .. عواملی مثل احساس خود یاماتو به تاکئو که به صورت واضح به تصویر کشیده شده و میشه فهمید که کوچکترین نظری روی سونا نداره. و از طرف دیگه در طول این اپیزود من حس کردم سونا هم متوجه احساس تاکئو شده و صحنه قدم زدنشون به سمت خونه و صدا زدن "یاماتو" و توجه ای که تاکئو به حرف سونا کرد، خودش نشون دهنده اینه که سونا مقداری از اینکه تاکئو جذب یاماتو شده با خبره.

از هر چی که بگذریم، نباید از نکته مثبت بزرگی که درون انیمه خیلی خوب داره خودشو نشون میده، به سادگی عبور کنیم؛ واقعاً ترکیب چهره غول پیکر و زمخت تاکئو با لطافت و طراوتی که درون چهره یاماتو هست، فوق العاده دلچسبه و دیدن رودرویی این دو کارکتر به هیچ وجه خسته کننده نمیشه .. حالا فرقی نمی کنه که کجا باشه؛ چه در حال کیک خوردن باشیم و تاکئو از خوشمزگی کیک صحبت کنه و یاماتو از خجالت سرخ بشه و چه وقتی که تاکئو برای نجات جون یاماتو پا پیش بذاره و در کنارش یاماتو با اون چهره کاوایی از زور زیاد خودش صحبت کنه ... همه اینها جز اون ترکیب بی نهایت خوب انیمه هستند و من بهشون علاقه دارم.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- پیام های یاماتو واقعاً هم بامزه و رنگارنگ بودن :



- نجات یاماتو :



- صحنه چسب زدن روی صورت تاکئو خیلی جالب از آب در اومده بود :



- مگه میشه این لبخندها رو دید و مثل تاکئو به در و دیوار نخورد؟!