Nagato Yuki-chan no Shoushitsu
توضیحات و نظر شخصی :
کیوتو انیمیشن اسمی آشنا برای اهالی انیمه ست؛ همه ما بارها وارد محیط
زیبای انیمیشن این استودیو شدیم و لذت خاصی رو از دیدن انیمه های این
استودیو بردیم .. و بذارید توصیه ای بهتون بکنم .. اگه با کیوتو انیمیشن
آشنا هستید، به استودیو علاقه دارید و خودتونُ یک Die Hard فن این استودیو
می دونید، باید دیدن Suzumiya Haruhi ها رو یک Must See برای خودتون
بدونید .. یک سری انیمه ای خیلی محبوب و پر از رمز و راز که با محیطی
مدرسه ای، ساده و تکراری شروع میشه و با یک سوژه داستانی پر از خلاقیت
بیننده رو به دنبال خودش می کشونه. داستانی با محوریت "سوزومیا هاروهی"،
دختری که قدرتی خداگونه داره و می تونه دنیای واقعی رو به تغییر واداره و
البته نکته مهم داستان اینه که، خود هاروهی از وجود این قدرت بی خبره و
اینجاست که کیون، پسر داستان ما وارد زندگی هاروهی میشه و مجبور میشه با
قدرتی که حتی خود استفاده کننده از وجودش خبر نداره، دست و پنجه نرم کنه
...
این خلاصه ای اولیه ای در مورد فصل اول سری هست و برای اینکه بهتر با فضای این سری آشنا بشید، باید خودتون به سراغ کار برید .. سطح انیمیشن از کیفیت بالایی برخورداره .. وقتی سال ساخت فصل اول انیمه (2006) رو در نظر بگیرید و پا به دنیای انیمه بذارید، متوجه میشید که چقدر کیوتو انیمیشن خوب عمل کرده و وقتی روال پیشروی بعد از این کار رو تماشا کنید، سیر صعودی کیفیتی این استودیو رو به خوبی متوجه میشید .. ساخت سری دوم در سال 2009 و البته فیلم سینمایی سری که در سال 2010 پخش شد و باز هم باب میل طرفداران سری قرار گرفت. روی هم رفته با اینکه سری Suzumiya Haruhi اثری موفق محسوب میشه ولی نکات ریز و حاشیه ای خاصی در مورد این سری وجود داشت که مدت ها محفل های انیمه رو گرم کرده بود و بحث داغی رو به جریان انداخته بود .. نکته هایی مثل پدیده باورنکردنی Endless Eight ؛ آرکی فوق العاده عجیب که در شروع فصل دوم این انیمه شکل گرفت و خیلی ها اون رو یک بدنامی و رسوایی برای کیوتو انیمیشن و سری می دونستند. شخصاً وقتی برای اولین بار این هشت اپیزود تکراری که کمی جزییاتی متفاوت داشتند رو میدیدم، به دنبال نشونه، ردپا و یا علامت خاصی بودم که درون این اپیزودها قرار داده شده بود و اصلاً تصورش رو نمی کردم که تمام دنبال کردن اپیزودها به پوچی سپری بشه .. هر چند الان که بهش فکر می کنم، کمی کار کارگردان و اینکه خواسته بود کاری متفاوت انجام بده رو تحسین می کنم ولی حقیقت موضوع اینه که، جواب نداده بود ... ! چیزی که دوست داشتیم، دیدن تجمع کارکترهای عالی این انیمه و دیدن سوژه ها و اتفاقات خاص دنیای این اثر بود و نه اینکه یک اپیزود رو هشت هفته تکرار کنیم و باز دوباره همون اتفاقات هفته قبل رو ببینیم .. حالا اینکه زاویه دوربین کمی تغییر کنه، چیزی رو به محیط داستان اضافه نمی کرد .. درک می کنم که اون می خواسته حس یک چرخه زمانی تکراری رو به بیننده القا کنه .. ولی هشت اپیزود؟ ... هشت هفته؟ ... خدا رو شکر می کنم که من اون زمان این انیمه رو به صورت هفتگی نمی دیدیدم وگرنه شاید بعد از هفته سوم و چهارم بیخیال دیدن انیمه میشدم و اونو دراپ می کردم.
بهرحال Endless Eight مربوط به مدتها پیشه و بعد از اون هشت اپیزود تکراری لحظات خیلی جذابی رو به چشم دیدیم و البته فیلم سینمایی سری بی نهایت لذت بخش بود و پایان بخش زیبایی برای سری بود .. می تونیم کمی عقب گرد کنیم و Endless Eight رو از خاطر ببریم .. حداقل بخاطر حس مرموز خوب سری هم که شده، ارزش سعی کردن، امتحان کردن و به پیش رفتن رو داره .. من که اینکارو می کنم و حالا که چندین سال از دیدن این انیمه می گذره، وقتی به عقب نگاه می کنم، می بینم چیزی جز حس خوب از این انیمه در ذهن من باقی نمونده و Endless Eight رو مدتهاست که فراموش کردم.
اما حالا سری جدید با نام Nagato Yuki-chan no Shoushitsu برمی گرده و اینبار نه تنها ژانرهای انیمه عوض شده، بلکه نکته قوت انیمه، عاملی به نام "کیوتو انیمیشن" هم در سری وجود نداره و به جای اینکه باز هم کیفیت بالایی از سطح انیمیشنی ببینیم و بار دیگه در دنیای کیوتو انیمیشن غرق بشیم، باید به دیدن سطح انیمیشنی استودیوی Satelight رضایت بدیم. البته منظور این نیست که Satelight فاجعه ست، قراره بدترین انیمیشنی که تا بحال دیدیم رو ارائه بده ... نه، اینجوریا نیست .. وقتی ژانرهای سری جدید، مانگای اثر رو چک کنید و کمی با فضای انیمیشنی Satelight آشنا باشید، یه جورایی با قضیه کنار میاید و رضایت از استودیو رو پیدا می کنید. مسئله و نکته کلیدی اینه که باید سطح انتظاراتتون رو پایین بیارید .. این همون سری انیمه ای محبوب همیشگیه ولی با ظاهری متفاوت و دنیایی خارج از دنیایی که قبلاً به چشم دیدیم .. من فکر می کنم با توجه به اینکه انیمه بیشتر قراره وارد ژانر مدرسه و کمدی بشه، Satelight بتونه کار خوبی رو انجام بده و حداقل تو تریلر کار به نظر میرسید فضای بدی رو خلق نکردند. کیوتو انیمیشن خیلی خوب از پس به تصویر کشیدن فضای ماوراطبیعه و فانتزی سری های قبلی بر اومده بود ولی تو سری جدید خبر خاصی از اون دنیای اسرارآمیز نیست و بیشتر قراره فضایی ساده رو به چشم ببینیم. بهرحال تغییر استودیوی کار مشخصاً کمی ناامید کننده ست ولی با در نظر گرفتن شرایط محتوایی میشه با این موضوع کنار اومد.
خوشبختانه .. خوشبختانه، دوبلورهای خیلی خوب کار برمی گردند .. دوبلورهایی مثل Sugita Tomokazu که این فصل قراره حسابی سرش شلوغ باشه و Gintama رو هم در دست گویندگی داره. کارکتر کیون با وجود Sugita و مونولوگ های اون بود که معنا پیدا می کرد و حقیقتاً Sugita بود که به این کارکتر ارزش بخشیده بود. ناگاتو یوکی، کارکتر اصلی انیمه رو Chihara Minori گویندگی می کنه .. خاطره خیلی خوبی از این دوبلور بخاطر انیمه Minami-ke در ذهن من نقش بسته و در کنار اون، کار این گوینده تو نقش یوکی هم واسم خاطرانگیزه .. صدای خاص و زیبایی داره که دوست دارم بار دیگه اونو در کنار صدای Sugita بشنوم .. می دونم و مطمئنم که زوج خوبی میشن. بجز این دو نفر، بقیه کارکترها و دوبلورها هم حضور دارند و جالبی قضیه اینه که حتی کارکتر هاروهی هم در بین کارکترها به چشم می خوره که خیلی کنجکاوم نقش و مقدار زمانی که به کارکترش اختصاص داده میشه رو ببینم .. دوست دارم بازم اداهای خاص هاروهی رو به چشم ببینم ولی فکر نمی کنم تمرکز زیادی بهش داده بشه .. حضور پیدا کردن هاروهی و یوکی در یک صحنه کافیه که تا چشم من رو به سمت هاروهی بچرخونه و یه جورایی هاروهی بصورت غیرارادی برای من و خیلی ها اولویت کارکتری پیدا می کنه. جنبه کارکتری خیلی جذابی داشت که تو فصل های قبلی به خوبی بهش پرداخته شد. بهرحال اینجا دیگه محوریت هاروهی نیست و باید ببینیم چقدر قراره به یوکی پرداخته بشه و چقدر شخصیت متفاوتی نسبت به سری های قبلی از یوکی خواهیم دید.
شاید نقطه ضعفی که برای انیمه میشه در نظر گرفت، کارگردانی اون باشه که به عهده Wada Junichi هست. ایشون بجز چند کار اپیزودیک از انیمه هایی مثل Gosick و UN-GO: Inga-ron کار خاص دیگه ای انجام نداده و معلوم نیست با در اختیار داشتن سکان هدایت این کشتی بتونه با طوفان های پیش روی خودش مقابله کنه. بذارید خوش بین باشیم و کم کار بودن کارگردان رو دلیل بر ناموفق ظاهر شدنش ندونیم .. کار آهنگسازی و موسیقی متن سری به عهده Kato Tatsuya هست که از جمله کارهای قبلی ش میشه به Free ، Gingitsune ، Mirai Nikki ، Sora no Method و ... اشاره کرد و همچنین ایشون قراره کار آهنگسازی انیمه دیگه ای از انیمه های بهاری رو به عهده داشته باشه. (Shokugeki no Souma) .. و روی هم رفته با وجود پتانسیل کاری خوب، دوبلورهای عالی و نکات مثبت دیگه ای که وجود خواهد داشت، میشه همچنان بخاطر مرموز نبودن سری کمی ناراضی بود .. می دونم این ذهنیت بین طرفداران سری قبلی که چشم به راه سری جدید هستند، وجود داره ولی فکر می کنم برای اینکه بتونیم از سری لذت ببریم، باید با دید متفاوتی به سراغش بریم .. با دید و ذهنیتی که انیمه پیش روی خودمونُ یک انیمه ماوراطبیعه و مرموز ندونیم، بلکه یک انیمه کمدی و شیرین ببینیم. باید نشست و دید که این انیمه چقدر می تونه رضایت بخش باشه و آیا می تونه گوشه ای از فصل خوش بهارمونُ پر کنه یا نه.
این خلاصه ای اولیه ای در مورد فصل اول سری هست و برای اینکه بهتر با فضای این سری آشنا بشید، باید خودتون به سراغ کار برید .. سطح انیمیشن از کیفیت بالایی برخورداره .. وقتی سال ساخت فصل اول انیمه (2006) رو در نظر بگیرید و پا به دنیای انیمه بذارید، متوجه میشید که چقدر کیوتو انیمیشن خوب عمل کرده و وقتی روال پیشروی بعد از این کار رو تماشا کنید، سیر صعودی کیفیتی این استودیو رو به خوبی متوجه میشید .. ساخت سری دوم در سال 2009 و البته فیلم سینمایی سری که در سال 2010 پخش شد و باز هم باب میل طرفداران سری قرار گرفت. روی هم رفته با اینکه سری Suzumiya Haruhi اثری موفق محسوب میشه ولی نکات ریز و حاشیه ای خاصی در مورد این سری وجود داشت که مدت ها محفل های انیمه رو گرم کرده بود و بحث داغی رو به جریان انداخته بود .. نکته هایی مثل پدیده باورنکردنی Endless Eight ؛ آرکی فوق العاده عجیب که در شروع فصل دوم این انیمه شکل گرفت و خیلی ها اون رو یک بدنامی و رسوایی برای کیوتو انیمیشن و سری می دونستند. شخصاً وقتی برای اولین بار این هشت اپیزود تکراری که کمی جزییاتی متفاوت داشتند رو میدیدم، به دنبال نشونه، ردپا و یا علامت خاصی بودم که درون این اپیزودها قرار داده شده بود و اصلاً تصورش رو نمی کردم که تمام دنبال کردن اپیزودها به پوچی سپری بشه .. هر چند الان که بهش فکر می کنم، کمی کار کارگردان و اینکه خواسته بود کاری متفاوت انجام بده رو تحسین می کنم ولی حقیقت موضوع اینه که، جواب نداده بود ... ! چیزی که دوست داشتیم، دیدن تجمع کارکترهای عالی این انیمه و دیدن سوژه ها و اتفاقات خاص دنیای این اثر بود و نه اینکه یک اپیزود رو هشت هفته تکرار کنیم و باز دوباره همون اتفاقات هفته قبل رو ببینیم .. حالا اینکه زاویه دوربین کمی تغییر کنه، چیزی رو به محیط داستان اضافه نمی کرد .. درک می کنم که اون می خواسته حس یک چرخه زمانی تکراری رو به بیننده القا کنه .. ولی هشت اپیزود؟ ... هشت هفته؟ ... خدا رو شکر می کنم که من اون زمان این انیمه رو به صورت هفتگی نمی دیدیدم وگرنه شاید بعد از هفته سوم و چهارم بیخیال دیدن انیمه میشدم و اونو دراپ می کردم.
بهرحال Endless Eight مربوط به مدتها پیشه و بعد از اون هشت اپیزود تکراری لحظات خیلی جذابی رو به چشم دیدیم و البته فیلم سینمایی سری بی نهایت لذت بخش بود و پایان بخش زیبایی برای سری بود .. می تونیم کمی عقب گرد کنیم و Endless Eight رو از خاطر ببریم .. حداقل بخاطر حس مرموز خوب سری هم که شده، ارزش سعی کردن، امتحان کردن و به پیش رفتن رو داره .. من که اینکارو می کنم و حالا که چندین سال از دیدن این انیمه می گذره، وقتی به عقب نگاه می کنم، می بینم چیزی جز حس خوب از این انیمه در ذهن من باقی نمونده و Endless Eight رو مدتهاست که فراموش کردم.
اما حالا سری جدید با نام Nagato Yuki-chan no Shoushitsu برمی گرده و اینبار نه تنها ژانرهای انیمه عوض شده، بلکه نکته قوت انیمه، عاملی به نام "کیوتو انیمیشن" هم در سری وجود نداره و به جای اینکه باز هم کیفیت بالایی از سطح انیمیشنی ببینیم و بار دیگه در دنیای کیوتو انیمیشن غرق بشیم، باید به دیدن سطح انیمیشنی استودیوی Satelight رضایت بدیم. البته منظور این نیست که Satelight فاجعه ست، قراره بدترین انیمیشنی که تا بحال دیدیم رو ارائه بده ... نه، اینجوریا نیست .. وقتی ژانرهای سری جدید، مانگای اثر رو چک کنید و کمی با فضای انیمیشنی Satelight آشنا باشید، یه جورایی با قضیه کنار میاید و رضایت از استودیو رو پیدا می کنید. مسئله و نکته کلیدی اینه که باید سطح انتظاراتتون رو پایین بیارید .. این همون سری انیمه ای محبوب همیشگیه ولی با ظاهری متفاوت و دنیایی خارج از دنیایی که قبلاً به چشم دیدیم .. من فکر می کنم با توجه به اینکه انیمه بیشتر قراره وارد ژانر مدرسه و کمدی بشه، Satelight بتونه کار خوبی رو انجام بده و حداقل تو تریلر کار به نظر میرسید فضای بدی رو خلق نکردند. کیوتو انیمیشن خیلی خوب از پس به تصویر کشیدن فضای ماوراطبیعه و فانتزی سری های قبلی بر اومده بود ولی تو سری جدید خبر خاصی از اون دنیای اسرارآمیز نیست و بیشتر قراره فضایی ساده رو به چشم ببینیم. بهرحال تغییر استودیوی کار مشخصاً کمی ناامید کننده ست ولی با در نظر گرفتن شرایط محتوایی میشه با این موضوع کنار اومد.
خوشبختانه .. خوشبختانه، دوبلورهای خیلی خوب کار برمی گردند .. دوبلورهایی مثل Sugita Tomokazu که این فصل قراره حسابی سرش شلوغ باشه و Gintama رو هم در دست گویندگی داره. کارکتر کیون با وجود Sugita و مونولوگ های اون بود که معنا پیدا می کرد و حقیقتاً Sugita بود که به این کارکتر ارزش بخشیده بود. ناگاتو یوکی، کارکتر اصلی انیمه رو Chihara Minori گویندگی می کنه .. خاطره خیلی خوبی از این دوبلور بخاطر انیمه Minami-ke در ذهن من نقش بسته و در کنار اون، کار این گوینده تو نقش یوکی هم واسم خاطرانگیزه .. صدای خاص و زیبایی داره که دوست دارم بار دیگه اونو در کنار صدای Sugita بشنوم .. می دونم و مطمئنم که زوج خوبی میشن. بجز این دو نفر، بقیه کارکترها و دوبلورها هم حضور دارند و جالبی قضیه اینه که حتی کارکتر هاروهی هم در بین کارکترها به چشم می خوره که خیلی کنجکاوم نقش و مقدار زمانی که به کارکترش اختصاص داده میشه رو ببینم .. دوست دارم بازم اداهای خاص هاروهی رو به چشم ببینم ولی فکر نمی کنم تمرکز زیادی بهش داده بشه .. حضور پیدا کردن هاروهی و یوکی در یک صحنه کافیه که تا چشم من رو به سمت هاروهی بچرخونه و یه جورایی هاروهی بصورت غیرارادی برای من و خیلی ها اولویت کارکتری پیدا می کنه. جنبه کارکتری خیلی جذابی داشت که تو فصل های قبلی به خوبی بهش پرداخته شد. بهرحال اینجا دیگه محوریت هاروهی نیست و باید ببینیم چقدر قراره به یوکی پرداخته بشه و چقدر شخصیت متفاوتی نسبت به سری های قبلی از یوکی خواهیم دید.
شاید نقطه ضعفی که برای انیمه میشه در نظر گرفت، کارگردانی اون باشه که به عهده Wada Junichi هست. ایشون بجز چند کار اپیزودیک از انیمه هایی مثل Gosick و UN-GO: Inga-ron کار خاص دیگه ای انجام نداده و معلوم نیست با در اختیار داشتن سکان هدایت این کشتی بتونه با طوفان های پیش روی خودش مقابله کنه. بذارید خوش بین باشیم و کم کار بودن کارگردان رو دلیل بر ناموفق ظاهر شدنش ندونیم .. کار آهنگسازی و موسیقی متن سری به عهده Kato Tatsuya هست که از جمله کارهای قبلی ش میشه به Free ، Gingitsune ، Mirai Nikki ، Sora no Method و ... اشاره کرد و همچنین ایشون قراره کار آهنگسازی انیمه دیگه ای از انیمه های بهاری رو به عهده داشته باشه. (Shokugeki no Souma) .. و روی هم رفته با وجود پتانسیل کاری خوب، دوبلورهای عالی و نکات مثبت دیگه ای که وجود خواهد داشت، میشه همچنان بخاطر مرموز نبودن سری کمی ناراضی بود .. می دونم این ذهنیت بین طرفداران سری قبلی که چشم به راه سری جدید هستند، وجود داره ولی فکر می کنم برای اینکه بتونیم از سری لذت ببریم، باید با دید متفاوتی به سراغش بریم .. با دید و ذهنیتی که انیمه پیش روی خودمونُ یک انیمه ماوراطبیعه و مرموز ندونیم، بلکه یک انیمه کمدی و شیرین ببینیم. باید نشست و دید که این انیمه چقدر می تونه رضایت بخش باشه و آیا می تونه گوشه ای از فصل خوش بهارمونُ پر کنه یا نه.
« دوبلرها و کارکترهای اصلی انیمه »
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد