Amanchu - Episode 05

Amanchu - Episode 05

آی چان دست بزن داره! الفرار!
رنگی کردن تخته سیاه خیلی می چسبه .. خیلی کیف داره!

شاید این دو جمله ای که بکار بردم دو جمله ای خوب برای تعریف خلاصه این اپیزود باشه. اینکه اتفاقات مهم و خاصی بجز این دو نداشتیم یه جورایی قابل درکه و خب می خواستیم دو کارکتر سنپای باشگاه رو معرفی کنیم. آی چان معرفی شد، برادرش ماکوتو هم همینطور و بعد با خلق و خوی تند آی هم کمی آشنا شدیم. می دونم بعضی ها از تریپ بزن بزن آی خوششون نمیاد ولی این اعتقاد رو دارم که حتی این جنبه رفتاری هم با ملایمت خاصی نشون داده شد و تو انتهای اپیزود نمیشه به شیرینی کارکتر آی فکر نکرد. نگاه مهربونانه و صمیمی اونُ هم میشه تو جای جای اپیزود دید ... اما از حق نگذریم خوب به پر و پای تکو و پیکاری پیچید و تا حد ممکن اونا رو اذیت کرد.

اپیزود کمی بیشتر متکی به کمدی شده بود و تا قسمتی از جو ملایم دور شد که به نظر من یه مقدار روتین همیشگی رو عوض کرد و کتک خوردن های ماکوتو و تعقیب و گریزهای آی در مقابل پیکاری و تکو صحنه های بامزه ای رو خلق کرد. خوبی جریان این بود که در کنار معرفی کارکتر آی، ورزش تکو و پیکاری رو هم دیدیم و حداقل نیازی نیست آرکی رو به دوره تمرین کارکترها واسه غواصی اختصاص بدیم. دیگه تکو باید تو اپیزود بعد آماده به نظر برسه و بتونه تمرینات درست غواصی خودشُ شروع کنه. و بعد همین باعث میشه که صحنه های غواصی بیشتری ببینیم و فکر می کنم نیمه دوم و اپیزدهای پایانی شاید حتی از اپیزودهای اولیه هم بهتر بشن.

یکی از لحظات مورد علاقه من از اپیزود جایی بود که بالاخره آی به پیکاری و تکو رسید. جایی که شلوار تکو به اون حالت معصومانه در اومده بود، مشاور چا روی سر پیکاری جا خوش کرده بود و پیکاری با تمام شجاعت ممکن یهو به زمین افتاد و به آی چان التماس کرد که اونا رو ببخشه! صحنه باحالی بود .. و بیچاره تکو، با اون شلوار در اومده از پا چطور قدم قدم زنان جلو اومد و به زانو افتاد. خیلی صحنه دلسوزانه ای بود و حتی دل سنگ هم آب می کرد. من که خیلی دلم واسه تکو سوخت. پیکاری رو نمیدونم .. یه جورایی حقش بود ولی تکو ... گناه داشت.

نیمه دوم به سمت تخته سیاه رفتیم.

دیگه عضویت تکو و پیکاری تو باشگاه غواصی تکمیل شده و فرصت خوبی بود که یه رابطه و صمیمیت خوب رو بین کارکترها ایجاد کرد. و چه بهتر از چیزی که تو نیمه دوم اپیزود دیدیم؟! من که خیلی از رنگ و روی نقش بسته روی تخته لذت بردم؛ نگاهی که به غواصی و دنیایی که پیش روی کارکترهامونه داشتیم یه عالمه رویاپردازانه و پر از خیالبافی های خوبه. و موسیقی چقدر لحظات خوش گذروندن پای تخته رو زیباتر کرد. از اون گذشته، همه چه خوب نقاشی می کشیدند. بین کارکترها فکر کنم آی نقاشی بهتری داشت .. نقاشی پیکاری کمی ضعیف بود ولی خب پیکاریه دیگه ... با عشق نقاشی می کشه!

و بعد لحظه گچ دست گرفتن تکو فرا رسید. جایی که مثل انیمه Aria یکهو موسیقی رنگ عجیبی به صحنه داد، رنگ ها به تخته پاشیده شدن، حباب های آب در فضای کلاس به هوا رفتن و تخته سیاه رو رنگی شده دیدیم. یه صحنه خیلی رویایی و خاطرانگیز واسه باشگاه غواصی و یه لحظه دیگه که باز هم میشه به مجموعه لحظات به یادموندنی انیمه اضافه کرد. حتی پاک کردن تخته هم حس و حال دل انگیز خودش رو داشت .. نور کم سوی آفتاب از پنجره به چشم می خورد .. غروب از راه رسیده بود و وقت رفتن به خونه و وداع با تخته دریایی مون فرا رسیده بود. لحظه ای که باید به سمت آینده قدم برداشت و به دوران غواصی نزدیک تر شد.

اپیزود خیلی خوب بود ولی دوست داشتم کمی درجه کمدی و یا خشونت آی پایین تر میبود .. اما بهرحال لذت بردم. پیشنمایش هم که از غواصی تو استخر خبر داد و گمونم قراره دوباره یه اپیزود غواصی جالب ببینیم. کنجکاوم ببینم آی تو حین غواصی چه اداهایی در میاره و از الان روی دیدن کلی میمیک بامزه از کارکترش حساب باز کردم.


صحنه‌هایی از اپیزود :

- وای ، حالت چشمای پیکاری رو :



- یه میمیک ناز از آی :



- معذرت خواهی از آی :



- تخته سیاه، نقاشی هایی که روش کشیده شد و عکسی که از اون گرفتن :



+



+

- لیس زدن های مشاور چا هم دیدن داشت.