Battery

Battery

توضیحات و نظر شخصی : هی، هی، حواست کجاست؟! کجا رو نگاه می کنی؟! با خودتم .. توپ و دستکشت رو بردار، منم چوب رو میارم. می خوایم دوباره بریم تو زمین بیسبال؛ کَچ (پرتاب توپ) تمرین کنیم، تو دست کشُ دست بگیری و من اول آروم و بعد با سرعت بیشتر توپو سمتت حواله کنم. بعدش تمرینُ جدی تر می کنیم؛ تو پاهاتو روی چمن ها قرص و محکم می کنی، اینبار چوب رو هم تو دستات مشت می کنی و به من خیره میشی؛ منی که دارم با تمام توان دستامُ بالا میارم، یه موج به بدنم میدم و توپو به سمتت رها می کنم.حالا توپ داره به سمتت حرکت می کنه، سرعتش بالاست، شاید به 140 کیلومتر هم برسه، حالا ببینم، فکر می کنی بتونی توپ منو بگیری؟ دیگه بعد از اینهمه تمرین باید به اونجا رسیده باشیم که حداقل یکی دو تا از توپ های من رو چوب بزنی. من ازت هوم ران نمی خوام ولی حداقل یه چوب ساده رو بزن! می خوای بهت انگیزه بدم؟! باشه .. تصور کن که وسط بازی فینال هستیم، یه دونده روی بیس داریم، فقط یک امتیاز نیاز داریم و تو می خوای با چوب زدنت حداقل دونده ای که روی بیس اوله رو به بیس بعدی، به بیس دوم برسونی ... یعنی می تونی اونقدر قدرت و باور داشته باشی که این کار رو برای دونده هم تیمی خودت انجام بدی؟ می دونی که اون منتظرته ... چشماش به دستای تو خیره شده و خیز نسبتاً بلندی برای دویدن برداشته. حالا تماشاچی ها هم دارن اسمتُ جار میزنن، دیگه مربی داره به اون لحظه ای که غرور تمام وجودشُ فرا می گیره فکر می کنه ولی از طرفی یه ترس ناخوشایند به دلش افتاده. فقط چوب رو بزن تا به مربی ثابت کنیم، تا بهش بفهمونیم که باوری که به تو داشته اشتباه نبوده. و بعد همه بریزیم درون زمین و خوشحالی کنیم! [چوبی زده میشه، توپ به اوج آسمون میره و از نظرها غیب میشه!] آفرین، آفرین ... گل کاشتی! دیگه بهتر از این نمیشد تمرکز کرد، بهتر از این نمیشد تیمُ به برد رسوند. سایونارا هوم ران (هوم ران نهایی) فوق العاده ای شلیک کردی ... حتی از اون چیزی که فکر می کردیم هم بهتر بود. ببین .. ببین، هنوز بعضی از تماشاگرا دارن آسمونُ نگاه می کنن، فراموش کردن که بازی تموم شده، فقط می خوان ببینن توپ کی به روی زمین فرود میاد.

این لحظه ای که من براتون توصیف کردم، لحظه ای کوتاه از یک انیمه بیسبالیه ... از دنیای زیبایی که در قالب انیمیشن های ژاپنی توسط کارگردانان و عوامل خلاق و فعال در دنیای انیمه خلق میشه. لحظه رو با هیجان تمام بوجود میارن .. شاید در قالب کلی نگاهی آشنا در جملات اشتیاق دهنده، نتیجه چوب زدن و یا خوشحالی و غمگینی پس از برد یا باخت وجود داشته باشه ولی همه اینها چیزهایی هستند که یک انیمه ورزشی رو باحال می کنند. سال های اخیر با رو آوردن به سراغ انیمه های بیسبال من تونستم جنبه متفاوتی رو از جذابیت انیمه های ورزشی تجربه کنم و این یه اتفاق خوشایند در لیست دیدنی ها و سرگرمی های من بوده؛ اینکه حالا می تونم هر دفعه که مانگایی بیسبالی تایید میشه خوشحال بشم و آرزو کنم که اون انیمه هم به اندازه انیمه ای مثل Diamond no Ace برای من لذت بخش باشه، به اندازه Major دراماتیک و تاثیرگذار باشه و یا به اندازه One Outs هوشمندانه و پر از استراتژی باشه. بیسبال برای من تبدیل به یک ورزش دیدنی شده. و حدس میزنم و تا حدودی می دونم که خیلی از شماها هم عاشق دیدن انیمه های بیسبالی شدید .. میانگین نسبتاً بالای دانلود زیرنویس فارسی انیمه های بیسبالی و بازخورد خوبی که این انیمه بطور کلی داشت اینُ به اثبات رسوند که بیسبال تونسته رفته رفته مخاطبش خودش رو در جمع ما بدست بیاره؛ هر چقدر هم که در ابتدای کار به عنوان یک مترجم نسبت به برداشتن یک کار ترجمه ای بیسبال دو دل بودم ولی اعتماد به استودیو و عوامل باعث شد که تردیدمُ کنار بذارم و بعدها دیدم افراد دیگه ای هم با ذهنیت من، فرصتی به دیدن این انیمه دادن و ناامید از کنار اثر نگذشتن. خوبی ها و نکات جالب توجه ای درون یک کار ورزشی نهفته ست که در قالب معرفی انیمه های ورزشی سابق حرف های زیادی درباره اون ها زدیم و بهتره ازشون بگذریم. بجاش میریم به سراغ Battery و از دنیای بیسبالی جدیدمون حرف میزنیم!





[تاکومی، پیچر ماهر داستان]



در مورد Battery و خلاصه ای از داستان، میشه گفت مثل هم نوعان خودش، این انیمه هم شروعی ساده رو داره و آنچنان در نگاه اول بیننده خودش رو دچار سردرگمی نمی کنه. خوبی یه کار ورزشی اینه که از صفر شروع می کنیم .. از جایی که بازیکن شروع به بازی می کنه و بعد وارد تیمی میشه و بعد تلاش برای رسیدن به قله های بعدی و هدف های بزرگتر! و حالا اینجا دیگه تو یه نقطه دور افتاده هم قرار داریم و سطح مسابقات بیسبالی پایین تر از حد انتظاره ولی با اینحال با اعجوبه هایی آشنا میشیم. کسانی که قراره از یک محیط ساده و روستایی پا به دنیای مسابقات کشوری بذارن و چشم ها رو به خودشون خیره کنند.

داستان : "هارادا تاکومی" ، هنوز پا نذاشته به دوره راهنمایی تبدیل به بهترین پیچر (پرتاب کننده) منطقه و استان شده ولی چیزی که تاکومی از دستش خسته شده، نداشتن یک کَچر (توپ گیرنده) خوبه، کسی که بتونه باهاش ترکیب خوبی رو تشکیل بده و موجبات پیشرفت اون رو بیشتر از حال حاضر بوجود بیاره. و بعد از راه میرسه ... پسری به نام "ناگاکورا گو" ، کسی که تبدیل به فرد رویایی برای همبازی بودن با تاکومی و و تکمیل کننده اون ترکیب رویایی میشه. باید دید که این دو چطور با هم ملاقات می کنند، همبازی میشن و رفاقت خواهند داشت!

توضیحی که باید درباره اسم انیمه (Battery) بدم و بدونید اینه که در زبان بیسبال Battery ، به ترکیب دو نفر گفته میشه ... "پیچر" و "کَچر" که وظیفه دفاع از تیم رو به عهده دارند. پیچر توپ رو میندازه و کَچر توپ رو می گیره اما در این بین انواع و اقسام هماهنگی ها باید بین این دو شکل بگیره؛ از علامت تعیین کردن برای تنوع پرتاب توپ ها (فست بال انداختن، فورکبال انداختن و ...) تا صحبت هایی که می تونن درباره باقی استراتژی های تیمی داشته باشند. یکی از پایه های اصلی یک تیم بیسبال بدون شک تعاملی هست که بین این دو فرد برقرار میشه و برقرار نشدن تعامل بین این "ترکیب" مساوی میشه با محکم به زمین خوردن تیم! هر چقدر هم که در خط هجومی و چوب زنی تیم عالی عمل کنه ولی باز هم یک تیم برای امتیاز ندادن به دفاعی عالی نیازمنده. حتی اگه شما بهترین بَتر (چوب زننده) رو در تیمتون داشته باشید، باز هم با وجود یک پیچر و یا کَچر ضعیف به سرانجامی نمیرسید. و اینه که وجود و داشتن یک "ترکیب" رو برای یک تیم حیاتی می کنه.






[گو، کَچر از راه رسیده.]



کاری که تاکومی و گو قراره در این انیمه انجام بدن همین کاره؛ اینکه برای رسیدن به دوره راهنمایی و بعد از اون دبیرستان با داشتن فردی تکمیل کننده در کنار خودشون، به موفقیت هایی که دلشون می خواد دست پیدا کنند. وجود گو در کنار تاکومی مثل وجود "کاگیاما" در کنار "شویو" در انیمه Haikyuu می مونه و این یه مثال ساده از نوع ارتباطی هست که این دو باید داشته باشن؛ اینکه شویو بدون کاگیاما یک چیزی کم داره و برعکس، کاگیاما هم همینطور! هر چقدر هم که کاگیاما پاسور خوبی باشه، وقتی یک اسپک زن فوق العاده رو در کنار خودش نداشته باشه، پاس های طلاییِ خودش رو به هدر داده. قطعاً هستن کسایی مثل "آزومانه" که می تونن به کاگیاما کمک کنن ولی درجه اوج گیری و نوع نتیجه گیری با شویو بسیار متفاوته. حالا در انیمه Battery هم همین جریان رو داریم؛ فکر می کنم کَچرهای خوبی با تاکومی هم تیمی شدن ولی اون جرقه رویایی بین اونا زده نشده. وقتی یک پرتاب کننده با علامت دهی نامناسبی از طرف کَچر مواجه بشه و یا کَچر خودش رو ترسو ببینه، ناخودآگاه دچار ضعف میشه .. حتی اگه اون پیچر بهترین پیچر استان و منطقه باشه باز هم با داشتن یک کَچر نه چندان خوب افت می کنه و به نتیجه ایده آل خودش نمیرسه! نمونه این حرف من رو می تونید در انیمه های بیسبالی دیگه مشاهده کنید. بعضی از نقاط داستانی Diamond no Ace به خوبی روی این قضیه مانور داده بود و مانگاکای Ace نشون داده بود که نداشتن یک کَچر خوب برای پیچر چه دردناک تموم میشه و چه تلفاتی رو برای تیم بهمراه خواهد داشت.

با دیدن تریلر میشه به خیلی چیزها دست یافت و فهمید که این انیمه بیسبالی با کارهای ورزشی اخیر تفاوت های بسیاری داره. از جمله این تفاوت ها میشه به داشتن یک پیچر نه چندان مغرور اشاره کرد که فضای فوق العاده ملایم انیمه خبر از این شخصیت پردازی خاص میده. پیچرها در انیمه های بیسبالی همیشه یک غرور خاص رو تو وجود خودشون دارند و جدا از این غرور اشتیاقشون برای رسیدن به موفقیت بیشتر از هر بازیکن دیگه ای از تیمه و تجربه ثابت کرده که اون غرور هم رفته رفته تبدیل به یک عامل برای بهتر تیمی کار کردن با اطرافیان میشه اما در اینجا ما یک پیچر نه چندان عاجز و عصبانی رو خواهیم داشت که باید با خصوصیات اخلاقی اون بیشتر آشنا بشیم. از جمله نکات مثبتی که ناخودآگاه چشم من رو در حین دیدن تریلر گرفت، داشتن یک فضای غیربیسبالی نسبتاً وسیع (امیدوارم!) هست؛ اینکه قرار نیست بطور کامل غرق در بیسبال بشیم و به نظر میرسه درام و جریانات خارج از زمین ورزشی رو هم شاهد باشیم که این به نسبت انیمه های اخیر بیسبالی یه چیز جالب و متنوعه. تو انیمه Diamond no Ace تمرکزی که روی میدون بیسبال داشتیم خیلی خیلی زیاد بود؛ خوابگاه مدرسه، تمرین، مسابقه .. خوابگاه مدرسه، تمرین، مسابقه و ... چرخه داستانی به این شکل پیش میرفت که درام داستان و هر چیز دیگه ای که قالب داستانُ تشکیل میداد در فضایی ورزشی حبس میشد. نه اینکه اون حالت بد از آب در اومده باشه ... نه! Ace یک انیمه ورزشی فوق العاده ست ولی دیدن اینکه یک انیمه جدید بیسبالی چطور می تونه فضای غیر ورزشی رو هم به تصویر بکشه می تونه یه حس با طراوت رو به کار بده و یکی از دلایل اشتیاق زیاد من برای دیدن این انیمه این احساس تازگی در زمینه فضاسازیه. Battery تو همین دو تریلری که داشت یه حس و حال روستایی باحال رو به ذهن من وارد کرد و دوست دارم ببینم این فضای محلی و دور افتاده کارکترهای ما رو به چه جایگاهی در آینده میرسونه و آیا پله هایی که صعود این کارکترها رو به سمت موفقیت هل میده جریانی دراز خواهند داشت یا که نه.







اگه بخوایم سراغ استودیو و عوامل بریم، اولین چیزی که کمی آدمُ به ترس میندازه Zero-G ، استودیوی سازنده کار هست. استودیویی که تا بحال یک انیمه رو بطور کامل تولید نکرده ولی در ساخت کارهای معروفی از فصل های اخیر دست کوچکی داشته. ترس از گامی که استودیو با ساخت انیمه Battery برمی داره ترس به جایی برای هواداران انیمه های ورزشیه ولی بذارید امیدوار باشیم این شروع دورانی خوب برای یک استودیوی تازه کار باشه و بتونیم بعد از این هر فصل یک انیمه از این استودیو رو در لیست کارهای آینده مون ببینیم. کارگردانی کار به فرد خاصی به نام آقای Mochizuki Tomomi سپرده شده؛ می پرسید چرا خاص؟ چون ایشون از دهه 80 در صنعت انیمه بودند و کارهای متفاوت و زیادی رو کارگردانی کردند و علاوه بر کارگردانی پست هایی مانند تنظیم داستان رو هم به عهده داشتند. از جمله کارهای کارگردانی شده توسط این کارگردان میشه به Ranma 1/2 که یک اثر کلاسیک هست اشاره کرد و یا Yokohama Kaidashi Kikou: Quiet Country Cafe که یک اثر آرامش بخشه. ولی وقتی به سال های اخیر نظری میندازیم می بینیم که کارگردان با دو کار آخرش (Pupa و Ame-iro Cocoa) آنچنان درخششی نداشته و اینجاست که کمی باید مراقب نگاه جدید کارگردان به دنیای ورزشی Battery بود. آهنگسازی اثر به عهده Senju Akira سپرده شده که از کارهای خوبش میشه به Fullmetal Alchemist: Brotherhood اشاره کرد که همه با این اثر بزرگ خاطرات فراوان داریم. و بجز این کار محبوب Red Garden ، Kakumeiki Valvrave ، B'T X و ... هم تو کارنامه این آهنگساز به چشم می خوره. روی هم رفته میشه بهش نگاه مثبتی داشت و چشم به اینکه چه چیزی بهمون تحویل میده دوخت!

تیم اصلی گویندگی رو میشه یه نقطه قوت دیگه برای اثر دونست و به نظر میرسه حتی نقش های فرعی هم با حضور افرادی مثل Ishikawa Kaito و Ono Yuuki به یک بخش قدرتمند تبدیل شده باشه. اما نقش های فرعی به کنار، گویندگی نقش اول کار، "هارادا تاکومی" به دستان Uchiyama Kouki سپرده شده که اگه کمی به عقب برگردیم اونُ با نقش ورزشی دیگه ای مثل "سوکیشیما" در Haikyuu به خاطر میاریم؛ کارکتری که اکثر مواقع غرور در نوع دیالوگ گوییش احساس میشد و به نظر میرسه اگه قراره کارکتر اصلیمون حتی ذره ای مغرور باشه، Kouki گزینه مناسبی برای این نقش باشه. این گوینده بجز نقش "سوکیشیما" در انیمه های دیگه ای مثل Kokoro ga Sakebitagatterunda ، Charlotte ، Nisekoi و ... نقش های اصلی رو ایفا کرده. کارکتر "ناگاکورا گو" ، کَچر تیم هم به دست Hatanaka Tasuku داده شده که با وجود تازه کار بودن و شروع کردن کار گویندگی خودش از سال 2011 ولی نقش های خاص و خوبی رو تونسته ایفا کنه ... نقش هایی مثل "اوشیو" در انیمه Ushio to Tora و یا "ایکوما" در Koutetsujou no Kabaneri که هر دو در سطح خوب و موفقی اونُ به مخاطبین شناسوندن. حالا باید ببینیم در یک دنیای ورزشی چه عملکردی رو خواهد داشت و آیا می تونه همچنان جاده پیشرفت خودش رو طی کنه یا نه.

« دوبلورها و کاراکترهای اصلی انیمه»