Osomatsu-san 2nd Season - Ep 12

Osomatsu-san 2nd Season - Ep 12

آخ که چقدر دلم یه اپیزود متمرکز به جیوشیماتسو می خواست.



هر دو نیمه با تکیه بر سادگی سناریو منو به درجه بالایی از لذت رسوندن. من همیشه جیوشیماتسو رو به چشم خاصی می دیدم و می بینم؛ ورودش به صحنه و تمرکزی که آیتم بهش می تونه داشته باشه مساوی میشه با معصومیت بیشتر بخشیدن به انیمه و این یه فاکتور خیلی جذاب واسه منه. اینجا هم همینطور بود؛ بخش «خانواده ایتارو» با حضور پررنگ جیوشیماتسو به یکی از بهترین آیتم های این فصل واسه من تبدیل شد. از بازیگوشی های جیوشیماتسو واسه «استاد» صدا زده شدنش گرفته تا حقه یاد دادن به ایتارو و بعد از اون، رفتارهای خنده دارش جلوی مادر ایتارو و البته بعدتر از اون که روند داستان خیلی عجیب و غریب شد و مادره واسه شاگرد شدن به پای جیوشیماتسو افتاد کل آیتم یه آیتم جیوشیماتسویی و ناب بود.

بعد از اون ...

موندم این دکاپان و دایون چه سحری تو وجودشون دارن! شاید چهره کلاسیکشون، شاید سادگیشون، شاید بی اندازه رها بودنشون باشه ... بهرحال، این دوتا واقعاً دوست داشتنی ان. مهم نیست که یک لحظه تو انیمه باشند و یا یه آیتم نسبتاً طولانی رو لخت دنبال هم بدون، بهرحال تاثیر شیرین خودشونُ روی انیمه میذارن. و اینجا هم حقیقتاً همینطور بود. این آیتم هم تو نیمه دوم تونست قسمت رو یه قسمت اوسوماتسویی کنه و حسابی به دل من یکی خوش اومد. تا باشه از این شکل آیتم های کمدی و حتی احساسی. میگم احساسی .. شاید برای شما اینطور نبوده ولی برای من جیوشیماتسو و سادگیش و یا دکاپان و دنبال شورت دویدنش علاوه بر کمدی، لحظات احساسی و قشنگی هم نشون داد که این چیز عزیز و باارزشی واسه منه.