ReLIFE - Episode 04 - 13
وای، چه پایان زیبایی! 
چه ماراتون خوبی بود ... باورم نمیشه که نزدیک بود این انیمه رو دراپ کنم .. درس عبرت خوبی بود!
از الان می تونم این انیمه رو یکی از بهترین های تابستون بدونم و این
تمامش مدیون شخصیت پردازی عالی اثره؛ اینکه به تک تک کارکترهایی که اطراف
کایزاکی آراتا وجود داشتن پرداختیم و به هر کدوم تا حدی که میشد تمرکز
داشتیم و در کنارش خود کارکتر کایزاکی هم رشد کرد و از گذشته و آینده ش حرف
هایی زده شد. باورپذیری کارکترها و انسی که بیننده با کارکترها می تونه
بگیره تو این سری حرف اولُ میزنه! از هیشیرو و کاریو گرفته تا اوگا و آن و
... حتی کارکترهای فرعی پسری مثل آکیرا که برای دفاع از تاما پا وسط میذاشت
و کم حضور داشت .. از همه حرف زده شد و حتی اون کارکترهای فوق فرعی هم
ناخودآگاه به قالب کلی داستان می خوردند و این از نظر من فوق العاده بود.
اینکه روند انیمه بجای تمرکز روی جریانات آزمایش، روی جنبه عاشقانه داستان
تمرکز کرد بسیار انیمه رو زیبا کرد و دو اپیزود آخر هر لحظه ش واسه من
هیجان انگیز و لذت بخش بود. چه اعترافات قشنگ و باحالی داشتیم .. لحظات
احساسی انیمه حسابی به دل من یکی خوش اومدند و حاضرم دوباره واسه دیدنشون
پای دیدن انیمه بشینم. تو این بین، دختر مورد علاقه من از سری، از هیشیرو به کاریو تغییر پیدا کرد که واسم جالب بود. تمرکزی که تو اپیزودهای آخر روی کاریو داشتیم حسابی دوست داشتنی بود .. چه بحث و جدلی که با تاما داشت، اشک هایی که بین این دو ریخته شد و پادرمیونی زیبای دوستانشون برای حل شدن مسئله و چه جریان اعتراف عشقی اوگا و گیر کردنشون تو موقعیت های ناخوشایند حرف زدن با هم، دست همدیگه رو گرفتن و در نهایت زوج شدنشون .. ! و چقدر تو لحظات آخر مشتاق دیدن همین اتفاق برای هیشیرو و کایزاکی بودم ولی موندم چرا کایزاکی دائم از دبیرستانی بودن هیشیرو حرف میزد و هی خودشُ منصرف می کرد؟! با زوج شدن این دو جریان می تونست زیباتر از اینها هم تموم بشه ولی گمونم چون این دو سوژه های آزمایشی هستند و حتی تو اپیزود آخر هم یک برملایی جالب برای این موضوع داشتیم براشون تو داستان دیگه ای چیده شده و مانگاکا حرف های دیگه ای در مورد این زوج برای گفتن داره. حیف که اون رو فعلاً نخواهیم دونست و به تصویر کشیده نمیشه.
نقطه اوج انیمه اون لحظه آخر اپیزود 13 ست که من به خودم اومدم و دیدم دارم دائم تکرار می کنم : "تموم نشه، تموم نشه، تموم نشــه!" ولی خب تموم شد و باز من و شما دلمون می خواد چیزایی از داستان ببینیم و خصوصاً برملا شدن جریان مورد شماره یک آزمایش شده که سورپرایز جالبی بود انتظار دارید داستان کمی جلوتر بره و چیزهای جدیدی ببینید. ولی انگار چپترهایی که تا به الان از مانگا منتشر شده هنوز به اندازه یک فصل دیگه کافی نیست و باید منتظر موند. هر چند الان فروش بلوری ها حرف اول رو میزنه و فعلاً باید دید که فروش سری به چه شکلی خواهد بود. کنجکاوم ببینم ریلیز یک مرتبه اثر تاثیری روی فروش اون در ژاپن خواهد داشت یا نه. بهرحال امیدوارم کسایی که اونور هستن، دست به جیب مبارک ببرن و این اثر زیبا رو خریداری کنند تا ما هم بتونیم امیدواری خوبی برای داشتن یک فصل دوم در آینده داشته باشیم.
نقطه ضعف؟! میشه گفت همون موسیقی ... چون شنیدم موسیقی بده، بیشتر بهش تمرکز کردم و مسئله اینه که موسیقی "بد" نبود ولی "خوب" هم نبود؛ کاملاً بگیر و نگیر داشت!! یه صحنه احساسی با موسیقی جالب میشد و یه صحنه کاملاً صحنه رو بهم میریخت! شاید بجای موسیقی بد باید گفت که گاهی ترک های درستی برای بعضی صحنه های انتخاب نشده بودند و میشد بجای ترکی، ترک دیگه ای رو بکار گرفت تا اون صحنه موردنظر دلپذیرتر از اینها از آب در بیاد. اگه قرار باشه چیزی رو از این انیمه به خاطر نیاریم احتمالاً موسیقی کاره که می تونست بهتر از اینها باشه. ولی یه چیزی که در مورد موسیقی کار خوب بود ED های انیمه بودند. تفاوتی که به ED ها داده بودند حسابی جو رو مطبوع کرده بود و میشد هر اپیزود در انتظار یه چیز خاص بود. OP رو همچنان دوست ندارم و روی حرف اولم هست .. به فضا نمی خورد.
ولی روی هم رفته میشه نقطه قوت موسیقی کار رو همون آهنگ های پایانی دونست
که به نحو خوبی اجرا شده بودند و حس لازم رو به من منتقل کردند. حرف پایانی : راضی بودم ... خیـــلی!
صحنه‌هایی از چند اپیزود آخر :
- لحظه آشتی کردن کاریو و تاما :
- وقتی می دونید یه انیمه خوبه که تنها با یک شات از ED به روی احساسات شما پتک می کوبه!
- و رابطه این دوتا ... آخ آخ
:
- لحظه آشتی کردن کاریو و تاما :
- وقتی می دونید یه انیمه خوبه که تنها با یک شات از ED به روی احساسات شما پتک می کوبه!
- و رابطه این دوتا ... آخ آخ
:
- چند شات عالی از کاریو 
:
