Sora No Woto
اولین نکته ای که خود به خود توجه من رو به خودش جلب کرد نوع طراحی کارکتر انیمه بود که بطرز جالبی به انیمه K-On شباهت داشت؛ این وقتی جالب تر میشه که متوجه میشید این انیمه زیاد با K-On شباهتی نداره .. خب، شاید یه مقدار از لحاظ برش بودن و گاهی! ولی بجز اون و هر چه انیمه جلوتر میره تفاوت ها بیشتر محرز میشن. و همین باعث میشه که دیدن گرافیکی این چنینی برای بار دوم، اینبار در یک فضای متفاوت به دل مخاطب بنشینه. پس از لحاظ طراحی کارکتر یه نکته خوب برای چک کردن خواهید داشت و اگه از طرفداران K-On هستید میشه این رو عاملی مجذوب کننده برای کار در نظر گرفت.
داستان بیشتر اپیزودیک دنبال میشه ولی فضای ساکت و مخوفی داره؛ با اینکه در حین انیمه برش زندگی وار و ملایم پیش میریم ولی همش احساس میشه قراره اتفاق بدی بیافته و قراره این سکوت ناگهان با صدای یک بنگ شکسته بشه و جریان جالب و دراماتیک بشه. و بعد تو میونه راه با خودت میگی "نه، چنین اتفاقی نمی افته و بهش نمی خوره" و جالب اینه که خلاف این موضوع رخ میده و گاه پیش میاد که فضا دراماتیک بشه و از این لحاظ انیمه به خوبی غیرمنتظره عمل می کنه. بار درام خوبی به انیمه حاکم میشه و خصوصاً تو نیمه دوم بهتر این موضوع به رخ کشیده میشه که به شخصه با دیدن اپیزودهای اول کمتر فکرشُ می کردم که به چنین سرانجامی برسیم.
موسیقی یکی از بهترین نکات انیمه (اگه بهترین نبوده باشه) بود؛ به حدی خوب بود که من وقتی به اپیزود 7-8 رسیدم OST انیمه رو دانلود شده کنار خودم داشتم و منتظر تمام شدن انیمه و گوش سپردن بهش بودم. حالا چه در دل انیمه و ترامپت زدن کارکترها (Amazing Grace ای که به زیبایی هر چه تمام تر به داستان ربط داده شده بود و نواخته میشد.) و چه خودِ موسیقی متن انیمه که به تلخ و شیرین بودن دنیای انیمه کمک زیادی می کرد. عنصرهای وجودی انیمه به بهتر به دل نشستن انیمه کمک بسیاری می کرد .. همون سکوتی که ازش حرف زدم .. همون دور افتاده بودن شهر، همون تو دل کوه ترامپت به دست بودن و البته حس جنگی که انسان های این انیمه رو در بر گرفته. اینها باعث میشد علاوه بر لطافتی که در انیمه به چشم می خوره نوای موسیقی کار تاثیرگذار تر بشه و سطح کیفی انیمه بیشتر از یک انیمه معمولی به نظر برسه.
کارکترها زیاد نبودن و با همه شون میشد ارتباط برقرار کرد .. یکی از نکاتی که من دوست دارم تو انیمه ها ببینم، داشتن تعداد کارکترهای پایین و تمرکز خوب داشتن به همون کارکترهاست که این انیمه از این لحاظ عالی بود؛ کارکترهای اصلی در حد 10-11 اپیزود تمرکز بزرگی داشتند و روی هر کدوم به خوبی مانور داده شد و از هر کدوم حرف زده شد. کاری که در بعضی انیمه های امروزی رعایت نمیشه و همین جابجا شدن بین کارکترهای فرعیِ زیاد باعث آسیب دیدن انیمه مورد نظر میشه ولی در اینجا انسجام خوبی از این لحاظ داشتیم. و البته نوع طراحی چهره اونا هم یه نکته خوب دیگه بود که بهش اشاره کردم و اون برای من حکم خوبی در دلنشین تر شدن خصوصیات اخلاقی و رفتاری کارکترهای انیمه داشت.
روی هم رفته ... از دیدن کار راضی بودم.
دلم می خواست کمی بیشتر باهاش انس بگیرم و فکر می کنم شاید این اتفاق به مرور زمان بیافته و عمر انیمه رو خوب می بینم؛ اینکه در طول سال های بعد وقتی به گذشته و این انیمه نگاه کنم چهره مثبت و خوبی رو به خاطر میارم که اگه این نکته از همین زمان دیدن انیمه به ذهن شما برسه قطعاً چیز خاصی رو در دنیای انیمه احساس کردید که به دل شما نزدیک بوده. Sora No Woto برای من اون چیز خاص رو داشت و احتمالاً بتونه جز لیست کارهای پیشنهادی من به دیگران بره و بتونم بخوبی ازش به عنوان "یک انیمه کمتر دیده شده" (Hidden Gem) حرف بزنم .. و بگم که می تونید بهش فرصتی برای دیده شدن بدید.
