Himouto! Umaru-chan R - Ep 02
بومبر با رفتاری نه چندان انفجاری وارد شد.
بهرحال .. انگار اومارو یه دوست جدید پیدا کرد که خوبه.
علاوه بر اون صحنه سینما رو هم من دوست داشتم .. از غار و غور کردن شکم ابینا گرفته تا خواب رفتن سیلفینِ همیشه پرانرژی که جلوی چنین فیلمی کم آورده بود. و البته کارآگاه بازی های اومارو که خنده دار بود و یه جورایی این رفتارش خاطرانگیزه. آه راستی .. تا یادم نرفته .. جرمای گوش اومارو و رفتارشون هم معرکه بود.
و اینکه، تازگیا خبر پایان مانگای اثر رو داشتیم و اینکه گفتن یه خبر مهم
هم بزودی منتشر میشه. شاید فصل سومی تایید بشه و داستان رو به طور کامل
ببندیم. اگه اونطور بشه عالیه. 
صحنه هایی از اپیزود :
- الکس و اومارو :
- نیازی به شرح نداره 
:
+
Himouto! Umaru-chan R - Ep 01
چه شروعی بهتر از اینکه اومارو یه شب کامل تنها بشه؟
نمی دونم چه انتظاری از شروع فصل دوم داشتم ولی اینو می دونم که تصور نمی
کردم روابط کارکترها در این حد پیشرفت کنه. یعنی فکر می کنم اینکه در
انتهای اپیزود دیدیم اومارو از بقیه خواست که با هم به خونه برن یه پیشرفت
خاص و جالب برای سری هست. چرا که قبلاً کمتر چنین چیزی داشتیم و حتی سفری
که به ساحل داشتن هم یه جورایی خاص بود و اینطور نبود که همه خواسته باشن
با هم باشن. پس این از این. از همین ابتدای کار چهره جالب تری به روابط
کارکترهای انیمه دادیم.
بجز اون، تنبلی های همیشگی اومارو چان رو دیدیم. شب زنده داری ها، نوشابه خوردن ها.
و البته یه نیمه فوتبالی باحال. که کارکتر محبوب من، سیلفین حسابی درخشید.
درسته باخت ولی من از حضور اون راضی بودم. دلم واسش تنگ شده بود و از همین
اپیزود اول تونستیم باقی کارکترهای انیمه مثل ابینا و کیریه رو هم ببینیم.
بهرحال ... تجدید دیدار قشنگ و دلپذیری بود. حالا باید ببینیم در ادامه
چقدر روتین همیشگی رو ادامه میدیم. یه کوچولو هم دلم واسه بومبر تنگ شده که
تو پیشنمایش دیدیمش و انگار اپیزود بعد از راه میرسه.
روی هم رفته شروع رو دوست داشتم. یکی از سری های محبوبم با حس و حالی خوب برگشت.
صحنه هایی از اپیزود :
- OP و ED خیلی بامزه ای داشتیم 
:
- دلم واسه قل خوردن های اومارو تنگ شده بود 
:
- آخی، ابینا رو 
:
- 
- یه ارجاع بامزه هم به Kuroko's Basketball داشتیم :
Himouto! Umaru-chan - Ep 10 & 11 & 12
10 : شرط می بندم خیلی هاتون مثل منید .. وقتی به اپیزود دهم فکر می کنید، به یاد اون ویروس های تنبل اومار و شکل و شمایل بامزه شون می افتید .. اینکه چطور اومارو وارد دنیای ویروس های تایهی شد و چطور برای نجات داداشش از دست ویروس ها باهاشون جنگید .. یه فانتزی کودکانه ولی بسیار دوست داشتنی .. پیاز بازی تو این اپیزود خیلی به من چسبید. سناریوی ریختن نوشابه روی مودم اینترنت سناریویی بود که همه ما می تونیم باهاش همذات پنداری کنیم .. تصور اینکه یک روز مودم ما مشکلی پیدا کنه تصوری وحشتناک برای ماست؛ دوست نداریم هیچ وقت چنین اتفاقی بیافته و وقتی این اتفاق برای اومارو می افته و بعد از چند ساعتش سرش دود می کشه، می فهمیم که چه حسی داره ... بهش می خندیم ولی درکش می کنیم! رفته به کافه مانگا خیلی ریلکس کننده به نظر میرسید .. کافه مانگایی که واقعاً خلوت بود و هر تنوع امکاناتی که تو کافه بود واقعاً واسه من جالب بود. ولی اومارو خیلی زود از دست تنهایی خسته شد .. معلوم بود که تنبلی کردن و فضولی کردن بدون حضور داداشی اونقدرها هم مزه نمیده.. پس بجاش برگشت خونه! اینها همه تلنگرهای خیلی کوچولویی به رابطه خوب بین تایهی و اومارو اند ... تیکه آخر اپیزود رو هم دوست داشتم .. کلاً کانائو به دل من مینشینه و یه جورایی دلم می خواست نقش بیشتری تو انیمه داشته باشه. و در نهایت دیدن چهره اوماروی کوچولو و اینکه چقدر در گذشته معصوم بوده .. یک منظره بسیار بی نقص برای پایان بخشیدن به انیمه بود.
11 : قسمت یازده رو باید قسمت خوردنی ها نام گذاری کنیم .. خوردیم، خوردیم و باز هم خوردیم .. از پیتزا گرفته تا برنج ... ابینا چان رو بارها و بارها در حال خجالتی شدن دیدیم و باز هم از دستش خسته نشدیم .. یک خاصیت متفاوت تو چهره ابینا چانه .. نمی دونم کیفیت انیمیشنی استودیوی Dogakobo باید مسئول بدونیم؛ چهره کارکترها رو بطرز دلپذیری زیبا کرده و وقتی ثانیه هایی رو خیره به صورت سرخ شده و خجالتی ابینا چان می مونیم، لذت خوبی از این لحظات میبریم. وقتی این لحظات رو می بینم، افسوس می خورم که چرا قرار نیست فصل سوم Yuru Yuri رو این استودیو به عهده داشته باشه!! بهرحال ... پیتزاهای پلاستیکی و کش دار رو خوردیم و بعد به میزگرد اوماروها رسیدیم .. یکی دیگه از اون صحنه های خاص اومارویی .. جایی که اینبار بجای ویروس ها، اوماروهای تنبل ولی متفاوت با هم برای خریدن هله هوله به دور هم جمع شده بودند. واقعاً لحظه بسیار باحالی تو این اپیزود بود و به نظر من این لحظه ست که از اپیزود 11 تو خاطرها باقی می مونه. در نهایت، بستنی، پارفه و ساندی خوردن هم جای خودش رو داشت و من که حسابی از لحظات به تصویر کشیده شدن نحوه خوردن اینجور هله هوله ها لذت بردم .. خودمم هوس کردم و شاید هم به سراغ خوردنشون رفته باشه!
در نهایت تصمیم گرفتن که بعدها به سراغ دریا برن و چیزی که من منتظرش بودم به وقوع پیوست!!12 : چه خوبه که قسمت نهایی رو با اپیزود ساحلی تموم کنیم .. به نظر من واقعاً پایان بخش خوبی برای انیمه داشتیم .. لذتی که میشه در کنار دریا و لب ساحل برد، اونم با چنین دخترهای کاوایی و نازنینی در قالب دنیای انیمه برای من کافی بود. از همون شروع انیمه و دیدن تیتراژ پایانی که درباره دریا بود، مشتاق شده بودم که اپیزودی ساحلی رو در این انیمه ببینم و بارها ما رو در این مورد اذیت کردند و صحنه های مختلفی رو با حضور اومارو در کنار دریا بهمون نشون دادند. و حالا بلاخره این خواسته من به حقیقت پیوست. راضی بودم .. از اینکه اومارو اعتراف نکرد و به کیریه هویت خودش رو نگفت هم زیاد بدم نیومد .. هنوز زوده و جای کار و پیشرفت داستانی خوبی رو در آینده داریم. برعکس یه جورایی دوست داشتم بومبر در نهایت متوجه بشه که کیریه ، خواهرش باهاشونه .. ولی آخرشم نفهمید ... اما هر چیزی که بود و شد، حداقل نگاه کیریه کمی به برادرش عوض شد و از این به بعد مهربونانه تر رفتار خواهد کرد .. امیدوارم!
صحنه آخر هم در نوع خودش جالب انگیز بود .. اون شکل تنبلی اومارو و اینکه
ما دوباره برگشتیم سر خونه اول ... سر خونه اولی دوست داشتنی!در مورد فصل دوم، از اونجایی که اوتا کارگردان کار زیاد اهل ساختن فصل دوم نیست و معدود کارهایی مثل Yuru Yuri رو تا فصل دوم پیش برده، بعید می دونم فصل دومی در کار باشه اما فروش انیمه خیلی خوب بوده و حتی محصولات جانبی اون مثل مانگا، بالشت و انواع و اقسام چیزهای دیگه ش در حال فروش رفتن هستند. تو این نقطه به ابهام رسیدم و نمی دونم چه اتفاقی می افته ولی احساس خودمُ خوب می دونم .. اگه فصل دومی بیاد، ازش استقبال می کنم و با لذت تمام به سراغش میرم، لذت تمامی که از فصل اولش بردم و تا مدتها این انیمه رو به خاطر خواهم سپرد.
- وای، اوماروی مریض چه ناز بود ، اونقدر که دلت می خواد بازم مریض بشه!!
:
- ویروس های تنبل اومارو
:
- مانگاکا چقدر خوب تونسته ادهای بچگونه رو وارد دنیای اثر خودش کنه
:
- آخه این میمیکه؟!
- جنگ با ویروس ها برای نجات داداشی
:
- یکی از میمیک های شاهکار اومارو، وقتی که تو ذهنی می خوره
:
- خطوط اینترنت از نگاه اومارو و نحوه وصل شدنشون
:
- وااااای ... میمیک رو
:
- من دوست دارم کافه مانگا رو امتحان کنم ^^ :
- اومارو کوچولو
:
- پیتزاها و کش اومدنشون خیلی بامزه بودند
:
- میزگرد اومارو ها
:
- این یکی معرکه بود
:
- چند تا میمیک غذا خوری ... عالی عالی
:
- این کلوپ دارای بدبخت هم گناه دارن
:
- عشق است اومارو و تنبلی هاش
:
- این تبلیع جا دار بودن ماشین چقدر خنده دار بود .. تایتانه .. ما رو می خوره!
:
- رانندگی داداشی هم که شاهکار بود .. گربـــــــــه ... ســــگ :
- نگاه آخرمون به همسترها
:
- کیریه با کلاه حصیری خیلی ناز شده بود
:
- چطور ممکنه بومبر کیریه رو نشناسه؟!
- تقابل ابینا چان و کیریه هم که همیشه دیدنیه
:
- دریا .. دریا .. خوشگذرونی ^^ :
- واقعاً حالت چشمای تاچیبانا سیلفین خیلی ناز بودند
:
- لحظات آخر انیمه :
Himouto! Umaru-chan - Ep 09
روز والنتاین از راه رسیده و وقت شکلات دادن و شکلات گرفتنه. وقتی
پای روز والنتاین تو دنیای انیمه ها به وسط کشیده میشه، همیشه میشه انتظار
داشت که با لحظات خجالتی زیادی روبرو بشیم، استرس زیادی رو میشه دید و
حتی گاهی شاید اعتراف های عاشقانه ای رو هم بشه درون انیمه ها به نظاره
نشست. اما تو این انیمه باز هم مثل روال سابق نوبت بازی با کمدی داستان و
اینبار سناریوی شکلات پختن رسید. ممکنه تعداد کارکترهای پسر کم باشه ولی
من فکر می کنم بومبر و تایهی به تنهایی خوب تونستن بار کمدی رو بهمراه
کارکترهای دختر به دوش بکشند .. کاش الکس هم کمی پررنگ تر میشد .. می تونه
کمک خوبی واسه این دو نفر باشه. بومبر با اذیت کردن هاش و حتی با خرد کردن
اعتماد به نفس کیریه (حتی اگه بطور ناخودآگاه بوده باشه) و تایهی با سر و
کله زدن با اومارو و کیریه. از ویژگی های همیشگی کارکترها استفاده کردیم و
یه اپیزود والنتاینی رو به جلو هل دادیم؛ کیریه با رفتار عجیب و غریب
خجالتیش می خواست به اومارو و کومارو شکلات بده و ابینا مثل همیشه سوپر
کاوایی به دنبال شکلات خونگی درست کردن بود و البته، سیلفین هم دوباره از
برادرش حرف زد و پای الکس به میون کشیده شد .. من که حرف زدن سیلفین از
داداشش رو خیلی دوست داشتم، یه رابطه خاص بینشونه. وقتی اینجوری خجالتی
میشه .. چهره ش واقعاً دیدنی میشه و دوسش دارم.
اما اومارو هم دست دست نکرد و یه عالمه کار انجام داد؛ از شکلات پختن واسه
خودش با ترکیبات غیرعادی ای مثل کاکینوتانه تا رفتن به کلوپ و بازیگوشی
های همیشگیش ... پودینگ خوردن نهاییش هم که دیگه نوبر بود و یه پرونده
جنایی خیلی باحال رو باز کرد. خیلی صحنه های دادگاهی انیمه رو دوست داشتم
.. یه جور فضای دیالوگی متفاوت به کار داد و تایهی با اینکه می دونست
پودینگ رو خود اومارو خورده، بخاطر خستگی دیشبش شک به دل راه داد و به
دنبال حقیقت ماجرا رفت. روی هم رفته شاید بشه گفت بیشتر به کارکترهای فرعی
تمرکز داشتیم ولی اومارو هم لحظات منحصر به فرد خودش رو داشت .. دیدن چند
تا میمیک خاص از اون کافیه که به انیمه رنگ و روی اومارویی بدیم.
همه چیز خوب بود .. و یکی از چیزهای خیلی خوب اپیزود ارجاعات انیمه اون
بود که اپیزود پر از اونا بود. از ارجاعی ساده مثل Terra Formars و Madoka
Magica گرفته تا ارجاعی تصویری و میمیک چهره ای از انیمه Gyakkyou Burai
Kaiji ؛ من همه رو دوست داشتم .. ^^ یه فروشگاه انیمه رفتن کلی ارجاع به
وجود آورد و خارج از فضای فروشگاه هم همیشه ارجاعاتی رو می تونیم به چشم
ببینیم .. یکی از خوبی های انیمه همین بازی ها و پارودی هاییه که داره
صحنه‌هایی از اپیزود :
- کیریه با چه عشق و علاقه ای شیرینی درست می کرد :
- توهماتش هم که عالی بود 
:
- اینم نتیجه اینهمه زحمت 
:
- وای ابینا چقدر ناز خجالتی میشه :
- اومارو هم که ذره ای معطلش نکرد و درجا داداشی رو آورد :
- تو این لحظه مونده بودم ابینا فکر می کنه تایهی می خواد چیکار کنه اینجوری خجالتی شد 
:
- سیلفین و فروشگاه انیمه ای :
- ارجاع به انیمه Terra Formars:
- اومارو روی کوه چیپس :
- ارجاع به انیمه Kaiji :
- چهره اومارو بعد از اینکه پی برد خودش پودینگ رو خورده :
