The Doors - The Soft Parade Lyrics
The Doors - The Soft Parade Lyrics
--
-
When I was back there in seminary school
There was a person there
Who put forth the proposition
That you can petition the Lord with prayer
Petition the lord with prayer
Petition the lord with prayer
You cannot petition the lord with prayer!
Can you give me sanctuary
I must find a place to hide
A place for me to hide
Can you find me soft asylum
I can't make it anymore
The Man is at the door
Peppermint, miniskirts, chocolate candy
Champion sax and a girl named Sandy
There's only four ways to get unraveled
One is to sleep and the other is travel, da da
One is a bandit up in the hills
One is to love your neighbor 'till
His wife gets home
Catacombs
Nursery bones
Winter women
Growing stones
Carrying babies
To the river
Streets and shoes
Avenues
Leather riders
Selling news
The monk bought lunch
Ha ha, he bought a little
Yes, he did
Woo!
This is the best part of the trip
This is the trip, the best part
I really like
What'd he say?
Yeah!
Yeah, right!
Pretty good, huh
Huh!
Yeah, I'm proud to be a part of this number
Successful hills are here to stay
Everything must be this way
Gentle streets where people play
Welcome to the Soft Parade
All our lives we sweat and save
Building for a shallow grave
Must be something else we say
Somehow to defend this place
Everything must be this way
Everything must be this way, yeah
The Soft Parade has now begun
Listen to the engines hum
People out to have some fun
A cobra on my left
Leopard on my right, yeah
The deer woman in a silk dress
Girls with beads around their necks
Kiss the hunter of the green vest
Who has wrestled before
With lions in the night
Out of sight!
The lights are getting brighter
The radio is moaning
Calling to the dogs
There are still a few animals
Left out in the yard
But it's getting harder
To describe sailors
To the underfed
Tropic corridor
Tropic treasure
What got us this far
To this mild equator?
We need someone or something new
Something else to get us through, yeah, c'mon
Callin' on the dogs
Callin' on the dogs
Oh, it's gettin' harder
Callin' on the dogs
Callin' in the dogs
Callin' all the dogs
Callin' on the gods
You gotta meet me
Too late, baby
Slay a few animals
At the crossroads
Too late
All in the yard
But it's gettin' harder
By the crossroads
You gotta meet me
Oh, we're goin', we're goin great
At the edge of town
Tropic corridor
Tropic treasure
Havin' a good time
Got to come along
What got us this far
To this mild equator?
Outskirts of the city
You and I
We need someone new
Somethin' new
Somethin' else to get us through
Better bring your gun
Better bring your gun
Tropic corridor
Tropic treasure
We're gonna ride and have some fun
When all else fails
We can whip the horse's eyes
And make them sleep
And cry
--
-
Friends - 2.13 - The One With the Superbowl - part 2
Friends - 2.13 - The One With the Superbowl - part 2
--
-
--
-
Movies I've Recently Seen
2001
Why are you wearing that stupid man suit ? i
این دیالوگ از اون دیالوگ هاییه که وقتی اون رو در حین فیلم میشنوید، مثل میخ به دیوار کوبیده میشه و درون ذهن آدم جای خودش رو ثابت میکنه. خیلی دیالوگ فوق العاده ای بود. صحنه ای که این دیالوگ گفته میشه، برای من بهترین صحنه فیلم بود. یک فیلم فوق العاده خوش ساخت و دیدنی. Gyllenhall یه بازی خیلی عالی توی فیلم از خودش به نمایش میذاره! بقیه بازیگرای فیلم هم جای خودشون رو دارند و واقعا بازی خوبی داشتند ولی چیزی که بیشتر از همه توی این فیلم بیننده رو درگیر خودش میکنه، اون داستان جذاب و درگیر کننده ش هست. روند جلو رفتن داستان و البته پایان فیلم خیلی عالی بودند.
8/10
- به احتمال خیلی زیاد، نمره م به فیلم در آینده بیشتر میشه.
//
Blue Valentine
2010
خوب، اونقدری که انتظار داشتم خوب نبود. یه داستان خیلی ساده بین یک زوج ازدواج کرده و درگیری های که با هم دارند و ... یه بازی خیلی خوب و احساسی از Michelle Williams که نقطه قوت فیلم بود. خیلی جالب انگیز توی فیلم بازی کرده و اگه فیلم "فرضا" چیز خاصی نداشته باشه، حداقل دیدن بازی خیلی خوب Williams لذت بخش هستش. داستان فیلم اونقدرا برای من جذاب نبود. چیز خاصی درون داستان نهفته نبود که با رسیدن به پایان فیلم و پی بردن به اون با خودم بگم "آهان، که اینطور". اما جدا از اون "فرضا" که اشاره کردم، بهرحال فیلم، روی هم رفته نقاط مثبتی هم فیلم داره و نمیشه از نقاط مثبتش گذشت. فیلم خیلی باور پذیر و realistic هستش، نحوه فیلمبرداری هم این نکته رو تقویت میکنه و همینطور پرداخت کارکتر ها و رفتار اونها.
7/10
//
This Boy's Life
1993
ترکیب لئو دکاپریو و رابرت دنیرو! چه فیلم خوبی بود. لئو خیلی تو این فیلم جوون بود و واقعا توی اون سن و سال بازی خیلی عالی از خودش به نمایش گذاشته. دنیرو هم یه بازی خیلی متفاوت رو توی این فیلم به نمایش گذاشته و میتونم به راحتی بگم که این نقشش هم به یکی از نقش های مورد علاقه ی من از دنیرو اضافه شد. رابطه ای که بین شخصیت دوایت و جک توی فیلم به نمایش گذاشته میشه، خیلی دیدنی بود. یه مقدار بعضی از صحنه های فیلم، اذیت کننده بود برای من. ولی بجز این مورد کوچیک، خیلی فیلم عالی و جذابی بود.
8.2/10
//
Dan in Real Life
2007
استیو کارل تو این فیلم نشون میده که بدرد نقش های جدی هم میخوره. من همیشه بازی اون رو تو فیلم ها و سریال های طنز دوست داشتم و دارم. ولی خوب فکر نمیکردم که بتونم تو یه نقش نسبتا جدی اون رو ببینم و برام جالب باشه. این قضیه مثل دیدن جیم کری پس از دیدن چند فیلم طنز توی فیلمی مثل Majestic یا Eternal Sunshine of the Spotless Mind هستش. بهرحال چیزی که میخوام بگم اینه که، استیو کارل جدا باید به فیلم های جدی هم رو بیاره چون توی این فیلم نشون داد که خیلی استعدادش رو داره. اما در کنار کارل، یه بازیگر عالی دیگه هم وجود داشت، Juliette Binoche خیلی بازی خوبی داشت توی فیلم. روی هم رفته کمدی رمنس خیلی خوبی بود.
7/10
//
White Christmas
1954
خوب، حقیقتش زیاد به سلیقه موزیکالی من نمیخورد. زیاد از روتین ها و سکانس های موزیکال فیلم خوشم نیومد ولی داستان نسبتا خوبی داشت و بازی ها هم جالب بودن. ولی خوب چیزی که توی یه موزیکال برای من مهمه، اون سکانس های موزیکالشه که، این فیلم زیاد از اون نظر جالب نبود. یکی دیگه از علت هایی که باعث شد سراغ فیلم برم، دیدن Bing Crosby بود. بازی جالبی داشت.
6/10
//
Happy Gilmore
1996
جز معدود فیلم هایی که از سندلر ندیده بودم. خیلی خوب بود. طنز جالب، سوژه جالب و بازی ها هم خیلی خوب بودن. خصوصا خود سندلر که حسابی عالی بازی کرده بود. در کنار سندلر، بازی جولی براون هم خیلی جالب بود. در کل خیلی دوست داشتم یه فیلم از سال های قبل براون ببینم که دیدم و توی فیلم خیلی دوست داشتنی بود. Christopher McDonald هم بازیش خیلی دیدنی بود. با اون استایل خاصی که موقع بازی گلف داشت و اداهایی که در می آورد. سکانس های فحش دادن سندلر و اون دعواش با پیرمرده خیلی باحال بود. در کل یکی از بهترین های سندلر بود.
7/10
//
دو تا فیلم خیلی خوب از Danny Boyle دیدم :
Trainspotting
1996
خیلی خوب بود یا بهتر بگم، خیلی خوش ساخت بود. کلا از این سبک فیلم ها خیلی خوشم میاد. خیلی تاثیر گذار و تکان دهنده. یه بازی عالی از Ewan McGregor و بقیه بازیگرا. مضمون مواد مخدر و اعتیاد خیلی خوب توی فیلم نشون داده میشه و بیننده رو حسابی درگیر میکنه.
7.5/10
//
Sunshine
2007
این فیلم هم خیلی جالب بود. پر از جلوه های ویژه فوق العاده و البته اون سوژه داستان که حرف نداشت. نیمه اول فیلم برام مثل یک قرص آرامش بخش بود و خوب نیمه دوم فیلم هم خوب بود ولی یه مقدار اشکالات جزیی وارد فیلم شد که نظر خیلی مثبتی که نسبت به فیلم پیدا کرده بودم، یه مقدار به سمت منفی راه پیدا کرد. هر چند پایان فیلم خیلی خوب بود ولی خوب بجز پایان، نیمه دوم فیلم نسبت به نیمه اولش یه مقداری ضعیف بود. ولی خوب نمیشه از خوب بودن فیلم گذشت و باید بگم که از دیدنش لذت بردم.
7.2/10
//
- رده بندی فعلی فیلم های Danny Boyle از نظر من :
127 Hours l نمره : 8.5/10
Trainspotting نمره : 7.5/10
l 28 Days Later نمره : 7.4/10
Sunshine نمره : 7.2/10
Slumdog Millionaire نمره : 6/10
//
Killing Me Softly
2002
تو IMDb نمره پایینی داشت ولی خوب گفتم نمره رو بیخیال بشم و فیلم رو ببینم هر جور شده. اتفاقا فیلم خیلی جالبی بود به نظر من. یه سبک جالب و خاص خوب داشت. موسیقی فیلم هم خیلی خوب بود + اینکه بازی ها انصافا جالب بودن. فیلم یک حس راز آلود و معمایی رو با خودش حمل میکنه که به کشوندن بیننده در طول راه کمک میکنه. پایان فیلم هم یک پایان غیرمنتظره بود که به نظر من خیلی خوب بود.
6.5/10
//
The Shop Around the Corner
1940
خیلی عالی بود. یکی از بهترین بازی های جیمی استیوارت. یه بازی فوق العاده از جیمی .. جدا چه بازیگر بزرگی بوده، آدم از دیدن بازی استیوارت اصلا خسته نمیشه. همیشه روان و لذت بخش و دیدنی. از نقش های جدی گرفته تا نقش های کمدی! همه رو خیلی عالی و دوست داشتنی بازی کرده. داستان فیلم رو خیلی دوست داشتم، شباهت زیادی به You've Got Mail و اون فیلم خیلی خوب تام هنکس و مگ رایان داشت. خصوصا اواخر فیلم، میشد این شباهت رو بیشتر احساس کرد. روی هم رفته، خیلی از دیدن فیلم لذت بردم.
8.5/10
//
The Notebook
2004
از اونجایی که با فیلم های رمنس خیلی خوب ارتباط برقرار میکنم و این فیلم هم فیلم تحسین شده ای هستش و نمره خیلی خوبی داره، منتظر یه رمنس خیلی عالی بودم ولی بعد از دیدن فیلم خیلی نا امید شدم. یه رمنس خیلی معمولی بود و بجز سه چهارتا سکانس خیلی جالب، بقیه داستان خسته کننده بود. در کل احساس میکردم که اون زوج پیر هم توی داستان اضافی هستند و باید از داستان خارج میشدن!
6/10
//
Waitress
2007
کمدی رمنس خوبی بود. میشه گفت یه مقدار بیشتر از اینکه به قسمت کمدی تمرکز داشته باشه، روی قسمت درام، فیلم تمرکز داشت و درام نسبتا خوبی داشت. Keri Russell و Nathan Fillion زوج خوبی شده بودن توی فیلم. Fillion رو عادت داشتم که توی سریال ها ببینم و تا بحال انتظار دیدنش رو توی چنین فیلمی نداشتم ولی خوب تو فیلم، بازی خیلی خوبی داشت و کارش جالب بود.
6.5/10
//
25th Hour
2002
واااو! چقدر عالی بود. یک بازی خیلی عالی از ادوارد نورتون! (این بازیگر دیگه باید چیکار کنه که اسکار بگیره؟!) خیلی خیلی عالی توی فیلم بازی کرده بود. فیلمی راجع به مسیر زندگی یک انسان، اینکه چه چیزهایی میتونه اون رو از یک راه به راه دیگه ای هدایت کنه! "چیز هایی که تقریبا اتفاق نیافتادن" ، "چیزهایی که اتفاق افتادن" و مبارزه یک انسان برای انتخاب این راه ها و به وقوع پیوستن این اتفاق ها! از صحنه های فیلم، اگه از صحنه فوق العاده آیینه و Monty Brogan و اون مونولوگ فوق العاده بگذریم، فیلم، بازم پر از صحنه عالی هستش و میشه به راحتی اون ها رو مثال زد. صحنه های توی بار (کلاب) ، صحنه make me ugly و البته صحنه های آخر فیلم، جایی که Monty و پدرش تو ماشین هستند و ... اون صحنه جلوی آیینه خیلی منو به یاد "راننده تاکسی" و Travis Bickle انداخت!
Doyle هم کاملا برای این فیلم ساخته شده بود و به بهتر شدن فیلم و فضای اون کم میکرد. از بازی خیلی خوب Hoffman هم نمیشه گذشت، انصافا خیلی خوب بود. خصوصا اون سکانس روبرو شدنش با دانش آموز 17 ساله ش توی کلاب و اون اتفاق. خیلی بازی خوبی داشت. از پایان فیلم هم خیلی خوشم اومد. خیلی جالب و عالی فیلم تموم شد.
9/10
A League of Their Own
1992
خوب یک بار به واسطه دنیرو، پای من به یک فیلم بیسبالی کشیده شده بود (+) و حالا هم به واسطه تام هنکس! ولی این بار بیسبال زنان بود! فیلم بدی نبود. میشه تا آخر دیدش ولی خوب آنچنان نکته فوق العاده ای توی فیلم نیست. صرفا یک فیلم سرگرم کننده ست.
6/10
//
The Lincoln Lawyer
2011
داستان یک وکیل که برای پول، وکالت خیلی از پرونده های جزیی رو به عهده داره و درگیر مسائل کوچک بوده و حالا یک مرتبه درگیر پرونده ای میشه که تبدیل به یک پرونده خطرناک میشه.
فیلم از روی یک رمان ساخته شده.(+)
اونقدرها خوب نبود. یه بازی معمولی از McConaughey و Marisa Tomei و یه داستان خیلی متوسط و معمولی.
5/10
//
A Time to Kill
1996
یک فیلم خوب با حضور بازیگرای خیلی خوبی مثل ساموئل ال جکسون و کوین اسپیسی! رو در ررویی این دوبازیگر در فیلم The Negotiator خیلی عالی بود. یه زوج خیلی جالب رو تشکیل داده بودن ولی خوب، تو این فیلم زیاد با هم رو در رویی نداشتن! البته میشه کارکترهای اونا تو فیلم بر ضد هم دونست! McConaughey یه بازی خیلی جالب رو از خودش به نمایش میذاره. شاید اگه قبل از دیدن the Lincoln Lawyer سراغ این فیلم اومده بودم، موقع دیدن Lincoln Lawyer از بازی McConaughey بیشتر لذت میبردم. خیلی بازی خوبی داشت. Bullock و Ashley Judd هم خوب بودن. اما مهمتر از بازی ها، اون داستان فیلم بود که به چشم می اومد. خیلی خوب بهش پرداخته شده بود و مظلومیت و حق یک مرد در دادگاه به خوبی نشون داده میشه و برای بیننده قابل لمس هستش.
7/10
//
Miss Potter
2006
اَه، کلی خسته کننده بود. رنه بیشتر به درد فیلم های کمدی رمنس میخوره تا اینجور فیلم هایی که محوریت و کارکتر اصلی رو به عهده داره.
در کل جالب نبود.
5/10
//
The Green Hornet
2011
Seth Rogen + Jay Chou
تنها نکته قابل تحمل فیلم، بازی Christoph Waltz هستش.
2/10