نگاهی به انیمه Koi wa Ameagari no You ni
[نگاهی به انیمه Koi wa Ameagari no You ni]
چه باید کرد با عشقی غریب و ناملموس؟!
از عشق سخن گفتن با انیمه (انیمیشن ژاپنی) «بعد از باران» (Koi wa Ameagari no You ni) چه شاعرانه ست؛ چه دلبرانه ست و همچنین، چه واقع گرایانه ست! شاید صحبت از عشقی نامتعارف و توصیف اون به عنوان یک عشق واقع گرایانه کمی نامعمول و نامعقول به نظر برسه ولی خب یک لحظه پای سوژه اثر و دیدگاه اولیه کار وقت بذارید و فکر کنید با چه اثری روبرو هستید؟! کل این انیمیشن با محتوایی نامتعارف به ما معرفی شده و طبیعیه که ما هم بخوایم اون رو از نگاهی تازه و دیدی روشن و باز از نظر بگذرونیم. بهرحال ما پا به دنیای این اثر گذاشتیم و حالا باید ببینیم می تونیم افکارمون رو با این دنیا تطابق بدیم یا که خیر!
برای شرح داستان این انیمه به یک جمله بیشتر نیاز ندارید : «دختری جوان که عاشق مردی میانسال میشه!»
و این تک جمله می تونه به هزاران جمله بلند و پاراگرافی مرتبط تقسیم بشه؛ چرا که انیمه به خوبی خوب دل مخاطب خودش رو بدست میاره، جملات رو در ذهن مخاطبش خلق می کنه و ما رو به این فکر وامیداره که چه راحت میشه از سوژه ای زشت تلقی شده از دیدگاه اجتماع یک اثر هنری و ادبی زیبا اقتباس کرد. فراموش نکنیم که زشتی ها چیزهایی هستند که ما انسان ها خودمون بهشون «نه» گفتیم و اونا رو در زندگی هامون ممنوعه اعلام کردیم و کاری که این انیمه انجام میده زدن تلنگری به ماست؛ به تفکر ما و بازی با این ایده که شاید تمام زشتی ها و تمام خواسته های نامعمول چیز بدی نباشند و شاید اگر با نگاه درستی به اون زشتی نگاه کنیم، زیبای جایی در ذهنمون پیدا کنه و اصل و حقیقت ماجرا این باشه که ما با یک لحظه دلپذیر روبرو هستیم و نه یک فرجام ناخوشایند.
رابطه بین دو کارکتر، زوج اصلی این اثر بسیار بالغانه و باب میل افق می گیره؛ تو حین دیدن این اثر شما به این فکر نمی کنید و وسواس ندارید که چرا این دو کارکتر زودتر به هم نمی رسند؛ بلکه از مسیر لذت می برید و به اینکه جرعه جرعه و قدم به قدم با زوج اصلی داستان در این قالب شاعرانه گام برمی دارید دلخوشید. و بدونید که این احساس، احساسی فوق العاده خوبه. وقتی این احساس بهتر میشه که فاکتورهای دیگه ای جهت بهتر و پرثمر کردن اثر از راه برسند؛ مثل موسیقی دلگرم کننده اثر که من رو نسبت به دیدن هر قسمت بیشتر مشتاق می کرد و مثل چیدمان صحنه و همچنین شخصیت پردازی بی نهایت لطیف در عین داشتن داستانی مردد کننده.
روی هم رفته، تجربه دیدن Koi wa Ameagari no You ni تجربه ای به دور از کلیشه و با حس و حالی دل انگیز برای من بود و با اینکه هر فصل انیمه های زیادی رو می بینم ولی حس می کنم این انیمه به راحتی جز بهترین های چند فصل اخیرم قرار می گیره و هر وقت اسمش رو بشنوم لبخندی روی لبم نقش می بنده. و کیه که از لبخند زدن بدش بیاد؟!
Mitsuboshi Colors - Ep 01
Mitsuboshi Colors - Ep 01
چه شروع معصومانه و قشنگی! همونطور که فکر می کردم انگار واقعاً هم شباهت
هایی به انیمه Ichigo Mashimaro تو انیمه وجود داشت؛ بازیگوشی کارکترهای
انیمه به خوبی تونست احساسی قدیمی و نوستالژیک رو برای من زنده کنه و سراسر
سرگرم کننده بود. سا چان چقدر فضوله ولی انگار رهبر گروه یوییه که منطقیه.
یویی مودب تر و باهوش تر به نظر میرسه. کوتوها هم که به نظر سادیست میرسه 
:
این سایتو هم که واقعاً یه نقش مکمل عالی واسه این دختراست. 
سا چان :
سایتوی بیچاره 
:
شروع خوبی بود .. دوست داشتم. امیدوارم روتینی تکراری گریبان انیمه رو نگیره و فضا تازه باقی بمونه.
Citrus - Episode 01
Citrus - Episode 01
و بعد از مدتها یک انیمه یوری جالب توجه از راه رسید. چیزی که من از بعد از
دیدن Sakura Trick دنبالش بودم و شاید اگه Kuzu no Honkai نبود می تونستم
بگم که کار یوری خوبی رو در طول چند سال اخیر نداشتیم که البته حتی در Kuzu
هم بخش کوچکی از داستان یوری بود و نمیشه زیاد گفت که با یک انیمه یوری
طرف بودیم. در هر صورت کم کم وقت از راه رسیدن یک اثر جدید بود.
کسانی که با من آشنا هستن و به پروفایل MAL من سر زدن می دونن که من 5 مانگای محبوب واسه خودم لیست کردم :
و یکی از این مانگاها Citrus هست. پس می تونید درجه ذوق زدگی من رو در
مقابل این انیمه تصور کنید؛ واقعاً از اینکه مانگا داشت انیمه می شد خوشحال
بودم و راستش بعد از مدتی، این لیست عوامل انیمه بود که از راه رسید و منو
مردد کرد؛ فکر نمی کردم استودیویی مثل Passione که تابحال آنچنان موفق
نبوده بتونه به خوبی کار رو اقتباس کنه و یا کارگردانی اثر خوب باشه! با
انتظارات خیلی کمی چشم براه انیمه موندم و حالا بعد از دیدن قسمت اول
خوشحالم که میگم از چیزی که دیدم راضی بودم. شاید اینکه انتظاراتم رو پایین
نگه داشتم منو به رضایت پیدا کردن از قسمت مجاب کرد ولی در هر صورت،
هرچیزی که هست و هر جوری که پیش اومدیم، از اینکه یکی از مانگاهای
موردعلاقه من انیمه شده و بطرز خوبی اقتباس شده دلخوش هستم.
انیمه واقعاً عالی تونسته شخصیت یوزو رو از مانگا به انیمه بکشونه و حس و
حالش رو حفظ کنه. انتخاب گوینده ای مثل تاکتاتسو آیانا واسه یوزو محشره؛
صدای این گوینده از اون صداهایی هست که هم دوست داشتنیه و هم اعصاب خورد
کن. 
نمونه بارز نقشی که این گوینده داشته و عشاق و متنفرین زیادی رو واسه خودش
بوجود آورده "کیرینو" از انیمه Ore no Imouto ga Konnani Kawaii Wake ga
Nai هست که به یاد موندنیه. و از طرف دیگه، کارکتر می، اونم یه گوینده
کاملاً شناخته شده بین اهالی یوری بین واسش انتخاب شده. سودا مینامی که با
نقش "یویی" از انیمه Yuru Yuri تو خاطر خیلی ها باقی مونده و چون اون انیمه
هم به شوجو آی و یوری تمرکزی داشت نکته مثبتی واسه Citrus محسوب میشه.
پس میشه گفت زوج اصلی اثر به نحو احسن انتخاب شدن و من یکی از این موضوع رضایت دارم.
تا جایی که تو قسمت اول انیمه دیدیم، اقتباس عالی و نزدیک به مانگا پیش
رفت؛ امیدوارم اقتباس همینجور وفادار به مانگا پیش بره و لحظه مهمی رو رد
نکنیم.
پس روی هم رفته ... من راضی بودم. و مشتاق دیدن ادامه کارم. 
+
میمیک های یوزو خیلی بامزه ان :
- OP , ED رو هم دوست داشتم :
Yuru Camp△ - Ep 01
Yuru Camp△ - Ep 01
کوهنوردی و بازی های بچگانه!
آخیش، چقدر آروم و چقدر دوست داشتنی. 
انگار انیمه هایی که موضوع اصلی اونا به کوهنوردی مرتبط میشه طلسمی خوب رو
بهمراه خودشون دارند؛ اون از Yama no Susume که همیشه نازنین و نزدیک به دل
بود و این هم از این انیمه که واقعاً شروع قشنگی داشت. چه موسیقی خوبی تو
فضای انیمه به گوش میرسید. اگه همینطور ادامه پیدا می کرد من رو به این
وادار می کرد که بگم موسیقی کمی من رو به یاد Amanchu می ندازه؛ سازهایی که
استفاده شده و احساسی سنتی که در درون انیمه به گوش می خوره به حس
کوهنوردی و لوکیشن های محلی ژاپن می خوره و می تونیم در آینده با وجود چنین
موسیقیِ خوبی با پتانسیل تر هم به پیش بریم.
تو شروع با «نادشکو» و «رین» آشنا شدیم و یک شب رو باهاشون گذروندیم.
و کوه فوجی رو در دل شب دیدیم .. ^_^
- OP انیمه منو یاد آهنگ های Jackson 5 انداخت. که البته چیز خوبیه. 
دقیق تر بخوام بگم آهنگ ABC :
Jackson 5 - ABC
و OP انیمه
Sora Yori mo Tooi Basho - Ep 01
Sora Yori mo Tooi Basho - Ep 01
با آرمش، با طراوت و سرزندگی .. به سوی دریاهایی دوردست ... !
ماری، دختری که به دنبال انجام یه کار شگفت انگیز تو زندگی دبیرستانی خودشه
ولی با دیدن یک بارون از خیر تفریح و خوشگذرونی خودش می گذره حالا با
شیراسه، شخصیتی روبرو شده که از رفتن به سوی قطب جنوب و دوردست ها سخن
میگه؛ این دو نفر به خودیِ خود دو قطب مخالف هستند و حالا قراره با هم یکی
بشن و با هم به سمت یک قطب مشترک حرکت کنن. چه توصیف اولیه جالبی و چه شروع
دل انگیزی. ولی آیا این رویا به حقیقت می پیونده؟! چقدر خیالبافانه و دور
از دسترسه ... ؟!
انیمه خوبی بود و سرگرم کننده پیش رفت.
شاید من از ابتدا هم انتظارات بالایی از انیمه نداشتم ولی بهرحال کار مفرحی
بود. حس شاد و زنده ای تو لحظه لحظه قسمت نهفته بود؛ شاید بخشی از اون به
دوش ماری، کارکتر اصلی و البته موسیقی اثر بود. هر دو دست به دست هم ریتم
جاری بر این انیمه رو به سمت لبخند زدن مخاطب پیش می بردند که این یه چیز
خیلی خوبه و من می تونم بهش عادت کنم؛ نمی دونم ماندگار میشه و دائماً در
طول انیمه حس میشه یا نه ولی در هر صورت برای شروع دلچسب بود.
یه نکته خوب و خوشرنگ دیگه تو این انیمه گویندگان اون هستند که از صدای
شیرین هاناکانا در نقش شیراسه، دختری بلندپرواز گرفته تا صدای شاد و صمیمی
میناسه اینوری در نقش ماری و حتی نقش های فرعی که به کاناموتو هیساکو و
هایامی سائوری سپرده شدن؛ همه و همه بخش گویندگی این انیمه رو قدرتمند جلوه
میدن و به زیبایی اثر کمک می کنن.
از لحاظ داستانی هم که پتانسیل پابرجاست و دیدن کشتی بزرگ تو انتهای قسمت کافی بود تا من بخوام قسمت بعد رو امتحان کنم.
ولی ... »
ماری دل رو به دریا زد و به همراه شیراسه همسفر شد.
و حالا ما با اونا همراهیــم.
Osomatsu-san 2nd Season - Ep 12
Osomatsu-san 2nd Season - Ep 12
هر دو نیمه با تکیه بر سادگی سناریو منو به درجه بالایی از لذت رسوندن. من همیشه جیوشیماتسو رو به چشم خاصی می دیدم و می بینم؛ ورودش به صحنه و تمرکزی که آیتم بهش می تونه داشته باشه مساوی میشه با معصومیت بیشتر بخشیدن به انیمه و این یه فاکتور خیلی جذاب واسه منه. اینجا هم همینطور بود؛ بخش «خانواده ایتارو» با حضور پررنگ جیوشیماتسو به یکی از بهترین آیتم های این فصل واسه من تبدیل شد. از بازیگوشی های جیوشیماتسو واسه «استاد» صدا زده شدنش گرفته تا حقه یاد دادن به ایتارو و بعد از اون، رفتارهای خنده دارش جلوی مادر ایتارو و البته بعدتر از اون که روند داستان خیلی عجیب و غریب شد و مادره واسه شاگرد شدن به پای جیوشیماتسو افتاد
کل آیتم یه آیتم جیوشیماتسویی و ناب بود. 
موندم این دکاپان و دایون چه سحری تو وجودشون دارن! شاید چهره کلاسیکشون، شاید سادگیشون، شاید بی اندازه رها بودنشون باشه ... بهرحال، این دوتا واقعاً دوست داشتنی ان. مهم نیست که یک لحظه تو انیمه باشند و یا یه آیتم نسبتاً طولانی رو لخت دنبال هم بدون، بهرحال تاثیر شیرین خودشونُ روی انیمه میذارن.
و اینجا هم حقیقتاً همینطور بود. این آیتم هم تو نیمه دوم تونست قسمت رو
یه قسمت اوسوماتسویی کنه و حسابی به دل من یکی خوش اومد. تا باشه از این
شکل آیتم های کمدی و حتی احساسی. میگم احساسی .. شاید برای شما اینطور
نبوده ولی برای من جیوشیماتسو و سادگیش و یا دکاپان و دنبال شورت دویدنش
علاوه بر کمدی، لحظات احساسی و قشنگی هم نشون داد که این چیز عزیز و
باارزشی واسه منه.
Love Live! Sunshine!! 2nd Season - Ep 08
و در کمال تعجب و ناباوری ...
قدیس برفی به فینال نرسید و ... حذف شد. 
اوه، فکر نمی کردم این اتفاق بیافته. قدیس برفی، گروهی که حتی تو فصل اول روی اون مانور دادیم و به نظر میرسید قراره حریف اصلی آکوا باشه به این شکل از دور مسابقات حذف شد. تو حین اجرا زمین خوردن و همین تو یه اجرای آیدولی کافیه که شما از دور مسابقات کنار برید. و خب بعد از اون جریانات دراماتیک لیا رو داشتیم که از اینکه نتونسته خواهرش که سال آخر اجراش بود رو به جای خوبی برسونه ناراحت بود. و چون بحث خواهر کوچیک تر بود ناخودآگاه پای روبی به میون کشیده شد و بالاخره .. یه اپیزود متمرکز به روبی دیدیم.
خیلی وقت بود به چنین چیزی نیاز داشتیم و هر چند اپیزود بیشتر به ملاحظه و
دلنگرانیِ روبی به سمت لیا تمایل داشت ولی به نظر میرسه این بهترین چیزی
هست که میشه از این سری 9 نفره طلب کرد.حالا جریان پیش اومده قراره تو قسمت بعد هم ادامه پیدا کنه و همچنان در هوکایدو بمونیم. ببینیم لیا و روبی چه اجرایی واسه سارا ترتیب می بینن.
بجز اون، موارد خنده دار هم تو قسمت داشتیم؛ از چاقالو شدن زورا گرفته تا
ترس کانان از ارتفاع و یوهانه بازی های یوشیکو که مثل همیشه دیدنی ان. من خودم چون زورا رو دوست دارم خیلی به اون توجه می کنم و این قسمت که زورا دائم در حال خوردن برگر و چیزای دیگه بود. بهرحال ... به عنوان یک طرفدار هانامارو از حضوری که تو این قسمت داشت راضی ام.
از قسمت 08 :
و ...
Love Live! Sunshine!! 2nd Season - Ep 07
کسانی که می گفتند سری به سری اول شباهت داره حالا متعجب خواهند شد.
بله دیگه! فکر می کنم خیلی ها منتظر چنین لحظه ای بودند؛ لحظه ای که سری سانشاین از سری اول و گروه میوز راهشُ جدا می کنه و اینجا بالاخره چنین اتفاقی افتاد. در کمال ناباوری من و چشمان متعجبم داستان به سمتی رفت که تعطیلی مدرسه اورانوهوشی پابرجا موند و گروه آکوا با وجود رسیدن به فینال مسابقات لاو لایو نتونست از بسته شدن مدرسه جلوگیری کنه.
در صورتی که در سری اول میوز اونقدر محبوب شد که مدرسه پابرجا موند. و
همین نکته دراماتیک راه سانشاین رو از راه سری اول جدا می کنه. حالا شاید
در آینده اتفاقاتی بیافته و باز هم مدرسه باز بمونه ولی در هر صورت، از یک
سری این شکلی اصلاً انتظار نمی رفت که چنین بحث سنگینی رو وارد انیمه کنه و
اونو تا انتها پیش ببره. دیدن گریه های چیکا و اعضای گروه تا آخرین لحظه
این اپیزود ادامه داشت و من که فکر می کردم تو آخرین لحظه پدر ماری زنگ
میزنه و از بسته نشدن مدرسه خبر میده ناامید از پای انیمه بلند شدم ... !
چنین اتفاقی نیافتاد.حالا همچنان بین گروه واسه برنده شدن لاو لایو انگیزه هست. به فینال رسیدن و می خوان نام خودشونُ بر سر زبون ها جاری کنن.
باید دید روند روحیه گیری کارکترها تو ادامه چطور پیش میره. قطعاً یه کوچولو غم بین گروه به چشم می خوره ولی امیدوارم از این حس غم انگیز به نحو خوبی استفاده بشه و درامای اجباری به انیمه ورود پیدا نکنه. از نکته هایی که تو این فصل به چشم من وارد شد همین درام زیاد بود که فکر می کنم این فصل یه کوچولو زیاد دارماتیک پیش رفتیم .. امیدوارم حالا بالاخره کمی با آسودگی خاطر بیشتر اپیزودها رو بگذرونیم و لاو لایو رو برنده بشیم.
این قسمت ... اشک و اشک :
