Wristcutters: A Love Story - 2006
Wristcutters: A Love Story - 2006
Just a walk with Tom Waits
داستان با همون خط اول حس تاریکی خاصی رو به شما میده و بایدم بده. چون می دونید؟ این فیلم می تونه یک فیلم تاریک و بسیار درگیرکننده باشه. بسته به حالتی که مخاطبش داره تاثیرگذاری اثر می تونه چندین برابر فرق بکنه. اینکه شما در یک فاز غمگینانه و دپرسانه بسر ببرید و به سراغ این فیلم برید درجه بسیاری با اون حال و هوای ریلکسی که من فیلم رو باهاش دیدم فرق داره. مضمون خودکشی به خودیِ خود اثر منفی و آشفته ای رو در ذهن بیننده میذاره و میشه گفت این فیلمی نیست که هر کسی تمایلی به دیدن اون داشته باشه و نباید هم به هر کسی توصیه بشه. در عین حال، باید گفته بشه که در طول فیلم و در جای جای صحنه ها و سکانس های مختلف پیام های اخلاقی و انسانی نسبتاً جالبی رو میشه به چشم دید و این یه نکته خوب در مورد فیلمه. و شاید با نگاه اول تصور کنید هدف از ساخت یک فیلم با تم خودکشی می تونه فراری دادن دیگران از فکر خودکشی باشه ولی باید بگم که جنبه هنری بالایی در این فضای کاری نهفته ست و یه جورایی حتی میشه تمایل به خودکشی رو از طریق دیدن این فیلم به دست آورد و میشه بیشتر از این هم در اون غرق شد ... اما جدا از این موضوع، فیلم نکات خوب و مثبتی دیگه داره که بهش ارزش دیده شدنُ میدن.
دارم از نکته خوب حرف میزنم، پس بذارید از نکته اصلی و خوبی که باعث شد به سراغ فیلم برم حرف بزنم؛ اون چیزی نبود جز حضور "تام ویتس" ، یکی از خوانندگان موردعلاقه من و کسی که همیشه متن شعرهای خاصی رو در قالب ترانه ها و آهنگ های خودش خلق کرده و بعد صدای اونُ که بشنوید می فهمید چه جادویی در پس کار نهفته ست؛ صدای زمخت و قیر کشیده ای داره و بخاطر همین صدا، حس تاریکی خاصی درون بعضی آهنگ هاشه و علاوه بر اون، شخصیت خود تام هم یه شخصیت خاص در بین تمام خواننده هایی هست که من تا بحال دیدم و حضور اون روی صحنه برای من یه لحظه هنری قابل تحسینه ... پس وقتی به اثری مثل Wristcutters و سوژه اون نگاه می کنید، می بینید اصلاً حضور تام در این فیلم یک چیز واجب بوده و باید بخاطر این انتخاب کارگردان رو تحسین کرد .. من که تحسین می کنم! حتی شروع فیلم، سکانس اولیه کار با آهنگی از تام به نام Dead and Lovely شروع میشه؛ سکانسی که منُ به یاد اجرا شدن آهنگ The End در ابتدای فیلم Apocalypse now انداخت و یه جورایی همون حس عالی رو در حین دیدن این سکانس بهم منتقل کرد. همین سکانس اولیه، جایی که کارکتر اول فیلم رگ خودشُ میزنه و ما آهنگ بسیار زیبا و تاریک تام ویتس رو به گوش میشنویم خودش مُهر تاییدی برای حضور این خواننده در این فیلم میزنه و در ادامه و با حضور پیدا کردن در فیلم هم با استایل همیشگی کارکتر خودش و نحوه دیالوگ گویی جذابش سکانس های جالبی رو به وجود میاره .. این یه فیلم عالی واسه طرفداران تام ویتسه! نکته خیلی خوبیه که من می تونم تا دو سه پاراگراف دیگه هم درباره اون صحبت کنم چون علاقه زیادی به این خواننده دارم ولی ترجیح میدم بیشتر از این برای کسایی که این شخصیت رو نمی شناسن قضیه رو پیچیده نکنم.
[تام سمت چپ تصویر]
اما در خصوص کیفیت کلی اثر، در عین اینکه من از دیدن کار لذت بردم میشه
ایرادهایی گرفت و گفت که اونقدری که بیننده به دیدن یک دنیای فوق العاده
جالب بعد از مرگ علاقه داره ولی گاهاً این احساس به آدم منتقل میشه که یه
چیزی کمه؛ یک فضای تاریک به وجود آورده شده ولی بعضی سکانس ها زائد به نظر
میرسند و میشه تصور کرد که فیلم با حذف اون سکانس ها و داشتن سکانس هایی
معناگرایانه تر به نتیجه بهتری دست پیدا می کرده. ولی از طرفی (بدون چک
کردن اطلاعات) تصور می کنم بودجه اثر کم بوده و دیدگاهی که کارگردان نسبت
به فروش یا موفقیت این اثر داشته باعث شده که اونقدری که باید و شاید به
این اثر از لحاظ مالی بها ندن. جدای از این موضوع، وقتی کارکترهایی رو به
مرگ میرسونید و به دنیای دیگه میبرید سخت میشه جا پای محکمی رو برای اونا
بوجود آورد؛ سخت میشه داستان رو با پرداختی جالب انگیز به پیش برد و سخت
میشه یک پایان بندی بی نقص رو برای اثر نوشت .. برای بعضی ها بگیر خواهد
داشت و برای بعضی ها نگیر! بازیگری بازیگرهای فرعی چشم گیر نبود ولی زننده
هم نبود و در اصل، این بازیگرهای اصلی بودن که چشم منُ گرفتن و حداقل از
اون لحاظ رضایت کامل رو داشتم. چهره هایی جدید و کسایی که من کمتر اونا رو
دیدم، افرادی مثل پاتریک فوجیت و یا دختر داستان و بعد در کنارشون کسی مثل
ویل آرنت هم حضور کوتاهی داشت که نسبتاً از کارش خوشم اومد. (علاقه به ویل
آرنت برای من بیشتر از جانب دیدن سریال Flaked که اخیراً دیدم شکل گرفته.)
روی هم رفته، فیلم از فیلم هایی بود که تو حالت عادی هیچ وقت به ذهنم خطور
نمی کرد که به سراغ دیدنش برم ولی بودن تام ویتس و دانلود مجموعه فیلم های
این خواننده‌ی خاص باعث شد که شانسی به این فیلم بدم و چقدر از وقتی که صرف
دیدن این فیلم کردم راضی هستم. جنبه تاریک داستان و اینکه تم خودکشی داشت،
چیزی که کمتر دیدم برای من احساس تازگی و جنبه ای نو داشت. (آوردن کلماتی
مثل "خودکشی" و "تازگی" کنار هم چه حس عجیبی داره!) میتونم خودم رو در برهه
زمانی دیگه ای در حال تماشای دوباره فیلم ببینم ... خاصیت تماشای مجدد رو
تو دنیای فیلم دیدم و امیدوارم روزی برسه که با دید جالب تری به سراغ دیدن
این فیلم برم و ببینم ذهنیات من به نسبت بار اولی که فیلمُ دیدم چه تفاوتی
کرده.
7.5/10
James Blunt - breathe
Take this bloody war of mine away
I'm lost for words to say
Will they greet me at dawn
Take these muddy thoughts that are my walls
I'm not ready for the call
That will greet me at dawn
I just take what someone wants
Race when I'm in front
Break what i don't need
It's nice to watch somebody breathe
Well now come sit next to me
I'm not sleeping with a bride to be
Been wasting time like it just doesn't matter very much
So I'm happy for the company
And I sat here for eternity
No wife and no family
And I thank you very much
And I'm flattered by the touch
When you say that you're in love with me
Won't you breathe for me
I am tired of my own
Race me to the horror at the end
I've lost myself again
In the mirror of my past
Let me, let me scratch at my own skin
I'm dying to get in
To the mirror of my past
I just take what someone wants
Race when I'm in front
Break what I don't need
It's nice to watch somebody breathe
Well now come sit next to me
I'm not sleeping with a bride to be
Been wasting time like it just doesn't matter very much
So I'm happy for the company
And I sat here for eternity
No wife and no family
And I'll thank you very much
And I'm flattered by the touch
When you say that you're in love with me
Won't you breathe for me
I am tired of my own
And won't you breathe for me
I am tired of my own
Well now come sit next to me
I'm not sleeping with a bride to be
Been wasting time like it just doesn't matter very much
So I'm happy for the company
And I sat here for eternity
No Wife and no family
And I'll thank you very much
And I'm flattered by the touch
When you say that you're in love with me
And I sat here for eternity
No wife and no family
Been wasting time like it just
Doesn't matter very much
So I'm happy for the company
Won't you breathe for me
I am tired of my own
And won't you breathe for me
I am tired of my own
Princess Tutu - Ep 01 - 10
Ep 01 - 10
در همون نگاه اول متوجه شدم که Princess Tutu از جمله انیمه هایی هست که ظاهر کار ممکنه دیگران رو گول بزنه و به این تصور بیاندازه که ما با یک کار بچگانه طرف هستیم ولی وقتی وارد دنیای انیمه میشید، زمانی رو با داستان و کارکترهای انیمه می گذرونید، این تصور رو رد می کنید .. Princess Tutu یه کار همه جوره شیرینه و می تونه برای هر رده سنی مناسب باشه. ظاهر بچگانه ولی دارای محتوای متفاوت چیزی هست که من بارها و بارها در انیمه های مختلف بهش برخورد کردم، با دیدن کاور ترس دیدن یک اثر سطح پایین به سراغم می اومد و تو خیلی از موارد خلاف این موضوع برای من به اثبات رسیده و اینجا، از این لحاظ قبل از دیدن انیمه اطمینان کافی برای دیدن "پرنسس توتو" بدست آوردم؛ نقدهای مختلفی رو قبل از دیدن انیمه خوندم، نظرات طرفدارانُ چک کردم، از تم و حس و حال انیمه آگاه شدم و بعد به سراغ دیدن اثر رفتم. نتیجه ای که بعد از دیدن 10 اپیزود اول در ذهنم نقش بسته یک نتیجه فوق العاده رضایت بخشه و نمی تونستم بیشتر از این نسبت به انتخاب این انیمه برای دیدن احساس رضایت داشته باشم. هنوز راه نسبتاً خوبی تا پایان انیمه برام باقی مونده ولی دوست دارم کوتاه و فهرست وار از انیمه چیزهایی بگم!
دلیل دیدن : یکی از کارهای بسیار تحسین شده‌ی ساتو جونیچی (کارگردان کارهایی مانند Aria و Tamayura) ، کارگردانی که ظرافت کاری خاصی در خلق کارهای شوجو و برش داره.
+
- حس فانتزی بی نهایت خوب (آهیرو/اردک بودن دختر اصلی داستان، حضور حیوانات در میان انسان ها، سخن گفتن و کمک به کمدی داستان توسط اونا، پلات اصلی انیمه که پر از تحریک برای خیالبافی و رویاپردازیه!)
- قابلیت تبدیل شدن به یک نوستالژی غیرقابل تکرار (خصوصاً در صورت دیدن انیمه در سن پایین) ، چقدر این مورد احساس مثبتی به من میده.
- استفاده از موسیقی کلاسیک فراوان در فضای انیمه (چایکوفسکی!!) ، بودن موسیقی به عنوان یک عنصر تکمیل کننده برای هر لحظه‌ی انیمه.
- اقتباس و بهره گیری از داستان دریاچه قو، نمایش باله ای زیبا از چایکوفسکی! و بهره گیری از بعضی داستان های خاطرانگیز دیگه در دل انیمه.
- خلق رقص های زیبای باله در قالب داستان و داشتن تمی لطیف و موزیکال در جای جای هر اپیزود. باب میل موزیکال دوستان ... باب میل من!
- شخصیت پردازی فوق العاده خوب اولیه. آهیروی اردک/انسان، میوتوی بی احساس، فاکییر منفور و مرموز، رو که رشد کارکتری درش موج میزنه، کارکترهایی که هر کدوم حرف های برای گفتن دارند.
- شخصیت پردازی باحال کارکترهای فرعی! از دوستان آهیرو و اذیت کردن های اونا گرفته تا معلم کلاس رقص باله که یک "گربه" هست و انواع و اقسام اداهای حیوونی خنده دار رو ازش می بینیم!
- گویندگی بسیار دلنشین! کار به جایی رسیده که من موندم گوینده کارکتر اصلی داستان اردکه یا انسان!
یعنی در این حد شباهت صدای گوینده رو به احساس یک اردک نزدیک می بینم. - OP , ED زیبا و درخور اثر. OP به زیبایی احساس باله و تم اصلی انیمه رو به رخ می کشه و ED با آرامشی موقتی از ما خداحافظی می کنه.
- امکان/ترس از یکنواخت شدن ... !
وقتی با چند اپیزود همراه بشید و روتین اولیه دستتون بیاد، ممکنه فکر کنید که به سمت یکنواختی پیش خواهیم رفت و شاید برای بعضی ها این موضوع به حقیقت تبدیل بشه و اثر رو اثری با تکرار لحظات بدونند ولی برای من تا به اینجا که 10 اپیزود رو دیدم اصلاً چنین حسی نداشته. مسئله اینه که، یک سکانس با پرنسس توتو داریم که در هر اپیزود با حالتی تکراری به تصویر کشیده میشه ولی بجز اون، کل سناریوی اپیزود و جوی که بر هر اپیزود حاکمه متفاوت با اپیزود قبلی هست و حتی اون صحنه تکراری هم جهت دار و در راستای به جلو هل دادن داستان هست؛ داستان به جلو حرکت می کنه و معماهای جدیدی در ذهن بیننده جا خوش می کنند. در عین حال، به بعضی از سوالات مطرح شد هم پاسخ داده میشه که خیال بیننده رو از سردرگم موندن راحت می کنه.
و اینطور که من خبردار شدم، نیمه دوم انیمه و پایان بندی باید بسیار زیبا باشه .. مشتاق دیدن ادامه کار هستم.
اشاره ای افتخاری به نکو سنسی، معلم باله‌ی داستان که معرکه ست
:
Princess Tutu - 03
