George Michael - A Different Corner
I'd say love was a magical thing
I'd say love would keep us from pain
Had I been there
Had I been there
I would promise you all of my life
But to lose you would cut like a knife
So I don't dare
No, I don't dare
'Cause I've never come close in all of these years
You are the only one to stop my tears
And I'm so scared
I'm so scared
Take me back in time, maybe I can forget
Turn a different corner and we never would have met
Would you care?
Oh, I don't understand it, for you it's a breeze
Little by little, you've brought me to my knees
Don't you care?
No, I've never come close in all of these years
You are the only one to stop my tears
I'm so scared of this love
And if all that there is
Is this fear of being used
I should go back to being lonely and confused
If I could, I would, I swear
Himouto! Umaru-chan R - Ep 02
بومبر با رفتاری نه چندان انفجاری وارد شد.
بهرحال .. انگار اومارو یه دوست جدید پیدا کرد که خوبه.
علاوه بر اون صحنه سینما رو هم من دوست داشتم .. از غار و غور کردن شکم ابینا گرفته تا خواب رفتن سیلفینِ همیشه پرانرژی که جلوی چنین فیلمی کم آورده بود. و البته کارآگاه بازی های اومارو که خنده دار بود و یه جورایی این رفتارش خاطرانگیزه. آه راستی .. تا یادم نرفته .. جرمای گوش اومارو و رفتارشون هم معرکه بود.
و اینکه، تازگیا خبر پایان مانگای اثر رو داشتیم و اینکه گفتن یه خبر مهم
هم بزودی منتشر میشه. شاید فصل سومی تایید بشه و داستان رو به طور کامل
ببندیم. اگه اونطور بشه عالیه. 
صحنه هایی از اپیزود :
- الکس و اومارو :
- نیازی به شرح نداره 
:
+
Love Live! Sunshine!! 2nd Season - Ep 02
و حالا نوبت به آماده شدن و گام برداشتن به سمت لاو لایو رسیده!
این قسمت تمرکز داستان بر روی شناخت کارکترها از همدیگه بود ...
اینکه چطور سال اولیا و سال سومیای گروه آنچنان وقتی با هم نگذروندن و نیاز
دارن که بهتر همدیگه رو بشناسن. و خب دایا راست می گفت، واقعاً هم هر گروه
اخلاقیات و سلایق مختلفی نسبت به گروه دیگه داشتند. اصلاً تصور اینکه
مارو، یوشیکو و روبی با کانان و ماری کنار بیان کار سختیه. حالا باز روبی
بخاطر معصوم بودنش می تونه با بعضی چیزها سازش پیدا کنه ولی این قسمت دیدیم
که چطور بعد از شنیدن موسیقی متالِ ماری از هوش رفت.
پس شاید بهتره یه ژانر موسیقیِ بهتر هدف قرار داده بشه. با این حال ...
دیدن خوشحالی ماری در حین شنیدن موسیقی متال خیلی واسم جالب بود.
در نهایت .. شعری که گروه به دنبال سراییدن و نوشتنش بود نوشته شد و حالا یه آهنگ توسط گروه آماده شده. که باید ببینیم کی و تو کدوم قسمت آینده اون آهنگ رو اجرا شده می بینیم. امیدوارم بیشتر از این 2 آهنگی که ازشون حرف زده شد در این فصل آهنگ جدید داشته باشیم. حتماً همینطوره .. یه فصل لاو لایو و همش دو آهنگ؟! مگه میشه؟! من که مشتاق بیشتر از اینها هستم.
لحظاتی از قسمت اول :
- طراحی چیکا و خود شخصیت با هم مو نمیزنن!
- وداع با یوشیکو. 
- این دوتا رو 
:
- خنده دار ترین لحظه قسمت، جایی که ماری توپ رو به صورت یوشیکو، و بعدش مارو و روبی کوبوند 
:
- جای توپ روی صورت یوشیکو
:
- وای، مارو چقدر ناز شده
:
- آخی .. این از کجا پیداش شد؟!
- لحظه چکه کردن آب از سقف معبد و نگاه جالب کارکترها :
- حلقه جالب گروه و نتیجه زیبایی که با هم گرفتند
:
- و ژس نهایی .. بعد از ساختن آهنگ اول
:
ClassicaLoid 2nd Season - Ep 02
دو موزیسین بزرگی که سر شستن خونه با هم مسابقه میدن.
توصیف بهتری واسه این اپیزود نداریم. واگنر و بتهوون، دیوار رنگ زدن، شستن راه ورودی و بعد هم که خرید گوشت و سبزیجات.
تو این اپیزود از ارادت واگنر به بتهوون حرفایی زده شد .. که واسم جالب
بود. دوست دارم بیشتر از اینها از حقایق و اعتقادات این موزیسین ها بشنوم
که هنوز جای کار داریم و میشه بهشون پرداخت. چیزی که هست اینه که گاهی کمدی
جور واجور حاکم بر انیمه، فضا رو برای ایجاد یک فضای آموزشی و تاریخچه ای
از بین میبره. که حالا طبیعیه و این انیمه کلاً یک انیمه کمدیه. اما مثلاً
من دوست دارم در حین اجرا شدن سمفونی های بتهوون اطلاعات خیلی بیشتری
درباره اون سمفونی بخصوص پیدا کنم.
در هر صورت قسمت جالب و خوبی بود. و نکته ای که متوجه شدم این بود که این قسمت از شوبرت خبری نبود. 
و خوشحالم که همون OP فصل اول رو داریم .. خیلی با ترک خوب کنار میام.
Himouto! Umaru-chan R - Ep 01
چه شروعی بهتر از اینکه اومارو یه شب کامل تنها بشه؟
نمی دونم چه انتظاری از شروع فصل دوم داشتم ولی اینو می دونم که تصور نمی
کردم روابط کارکترها در این حد پیشرفت کنه. یعنی فکر می کنم اینکه در
انتهای اپیزود دیدیم اومارو از بقیه خواست که با هم به خونه برن یه پیشرفت
خاص و جالب برای سری هست. چرا که قبلاً کمتر چنین چیزی داشتیم و حتی سفری
که به ساحل داشتن هم یه جورایی خاص بود و اینطور نبود که همه خواسته باشن
با هم باشن. پس این از این. از همین ابتدای کار چهره جالب تری به روابط
کارکترهای انیمه دادیم.
بجز اون، تنبلی های همیشگی اومارو چان رو دیدیم. شب زنده داری ها، نوشابه خوردن ها.
و البته یه نیمه فوتبالی باحال. که کارکتر محبوب من، سیلفین حسابی درخشید.
درسته باخت ولی من از حضور اون راضی بودم. دلم واسش تنگ شده بود و از همین
اپیزود اول تونستیم باقی کارکترهای انیمه مثل ابینا و کیریه رو هم ببینیم.
بهرحال ... تجدید دیدار قشنگ و دلپذیری بود. حالا باید ببینیم در ادامه
چقدر روتین همیشگی رو ادامه میدیم. یه کوچولو هم دلم واسه بومبر تنگ شده که
تو پیشنمایش دیدیمش و انگار اپیزود بعد از راه میرسه.
روی هم رفته شروع رو دوست داشتم. یکی از سری های محبوبم با حس و حالی خوب برگشت.
صحنه هایی از اپیزود :
- OP و ED خیلی بامزه ای داشتیم 
:
- دلم واسه قل خوردن های اومارو تنگ شده بود :
- آخی، ابینا رو 
:
- 
- یه ارجاع بامزه هم به Kuroko's Basketball داشتیم :
Love Live! Sunshine!! 2nd Season - Ep 01
به سمت معجزه، به سمت درخشیدن ...
به سمت لاو لایــــو!! 
و محبوب ترین انیمه فصل من از راه رسیـــد.
چقدر لحظه شماری کردم و چه شمارش معکوسی که در ذهن خودم به راه انداختم. و
همه چیز اونطوری بود که دوست داشتم. دوباره روبرو شدن با چیزی که به مرور
زمان واسم عزیزتر شده واسم دوست داشتنیه و تصور اینکه این فصل رو کاملاً با
لاو لایو خواهم بود واسم رویاییه. پیش به سوی یه فصل معرکه پر از لحظات
موزیکال و دیدنی!
اما در مورد داستان ...
درست بعد از ماجرای فصل اول داستانُ ادامه دادیم و به مدرسه برگشتیم. جایی
که انگیزه واسه شرکت تو لاو لایو بعدی تو وجود تک تک دخترای آکوا به چشم می
خورد. ولی بعد اتفاقی افتاد. اتفاق این بود که پدر ماری جشن پذیرش دانش
آموزای جدید رو لغو کرد. یعنی قرار بر این شد که مدرسه سال بعد با مدرسه
دیگه ای ادغام بشه و حتی به گروه آکوا فرصت درخشیدن و رسوندن محبوبیت مدرسه
به حد مناسبی داده نشد. و همین گروه رو دپرس کرد. که در نهایت .. تصمیم
گرفتن بازم تلاش کنن و تسلیم نشن.
کمی دراماتیک شروع کردیم ولی عیب نداره.
در هر حال، حتی در عین این دراماتیک بودن بازم لحظات نازنین هر کارکتر گروه
رو دوباره تجربه کردیم. از روبی، یوشیکو و مارو گرفته تا چیکا، یو، ریکو و
ماری، دایا و کانان! همه و همه لحظات کوچولوی خودشونُ داشتن. من که عاشق
مارو هستم .. تو فصل قبل و نقدهایی که نوشتم بارها به این موضوع اشاره
کردم. اینجا هم از حضورش حسابی راضی بودم. می تونه بازم بیشتر فضا رو به
خودش اختصاص بده ولی برای شروع کافی بود.
در مورد شخصیت اصلی این اپیزود .. فکر می کنم بهتره این عنوان رو به چیکا
بدیم. با لحظات رهبر واری که داشت تونست نفر اول اپیزود باشه.
لحظاتی از قسمت اول :
- اتاق یوشیکو رو :
- خمیازه، خمیازه میاره :
- این لحظه خیلی جالب بود ^_^ :
- OP انیمه عالیه :
- و همچنین ED :
ClassicaLoid 2nd Season - Ep 01
خونه همون خونه قدیمیه .. انگار نه انگار که اونو ترک کردیم.
همچنان بتهوون و موتسارت سر به سر هم میذارن، شوپن منزویه، شوبرت به دنبال
بتهوون روانه ست، لیست هم از عشق حرف میزنه. همه چیز سر جای خودشه و حالا
ریشارد واگنر به عنوان شخصیتی جدید به انیمه وارد شد و ظاهراً با کلک به
بقیه گفت که داداشِ کانائه ست .. باید ببینیم چه نقشه ای در سر داره. تا
الان که حسابی رو مخ بقیه کارکترها راه رفت.
اما بهمراه واگنر، یک شخصیت موزیسین دیگه هم داشتیم که من باهاش آشنا
نبودم. ولی حالا کنجکاوم. اسم شخصیت آنتونین دورژاک هست که ظاهراً موزیسین
معروفی از چک ـه. تو انیمه اونو در شکل و شمایل یک اسب آبی می بینیم ..
بیچاره این موزیسین. اینجوری تنش تو گور میلرزه. 
ولی بهرحال شاید هم یاد کردن از کارش و میراثی که به جا گذاشته جالب انگیز
باشه .. مثل کاری که تو اپیزود اول کردیم و اسب آبی رو با موزیکش به ابهتی
جالب رسوندیم.
روی هم رفته .. شروع همونطور مثل فصل اول دیوانه وار و عجیب و غریب بود. باید ببینیم تو ادامه چه خبرایی تو این انیمه میشه.
و من دلم می خواد باخ رو بیشتر ببینم.
- بتهوون و واگنر :
- آنتونین دورژاک در قالب اسب آبی :
Konohana Kitan - Ep 01
آخیش! چه خوب بود. 
یه محیط آروم، کارکترهایی نازنین، لوکیشن هایی چشم نواز، موسیقی دل انگیز و
همه چیزهایی که واسه داشتن یه کار آرامش بخش خوب نیازه .. به اندازه کافی
در این انیمه یافت می شدند و من این نکته رو دوست داشتم. انتظاراتم از این
انیمه زیاد نبود و در عین حال، حالا هم فکر می کنم بهتره کمی با تردید
ادامه بدم. ولی برای شروع از حس و حال حاکم بر انیمه خوشم اومد و اصلاً بدم
نمیاد هفته بعد هم با اشتیاق به سراغ دیدن این انیمه بیام.
تو این بین فن سرویس هم داشتیم. چون لوکیشن اصلی انیمه یک چشمه آب گرم یا
حمامه انتظارش میرفت ولی به نظر من فن سرویس هم به باقی محتوا می خورد؛
اونو به فضای نازنین اثر نزدیک کرده بودن که کار سختیه ولی به نظر من با
طراحی دوست داشتنی شخصیت ها، صدای خوب گویندگان و همچنین بازی های بامزه با
دوربین (مثلاً در چشمه) تونسته بودن فن سرویس رو کمتر از حالت معمولی به
رخ بکشن.
فکر می کنم یکی از قوی ترین نکات این انیمه کارکترهای اون باشند. دخترهایی
که هر کدوم در طول همین اپیزود اول معرفی شدند .. یک معرفی مختصر از همشون
داشتیم که میشه گفت ساکورا (که انگار تو دنیای خودش سیر می کرد )
و ساتسوکی بیشتر از بقیه تصویر گرفتن. بهرحال در اپیزودهای بعد بیشتر به
همه می پردازیم و فرصت برای درخشیدن همشون وجود داره. خودِ شخصتی اصلی،
یوزو هم که ذوق اصلی سری رو واسه من بهمراه داره ... شاید اکثر رفتارهای
اون تکراری باشه و در انیمه های دیگه مثالش رو دیده باشم ولی بهرحال واسم
دلنشینه و دوسش دارم.
روی هم رفته .. شروع خیلی خوبی بود. بهش امیدوار شدم.
+
یوزو در کنار ساتسوکی :
ساکورا و رفتار بامزه ش :
