Baby Steps - Episode 08
Baby Steps - Episode 08
عجب گذر زمانی رو تو این اپیزود دیدیم. یک سال به همین راحتی جلو برده شد و
زمان انیمه حرکت بزرگی به سمت جلو داشت. تو نگاه اول به این اپیزود، به
این فکر کردم که انگار انیمه تفاوتهایی با مانگا داشته و بعد از خوندن
نظرات مانگا خون‌های سایت MAL متوجه شدم که درسته و چیزایی به انیمه اضافه
شده. مثلا اون جریان نشون دادن ماروئو تو تورنمنت های مخلتف در مانگا نشون
داده نشده و فقط بهشون اشاره شده و یا مثلا صحنه معبد کلا وجود نداشته.
بهرحال از همون ابتدای خبر انیمه شدن این مانگا گفته شده بود که انیمه
قراره محتوای اوریجینال خودش رو هم داشته باشه. پس نمیتونم بگم که آماده
نبودم و از طرفی من مانگا رو زیاد دنبال نکردم و متوجه تغییرات نمیشم.
بهرحال چک کردن تفاوت های انیمه با مانگا هم جز نکات جالبی ـه که دوست دارم
بهش بپردازم. این اپیزود یه مقدار از فضای تاکتیکی دور شدیم و به سراغ هُل
دادن ماروئو در طول زمان یک سال پیش رفتیم. انیمیشن کار تو بعضی جاهای
اپیزود واقعا بد شده بود و کارکترها از ظاهر و قیافه افتاده بودن که
امیدوارم تو ادامه بهتر از این باشه و انیمیشن رفته رفته بدتر نشه.
ماروئو تو چند تورنمنت مختلف شرکت کرد ولی از تو هیچ کدوم نتونست بیشتر از دور سوم جلو بره. این روند تا مسابقات جوانان کاناگاوا در سال بعد ادامه پیدا کرد و حالا باید ببینیم ماروئو تو این مسابقه سطح بالا چطور پیش میره. به نظر میرسه اینجا بتونه نتیجه بگیره و اگه اینجا هم نتیجه نگیره، من سوپرایز میشم. این اپیزود، رابطه بامزه ای بین ناتسو و ماروئو دیدیم و جریانات خوبی رو در کنار هم داشتن. مثلا اون موضوع صدا زدن نات چان و یا رسیدن به معبد و اینکه هر دو میخواستن همدیگه رو دعوت کنن. کمی فضای متفاوتی بود و به نظر من تغییر مثبتی برای عوض شدن و حال و هوای انیمه بود. بعد از اون و اپیزود بعدی میتونیم دوباره به دنیای تنیس برگردیم و لحظات پیشروی ماروئو رو با هم ببینیم.
ماروئو تو چند تورنمنت مختلف شرکت کرد ولی از تو هیچ کدوم نتونست بیشتر از دور سوم جلو بره. این روند تا مسابقات جوانان کاناگاوا در سال بعد ادامه پیدا کرد و حالا باید ببینیم ماروئو تو این مسابقه سطح بالا چطور پیش میره. به نظر میرسه اینجا بتونه نتیجه بگیره و اگه اینجا هم نتیجه نگیره، من سوپرایز میشم. این اپیزود، رابطه بامزه ای بین ناتسو و ماروئو دیدیم و جریانات خوبی رو در کنار هم داشتن. مثلا اون موضوع صدا زدن نات چان و یا رسیدن به معبد و اینکه هر دو میخواستن همدیگه رو دعوت کنن. کمی فضای متفاوتی بود و به نظر من تغییر مثبتی برای عوض شدن و حال و هوای انیمه بود. بعد از اون و اپیزود بعدی میتونیم دوباره به دنیای تنیس برگردیم و لحظات پیشروی ماروئو رو با هم ببینیم.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- تعداد دفترچه‌های ماروئو در طول یک سال به 20 تا رسید :
- صحنه بی محلی کردن ناتسو بامزه بود :
- ناتسو در کنار خواهر بزرگترش :
- دعا کردن به همراه ناتسو در معبد :
- تعداد دفترچه‌های ماروئو در طول یک سال به 20 تا رسید :
- صحنه بی محلی کردن ناتسو بامزه بود :
- ناتسو در کنار خواهر بزرگترش :
- دعا کردن به همراه ناتسو در معبد :
Haikyuu - Episode 08
Haikyuu - Episode 08
صحنه‌هایی از اپیزود :
- دلیل اومدن نیشینویا به کاروسونو بسیار جالب بود ... یونیفورم دخترای مدرسه
:
- کلا استایل خیلی باحالی داره :
- آساهی سان، ایس تیم :
خُب، این اپیزود با کارکتر جدید جناب ایس تیم، آساهی آشنا شدیم و نیشینویا،
کارکتری که تو انتهای اپیزود قبل بهمون نشون داده شده رو هم بهتر شناختیم.
هر دو خاصیت های رفتاری و والیبالی خاص خودشونُ داشتن و به مرور تونستیم
کمی حس نزدیکی بهتری نسبت بهشون پیدا کنیم. حرکات نیشینویا تو زمین جذاب به
نظر میرسن و در کنارش انگار میتونه زوج کمدی خوبی واسه تاناکا بشه (البته
تمام کارکترهای گاهی لحظات کمدی بامزه ای دارن) و در کنارش لحظات جدی خوبی
رو هم در مورد اهمیت دادن به تیم در کنار دایچی داشت و خواهد داشت. ارزشی
که برای آساهی قائل بود و اینکه حاضر نبود بدون اون بازی کنه، قابل احترامه
و میشه اونو درک کرد. از طرف دیگه آساهی که بخاطر شکست خاصی که در مقابل
تیمی داشته، دچار ناامیدی شده و حالا سوگاوارا و بقیه به دنبال برگردوندن
اون به تیم هستن.
تو آخر اپیزود اینجور به نظر رسید که هیناتا و کاگیاما تونستن تاثیر لازم رو به اون وارد کنن و شاید اپیزود بعد اونم به جمع بازیکنای کاراسونو بپیونده. بهرحال ... جریان مربی گری اوکای هم داره به سمت جلو حرکت میکنه و انگار کم کم داره متمایل به تست کردن این موقعیت میشه. تاکه چان بحث جدیدی رو پیش کشید؛ کمپ تمرینی هفته طلایی و مسابقه تمرینی که قراره تو روز آخر اون کمپ با تیم نکوما انجام بدن. گربه در مقابل کلاغ! مسیر جدید انیمه مشخصه شده و باید منتظر پیشروی به سمت اون مسیر باشیم.
تو آخر اپیزود اینجور به نظر رسید که هیناتا و کاگیاما تونستن تاثیر لازم رو به اون وارد کنن و شاید اپیزود بعد اونم به جمع بازیکنای کاراسونو بپیونده. بهرحال ... جریان مربی گری اوکای هم داره به سمت جلو حرکت میکنه و انگار کم کم داره متمایل به تست کردن این موقعیت میشه. تاکه چان بحث جدیدی رو پیش کشید؛ کمپ تمرینی هفته طلایی و مسابقه تمرینی که قراره تو روز آخر اون کمپ با تیم نکوما انجام بدن. گربه در مقابل کلاغ! مسیر جدید انیمه مشخصه شده و باید منتظر پیشروی به سمت اون مسیر باشیم.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- دلیل اومدن نیشینویا به کاروسونو بسیار جالب بود ... یونیفورم دخترای مدرسه
:- کلا استایل خیلی باحالی داره :
- آساهی سان، ایس تیم :
Nisekoi - Episode 20 | The End
Nisekoi - Episode 20 | The End
صحنه‌هایی از اپیزود :
- واقعا لباس جولیت به کریساکی می اومد.
- سوگومی بیچاره مجبور زدن چه حرفی شد :
- من نمیدونستم نمایش چنین بازیگری هم داره
:
- صحنه جالب بین ایچیجو و اونودرا :
- یکی از بهترین میمیک‌های کریساکی تو این صحنه بود :
خانم‌ها و آقایان، اگه تا الان نمیدونستید چطور میشه یک نمایش رومئو و
جولیت رو به شکل فجیعی خراب کرد، با دیدن این اپیزود به این موضوع پی
میبرید. (هه هه!) راستشو بخوام بگم، این پایان بندی خیلی برام راضی کننده
بود و اصلا با تصوری که داشتم همخونی نداشت .. تصور اینکه پایان‌بندی هارم
مانندش عطش بیشتر خواستن رو در من باقی بذاره و با نگاه کردن به اپیزودهای
گذشته و پیشرفتی که داشتیم، بیشتر از این به دنبال پایان خوبی باشم و ...
همونطور که فکر میکردم، پایان دادن انیمه با این نمایش فکر خیلی خوبی بود و
به عنوان یک انیمه ساخته شده از مانگای ناتمام، کار بسیار خوبی رو ارائه
دادم. محبوبیت کار چه در انجمن‌های ایرانی و چه خارجی، در سطح بالایی هست و
میشه به راحتی انتظار فصل دومی رو ازش داشت ... تنها چیزی که مهمه، پیش
رفتن مانگا و بدست آوردن محتوای داستانی کافی برای فصل دوم هست. باید
ببینیم چقدر این موضوع طولانی میشه و Shaft کی به سراغ ساخت فصل دوم این
انیمه برمیگرده.
در مورد اپیزود آخر، من همچنان جولیت بودن اونودرا رو ترجیح میدم ولی خُب، کریساکی هم با لباس جولیت زیبایی خیره کننده ای داشت و تمام توجه روی صحنه تئاتر رو به خودش اختصاص داده بود. وارد شدن به لحظه کمدی اپیزود رو دوست داشتم؛ اونجایی که کریساکی با حالتی بامزه از "فراموش کردن دیالوگ" حرف زد و جریان نمایش رو کاملا زیر و رو کرد! نمایش رومئو و جولیتی که گزارشگر داشت؛ شو خیلی خوب تونست از پس گزارشگری این صحنه‌های جالب بربیاد و وظیفه سنگین پشت صحنه خودش رو به خوبی به انجام رسوند. همراهی تماشاگرها با خرابکاری نمایش هم در نوع خودش جالب بود. جدا از این موضوعات جزیی اون صحنه نمایش، با روندی که نیمه اول داشت، فکر کردم قراره یک پایان متمایل به کریساکی رو ببینیم ولی تو ادامه صحنه‌ی خاصی با حضور اونودرا و ایچیجو هم دیدیم که به نظر من صحنه احساسی و جالبی بود. اجرای رومئو و جولیت به اون سبک و تنهایی دونفری ـشون باز هم ذهن بیننده رو به سمت اینکه واقعا جریان به نفع کریساکی نیست هُل میداد و هارم ما رو سر جای خودش باقی میذاره!
حرف آخر اینکه، واقعا از دیدن این انیمه لذت بردم و نقاط قوت خوبی داشت که در طول بحث‌های اپیزودیک و نوشته‌های قبلی ـم زیاد بهشون اشاره کردم و شما هم با اونا آشنا هستید. کارکترهای انیمه به یادموندنی بودن و بعدها وقتی که به گذشته و این انیمه فکر کنم، بعضی از کارکترهای اصلی رو خوب به خاطر میارم و خاطره جالبی ازشون درون ذهنم نقش بسته. امیدوارم در آینده فصل دومی در کار باشه و باز هم به سراغ دنیای این انیمه برگردیم و ازش لذت ببریم.
در مورد اپیزود آخر، من همچنان جولیت بودن اونودرا رو ترجیح میدم ولی خُب، کریساکی هم با لباس جولیت زیبایی خیره کننده ای داشت و تمام توجه روی صحنه تئاتر رو به خودش اختصاص داده بود. وارد شدن به لحظه کمدی اپیزود رو دوست داشتم؛ اونجایی که کریساکی با حالتی بامزه از "فراموش کردن دیالوگ" حرف زد و جریان نمایش رو کاملا زیر و رو کرد! نمایش رومئو و جولیتی که گزارشگر داشت؛ شو خیلی خوب تونست از پس گزارشگری این صحنه‌های جالب بربیاد و وظیفه سنگین پشت صحنه خودش رو به خوبی به انجام رسوند. همراهی تماشاگرها با خرابکاری نمایش هم در نوع خودش جالب بود. جدا از این موضوعات جزیی اون صحنه نمایش، با روندی که نیمه اول داشت، فکر کردم قراره یک پایان متمایل به کریساکی رو ببینیم ولی تو ادامه صحنه‌ی خاصی با حضور اونودرا و ایچیجو هم دیدیم که به نظر من صحنه احساسی و جالبی بود. اجرای رومئو و جولیت به اون سبک و تنهایی دونفری ـشون باز هم ذهن بیننده رو به سمت اینکه واقعا جریان به نفع کریساکی نیست هُل میداد و هارم ما رو سر جای خودش باقی میذاره!
حرف آخر اینکه، واقعا از دیدن این انیمه لذت بردم و نقاط قوت خوبی داشت که در طول بحث‌های اپیزودیک و نوشته‌های قبلی ـم زیاد بهشون اشاره کردم و شما هم با اونا آشنا هستید. کارکترهای انیمه به یادموندنی بودن و بعدها وقتی که به گذشته و این انیمه فکر کنم، بعضی از کارکترهای اصلی رو خوب به خاطر میارم و خاطره جالبی ازشون درون ذهنم نقش بسته. امیدوارم در آینده فصل دومی در کار باشه و باز هم به سراغ دنیای این انیمه برگردیم و ازش لذت ببریم.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- واقعا لباس جولیت به کریساکی می اومد.
- سوگومی بیچاره مجبور زدن چه حرفی شد :
- من نمیدونستم نمایش چنین بازیگری هم داره
: - صحنه جالب بین ایچیجو و اونودرا :
- یکی از بهترین میمیک‌های کریساکی تو این صحنه بود :
Diamond no Ace - Episode 33
Diamond no Ace - Episode 33
صحنه‌هایی از اپیزود :
- ساوامورا با چه تمرکزی به حرفای کریس گوش میده :
- لحظات مربوط به کودکی رایچی :
- تانبا آماده ورود به زمین :
- رایچی ، آماده له کردن تیم حریف :
واقعا عالی بود. تصورش رو میکردم که با بالا اومدن تودوروکی ها، فضای
مسابقه جذاب تر بشه ولی خُب، کمی بالا اومدنشون سخت به نظر میرسید اما حالا
با نزدیک شدن دیدار نیمه نهایی، لحظاتی جذابی رو شد و تونستیم انواع صحنه
های جذاب رو از کارکترها قبل از شروع بازی اصلی ببینیم. تمرینات ادامه پیدا
کرد، ساومورا، فورویا، تانبا هر کدوم به یک شکل ولی بیشتر از همه تانبا در
حال آماده شدن برای مسابقه نیمه نهایی هست. از طرف دیگه تونستیم سری به
تمرینات یاکوشی بزنیم و ببینیم که چطور دارن لحظات آماده سازی رو طی
میکنند. دیدن فلش بک های تودوروکی ها عالی بود و نشون داد که تفکر بَتری
رایچی چطور شکل گرفته. تصور یک حریف قدرتمند در مقابل خودش چیز جالبی بود و
پدرش هم همچنان کارکتر پرکششی به نظر میرسه. با بعضی از کارکترهای تیم
یاکوشی بیشتر آشنا شدیم و بهرحال ... به روز مسابقه رسیدیم.
لحظات آماده سازی برای ورود به زمین یکی از نقاط قوت اپیزود بود؛ جایی که هر مربی به شکلی و به سبک خودش به بازیکنای تیمش روحیه میداد و حالا با غرش و داد و بیداد وارد زمین شدن. Ace همیشه تو مسائل حاشیه زمین خوب عمل میکنه؛ چه مسائل دراماتیکی مثل باخت یک تیم و نشون دادن احساسات تیم بازنده باشه و چه لحظات ورود به زمین و آماده شدن برای یک نبرد نفس گیر. اینجا هم همینطور بود و نوبت به دوئلی جذاب رسید. دوئل بین فورویا و رایچی .. به نظر میرسه حتی همین شروع مسابقه هم جذابیت بالا باشه و به نظر من اینجا لحظات و این قسمت تا اینجای انیمه، جذاب ترین لحظات انیمه بودن و قسمت بعد باید یکی از بهترین اپیزودهای انیمه باشه. مسلما ممکنه فینال لذت خاص دیگه ای داشته باشه ولی زیر پا گذاشتن رایچی با اون قهه قهه های خاص خودش میتونه دیدنی باشه. روی هم رفته، آماده سازی و ورود به زمین خوبی رو تو این اپیزود دیدیم و باید منتظر اپیزود بعدی انیمه باشیم.
لحظات آماده سازی برای ورود به زمین یکی از نقاط قوت اپیزود بود؛ جایی که هر مربی به شکلی و به سبک خودش به بازیکنای تیمش روحیه میداد و حالا با غرش و داد و بیداد وارد زمین شدن. Ace همیشه تو مسائل حاشیه زمین خوب عمل میکنه؛ چه مسائل دراماتیکی مثل باخت یک تیم و نشون دادن احساسات تیم بازنده باشه و چه لحظات ورود به زمین و آماده شدن برای یک نبرد نفس گیر. اینجا هم همینطور بود و نوبت به دوئلی جذاب رسید. دوئل بین فورویا و رایچی .. به نظر میرسه حتی همین شروع مسابقه هم جذابیت بالا باشه و به نظر من اینجا لحظات و این قسمت تا اینجای انیمه، جذاب ترین لحظات انیمه بودن و قسمت بعد باید یکی از بهترین اپیزودهای انیمه باشه. مسلما ممکنه فینال لذت خاص دیگه ای داشته باشه ولی زیر پا گذاشتن رایچی با اون قهه قهه های خاص خودش میتونه دیدنی باشه. روی هم رفته، آماده سازی و ورود به زمین خوبی رو تو این اپیزود دیدیم و باید منتظر اپیزود بعدی انیمه باشیم.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- ساوامورا با چه تمرکزی به حرفای کریس گوش میده
:- لحظات مربوط به کودکی رایچی :
- تانبا آماده ورود به زمین :
- رایچی ، آماده له کردن تیم حریف :
Gochuumon wa Usagi Desu ka? - Episode 07
Gochuumon wa Usagi Desu ka? - Episode 07
یه اپیزود عالی از انیمه .. واقعا نیمه اول یکی از دوست داشتنی ترین
تیکه‌های کُل انیمه بود و جریان پاذل چیدن و همراه شدن تمام کارکترهای
بامزه انیمه دور هم، مثل همیشه فضای انیمه رو دیدنی کرده بود .. حس کودکانه
لذت بخشی که درون این نیمه اول نهفته بود رو واقعا دوست داشتم .. صحنه‌های
ریز اون لحظات مربوط به پاذل جز نکات مثبت خوب نیمه اول بود؛ از دپرس شدن
چیا گرفته تا لحظه‌های رودرویی لیز با شارو و البته خواب رفتن کوکوا که جای
خودش رو داشت. بعد از اون جریان پاذل، صحنهای که کاملا منو غافلگیر کرد
از راه رسید و حسابی در حین دیدنش خندیدم .. صحنه پرتاب پنکیک توسط کوکوا
به صورت چینو واقعا بامزه بود و من که یکی دوبار برای اینکه دوباره اون
صحنه رو ببینم، تصویر رو به عقب کشیدم و بازم خندیدم! شیرینی کمدی این لحظه
به بعدش هم منتقل شد و لحظات عذاب وجدان کوکوا در مورد چینوی ناراحت جالبی
خاص خودشونُ داشتن. تو این بین میشد به یک نکته انحرافی پی برد و اونم
اینه که چینو واقعا بامزه اخم میکنه و اون میمیک‌های ناراحت شدنش از دست
کوکوا یکی از بهترین لحظات چینو تو انیمه ست.
نیمه دوم هم لحظات خاص خودشو داشت .. شارو پاک به سر بهمراه کوکوا به سمت چیا رفت و تو ادامه راز شارو برای بقیه برملا شد. کوکوا هم بخاطر اشتباه نوشتن اسم کافه "خونه خرگوشی" که اونو کافه "خونه اسبی" نوشته بود، خودش تبدیل به اسب شد! روی هم رفته اپیزود واقعا بامزه بود و رفته رفته و بعد از دیدن اپیزود هر هفته محبوبیت این انیمه داره برای من بیشتر میشه. با توجه به اینکه جدیدا انیمه‌های هم سبک این انیمه در حال گرفتن فصل دوم هستن، میتونم ادامه پیدا کردن این سری رو هم تصور کنم و دوست دارم اتفاق بیافته ولی فعلا ... از دیدن لحظات باقی مونده سری لذت میبرم که مطمئنم یکی دو تا نیستن و قراره حسابی وقت منو پر کنند.
نیمه دوم هم لحظات خاص خودشو داشت .. شارو پاک به سر بهمراه کوکوا به سمت چیا رفت و تو ادامه راز شارو برای بقیه برملا شد. کوکوا هم بخاطر اشتباه نوشتن اسم کافه "خونه خرگوشی" که اونو کافه "خونه اسبی" نوشته بود، خودش تبدیل به اسب شد! روی هم رفته اپیزود واقعا بامزه بود و رفته رفته و بعد از دیدن اپیزود هر هفته محبوبیت این انیمه داره برای من بیشتر میشه. با توجه به اینکه جدیدا انیمه‌های هم سبک این انیمه در حال گرفتن فصل دوم هستن، میتونم ادامه پیدا کردن این سری رو هم تصور کنم و دوست دارم اتفاق بیافته ولی فعلا ... از دیدن لحظات باقی مونده سری لذت میبرم که مطمئنم یکی دو تا نیستن و قراره حسابی وقت منو پر کنند.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- ولی واقعا چه پاذل بزرگی بود :
- چیا بلاخره دست به کار شد :
- صحنه پرتاب پنکیک به یادموندنی بود
:
- کوکوا : واقعا یه اسب شدم
:
- ولی واقعا چه پاذل بزرگی بود :
- چیا بلاخره دست به کار شد :
- صحنه پرتاب پنکیک به یادموندنی بود
:- کوکوا : واقعا یه اسب شدم
:
Escha & Logy no Atelier - Episode 07
Escha & Logy no Atelier - Episode 07
این اپیزود به آلکا متمرکز شد و یه سناریوی مرتبط با اون و خارج از موضوع
کیمیاگری با از این کارکتر دیدیم. من از همون شروع هم نسبت به آلکایی که
درون صفحه دیدم، کمی مشکوک شدم ولی حدس زدن اینکه از آلکا خواهرهایی وجود
داشته کمی سخت بود. بهرحال با هم شکل های آلکا روبرو شدیم و هر کدوم رفتار
خاصی رو داشتن. فعلا تونستیم با دوتا از اونا آشنا بشیم و بعید میدونم تو
ادامه دوباره بهشون پرداخته بشه. اما هر کدوم اونا هدف خاصی داشتن، یکی به
دنبال مادرشون و یکی به دنبال خواهرهای خودشون بود. بهرحال بعد از درگیری
هایی جریانات و خراب کاری های اون دوتا تموم شد و از دهکده رفتن.
تو این بین از هر کدوم از کارکترها چیزایی دیدیم و مثلا دیدن دهن کجی کردن اسکا بابت طی کشیدن، بامزه بود و یا ریفری که بخاطر ندیدن اون آلکاهای همشکل کمی حسودی ـش میشد. روی هم رفته اپیزود نسبتا خوبی بود و تمرکز به روی کارکتر آلکا رو دوست داشتم .. از همون شروع انیمه، به کارکترش علاقه داشتم و شاخ و برگ دادن به کارکترش باعث جالب تر شدن اون شد. راستی، یک کارکتر جدید به اسم میچه داشتیم که ظاهرا کار حسابرسی رو به عهده داره و از سنترال اومده. باید ببینیم اپیزود بعد رو به خودش اختصاص میده یا نه.
تو این بین از هر کدوم از کارکترها چیزایی دیدیم و مثلا دیدن دهن کجی کردن اسکا بابت طی کشیدن، بامزه بود و یا ریفری که بخاطر ندیدن اون آلکاهای همشکل کمی حسودی ـش میشد. روی هم رفته اپیزود نسبتا خوبی بود و تمرکز به روی کارکتر آلکا رو دوست داشتم .. از همون شروع انیمه، به کارکترش علاقه داشتم و شاخ و برگ دادن به کارکترش باعث جالب تر شدن اون شد. راستی، یک کارکتر جدید به اسم میچه داشتیم که ظاهرا کار حسابرسی رو به عهده داره و از سنترال اومده. باید ببینیم اپیزود بعد رو به خودش اختصاص میده یا نه.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- ویلبل در حال مبارزه با یکی از آلکا ها :
- میچه :
- این رفتار بامزه آلکا ذو دوست داشتم :
- لحظه خداحافظی با آلکا :
- ویلبل در حال مبارزه با یکی از آلکا ها :
- میچه :
- این رفتار بامزه آلکا ذو دوست داشتم :
- لحظه خداحافظی با آلکا :
Ginga Eiyuu Densetsu: Waga Yuku wa Hoshi no Taikai
Ginga Eiyuu Densetsu: Waga Yuku wa Hoshi no Taikai | MAL
(Legend of the Galactic Heroes: My Conquest Is the Sea of Stars)
1988
(Legend of the Galactic Heroes: My Conquest Is the Sea of Stars)
1988
مقدمه‌ای برای سری OVA های 110 قسمتی این
انیمه معروف! مشتاقانه به سراغ دیدنش رفتم و حالا بعد از دیدنش باید بگم
که، واقعا جواب انتظاراتم رو گرفتم. خیلی دوست داشتم روزی استارت این سری
رو بزنم و اینقدر تعاریفی که در مورد این انیمه شنیده بودم، خوب بود که
تصمیم گرفتم برای تست هم که شده فیلم اول رو تماشا کنم و دیدی نسبت به سری
پیدا کنم. جدا از این موضوع "اشتیاق" ، وقتی به کار گرافیکی و سال تولید
فیلم نگاه میکردم، انگیزه ـم کمی کم میشد و با خودم فکر میکردم "ممکنه به
خاطر گرافیک کاری انیمه، ازش لذتی نبرم" ولی خوشبختانه فضای انیمه کاملا
برام دلچسب بود و تونستم راضی از دیدن اون به فکر دیدن ادامه سری باشم.
آره، انیمیشن فضایی کار خوب نیست و واضح ـه که اصلا نباید اونو با کارهای
سال‌های اخیر مقایسه کرد. خط های شلیک سفینه‌ها به صورت خیلی ساده ای به
نمایش در میان و تصاویر جنگ های هوایی فاقد افکت های جالب و جذاب سینمایی
هست ... حتی شاید بعضی‌ها برای توصیف اون صحنه‌های از کلماتی مثل "خنده‌دار
و مضحک" استفاده کنند ولی برای من اینجور نبود و سعی کردم برخوردم با این
فیلم مطابق با سال تولید و بودجه‌ی گرافیکی اون زمان انیمه‌ای باشه و خارج
از بحث گیر دادن به گرافیک، از انیمه لذت ببرم. شاید خیلی از طرفدارهای این
انیمه با من هم‌عقیده باشند که این انیمه آنچنان نیازی به گرافیک عالی و
جذاب نداره .. به نظر میاد این سری نقاط مثبت دیگه ای داره که میتونه به
راحتی بر اونا تکیه کنه و باز هم بیننده رو محصور در خودش نگه داره.
نکات مثبتی که مد نظر من هست و تونست تو این فیلم 1 ساعته توجه منو به خودش جلب کنه، به چند مورد تقسیم میشن؛ یک : موسیقی متن فوق العاده ... واقعا از شنیدن موسیقی متن انیمه در اون محیط فضایی لذت بردم. استفاده از موسیقی کلاسیک و شنیدنی در آشوب جنگ‌های فضایی و درهم و برهمی که برفضا حاکم هست، به نظر کار عجیبی میاد ولی اینجا واقعا جواب داده بود و به دلایلی کاملا به کار جلوه بهتری داده بود. از لحظه لحظه پخش موسیقی متن کار لذت بردم و به نظر من حداقل تو این فیلم، به کُل فضای انیمه روح بخشیده بود و امیدوارم که این سبک موسیقی ـرو در سری کار هم حفظ کرده باشند. دو : کارکترپردازی فیلم، کاملا میشه ظهور دو کارکتر جذاب (Wenli و Reinhard) رو به چشم دید و از همون شروع فیلم حضور این دو کارکتر باعث کنجکاو کردن بیننده میشه. دو کارکتری که هر کدوم خصوصیات جالب استراتژیکی خاص خودشون رو دارن. شاید بتونم بگم در این بین و فعلا از Wenli و افکار استراتژیکی اون بیشتر لذت بردم ولی مشتاقانه منتظر دیدن ادامه جریان پیشروی رابطه بین این دو کارکتر هستم و فکر میکنم Reinhard میتونه به راحتی منو راضی کنه. سه : پایان بندی فیلم، به نظر بی‌نقص میرسید؛ به عنوان یک فیلم مقدمه برای کار اصلی به خوبی تونست هر دو کارکتر مد نظر رو به بیننده معرفی کنه. چهار : دوبلوری و کار گویندگان انیمه، خیلی برام جالب بود و دوست داشتم اون صداهای اون دهه ژاپن رو بشنوم و خُب، به نظر خیلی خوب میرسیدن و کار صدا گذاری هم جز نقاط قوت کار از نظر من بود.
شاید نقاط مثبت دیگه‌ای هم بوده و حالا من حضور ذهن ندارم اما چیزی که برام مشخصه اینه که، باید به سراغ سری OVA ها برم. صحنه‌های ریز زیادی بود که دوست داشتم، برخوردهای زیردست‌ها با هم، دعواها و پیش‌بینی های جنگ‌های فضایی و ... دیالوگ‌های جالب، یکی از دیالوگ‌هایی که در طول فیلم درون ذهن بیننده باقی میمونه، تو شروع فیلم و از زبان راوی بیان میشه : "Perhaps man is a creature that must fight until the last one is dead" بود. شنیدن این جمله برای شروع این فیلم حس خوبی رو به من راجع به فیلم منقل کرد. در ادامه، بعد از دیدن جنگ‌های فضایی مابین انسان‌ها و بعضی از صحنه‌های فیلم و تلفیقی که موسیقی با اون صحنه‌ها داشت، ناخودآگاه ترکیبی از ارجاعات سینمایی مربوط به 2001: A Space Odyssey ، صحنه‌های موسیقی جذابش و همینطور، Planet of the Apes و اون لذت کاوش کردن درون معمای وجود انسانیت درون میمون‌ها وارد ذهنم شد. شاید ارجاع دوم آنچنان با ربط نباشه ولی بهرحال میتونستم باریکه‌هایی از رشته‌های داستانی اون فیلم رو در این محیط فضایی انیمه‌ای ببینم.
روی هم رفته، آره! واقعا از دیدنش لذت بردم. این کلمه "لذت بردن" رو بارها در طول نوشته ـم در مورد فیلم تکرار کردم و فکر کنم خوب تونستم حسی که بعد از دیدن فیلم پیدا کردم رو بیان کنم. مسلما به دنبال دیدن ادامه کار میرم ولی زمانش نامعلومه. ضمن اینکه حالا به اون خبر ساخت سری جدید از این سری با خوشبینی تمام نگاه میکنم و بهش فکر میکنم؛ "واقعا با گرافیک امروز، این صحنه‌های مبارزه فضایی و این داستان عمیق چه جذابیتی پیدا میکنه؟" اون سوالی ـه که باید منتظر جواب دادنش بمونیم!
Tom Waits - Time Lyrics
Tom Waits - Time
--
-
Well, the smart money's on Harlow
And the moon is in the street
The shadow boys are breaking all the laws
And you're east of East St. Louis
And the wind is making speeches
And the rain sounds like a round of applause
Napoleon is weeping in the Carnival saloon
His invisible fianc is in the mirror
The band is going home
It's raining hammers, it's raining nails
Yes, it's true, there's nothing left for him down here
And it's Time Time Time
And it's Time Time Time
And it's Time Time Time
That you love
And it's Time Time Time
And they all pretend they're Orphans
And their memory's like a train
You can see it getting smaller as it pulls away
And the things you can't remember
Tell the things you can't forget that
History puts a saint in every dream
Well she said she'd steak around
Until the bandages came off
But these mamas boys just don't know when to quit
And Matida asks the sailors are those dreams
Or are those prayers
So just close your eyes, son
And this won't hurt a bit
And it's Time Time Time
And it's Time Time Time
And it's Time Time Time
That you love
And it's Time Time Time
Well, things are pretty lousy for a calendar girl
The boys just dive right off the cars
And splash into the street
And when she's on a roll she pulls a razor
From her boot and a thousand
Pigeons fall around her feet
So put a candle in the window
And a kiss upon his lips
Till the dish outside the window fills with rain
Just like a stranger with the weeds in your heart
And play the fiddler off till i come back again
--
-
Well, the smart money's on Harlow
And the moon is in the street
The shadow boys are breaking all the laws
And you're east of East St. Louis
And the wind is making speeches
And the rain sounds like a round of applause
Napoleon is weeping in the Carnival saloon
His invisible fianc is in the mirror
The band is going home
It's raining hammers, it's raining nails
Yes, it's true, there's nothing left for him down here
And it's Time Time Time
And it's Time Time Time
And it's Time Time Time
That you love
And it's Time Time Time
And they all pretend they're Orphans
And their memory's like a train
You can see it getting smaller as it pulls away
And the things you can't remember
Tell the things you can't forget that
History puts a saint in every dream
Well she said she'd steak around
Until the bandages came off
But these mamas boys just don't know when to quit
And Matida asks the sailors are those dreams
Or are those prayers
So just close your eyes, son
And this won't hurt a bit
And it's Time Time Time
And it's Time Time Time
And it's Time Time Time
That you love
And it's Time Time Time
Well, things are pretty lousy for a calendar girl
The boys just dive right off the cars
And splash into the street
And when she's on a roll she pulls a razor
From her boot and a thousand
Pigeons fall around her feet
So put a candle in the window
And a kiss upon his lips
Till the dish outside the window fills with rain
Just like a stranger with the weeds in your heart
And play the fiddler off till i come back again