M | F | S

My Favorite Stuff

M | F | S

My Favorite Stuff

Diamond no Ace - Episode 37

Diamond no Ace - Episode 37


از نظر من اغراقی در اینکه بگیم این اپیزود، یکی از بهترین اپیزودهای Ace بود، وجود نداره .. واقعاً اینطور بود و میشد هیجان رو سرتاسر اپیزود احساس کرد. لحظه رویارویی مجدد ساوامورا با رایچی به بهترین شکل ممکن پیش رو کشیده شد و با اینکه میوکی میگفت "این دوئلی بین شما دوتا نیست و میخوایم تیمی رایچی رو بیرون کنیم" ولی باز هم من حس میکردم دارم یک دوئل زیبا رو بین این دو بازیکن میبینم. میمیک‌هاشون، حرکات ـشون، افکارشون و ... عالی بود. سیستم پرتاب ساوامورا توسط رایچی شناخته شده بود و رایچی حتی پرتابای بال ساوامورا رو به راحتی چوب میزد. نکته خیلی جالب و حساس اپیزود جایی بود که پرتاب سوم ساوامورا توسط رایچی چوب خورده شد و به هوا بلند شد .. واقعاً لحظه برخورد توپ به جایگاه و هوم ران شدنش عالی بود .. به زیبایی هر چه تمام تر چهره، رفتار بقیه و به تصویر کشیده شدن این اتفاق مهیج رو دیدیم. یاکوشی دو امتیاز گرفت و فقط دو امتیاز دیگه لازم داشت. روحیه تیم شون کاملاً بالا رفت و از طرف دیگه، به نظر رسید ساوامورا بهم ریخت و دچار ضعف شد. در نتیجه مربی اونو بیرون کشید.

لحظه خروج ساوامورا از زمین به اون شکل دراماتیک و حرف هایی که بعد از اون مربی بهش زد، نکته مثبت دیگه ای بود و میشد فهمید که کم کم روحیه ساوامورا برمیگرده و اونقدرها صدمه ذهنی سنگینی بهش وارد نشده. بهرحال هنوز یاکوشی یک امتیاز عقبه و تاکتیک دوگانه ای که سیدو آخر دور رو کرد، به تیم شون کمک کرد که کمی از روحیه از دست رفته ـشون رو پس بگیرن. اما حالا نوبت برگشتن ساناداست و باید ببینیم سانادا چیکار میکنه. از طرف دیگه اگه پیش نمایش رو دیده باشید، میدونید که به نظر میرسه تانبا داره وارد زمین میشه. فکر کنم کلید برد سیدو .. تانبا میشه و مشخصاً به عنوان ایس تیم خواهد درخشید.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- هیچ وقت از دیدن این حالت های رایچی خسته نمیشم :



- ساوامورا هم لحظات باحال خودش رو داره :



- لحظه هوم ران شدن .. دست فورویا و جوری که به سمت عقب حرکت کرد، عالی بود :



- و ساوامورا بیرون کشیده شد :


Gochuumon wa Usagi Desu ka? - Episode 12 | The End

Gochuumon wa Usagi Desu ka? - Episode 12 | The End

و این هم از پایان این انیمه دوست داشتنی. به جای صحبت در مورد اپیزود آخر، فقط به این اشاره میکنم که دلم برای دیدن این انیمه تنگ میشه و اونو دوست داشتم. کارکترهای بامزه خوبی داشت، اتفاقات، شوخی‌ها و لحظات بامزه دیدنی و شاد زیادی داشت و بین انیمه‌های فصلی دیگه، علاقه خاصی به این کار داشتم. کارکتر محبوب فصلم هم درون این انیمه بود .. چینو خیلی خوب تونست به صدر لیست من صعود کنه و جایگاه ثابتی برای خودش پیدا کنه. دوست دارم در دراز مدت فصل دومی هم از راه برسه و شاید این اتفاق بیافته. همونطور که برای Kiniro Mosaic این اتفاق افتاد و فصل دومی براش تایید شد. روی هم رفته خیلی از دیدنش راضی بودم و انتظارات شروع فصلم بر آورده شد. یکی از نکاتی که دوست داشتم این بود که، انیمه لوکیشن‌های خیلی خوب و متفاوتی داشت و همه از ظاهر و شکل و شمایل زیبایی برخورد دار بود .. ظاهری اروپایی بهمراه موسیقی متفاوت به نسبت بقیه کارهای برش زندگی.

صحنه‌هایی از اپیزود آخر :

- 3 شات راندوم از کارکترها در حالتی بامزه :



+



+



- ED Card زیبای اپیزود آخر :

Isshuukan Friends - Episode 12 | The End

Isshuukan Friends - Episode 12 | The End



و این هم از داستان دوست داشتنی ما که به همین زودی به پایان رسیدیم و دیگه نمیتونیم هاسه رو کنار کائوری ببینیم. سفر خوبی بود و من با اینکه بعضی از انتظاراتم برآورده نشد، از دیدن انیمه خیلی راضی بودم. انتظاراتی که داشتم و برآورده نشد، به همون جنبه رمنس داستان برمیگرده و اینکه چقدر در طول نیمه دوم انیمه، بهش اشاراتی شد و بیننده‌ها رو ‌به راحتی جذب و خواستار رابطه داشتن کائوری و هاسه کردند ولی خُب، هیچ اتفاقی نیافتاد. محتوای اپیزود آخر هم به شکل گرفتن دوستی دوباره هاسه و کائوری مرتبط بود و ربطی به موضوع رمنس نداشت. بهرحال این چیزی ـه که کمی منو اذیت میکنه و بجز این موضوع، فضای اپیزود آخر رو دوست داشتم. صحنه بین شوگو و ساکی و اشک‌هایی که ریخت، خیلی دیدنی بود و میشه اونجا هم ارتباطی قوی بین اون کارکتر حس کرد. در نهایت، برخورد هاسه و کائوری رو دیدیم و اینکه چطور دوستی مجدد خودشونُ شکل دادن .. اتفاقی که انتظارش میرفت و میشد اونو پیش بینی کرد.

فصل دوم میتونه همچنان کشش خوبی داشته باشه و به نظر من هنوز قدرت پرداخت به جنبه‌های مختلفی از داستان رو داریم. خصوصاً جنبه عاشقانه بین کارکترها که بهرحال، اگه قرار باشه فصل دومی از راه برسه، بهتره این موضوع به حقیقت تبدیل بشه و دوباره همون مسیر تکراری طی نشه. اگه این اتفاق بیافته، حتی به فصل اول انیمه هم صدمه وارد میکنه و اتفاق خوبی نیست. روی هم رفته این صحبت‌های مربوط به فصل دومی ـه که حتی هنوز خبری ازش موجود نیست و بهتره ازش بگذریم. در نهایت باید بگم که، از دیدن این انیمه لذت بردم و لحظات دوست داشتنی خاصی برای من داشت. وقتی گذرا به اسم این انیمه برخورد کنم، خاطره خوبی از این سری برام زنده میشه و خوشحالم که به سراغ دیدنش رفتم.

صحنه‌هایی از اپیزود آخر :

- ساکی چقدر گریه کرد ولی بعدش بلاخره اتفاقی که باید می افتاد، افتاد :



+



- صحنه داد زدن هاسه عالی بود :

Baby Steps - Episode 12

Baby Steps - Episode 12

یکی از نکاتی که در مورد این انیمه دوست دارم اینه که، همیشه راهی جدید برای تمرین کردن وجود داره؛ همیشه وسیله جدید و همیشه یک فن و تاکتیک مهم برای تنیس به پیش کشیده میشه. منو به فکر فرو میبره که واقعاً مانگاکای این مانگا معلومات تنیس ـش در چه سطحی بوده و از چه کسایی برای پیشبرد چنین داستان تاکتیکی ای کمک گرفته. اینبار تو اپیزود دوازدهم، سر و کله مایک پیدا شد. کارکتری که به نظر من یکی از جالب ترین کارکترهای انیمه بود و خیلی از دیدن رفتارش و تاکتیک هایی که به ماروئو داد، لذت بردم. مربی اهل فلوریدای آمریکا که گاهی برای کمک به مربی میورا به ژاپن میاد و حالا ماروئو در دستان اون قرار گرفت که به سمت پیشرفت یک روزه هدایت بشه. پیشرفتی که از لحاظ ذهنی شکل گرفت.

بخاطر آوردن لحظات قدرتمند کارکتر که در نتیجه به اون در مسابقه اصل کمک میکنه. به نظر من شگرد جالبی برای مثبت اندیش کردن بازیکن بود و واقعاً میشد دید که مایک یک روان شناس ورزشی خوبه. خیلی دوست دارم باز هم کارکترش برگرده و از اونجایی که ایمیل خودش رو به ماروئو داد، میشه انتظارش رو داشت. ماروئو تو ادامه اپیزود رتبه شانزدهمی رو هم شکست داد و حالا قزاره با ایواسا رتبه سومی بازی کنه. کسی که رفتار عجیبی تو فروشگاه تنیس داشت. نکته جالب ایواسا کون، اون دیالوگ ش بود که اونو به نقاشی ربط میده. واقعاً اون چطور نقاشی رو با تنیس تلفیق کرده و قراره تو اپیزود بعد چه شناختی از ایواسا پیدا کنیم؟! من که کنجکاو شدم.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- آشنا شدن با مایک :



- اون لحظه گیر دادن مایک به بستن چشم خیلی بامزه بود :



- برد ماروئو در مقابل رتبه شانزدهمی :



- روبرو شدن با ایواسا :

Haikyuu - Episode 12

Haikyuu - Episode 12

فکر کنم مبارزه کلاغ و گربه اونقدرها پر گرد و خاک نشد. خیلی دوستانه و با لذت تمام در مقابل همدیگه بازی کردند. چیزی که تو شروع دوست دارم بهش اشاره کنم، موسیقی متن ـه که در حین مسابقات انیمه پخش میشه و به جای اینکه یک موسیقی تند باشه، یه موسیقی آروم و ریلکس کننده ست که به ریتم بازی و عوض شدن صحنه‌ها میخوره و به نظر من انتخاب موسیقی برای لحظات مسابقه و تمرین تا به اینجا خیلی خوب بوده. هیناتا تو این بازی دست به تغییراتی زد و سعی کرد از شر دفاعی که اونو رها نمیکرد، راحت بشه. ضربه چرخشی آخرش واقعاً افکت جالبی داشت و خیلی زیبا به تصویر کشیده شد. اون لحظه با خودم فکر کردم که، اگه هیناتا این ضربه به تکامل برسونه، واقعاً یک حرکت عالی میشه. خصوصاً برای یک بازیکن قد کوتاه که قراره با سدهای دفاعی قوی تر و مشکل تری روبرو بشه. بهرحال باید منتظر پیشرفت هیناتا در اپیزود بعد باشیم.

از بقیه اعضای تیم هم چیزهایی دیدیم، هر کدوم امتیازاتی گرفتن و کارهایی کردند. تیم نکوما هم علاوه بر کارکتر کنما، کارکترهای جذاب دیگه ای رو کرد. مثل مربی تیم ـشون که کارکتر خیلی خوبی بود و حرف های جالبی میزد و یا یاماموتو که بار کمدی خوبی به انیمه اضافه میکنه. تاناکا باید دست به کار بشه و گرنه از لحاظ کمدی عقب میافته. پیش نمایش اپیزود بعد آنچنان چیز خاصی رو لو نداد و باید منتظر دیدنش بمونیم. باید ببینیم پایان بازی کلاغ و گربه چه نتیجه ای به همراه داره.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- این نما خیلی جالب فضای اپیزود رو به تصویر میکشید :



- این دوتا چقدر از سوپرایز شدن بقیه لذت میبرن :



- بعضی از شات‌های کنما عالی ان :



- زوج کمدی ناب انیمه :

Mushishi Zoku Shou - Episode 10 | The End

Mushishi Zoku Shou - Episode 10 | The End

و چقدر خوب و دلچسب بود که آخرین اپیزود به فقط گینکو اختصاص داده شده بود .. به بهار، به از بین رفتن زمستان، به لبخند گینکو و اینکه محیطی سرسبز به داستان ما پایان داد. برای من شروع و پایانی بهمراه گینکو در طول اپیزود فوق العاده بود. هفته‌ای کاملاً متفاوت نسبت به هفته قبلی .. داستانی تازه بهمراه موشی‌ها و گینکو. اپیزود به عنوان اپیزود نهایی (برای نیمه اول) یک زیبایی تصویری خیره کننده داشت و از لحاظ لوکیشنی و انیمیشنی واقعاً در سطح خوبی قرار داشت .. صحنه‌های زیادی بود که توجه من رو به خودش جلب کرد و اونا رو زیبا دونستم. داستان هم در نوع خودش واقعاً جالب بود و کشش خیلی خاصی برای من داشت.

بذارید کمی با هم وارد اپیزود بشم و از محتوای داستانی چیزهایی بگم؛ تولد دوباره بهار بعد از خواب زمستانی ای طولانی .. برگشت موشی‌های بهار از خواب زمستانی ـشون و گرسنگی ای که اونا خواهند داشت .. گینکویی که به صورت اتفاقی به این منظره برخورد کرد و بعد از اون، تصمیم گرفت تا کامل شدن این مرحله و روزهای بعدی، در این لوکیشن بمونه و چاله‌ای با در اختیار داشتن بخور دفع کننده موشی‌ها ساخت. ولی وقتی گینکو از خواب بلند شد، با منظره توفان برفی که جریان داشت، روبرو شد. بعد از اون گینکو چون راهی برای فرار پیدا نکرد، به دنبال پیدا کردن ارباب کوهستان رفت و خُب ... اون لاک پشت پیر رو با هم دیدیم که ظاهراً ارباب کوهستان بود. ظاهر اخمو و خیلی جالبی داشت.

در ادامه متوجه شدیم که موشی زمستان که باید به سمت شمال مهاجرت میکرده، همچنان در این کوهستان گیر افتاده و باقی مونده. گینکو به درون اون باتلاق گل و لای کشیده شد و توانایی خارج شدن ازش رو نداشت. وقتی از باتلاق بیرون اومد، متوجه شد که بهار شده و بطری کوکی خودش توسط اوروشیبوروئه‌ها بلعیده شدند. و بلاخره حقیقت برملا شد؛ لاک پشت پیر داستان، ارباب کوهستان ما گینکو رو فریب داده بود و برای دست پیدا کردن به کوکی ای که بهمراه گینکو بوده، اونو به اینجا کشیده بود. کوکی ای که موشی های زمستان رو به تکامل میرسونه و اونا رو از این منطقه دور میکنه ... گینکو که متوجه زیرکی ارباب کوهستان شده، روی سبزه زار دراز میکشه و با لبخندی زیبا از بهار شدن صحبت میکنه.

خوشبختانه هنوز 10 اپیزود دیگه باقی مونده. قراره فصل پاییز دوباره به سراغ موشی شی بیایم و از دیدن فضای مرموز و جذاب ـش لذت ببریم. من که از الان مشتاق دیدنش هستم و از اونجایی که موشی شی بهترین انیمه فصل بهار من بود، امید زیادی دارم که پایان بندی بزرگی در راه باشه و بتونه انیمه برتر فصل پاییزم هم لقب بگیره. امیدوارم همچنان شاهکار باقی بمونه و چیزی از زیبایی‌های این انیمه کم نشه. باید منتظر کامل شدن لیست پاییز بمونیم و ببینیم این انیمه قراره با چه انیمه‌هایی رقابت کنه.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- نمایی جالب از گینکو :



- ارباب کوهستان :



- بهار بودن در کوهستان های کناری :



- لحظه آخر و زیبای مربوط به گینکو و انیمه :

Akuma no Riddle - Episode 12 | The End

Akuma no Riddle - Episode 12 | The End

بعد از اون تزریق هیجانی که در انتهای اپیزود قبلی انیمه داشتیم و دیدن لحظه روبرویی توکاکو و هارو به اون شکل و مطلع شدن از قصدی که توکاکو در سر میپروروند، آماده دیدن یک اپیزود سراسر هیجان بودم و واقعاً هم همینطور شد. جریان با حضور نیو کمی پیچیده و درهم برهم شد ولی باز هم تونستیم صحنه‌های جذابی رو ببینیم. فکر نکنم کسی پیش بینی حضور نیو رو کرده بود و سوپرایز جالبی بود. احساسات هارو و توکاکو به زیبایی تو لحظات درگیری نشون داده شده و واقعا نقطه مثبت اپیزود بود .. اشک‌هایی که هارو ریخت و لحظه حمله هارو به سمت توکاکو که کمی ما رو به ابهام وارد کرد و من که باور کردم هارو واقعاً مرده ... خیلی لحظه شوکه کننده ای بود اما انگار بخاطر جریان تیتانیومی که درون بدن هارو بود، اون زنده موند، تنها بازمانده کلاس شد و در نهایت سرود فارغ التحصیلی خودش رو خوند. در حین شنیدن این آواز، ما تونستیم دیدی گذرا به تمام شاگردهایی که باهاشون مبارزه کردیم، داشته باشیم و همه رو "زنده" ببینیم.

نکته حاشیه ای که بعد از تموم شدن اپیزود 12 ام در بین نظرات طرفداران انیمه دیدم، دیدگاه‌های متفاوت نسبت به نشون داده شدن زنده بودن شاگردان هستش و اینکه چرا تمام اونا زنده هستند. بعضی‌ها اونو مثبت دونسته بودن و بعضی‌ها منفی! من که آنچنان برام فرقی نمیکنه و حاضرم هر دو حالت رو بپذیرم. نکته بعدی مقایسه ذهنی خودم در مورد این انیمه با انیمه Danganronpa هست که از شروع جریان پخش انیمه، اونو در نظر داشتم و مقایسه میکردم. حالا با اطمینان به این باور دارم که Akuma No Riddle پرداخت بهتری داشت و از لحاظ زیبایی داستانی، لوکیشنی، انیمیشنی، اکشن و ... خیلی بهتر بود. من این انیمه رو خیلی بیشتر پسندیدم و حتی فکر میکنم میتونه پتانسیل داشتن فصل دوم هم رو هم داشته باشه.

هنوز یک اپیزود Special با عنوان اپیزود 13 انیمه در راهه که قراره بهمراه ولوم های Blu-ray/DVD ریلیز بشه و باید منتظر دیدن محتوای اون باشیم. امیدوارم اون اپیزود حرف هایی برای گفتن داشته باشه و چیزهای جالبی رو درش ببینیم. بهرحال، سفر جذاب و جالبی رو با این انیمه سپری کردیم. قسمت ژانری انیمه در طول پخش تغییراتی که کرد که کمی برای من ناامید کننده بود ولی خُب، باز هم انیمه خیلی خوبی بود و میتونم بگم که تا حدود زیادی انتظارات شروع فصل من رو برآورده کرد.

صحنه‌هایی از اپیزود آخر :

- لحظات شروع اپیزود و مکالمات نفس گیر بودن :



- مبارزه نیو با توکاکو که قصد رفتن به سمت هارو رو داشت :



- لحظه در آغوش گرفتن هارو بعد از حمله ور شدن به سمت توکاکو :



- لحظه آخر .. قدم زدن هارو، توکاکو ... و به خوبی و خوشی زندگی کردن؟

Bokura wa Minna Kawaisou - Episode 12 | The End

Bokura wa Minna Kawaisou - Episode 12 | The End

خُب، بذارید در مورد پایان‌بندی چیزهایی بگیم. به نظر من بدک نبود و هرچند که همه میدونیم میتونست خیلی خیلی بهتر از اینها باشه و جنبه رمنس داستان میتونست واقعاً به سمت پایانی عالی حرکت کنه ولی باز هم از اینکه اپیزود آخر متمرکز به اوسا و کاوایی بود و به اونا پرداختیم، راضی هستم. خوشحالم که با یک پایان بی ربط و بی توجه به سناریوی اصلی داستان، پیش نرفتیم. بهرحال، خاطره خوب این سری باهام میمونه و از دیدنش راضی بودم .. لحظات شیرین و زیبای خوبی درون اپیزودهای مختلف ـش وجود داشت. اگه بخوام از محبوب ترین کارکترم صحبت کنم باید بگم که، محبوب ترین کارکتر من تو این انیمه، کاوایی بود .. میمیک‌های خیلی جالبی داشت و لحظات کمدی ـش هم جز نکات مثبت دیگه کارکترش بود که دوست داشتم. اوسا هم به عنوان یک نقش اول پسر، اونقدرها تکراری به نظر نمیرسید و به نظر من زوج خوبی برای کاوایی بود. بقیه اعضای گروه ـشون هم که هر کدوم به شکلی گاهی بامزه میشدن و خصوصا سایاکا و مایومی نقش مهمی در جنبه کمدی انیمه داشتند و به نظر من کمدی انیمه با حضور این دو کارکتر دیدنی شده بود.

روی هم رفته این انیمه بین انیمه‌های فصل بهار خوب به چشم اومد و به نظر من تونست موفقیت خوبی رو کسب کنه. نمره‌ای که تا این لحظه در سایت MAL گرفته هم نمره 8.10 هست که به نظر من یه نمره عالی برای یک کمدی رمنس هست و نشون میده که این انیمه بین انیمه‌بین های غیر ایرانی هم محبوب بوده و هست. نمیدونم در مورد فصل دوم چه حسی خواهم داشت .. شاید بهتره اگه قراره فصل دومی ساخته بشه، پایان بندی درستی هم براش در نظر گرفته بشه و اونوقت ... واقعاً ارزش ساخت رو خواهد داشت. پایان بندی که نتیجه ای برای روند پیشرفت رمنس داستان داشته باشه و ما رو به انتهای داستان برسونه.

صحنه‌هایی از اپیزود آخر :

- این لحظه قدم زدن ـشون رو خیلی دوست داشتم. افکار اوسا و ... :



- البته که این دو نفر اوسا رو تنها نمیذارن :



- لحظات آخر و لبخند زیبای کاوایی :



+