Usagi Drop // Anime Review

Usagi Drop // Anime Review

کی فکرشو میکرد که دیدن اینکه یه مرد جوون که در حال بزرگ کردن یه دختر کوچولوئه، میتونه اینقدر لذت‌بخش باشه؟ Usagi Drop انیمه‌ایه مملو از احساسات معصومانه کودکانه؛ لبخندهای کودکانه‌ای که حتی ممکنه حس نوستالژیکی رو در بیننده زنده کنه ... احساس خیلی خوبی که مدت‌ها بوده از یاد بردیم و حالا با دیدن این انیمه، دوباره با تمام وجود حسش میکنیم. شاید بتونم پر احساس بودن انیمه رو قوی‌ترین نقطه اون بدونم. دایکیچی، مرد جوانی که بدون هیچ اجبار و لزومی داوطلب میشه تا رین، دختر کوچولوی داستان رو بزرگ کنه و اونو با خودش به خونه میبره. باندی که این دو در طول زمان با هم ایجاد میکنن، رابطه صمیمی و دوست‌داشتنی‌شون تو سراسر اپیزودها جاری ــه و در کنارش گاهی نیمچه درامی هم تو گوشه‌های داستان انیمه میبینیم.

معمولا اگه انیمه‌ای کمتر از 12 اپیزود باشه، سخته که کارکترهای فرعی‌ش رو خیلی خوب به نمایش کشید ولی به نظر من این انیمه از عهده خوب به تصویر کشیدن کارکترهایی مثل کوکی و مادرش خیلی خوب خودشون رو وارد اپیزود کردن و با دایکیچی و رین سفر دلچسبی رو تا آخرین اپیزود داشتن. انیمیشن و آرت کار مقداری متفاوت بود و به نظر میرسید میخواستن با این استایل خاص حس ساده‌تر بودن کارکترها رو بیشتر به تصویر بکشن. بعد از دیدن انیمه، نمیتونم اینکار رو با یه انیمیشن متفاوت تصور کنم؛ همین حالت فعلی، سطح واقعا عالی داشت و اصلا ایرادی بهش وارد نیست. میمیک‌های صورت کارکترای انیمه واقعا دوست‌داشتنی بود و خصوصا رین با اداهای بچگانه خودش، ناخودآگاه لبخند رو به لب بیننده می‌آورد. نکته جالب در مورد رین، دوبلور اون بود که از یک دوبلور بچه استفاده کرده بودن. شاید تو نگاه اول آنچنان مسئله مهمی نباشه ولی وقتی خودتون رو غرق در صدای رین و کارکترش کنید، متوجه میشید که صداقت بچگانه‌ای که تو صدای Matsuura, Ayu وجود داره، خیلی واضح به گوش میرسه و این‌کار، کارکتر رین رو به یک کارکتر واقعی‌تر تبدیل کرده بود. و خوب ... وقتی که کلمه "واقعی‌" به کار میبریم، میتونیم نتیجه بگیریم که این امر باعث بهتر وارد شدن بیننده به فضای انیمه میشه. بهرحال صداقت و معصومیتی که محیط داستان داشت، چیزی ـه که غیرقابل انکاره. در نهایت اینکه این انیمه، یک انیمه فوق‌العاده دوست‌داشتنی بود و خوشحالم که تونستم این انیمه رو ببینم.