Man of Steel // 2013
هیچ فیلمی از سال 2013 به نزدیکی اشتیاق دیدنی که واسه این فیلم داشتم،
نزدیک هم نمیشه؛ واقعا دوست داشتم ببینمش و با توجه به ذهنیاتی که قبلا
برام از سوپرمن ساخته شده بود و علاقه خاصی که به کارکترش دارم، انتظارات
خیلی زیادی ازش داشتم. اون انتظارات بخاطر Smallville و بعدها سری فیلمهای
قدیمی Superman بوده. تو نگاه کُلی و قبل از دیدن فیلم، تیم بازیگری برام
یه تیم ایدهآل بود و کاملا نسبت بهش خوشبین بودم. لوئیس لین با بازی Amy
Adams ،اKevin Costner در نقش جاناتان کنت، مارتا کنت به دست Diane Lane
داده شده و حتی Russell Crowe در Jor-El ، نمیتونستم تیم بهتری رو تصور
کنم. قبل از دیدن فیلم هم میتونستم تصور کنم که جاناتان کنت این فیلم عالی
میشه، چون Costner رو قبول داشتم و یا لوئیس لین چیزی که دوست دارم از آب
در میاد چون واقعا چه انتخابی بهتر از Adams. نکته خوبی که برای من یه نقطه
مثبت محسوب میشه، بازیگر کلارک کنت یا سوپرمن Henry Cavill بود که برام
ناآشنا بود و حالا این آشنایی با به تصویر کشیدن کارکتر Kal-El برام فراهم
شد.
Cavill واقعا خیلی خوب بازی کرده بود و در کنار بقیه کارکترهای اصلی که از
کارشون راضی بودم، خیلی خوب به چشم می اومد. داستان کار و نحوه پرداختش
یکی از قویترین نکات فیلم بود، اینکه در حین پیشروی داستان، حالتهای
فلشبکواری رو میدیدیم، خوشحالم که حالت Full-flashback نداشت و از مسیر
دیگهای جلو رفتن. حتی وقتی هم که به فلشبک میرسیدیم، به هیچ وجه کش داده
نمیشدن و خیلی مختصر و مفید حسی که باید منتقل بشه رو منتقل میکردن و به
زمان حال برمیگشتیم. صحنههای اولیه فیلم که تو کریپتون میگذشت، فوقالعاده
بود. همیشه وقتی که Smallville رو میدیدم، دوست داشتم بیشتر از کریپتون
صحنه ببینم و با اون سیاره بیشتر آشنا بشم و اینجا و تو فیلم MOS این موضوع
به خوبی پوشش داده شد. کمی صحنههای اکشن فیلم بیشتر از حد انتظارم بود
ولی خوشبختانه پرداخت اون صحنهها هم خیلی خوب بود و اصلا کسل کننده نبودن و
البته ... موسیقی فیلم چقدر به بهتر شدنِ محیط اون فضاهای اکشن کمک کرده
بود؛ واقعا ترکیب این دو مورد عالی شکل گرفته بود.
اگه بخوام از چیزی حرف بزنم که دوست داشتم تو این فیلم باشه و نبود، مسئله
خیلی واضحی رو بهش اشاره میکنم و اونم نبودن لکس لوتره ... یه کارکتر
فوقالعاده جذاب که واقعا پتانسیل بالایی داره و به راحتی میتونه وارد
داستان سوپرمن بشه و اونُ بهتر کنه. (نمیدونم چطور امکان وجودش تو داستان
شماره بعد وجود داره ولی بهرحال خیلی دوست دارم شماره بعد بهش اختصاص داده
بشه.) بهرحال داستان زاد هم در نوع خودش جالب بود و همیشه جز کارکترهای
محبوبِ سوپرمنی من بوده و با این فیلم حتی دید بهتری هم نسبت بهش پیدا
کردم. Michael Shannon زاد عالی رو به تصویر کشید و به نظر من انتخاب خیلی
خوبی بود. جلوههای ویژه فیلم همونطور که انتظارش میرفت، جای ایراد گرفتن
نداره و در سطح بالایی قرار داشت. خوشحالم که کمتر و خیلی مختصر به درامای
کودکی کلارک پرداخته شد و بیشتر وارد فضای اصلی کارکترش شدن، اونو به سمت
جلو و نجات بشریت هُل دادن و ... همه چیز این فیلم رو دوست داشتم.
نظر کُلی و نهاییم راجع به فیلم خیلی مثبته و حتی نقدهای منفی که راجع به
فیلم خوندم هم نتونست ذهنیت خوبم رو نسبت به این فیلم از بین ببره. وقتی 2
ساعت و 20 دقیقه زمان فیلم رو بدون هیچ خستگی و با لذت تمام به صفحه خیره
بشید، باید بدونید که اون یه تجربه عالی بوده. از الان واسه رسیدن 2015 و
دیدن فیلم Batman vs. Superman لحظهشماری میکنم. حیف که Bryan Cranston
شایعات لکس لوتر بودنِ خودشُ تکذیب کرد وگرنه انتظارات فوقالعاده بالا
میرفت. Ben Affleck در نقش بتمن؟ میتونم به فکر بتمن بودنش عادت کنم؛
میتونم از اینکه چقدر در نقش بتمن خوب ظاهر میشه، سوپرایز بشم، با توجه به
عالی بودن شماره اول، مطمئنا نسبت به شماره دوم هم خوشبین خواهم بود.
--





--
نوشته ات ترغیبم کرد به دیدن فیلم. زیاد انگیزه نداشتم برای دیدنش. واچمن از این کارگردان ناامیدم کرده بود و دوست نداشتم این ناامیدی با این سوپرمن دوباره تکرار بشه و حالم بد بشه. امیدوارم از فیلم خوشم بیاد.
پ.ن: خداوکیلی هر جور دو دو تا چهار تا میکنم بن افلک سیسش به بتمن نمی خوره!