Love Live! The School Idol Movie

Love Live! The School Idol Movie

ایول، عجب فیلم زیبایی بود ..

اگر ذره ای، فقط ذره ای اعتقاد دارید که انیمه های آیدولی ممکنه روزی به دل شما خوش بیان، باید این سری رو امتحان کنید؛ چون این انیمه دقیقاً همون انیمه ایه که برای تغییر نظر و زیر و رو کردن تفکر همه درباره انیمه های آیدولی ساخته شده. حداقل برای من اینطور بود. تا قبل از دیدن این انیمه تنفر زیادی از این ژانر داشتم و یا شاید بهتره بگم اهمیتی به این ژانر نمی دادم ولی دیدن چند شات از فضای انیمه و اینکه چقدر طراحی کارکتر اون ناز به نظر میرسید، منو مشتاق کرد که یکی دو قسمت از فصل اول رو امتحان کنم ... و حدس بزنید چی شد؟ بله، واقعاً به انیمه علاقه پیدا کردم. یه چیز کاملاً متفاوت با تمام انیمه های آیدولی بود .. فکری که پشت کار بود، اهمیتی که به کار داده شده بود و پرداختی که برای اون انجام شده بود، به شکلی عالی به چشم می خورد.

بعد از دیدن دو فصل، حالا نوبت به دیدن فیلم سینمایی رسیده بود.

فیلم پر بود از صحنه های موزیکال فوق العاده ^_^ .. علاوه بر آهنـگ و آوازهای خوب، میشد کلی روتین رقص دوست داشتنی رو از کارکترها دید و از فضای گرافیکی جذاب اون لذت برد. شاید این انیمه از معدود انیمه هایی باشه که استفاده درستی از CGI انجام داده و صحنه های رقص انیمه بطرز خیلی جذابی از آب در اومدن. کیفیت غیر CGI انیمیشن هم که مثل همیشه چشم نواز بود. هیچ ایرادی از انیمیشن این فیلم نمی گیرم .. چون جداً لذت کار رو چندین برابر کرده بود. و نکته جالب نحوه رسیدن به بعضی سکانس های رقص و موزیکال بود؛ اینکه مثل فیلم های موزیکال دهه های 40 ، 50 هالیوود، جین کلی وار، فرد آستر وار ناگهان یک کارکتر شروع به آواز خوندن می کرد و بقیه هم با اون همراه میشدن و بعد به سراغ ادامه داستان می رفتیم.

نمونه ای از سکانس های موزیکال ناگهانی :

داستان با برده شدن به آمریکا جلوه بسیار جالبی به خودش گرفت؛ کلاً حس و حال سفر در چنین محتوایی به خوبی جا می گیره. یاد فیلم سینمایی K-On و رفتن به انگلیس افتادم .. اینکه چطور یک انیمه برش زندگی تونست به شکل یک فیلم سینمایی در بیاد و موفق عمل کنه! از این طرف هم که اگه فروش و محبوبیت سری Love Live رو بررسی کنید، به راحتی می فهمید که این سری هم تونسته به حد و اندازه های غیرقابل باوری برسه و توصیف اینکه چقدر نسبت به انیمه های آیدولی دیگه برتره، کار سختیه.

بهرحال، کمدی فیلم زیاد نبود، قراره نبوده کمدی باشه ولی شیرینی کارکترها به راحتی لبخند رو روی لبم می آورد، نیکو، ماکی، اری، هونوکا، نوزومی و ... تک تکشون کارکترهای فوق خوبی واسه چنین اثری هستند و از لحاظ کارکترپردازی برای یک انیمه آیدولی باید این انیمه رو تحسین کنیم .. شاید فکر کنید یک گروه آیدولی با اینهمه کارکتر نمی تونه هر کارکتر رو به چشم مخاطب بشناسونه ولی اتفاقاً اینجا تک تک اونا منحصر به فرد هستند و میشه به راحتی هر کدوم رو دوست داشت. موسیقی معرکه بود، از این موضوع حرف زدم ولی جا داره دوباره بگم، سکانس های موزیکال پررنگ ترین نقطه فیلم بودند و جلوه زیبایی به کار داده بودند. فقط کافیه صحنه هایی از فیلم رو از نظر بگذرونید تا مشتاق دیدن کل سری بشید.

فعلاً به کار نمره 8 دادم ولی ممکنه بعدها نمره ـم بالاتر بره. چون واقعاً مشخصه عمر فیلم خوب خواهد بود و این اثر تبدیل به یکی از کارهای کلاسیک در ژانر خودش میشه. علاوه بر این نکته، خودم حس می کنم رابطه من با این سری بخاطر این فیلم چندین برابر عمیق تر شد و حالا دیگه بعد از دیدن این فیلم آخر، می تونم اونو یکی از کامل ترین سری های ترکیبی و متمایل به فضای برش زندگی و موسیقی بدونم!

لحظه هایی از فضای موزیکال فیلم :