My Movie Challenge - 16 - State of Grace

My Movie Challenge - 16 - State of Grace - 1990

تاریخ تماشا : 1403/03/07

ساعت تماشا : 07:00 الی 11:00

That was an amazing hidden gem to say the least

واقعا عبارت Hidden gem درخور این فیلم هستش. چه فیلم خوب، دیدنی و جذابی بود. چه بازیگرای معرکه ای رو به عنوان بازیگرای اصلی داشت؛ افرادی که شاید اون زمان کسی ابرستاره محسوبشون نمی کرده ولی اگه تو زمان حال به فیلم نگاه کنید، با دیدن اسم هایی مثل شان پن، اد هریس و گری اولدمن فورا به دیدن فیلم تمایل پیدا می کنید. و تازه بماند که همه هم در نقطه اوج ظاهری و جوونی خودشون بودند. مثلا دیدن گری اولدمن با چنین تیپ و چهره ای با اون موهای بلند و البته شخصیتی که بهش داده بودن و اون روانی بازی های مختص خودش واقعا آدم رو یاد فیلم لئون می ندازه و جدا از اون وسعت بازیگری این بازیگر رو هم به خوبی به رخ می کشه. نشون میده که گری چقدر بازیگر خوبیه و چه انتخاب خوبی واسه شخصیت جکی بوده. حقیقتا از حضورش لذت بردم و بار سنگینی واسه فیلم بود.

شان پن همیشه برای من بازیگر خوبی محسوب می شده و همیشه نسبت به دیدن فیلم هاش تمایل داشتم. اینجا هم در نقش یک پلیس مخفی واقعا خوب عمل کرده بود و در کنار این دو نفر، اد هریس هم که دیگه نور علی نور بود و من از زمان دیدن Westworld علاقه قلبیم به این بازیگر دو صد چندان شده. هر جا می بینمش حس خوبی نسبت بهش پیدا می کنم و توی این فیلم به طرزی عالی تونسته بود یک شخصیت سرد و رئیس مابانه از خودش به نمایش بگذاره. حضورش میل گری اولدمن وزنه سنگینی واسه فیلم محسوب میشه و به خوبی توی نقش خودش فرو رفته بود. جای تحسین داشت.

شما تصور کنید فیلم چقدر خوب پردازش شده بود که حتی بازیگری مثل جان سی ریلی هم توی نقش استیو خوب به نظر میرسه؛ بازیگری که من به شخصه هیچ جا دوسش نداشتم و ازش خوشم نمیاد. ولی اینجا حتی می تونید باهاش احساس همذات پنداری کنید و باهاش انس بگیرید. 

و البته در کنار این بازیگرهای مرد، دیدن رابین رایت که من متاسفانه House of cards رو ازش ندیدم، جالب توجه بود؛ واقعا بازیگر زن زیبایی بود و تعاملش با شخصیت شان پن توی فیلم جذاب شده بود. سکانس های عصبانیتش یا صحنه های رومانتیکی که بینشون بوجود می اومد واقعا دیدنی بودند و قدرت بازیگری بالایی داشت. به نظرم واقعا انتخاب خوبی واسه نقش کاتلین بود و به نحو احسن کار خودش رو انجام داده بود. اینجا و دیدن نوع بازیش باعث شد به دیدن سریال House of Cards تمایل پیدا کنم.

داستان و نحوه پیشرویش رو دوست داشتم. چیزی بود که دلم می خواست رخ بده و یک ربع آخر فیلم واقعا پر از هیجان و استرس و کنجکاوی بود. چیزی که به خوبی مخاطب رو دنبال خودش می کشونه و از این لحاظ فیلم رو تحسین می کنم.

روی هم رفته با هیچ انتظار و شناختی سراغ این فیلم رفتم و به بهترین نحو غافلگیر شدم و احتمالا بتونم اون رو بهترین فیلم چند وقت اخیر خودم خطاب کنم. چون واقعا از دیدنش لذت بردم و خصوصا لیست بازیگران فیلم و هنرنمایی‌شون حسابی باب میلم بود. (8.3/10)