N63- Austin Powers - 1997

My Movie Challenge - 63-  Austin Powers: International Man of Mystery - 1997

نمی دونم چرا برای لحظاتی مایک میرز رو با مایکل جی فاکس اشتباه گرفته بودم ولی به خیر گذشت.

آستین پاورز فیلم کمدی باحال و غافلگیرکننده ایه. البته که اگه انتظارش رو نداشته باشید (مثل من) جالب‌تر هم میشه و من بدون داشتن هیچ اطلاعی درباره فیلم سراغ دیدنش رفتم و صرفاً چندین باری اسمش رو شنیده بودم و دلم می‌خواست امتحانش کنم. سبک کمدی اغراق آمیز اثر یه مقداری شبیه به کارهایی مثل Nak d Gun و Airplane و یا امثالهم هستش. حالا شاید با یه مقداری تفاوت فضایی و ریتمی. ولی روی هم رفته خوش ساخت بود و بازی بازیگرها هم حسابی به دل می نشست. مایک میرز هم در نقش آستین و هم دکتر ایوِل واقعاً خوش درخشیده بود و هر دو نقش رو یه جورایی ماندگار و به یادموندنی کرده بود. از سبک صحبت دهه 60 اون گرفته تا تیکه های جنسی و الفاظ غیرمعمولی که دوست داشت به کار ببره. عبارات خاص آستین پاورز که کمتر جایی می شنوید و اون زمان احتمالاً حسابی مد شده بودند. نقش رو بسیار دوست داشتنی کرده بود.

الیزابت هرلی هم در نقش ونسا همراه خوبی بود و در مقابل شخصیت چندش (از نوع بامزه!) آستین، خوب تونسته بود که در قالب جا بگیره. از نکات بامزه دیگه‌ای که توی لیست بازیگرا دوست داشتم، نقش ست گرین در نقش پسر دکتر ایوِل بود که خیلی بامزه و امروزی طور داشت نقش یک شخصیت منفی شرور رو ایفا می‌کرد و چندباری صدای خنده من رو بلند بیرون کشید.

نمی‌دونم شماره 2 و 3 این سری چطور هستند ولی نمراتشون بدک نیست و حتماً سراغ دیدنشون میرم. به این امید که اونا هم مثل این فیلم دیدنی باشند. گرچه که گذر زمان احتمالاً عنصرهای امروزی و پاستوریزه‌تری رو وارد فیلم می‌کنه و یکم دست نویسندگان رو می‌بنده ولی باز هم در حدی سری بامزه‌ای بود که دلم بخواد ادامه‌اش رو ببینم. (6.9/10)