My Movie Challenge - 68- But I'm a Cheerleader it - 1999
داستان دختران و پسرانی که گرایش به هم نوع خودشون دارن و توسط یک مجموعه و موسسه قراره Straight بشن.(نمی دونم چطور جملات رو سانسور کنم، امیدوارم منظور رسونده شده باشه) و این اشخاص که باور دارن این گرایششون یک جور مریضی و میشه درمانش کرد.
یه وقتایی دیدن بعضی فیلمهای دهه 80 و 90 جنبه متفاوتی از لذت بخش بودن رو به خودشون میگیرن؛ از این لحاظ که میتونید دوران جوونی و نوجوونی بعضی بازیگرای موردعلاقه و حالا معروف رو ببینید. مثلاً من به ناتاشا لیون علاقه خاصی دارم و از سریال Orange Is the New Black تا به الان دارم کارهاش رو توی سریالها دنبال میکنم که خصوصاً سالهای اخیر که تن صداش یه تغییرات ملو و عجیبی پیدا کرده بامزه تر شده. ولی وقتی به این فیلم نگاه کنید، چهره متفاوتی از اون بازیگر رو میبینید. و در کنارش اتفاقی میشل ویلیامز هم حضوری کوتاه دار که دیدن اونم باحال بود.
فیلم خودش رو خیلی جدی نمیگیره و حتی برعکس؛ سعی داره که نشون بده که قراره قضایا یه جورایی دارک کمدی و کمدیطور تلقی بشن و قرار نیست به شما احساس اجباری بده. روی هم رفته فیلم سرگرمکننده و گذرایی بود. من این سبک فیلمها رو دوست دارم. (6.3/10)