Kamisama Hajimemashita S2 - Ep 01
Kamisama Hajimemashita S2 - Ep 01
یک فصل دیگه از سر و کله زدن های نانامی و توموئه با هم شروع شد. شروع خیلی خوب و بامزه ای بود و فکر می کنم تونستیم بعضی نکته های مثبت انیمه از فصل اول رو به خاطر بیاریم؛ نکاتی مثل احساسات درونی دوست داشتنی نانامی و نگاه های خاص توموئه و نانامی به همدیگه و یا بگومگوهای خنده دارشون .. چیزهایی که رابطه زیبای بین این دو کارکتر رو می سازه و به نظر میرسه این فصل انیمه بتونه زیباتر از فصل اول، تقابل این دو کارکتر رو به ما نشون بده. اینکه آیا پیشرفت رابطه ای بینشون خواهیم دید یا نه، سوالیه که پرسیدنش خیلی زوده ولی حسی به من میگه که انیمه درجا نخواهد زد و اتفاقات خیلی خیلی خوبی رو در طول فصل دوم می بینیم.
بچه میمون خیــــــلی بامزه ای بود .. ولی دوست نداشتم بیشتر تو جریان اپیزود دخالت داشته باشه و دوست داشتم بیشتر به رابطه توموئه و نانامی پرداخته بشه که همینطور هم شد. اما جدا از بحث صحنه های این دو نفر، در نهایت فکر می کنم دیالوگ کلیدی این اپیزد کاملاً مشخص بود : "قبول شدی، به ایزومو میری" ، فکر می کنم این دیالوگ مسیر حرکت انیمه رو تا حدودی مشخص کرد و رفتن نانامی به گردهمایی خدایان مختلف می تونه خیلی جالب باشه. باید ببینیم قراره چطور به ایزومو بریم و خدایانی که اونجا ملاقات می کنیم چه چهره ها و چه خصوصیات اخلاقی منحصر به فردی خواهند داشت .. نسبت به این نکته خیلی کنجکاوم.
کوتاه :ظاهراً این فصل انیمه رو باید با FUNimation و هاردساب تحمل کنیم ... !
+ OP یه جورایی هم حس فصل اول رو زنده می کنه و هم حس تازگی داره .. که نکته مثبتیه.
>>>>>>>>>>>>>
+ OP یه جورایی هم حس فصل اول رو زنده می کنه و هم حس تازگی داره .. که نکته مثبتیه.
>>>>>>>>>>>>>
یک فصل دیگه از سر و کله زدن های نانامی و توموئه با هم شروع شد. شروع خیلی خوب و بامزه ای بود و فکر می کنم تونستیم بعضی نکته های مثبت انیمه از فصل اول رو به خاطر بیاریم؛ نکاتی مثل احساسات درونی دوست داشتنی نانامی و نگاه های خاص توموئه و نانامی به همدیگه و یا بگومگوهای خنده دارشون .. چیزهایی که رابطه زیبای بین این دو کارکتر رو می سازه و به نظر میرسه این فصل انیمه بتونه زیباتر از فصل اول، تقابل این دو کارکتر رو به ما نشون بده. اینکه آیا پیشرفت رابطه ای بینشون خواهیم دید یا نه، سوالیه که پرسیدنش خیلی زوده ولی حسی به من میگه که انیمه درجا نخواهد زد و اتفاقات خیلی خیلی خوبی رو در طول فصل دوم می بینیم.
بچه میمون خیــــــلی بامزه ای بود .. ولی دوست نداشتم بیشتر تو جریان اپیزود دخالت داشته باشه و دوست داشتم بیشتر به رابطه توموئه و نانامی پرداخته بشه که همینطور هم شد. اما جدا از بحث صحنه های این دو نفر، در نهایت فکر می کنم دیالوگ کلیدی این اپیزد کاملاً مشخص بود : "قبول شدی، به ایزومو میری" ، فکر می کنم این دیالوگ مسیر حرکت انیمه رو تا حدودی مشخص کرد و رفتن نانامی به گردهمایی خدایان مختلف می تونه خیلی جالب باشه. باید ببینیم قراره چطور به ایزومو بریم و خدایانی که اونجا ملاقات می کنیم چه چهره ها و چه خصوصیات اخلاقی منحصر به فردی خواهند داشت .. نسبت به این نکته خیلی کنجکاوم.
+ ED آرامشبخشی بود ... پایان بخش خوبی واسه فضای انیمه ست.
<<<<<<<<<<<<<
<<<<<<<<<<<<<
صحنه هایی از اپیزود :
- این لحظه منو به یاد گینکو انداخت.
صحنه خرد شدن تخم خیلی جالب بود .. چهره هاشون دیدنی بود :
+
- این لحظه منو به یاد گینکو انداخت.
صحنه خرد شدن تخم خیلی جالب بود .. چهره هاشون دیدنی بود :
+
Diamond no Ace - Episode 62 & 63
Diamond no Ace - Episode 62 & 63
وای .. هنوز دارم دنبال صفتی واسه توصیف این دو اپیزود می گردم ...
صحنه‌هایی از دو اپیزود :
- کاواکامی غرق در استرس و ترس :
+ بهت زده شدنش تو این صحنه عالی بود :
- تو این بین یه صحنه کمدی ناب هم داشتیم :
- اتحاد سیدویی ها ... حلقه ای که دوباره شکل نخواهد گرفت :
- حتی پرش های زیبای هارویچی هم نتیجه ای بهمراه نداشت :
+
- برد تیم ایناشیرو .. این صحنه خیلی خاص بود .. واقعاً حس باخت رو عجیب به بیننده منتقل می کرد :
- این اشک ها رو ببینید :
- و شاید یکی از احساساتی ترین صحنه های انیمه :
وای .. هنوز دارم دنبال صفتی واسه توصیف این دو اپیزود می گردم ...
میخکوب کننده، فوق العاده، نفس گیر و ... شما فقط برای خودتون لیست کنید ..
همه چیز داشتیم .. این یک فینال بود .. یک فینال واقعی .. اونو با چشمای
خودتون دیدید .. هیجان یک کار بالای شونن بار دیگه ثابت می کنه که چرا جذبه
این ژانر کاری در بالاترین سطح قرار داره .. اینکه ایس تیم محبوب، تانبا
اینگونه در هم می شکنه، اینکه ساوامورا، کارکتر اول یک انیمه شونن این چنین
بهم میریزه و اینکه بله .. تیمی که انتظارش میره اول بشه، به این شکل
بازنده میشه؛ صدایی که انتهای هر اپیزود می شنیدیم و تموم کننده اپیزود بود
"بیاین قهرمان مسابقات کشوری بشیم" دیگه شنیده نشد .. آخر اپیزود رو سکوت
فرا گرفته بود ... انگار قرار نیست که حتی به مسابقات کشوری برسیم .. چه
برسه به اینکه قهرمان مسابقات کشوری بشیم! وای .. اصلاً .. انتظار .. برد
.. تیم .. ایناشیرو .. رو .. نداشتم ... !
و من چه فکرهایی می کردم و چه حدس هایی میزدم .. خوش بینانه ترین حالت من برای ایناشیرو این بود که بازی به تساوی کشیده بشه و تو دور اضافه ببازن ولی انیمه فراتر از انتظارات من حرکت کرد و یک باخت سنگین رو به تیم سیدو وارد کرد .. مهم نیست بعد از این باخت چقدر جمله روحیه آور به همدیگه بگیم، مهم اینه که سیدو نیمی از برترین بازیکنان خودشو از دست میده .. بازیکنان سال سومی که حالا دیگه بین ما نخواهند بود .. درسته که ساوامورا، فورویا فرصت دارند و می تونن هنوز دو سال دیگه تلاش کنن ولی دیدن اینکه این تیم، تیمی که اینهمه وقت باهاشون انس گرفتیم، اینجور از هم می پاشه، زجر آور بود .. کافیه صحنه اشک ریختن ساوامورا و یوکی در اتوبوس رو مرور کنید تا دردناک بودن این اتفاق رو برای تک تک اونا حس کنید .. اینکه حتی شام و صبحونه هم از گلوی اونا پایین نمی رفت، طبیعیه .. آخه چطور ممکنه ساعاتی بعد از اینکه هیجان انگیز ترین فرصت زندگی خودشونُ از دست دادن، بتونن غذایی بخورن؟!
چهره های بهت زده همه جا به چشم می خورد .. ساوامورا با چشمای گشاد شده، نارومیا با اشک هایی که حالا از سر و روش جاری بود .. همیشه دوست داشتم غرور نارومیا شکسته بشه و از اون حالت مغرورانه فاصله بگیره و فکر می کردم با شکست ایناشیرو می تونم لذتی از شکسته شدن غرور نارومیا ببرم ولی اینجور خرد شدن غرورش هم لذتی خاص داشت؛ اینکه بازیکنی به این خودخواهی و مغروری اینطور به یاد اشتباه سال گذشته ش افتاده بود و حالا از فرصت دوباره ش هیجان زده شده بود. واقعاً امیدوارم .. همونطور که یوکی گفت، هارادا و بقیه بتونن تو مسابقات کشوری موفق ظاهر بشن .. ولی خب ... ما اونجا نیستیم که باهاشون همراه باشیم و قراره با تیم شکست خورده همسفر بشیم .. ریکاوری تیم سیدو با دو روز مرخصی به جایی نمیرسه .. باید خیلی خیلی بیشتر از اینها زمان سپری بشه و خیلی خیلی بیشتر از این با بچه های تیم کار کرد و احساساتشونُ برای رسیدن به مسابقات سال بعد تحریک کرد. مربی کاتائوکا راه سختی رو در پیش رو داره.
نکته های ریز دوست داشتنی و تلخ این مسابقه اینقدر زیاد بودن که نمی دونم به کدوم اشاره کنم .. نبرد ایس ها، پیچرها، بَترها، سیدو و ایناشیرو بلاخره به پایان رسید و برنده مسابقات مشخص شد؛ ایناشیرو تو آخرین لحظه ممکن، در حالی که سیدو فقط به یک اوت نیاز داشت، تونست برنده مسابقه باشه ... واقعاً یک اوت تا کشوری فاصله داشتن چیزیه که درد این شکست رو بیشتر از حالت عادی می کنه .. اگه سیدو در دورهای قبل و با اختلاف دو سه امتیاز باخته بود، اصلاً اینقدر وحشتناک به نظر نمیرسید ولی اینکه فقط یک اوت .. فقط یک اوت (و در یکجا فقط یک استرایک) کافی بود تا تیم به مسابقات کشوری برسه ... !
کاواکامی همونطور که انتظارش می رفت، نمی تونست در مقابل ماسا سان کاری از پیش ببره .. ابهت لازم رو برای این موقعیت نداشت .. اونم تحت فشار سنگین قرار گرفت و کاپیتان تیم حریف بود که برتری رو به دست آورد. و لحظه جالب تر لحظه ای بود که نارومیا چوبی به اون زیبایی زد و برتری مسابقه و بهترین بازیکنی مسابقه رو به خودش اختصاص داد. دیگه بعد از اون حرکت آخر، شکی درش نیست بهترین بازیکن مسابقه فینال نارومیا می بوده و با ضربه چوب آخرش خودش مهر تثبیتی روی این موضوع زد.
اما حالا ... واقعاً آینده سیدو به چه سمتی حرکت می کنه .. حالا چندین اپیزود باقی مونده انیمه که احتمالاً تا 75 تا باشه، قراره به این مسئله بپردازه .. باید ببینیم چقدر به ریکاوری و جزییات بهبود پیدا کردن تیم سیدو از این شکست پرداخته میشه و چقدر می تونیم با سال سومیایی که دارن از تیم جدا میشن، همراه بشیم .. لحظات ناراحت کننده زیادی در پیش رو هست .. پس خودتون آماده کنید.
و من چه فکرهایی می کردم و چه حدس هایی میزدم .. خوش بینانه ترین حالت من برای ایناشیرو این بود که بازی به تساوی کشیده بشه و تو دور اضافه ببازن ولی انیمه فراتر از انتظارات من حرکت کرد و یک باخت سنگین رو به تیم سیدو وارد کرد .. مهم نیست بعد از این باخت چقدر جمله روحیه آور به همدیگه بگیم، مهم اینه که سیدو نیمی از برترین بازیکنان خودشو از دست میده .. بازیکنان سال سومی که حالا دیگه بین ما نخواهند بود .. درسته که ساوامورا، فورویا فرصت دارند و می تونن هنوز دو سال دیگه تلاش کنن ولی دیدن اینکه این تیم، تیمی که اینهمه وقت باهاشون انس گرفتیم، اینجور از هم می پاشه، زجر آور بود .. کافیه صحنه اشک ریختن ساوامورا و یوکی در اتوبوس رو مرور کنید تا دردناک بودن این اتفاق رو برای تک تک اونا حس کنید .. اینکه حتی شام و صبحونه هم از گلوی اونا پایین نمی رفت، طبیعیه .. آخه چطور ممکنه ساعاتی بعد از اینکه هیجان انگیز ترین فرصت زندگی خودشونُ از دست دادن، بتونن غذایی بخورن؟!
چهره های بهت زده همه جا به چشم می خورد .. ساوامورا با چشمای گشاد شده، نارومیا با اشک هایی که حالا از سر و روش جاری بود .. همیشه دوست داشتم غرور نارومیا شکسته بشه و از اون حالت مغرورانه فاصله بگیره و فکر می کردم با شکست ایناشیرو می تونم لذتی از شکسته شدن غرور نارومیا ببرم ولی اینجور خرد شدن غرورش هم لذتی خاص داشت؛ اینکه بازیکنی به این خودخواهی و مغروری اینطور به یاد اشتباه سال گذشته ش افتاده بود و حالا از فرصت دوباره ش هیجان زده شده بود. واقعاً امیدوارم .. همونطور که یوکی گفت، هارادا و بقیه بتونن تو مسابقات کشوری موفق ظاهر بشن .. ولی خب ... ما اونجا نیستیم که باهاشون همراه باشیم و قراره با تیم شکست خورده همسفر بشیم .. ریکاوری تیم سیدو با دو روز مرخصی به جایی نمیرسه .. باید خیلی خیلی بیشتر از اینها زمان سپری بشه و خیلی خیلی بیشتر از این با بچه های تیم کار کرد و احساساتشونُ برای رسیدن به مسابقات سال بعد تحریک کرد. مربی کاتائوکا راه سختی رو در پیش رو داره.
نکته های ریز دوست داشتنی و تلخ این مسابقه اینقدر زیاد بودن که نمی دونم به کدوم اشاره کنم .. نبرد ایس ها، پیچرها، بَترها، سیدو و ایناشیرو بلاخره به پایان رسید و برنده مسابقات مشخص شد؛ ایناشیرو تو آخرین لحظه ممکن، در حالی که سیدو فقط به یک اوت نیاز داشت، تونست برنده مسابقه باشه ... واقعاً یک اوت تا کشوری فاصله داشتن چیزیه که درد این شکست رو بیشتر از حالت عادی می کنه .. اگه سیدو در دورهای قبل و با اختلاف دو سه امتیاز باخته بود، اصلاً اینقدر وحشتناک به نظر نمیرسید ولی اینکه فقط یک اوت .. فقط یک اوت (و در یکجا فقط یک استرایک) کافی بود تا تیم به مسابقات کشوری برسه ... !
کاواکامی همونطور که انتظارش می رفت، نمی تونست در مقابل ماسا سان کاری از پیش ببره .. ابهت لازم رو برای این موقعیت نداشت .. اونم تحت فشار سنگین قرار گرفت و کاپیتان تیم حریف بود که برتری رو به دست آورد. و لحظه جالب تر لحظه ای بود که نارومیا چوبی به اون زیبایی زد و برتری مسابقه و بهترین بازیکنی مسابقه رو به خودش اختصاص داد. دیگه بعد از اون حرکت آخر، شکی درش نیست بهترین بازیکن مسابقه فینال نارومیا می بوده و با ضربه چوب آخرش خودش مهر تثبیتی روی این موضوع زد.
اما حالا ... واقعاً آینده سیدو به چه سمتی حرکت می کنه .. حالا چندین اپیزود باقی مونده انیمه که احتمالاً تا 75 تا باشه، قراره به این مسئله بپردازه .. باید ببینیم چقدر به ریکاوری و جزییات بهبود پیدا کردن تیم سیدو از این شکست پرداخته میشه و چقدر می تونیم با سال سومیایی که دارن از تیم جدا میشن، همراه بشیم .. لحظات ناراحت کننده زیادی در پیش رو هست .. پس خودتون آماده کنید.
صحنه‌هایی از دو اپیزود :
- کاواکامی غرق در استرس و ترس :
+ بهت زده شدنش تو این صحنه عالی بود :
- تو این بین یه صحنه کمدی ناب هم داشتیم :
- اتحاد سیدویی ها ... حلقه ای که دوباره شکل نخواهد گرفت :
- حتی پرش های زیبای هارویچی هم نتیجه ای بهمراه نداشت :
+
- برد تیم ایناشیرو .. این صحنه خیلی خاص بود .. واقعاً حس باخت رو عجیب به بیننده منتقل می کرد :
- این اشک ها رو ببینید :
- و شاید یکی از احساساتی ترین صحنه های انیمه :
Diamond no Ace - Episode 61
Diamond no Ace - Episode 61
صحنه‌هایی از اپیزود :
- ساوامورا تو این اپیزود میمیک های خیلی جذابی داشت :
- چهره مصمم کارلوس :
- صحنه برخورد توپ ساوامورا به شیراکاوا و اتفاقات بعد از اون :
+
++
به این میگن یه سوپر اپیزود نفس گیر!
واقعاً نیمه دوم دور نهم داره اوج هیجان یک بازی فینال رو به تصویر می کشه و لحظه به لحظه جذاب تر میشه و حالا با هم نکته جالبی از مسابقه رو دیدیم! بهم ریختن ساوامورا .. به عنوان یک کار شونن هرگز فکر نمی کردم شخصیت اول انیمه در حساس ترین لحظه ممکن از هم بپاشه و اینچنین خونسردی و کنترل خودشو از دست بده. روند پیشروی اپیزود و لحظه به لحظه اُفت کردن ساوامورا واقعاً قابل توجه بود و پرداخت زیبایی داشت و فکر می کنم نقش کارلوس در این اپیزود رنگ و روی خوبی داشت .. ابهت خاصی رو پیدا کرد و خصوصاً با ضربه ای که شیراکاوا خورد و حالا کارلوس جای اونو در میدان مسابقه گرفته، خطر امتیاز گیری ایناشیرو چندین برابر میشه.
البته باید درباره صحنه اصابت توپ به کلاه شیراکاو بیشتر صحبت کنیم .. چون واقعاً لحظه هیجانی و پر از دلهره ای بود و من یکی که واقعاً دهانم باز مونده بود .. فکر می کردم الانه که بلایی سر کارکترش بیاد ولی وقتی اون لحظه فریادش رو دیدم، به خودم اومدم و کارشو تحسین کردم. صدمه دیدن و خم شدن به سمت پلیت برای گرفتن امتیاز .. استراتژی ای که کارلوس شروع کرد و شیراکاوا به تکامل رسوندش؛ این استراتژی جواب داد و حالا ایناشیرو علاوه بر اینکه یک نفر رو به بیس رسوند، تونست ساوامورا رو هم از زمین بیرون کنه.
اما آیا واقعاً کاواکامی از عهده تموم کردن بازی برمیاد؟ به نظر من ابهت لازمُ برای پایان بخشیدن به مسابقه نداره و خصوصاً در مقابل ماسا سان ممکنه کم بیاره. پس یه جورایی فکر می کنم رفتن مون به دور اضافه ممکنه و بعید نیست که به دورهای اضافه وارد بشیم. بهرحال باید منتظر اپیزود بعد بمونیم و ببینیم چی میشه.
واقعاً نیمه دوم دور نهم داره اوج هیجان یک بازی فینال رو به تصویر می کشه و لحظه به لحظه جذاب تر میشه و حالا با هم نکته جالبی از مسابقه رو دیدیم! بهم ریختن ساوامورا .. به عنوان یک کار شونن هرگز فکر نمی کردم شخصیت اول انیمه در حساس ترین لحظه ممکن از هم بپاشه و اینچنین خونسردی و کنترل خودشو از دست بده. روند پیشروی اپیزود و لحظه به لحظه اُفت کردن ساوامورا واقعاً قابل توجه بود و پرداخت زیبایی داشت و فکر می کنم نقش کارلوس در این اپیزود رنگ و روی خوبی داشت .. ابهت خاصی رو پیدا کرد و خصوصاً با ضربه ای که شیراکاوا خورد و حالا کارلوس جای اونو در میدان مسابقه گرفته، خطر امتیاز گیری ایناشیرو چندین برابر میشه.
البته باید درباره صحنه اصابت توپ به کلاه شیراکاو بیشتر صحبت کنیم .. چون واقعاً لحظه هیجانی و پر از دلهره ای بود و من یکی که واقعاً دهانم باز مونده بود .. فکر می کردم الانه که بلایی سر کارکترش بیاد ولی وقتی اون لحظه فریادش رو دیدم، به خودم اومدم و کارشو تحسین کردم. صدمه دیدن و خم شدن به سمت پلیت برای گرفتن امتیاز .. استراتژی ای که کارلوس شروع کرد و شیراکاوا به تکامل رسوندش؛ این استراتژی جواب داد و حالا ایناشیرو علاوه بر اینکه یک نفر رو به بیس رسوند، تونست ساوامورا رو هم از زمین بیرون کنه.
اما آیا واقعاً کاواکامی از عهده تموم کردن بازی برمیاد؟ به نظر من ابهت لازمُ برای پایان بخشیدن به مسابقه نداره و خصوصاً در مقابل ماسا سان ممکنه کم بیاره. پس یه جورایی فکر می کنم رفتن مون به دور اضافه ممکنه و بعید نیست که به دورهای اضافه وارد بشیم. بهرحال باید منتظر اپیزود بعد بمونیم و ببینیم چی میشه.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- ساوامورا تو این اپیزود میمیک های خیلی جذابی داشت :
- چهره مصمم کارلوس :
- صحنه برخورد توپ ساوامورا به شیراکاوا و اتفاقات بعد از اون :
+
++
Suisei no Gargantia: Meguru Kouro, Haruka - Ep 1
Suisei no Gargantia: Meguru Kouro, Haruka - Ep 1
واقعاً خاطره انیمه ش رو زنده کرد.
نکته خوب زیاد داشت و مدت زمان اپیزود هم باعث کسل کننده بودنش نشده بود.
بعضی چیزایی که دوست داشتم :
+ از اونجایی که ادامه انیمه مدتهاست تمدید شده، دیدن OVA خیلی بیشتر بهم چسبید و از الان منتظر دیدن ادامه ماجرا هستم. امیدوارم مثل فصل اول جذاب و دلچسب ساخته بشه. SnG از اون انیمه ها بود که در عین ارائه دادن یک فضای Slice of Life عالی، تونست یکی از شوکه کننده ترین داستان ها و سناریوهای زمان خودشُ داشته باشه و واقعاً وقتی اپیزودهای اول انیمه رو ببینید، نمی تونید اتفاقی که قراره در آینده بیافته رو پیش بینی کنید. درجه غافلگیرکننده بودن داستان انیمه در سطح خیلی خوبی قرار داشت و خوشبختانه فصل اول به زیبایی هر چه تمام تر به پایان رسونده شد.
واقعاً خاطره انیمه ش رو زنده کرد.
نکته خوب زیاد داشت و مدت زمان اپیزود هم باعث کسل کننده بودنش نشده بود.
بعضی چیزایی که دوست داشتم :
- طراحی کارکترها، چهره اونا و منظره های زیبای انیمه مثل قبل چشم نوازه و هنوز که هنوز بیننده رو درگیر فضای انیمه می کنه.
- دلم برای کارکتر "امی" و دوبلوری Kanemoto Hisako تنگ شده بود. (و البته سنجاب کوچولوش!)
- Sugita Tomokazu هم مدتی بود که کمرنگ به نظر میرسید (یا من اینجور فکر می کنم.) بهرحال اون هم حضور داشت و دوباره نقش چمبر رو به عهده گرفته بود.
- OVA یه کارکتر دختر جدید به اسم "ریما" داشت که به جمع کارکترهای انیمه اضافه شد و کارکتر خوبی بود.
- دلم برای کارکتر "امی" و دوبلوری Kanemoto Hisako تنگ شده بود. (و البته سنجاب کوچولوش!)
- Sugita Tomokazu هم مدتی بود که کمرنگ به نظر میرسید (یا من اینجور فکر می کنم.) بهرحال اون هم حضور داشت و دوباره نقش چمبر رو به عهده گرفته بود.
- OVA یه کارکتر دختر جدید به اسم "ریما" داشت که به جمع کارکترهای انیمه اضافه شد و کارکتر خوبی بود.
+ از اونجایی که ادامه انیمه مدتهاست تمدید شده، دیدن OVA خیلی بیشتر بهم چسبید و از الان منتظر دیدن ادامه ماجرا هستم. امیدوارم مثل فصل اول جذاب و دلچسب ساخته بشه. SnG از اون انیمه ها بود که در عین ارائه دادن یک فضای Slice of Life عالی، تونست یکی از شوکه کننده ترین داستان ها و سناریوهای زمان خودشُ داشته باشه و واقعاً وقتی اپیزودهای اول انیمه رو ببینید، نمی تونید اتفاقی که قراره در آینده بیافته رو پیش بینی کنید. درجه غافلگیرکننده بودن داستان انیمه در سطح خیلی خوبی قرار داشت و خوشبختانه فصل اول به زیبایی هر چه تمام تر به پایان رسونده شد.
حالا با دیدن این OVA امیدوار شدم و دوست دارم فصل جدید انیمه رو تماشا کنم.
فقط باید منتظر معلوم شدن زمان دقیق پخش فصل جدید باشیم.
فقط باید منتظر معلوم شدن زمان دقیق پخش فصل جدید باشیم.
Diamond no Ace - Episode 56
Diamond no Ace - Episode 56
صحنه‌هایی از اپیزود :
- پدر بزرگ ایجون چرا اینقدر ساکت نشسته؟! از معماهای بزرگ اپیزود
:
- پرش فوق العاده ی کارلوس و دریافت باحالش :
- لحظه خوش و بش تانبا با ساوامورا "حالا دیگه ایس ما تویی" :
- نمایی جالب از روبرویی می با ساوامورا :
خب بلاخره تانبا از زمین خارج شد. شاید خیلی ها از اون به عنوان ایس تیم
انتظارات بالاتری داشتند. "شاید" نه! حتماً همینطور بود و به نظر میرسه
تانبا نتونست به عنوان ایس اصلی تیم خوش بدرخشه و تازه، تو این اپیزود باز
هم مشکلات جسمی پیدا کرد. لحظه روی زمین نشستن تانبا خیلی جالب بود و جالب
تر، دویدن مربی کاتائوکا به سمت تانبا بود که اون لحظه واسه من لحظه جذابی
بود .. دیدن اینکه یه مربی اینطور به سمت بازیکنش میدوه و به فکر سلامتی
اونه. Ace خوشبختانه از لحاظ پوشش حاشیه های بازی همیشه لحظات خوبی داره و
من بارها به اونا اشاره کردم. همین صحنه 1 ثانیه ای دویدن کاتائوکا به سمت
تانبا واسه من یکی از لحظات خاص بود و اونو دوست داشتم.
اما در ادامه لحظه ورود ساوامورا فرا رسید و تانبا هم روحیه خوبی بهش داد. ساوامورا فعلاً تیم رو از یک موقعیت خطرناک نجات داد. موقعیتی که کارلوس و هارادا روی بیس ها بودن و دو اوت گرفته شده بود و با اوت شدن نارومیا، جریان این دور به پایان رسید. شروع خوبی بود و باز هم نکته پررنگ جریان متفاوت شدن فضای انیمه با حضور ساوامورا در فضای مسابقه ست؛ واقعاً با اومدن ساوامورا محیط مسابقه رنگ و بوی دیگه ای به خودش گرفت و جذاب تر از همیشه شد. حالا که ساوامورا داره خوب دفاع می کنه، باید ببینیم تیم می تونه راهی واسه امتیاز گرفتن از نارومیا پیدا کنه یا نه. فکر کنم کم کم وقت هوم ران گرفتن تیم سیدو رسیده .. اپیزود بعد اپیزود خیلی خوبی میشه .. از الان می تونم حسش کنم.
اما در ادامه لحظه ورود ساوامورا فرا رسید و تانبا هم روحیه خوبی بهش داد. ساوامورا فعلاً تیم رو از یک موقعیت خطرناک نجات داد. موقعیتی که کارلوس و هارادا روی بیس ها بودن و دو اوت گرفته شده بود و با اوت شدن نارومیا، جریان این دور به پایان رسید. شروع خوبی بود و باز هم نکته پررنگ جریان متفاوت شدن فضای انیمه با حضور ساوامورا در فضای مسابقه ست؛ واقعاً با اومدن ساوامورا محیط مسابقه رنگ و بوی دیگه ای به خودش گرفت و جذاب تر از همیشه شد. حالا که ساوامورا داره خوب دفاع می کنه، باید ببینیم تیم می تونه راهی واسه امتیاز گرفتن از نارومیا پیدا کنه یا نه. فکر کنم کم کم وقت هوم ران گرفتن تیم سیدو رسیده .. اپیزود بعد اپیزود خیلی خوبی میشه .. از الان می تونم حسش کنم.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- پدر بزرگ ایجون چرا اینقدر ساکت نشسته؟! از معماهای بزرگ اپیزود
:- پرش فوق العاده ی کارلوس و دریافت باحالش :
- لحظه خوش و بش تانبا با ساوامورا "حالا دیگه ایس ما تویی" :
- نمایی جالب از روبرویی می با ساوامورا :
Diamond no Ace - Episode 55
Diamond no Ace - Episode 55
ادامه مسابقه فینال رو با هم دیدیم. چیزی که بیشتر از همه تو این اپیزود
جلب توجه می کرد، داستان و سناریوی مربوط به کوراموچی و پای آسیب دیده ی
ریو بود که بلاخره به نظر میرسه بحث مربوط به پای ریو تا مدتی فراموش میشه.
بهرحال نکته ای که قرار بوده رسونده بشه، به ما انتقال داده شد؛ ریو با
مصدومیت هم می تونه به بازی ادامه بده و حتی وقتی توپی از دستش رها میشه،
همبازی های اون در کنارش هستند و اونو پوشش میدن. اعتماد به هم تیمی ها و
دوستان و ... لحظه از راه رسیدن کوراموچی تو اواخر اپیزود واقعاً زیبا بود و
فکر کنم به راحتی بهترین صحنه اپیزود بود.بجز این مورد باز هم گذرا از
کارکترهای مختلف چیزایی دیدیم.
تانبا همچنان با پرتاب هاش دست و پنجه نرم می کنه و تصور و بخاطر آوردن هوم ران قبلی باعث شد که باز هم بهم بریزه و به حریف بیس آزاد بده. از طرف دیگه استراتژی های هارادا و می برای چنج آپ ها خوب داره پیش میره. تو این بین یه حرکت جالب هم از طرف فورویا دیدیم و که یه جورایی به تیم روحیه داد و پرتاب عالی ای رو به سمت هوم انداخت. روی هم رفته، این اپیزود در قلب مسابقه و میونه راه جذابیت خاصی داشت و با اینکه ابهت می کمتر به تصویر کشیده شد و تانبا روی اوج نیست و ساوامورا همچنان روی نیمکته ولی همچنان سرگرم کننده و جالب پیش برده شد.
تانبا همچنان با پرتاب هاش دست و پنجه نرم می کنه و تصور و بخاطر آوردن هوم ران قبلی باعث شد که باز هم بهم بریزه و به حریف بیس آزاد بده. از طرف دیگه استراتژی های هارادا و می برای چنج آپ ها خوب داره پیش میره. تو این بین یه حرکت جالب هم از طرف فورویا دیدیم و که یه جورایی به تیم روحیه داد و پرتاب عالی ای رو به سمت هوم انداخت. روی هم رفته، این اپیزود در قلب مسابقه و میونه راه جذابیت خاصی داشت و با اینکه ابهت می کمتر به تصویر کشیده شد و تانبا روی اوج نیست و ساوامورا همچنان روی نیمکته ولی همچنان سرگرم کننده و جالب پیش برده شد.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- یکی از صحنه های مورد علاقه ـم از می تو این اپیزود :
- پرش های جالب ریو :
- صحنه ای که کوراموچی به نجات ریو و تیم اومد، عالی بود .. بازی با سایه صورت کوراموچی دیدنی بود :
+
- یکی از صحنه های مورد علاقه ـم از می تو این اپیزود :
- پرش های جالب ریو :
- صحنه ای که کوراموچی به نجات ریو و تیم اومد، عالی بود .. بازی با سایه صورت کوراموچی دیدنی بود :
+
Diamond no Ace - Episode 54
Diamond no Ace - Episode 54
اینجاست که می تونید جالبی روند پیشروی مسابقه فینال رو دریابید .. تانبا
با اون ابهت "ایس وار" خودش وارد زمین شد و هنوز هیچی نشده، یه هوم ران به
حریف داد و سه نفر رو هم بیس آزاد داد. یه جورایی انتظار این اتفاق رو
نداشتم؛ اینکه ایس تیم اینقدر بد کار کنه ولی رفته رفته به کمک میوکی و
تاکتیک هایی که به تانبا داد، به نظر میرسه دوباره داره تسلط خودش رو به
دست می گیره و ممکنه نتیجه از دست رفته رو جبران کنه. حداقل باید دفاع خوبی
انجام بده و استرایک اوت بگیره تا در نوبت چوب زنی و تهاجم سیدو نتیجه رو
بشه جبران کرد. بهرحال فشار روی تانبا واقعاً زیاده و میشه موقعیت دشوارش
رو درک کرد. اواخر اپیزود به جریان "باور داشتن" ها و " فلش بک های تانبا
رسیدیم و یک زنجیر برای رو به بهبودی رفتن تانبا متصل کردیم که حالا به نظر
میرسه این زنجیر در اپیزود بعدی محکم تر هم خواهد شد.
در حاشیه، خیلی کوتاه از انواع کارکترهای انیمه چیزایی دیدیم، شاید بشه گفت سطح نمایش چیر لیدرها و تشویق کننده ها در سطح ساوامورا، فورویا و بقیه بود و تمرکز اصلی روی تانبا بود. همینطور می ... اون هم خیلی کوتاه در این اپیزود حضور داشت. روی هم رفته اپیزود، اپیزود تانبا با همراهی میوکی بود و حتی با وجود تمرکز نداشتن روی کارکتری مثل ساوامورا و می، میشه به راحتی گفت که جذابیت مسابقه فینال پا برجا باقی مونده و دیدن اینکه یک ایس چطور با دشواری های پیش روش مقابله می کنه، واقعاً دیدنیه.
در حاشیه، خیلی کوتاه از انواع کارکترهای انیمه چیزایی دیدیم، شاید بشه گفت سطح نمایش چیر لیدرها و تشویق کننده ها در سطح ساوامورا، فورویا و بقیه بود و تمرکز اصلی روی تانبا بود. همینطور می ... اون هم خیلی کوتاه در این اپیزود حضور داشت. روی هم رفته اپیزود، اپیزود تانبا با همراهی میوکی بود و حتی با وجود تمرکز نداشتن روی کارکتری مثل ساوامورا و می، میشه به راحتی گفت که جذابیت مسابقه فینال پا برجا باقی مونده و دیدن اینکه یک ایس چطور با دشواری های پیش روش مقابله می کنه، واقعاً دیدنیه.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- ورود تانبا و حرکات خاصش :
+
- در نهایت فکر کنم بشه ناجی اصلی سیدو رو میوکی دونست :
- خوشحالی ایجون و میائوچی بعد از حرکات تانبا :
- ورود تانبا و حرکات خاصش :
+
- در نهایت فکر کنم بشه ناجی اصلی سیدو رو میوکی دونست :
- خوشحالی ایجون و میائوچی بعد از حرکات تانبا :
Cross Ange - Episode 05
Cross Ange - Episode 05
--
-
قسمت پنجم رو دوست داشتم. حس می کنم نقطه عطفی در داستان انیمه خواهد بود و
بیشتر این قضیه به موضوع آشنایی آنژه با تاسک برمی گرده و اینکه چه لحظاتی
با هم گذروندن. لحظاتی هرچند کوتاه ولی خاطرانگیز برای هر دو کارکتر و حتی
با اینکه یه ذره زیادی روی جنبه فن سرویس و ایچی اتفاقی و منحرفانه تمرکز
داشتیم، بهرحال باند بین دو کارکتر شکل گرفت و میشد احساس خاص اونا نسبت به
همدیگه رو به چشم دید. شاید اگه یه ذره بیشتر مدت زمان آنژه در جزیره رو
می دیدیم، راضی تر میشدم و دوست داشتم بیشتر از این به این لحظات داستانی
پرداخته بشه ولی فکر کنم نکته ای که می خواستن با ورود آنژ به جزیره به ما
بفهمونن، منتقل شد و اونقدرها نیازی به کش دادن جریان نبود. با تاسک آشنا
شدیم و حالا اون جز کارکترهای محوری انیمه خواهد بود و باید ببینیم چه
تاثیری بر روی پیشروی داستان میذاره.
روی هم رفته خوشحالم که انیمه همچنان خوب پیش میره و مثل رباتی های چند فصل اخیر نیست. میشه گفت تمام رباتی های چند فصل اخیر رو دراپ کردم ولی این یکی واقعاً خوب تونسته منو جذب خودش کنه و شاید جز سورپرایز های فصل واسه من باشه. حالا منتظر شکل گیری داستان بین آنژه و تاسک هستم و می خوام ببینم چه اتفاقاتی بین این دو کارکتر می افته. آیا دوباره صحنه ای به این نزدیکی و به این حالت صمیمی جزیره بین شون اتفاق می افته و می تونن با هم باشن یا نه؟! باید ببینیم چی میشه.
روی هم رفته خوشحالم که انیمه همچنان خوب پیش میره و مثل رباتی های چند فصل اخیر نیست. میشه گفت تمام رباتی های چند فصل اخیر رو دراپ کردم ولی این یکی واقعاً خوب تونسته منو جذب خودش کنه و شاید جز سورپرایز های فصل واسه من باشه. حالا منتظر شکل گیری داستان بین آنژه و تاسک هستم و می خوام ببینم چه اتفاقاتی بین این دو کارکتر می افته. آیا دوباره صحنه ای به این نزدیکی و به این حالت صمیمی جزیره بین شون اتفاق می افته و می تونن با هم باشن یا نه؟! باید ببینیم چی میشه.
--
-