Hello!! Kiniro Mosaic - Ep 01

Hello!! Kiniro Mosaic - Ep 01

یک صبح زیبای دل انگیز دیگه، همراه با درخت های ساکورایی که برگ هاشون در حال ریختنه ، همون منظره همیشگی و انیمه ای ولی اینبار آلیس و شینوبو هستند که به سمت مدرسه روانه میشن. دقیقاً چیزی که دوست داشتم ببینم و با دیدنش به آرامش برسم .. هنوز چیزی نشده، انگریش حرف زدن آلیس شروع شد و با حالتی راوی وار و بامزه کمی ما رو واسه رفتن به درون انیمه آماده کرد. همین حرف های کوتاه آلیس کافی بود که دوباره وارد جو انیمه بشیم؛ آیایا رو با حالتی خجالتی ببینیم، خیالات بامزه شو درباره کارن ببینیم و کارن رو با شور و شوق همیشگی ش در آغوش بگیریم. مهربونی .. مهربونی دوست داشتنی شینوبو رو حس کنیم و ... دوباره لذت بردن از این سری رو با تمام وجودم حس کردم.

در مورد اپیزود اول .. اوه بله، دغدغه بزرگ کارن، کنار اومدن با کوزوهاشی سنسی، معلم جدید، جو سنگین و غیرقابل تحمل بین یک دانش آموز با معلم جدید خودش ..

چطور میشه این مسئله بزرگ رو از سر راه برداشت؟! سوالی که تو همون لحظات اول جاسوسی کارن و بقیه درباره سنسی پیش میاد اومد این بود که، سنسی یه آدم چندش آور و منحرفه یا که نه، یک آدم فوق العاده مهربون و با ملاحظه ست؟! یکی از این دو حالت کاملاً به این سنسی می خورد .. این فکر اولیه من درباره سنسی بود. ولی بعد از اون مشخص شد که سنسی، همونطور که انتظارش می رفت ، یه معلم مهربونه که به دنبال پیدا کردن راهی واسه نزدیک شدن به شاگرداشه و حتی با لبخند زدن هم مشکل داره و نمی تونه به هدفش که نزدیک شدن به دانش آموزای خودشه نزدیک بشه.

"سنسی می خواد منو بخوره" شاید بهترین دیالوگ این اپیزود بود .. کارن خوب بلده این جور دیالوگ ها رو خنده دار کنه و اینجا هم کار خودشو کرد. و البته بیت "کاراگاه کارن" که دیگه معرکه بود. هر چند اپیزود درد سنسی رو دوا نکرد ولی شروعی خیلی زیبا واسه انیمه بود و حس و حال خیلی خوبی رو به من داد .. مطمئنم بازمخ مثل فصل اول از دیدن این انیمه لذت می برم و از الان منتظر دیدن اپیزود بعدی ام.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- آلیس چه راه خوبی واسه بیدار کردن شینوبو بلده :



- انگار شینوبو هم بلده گاهی شیطونی کنه :



- آیا و سیگنال های بامزه ش :



- وقتی کارن سنسی رو در حال سعی واسه لبخند دید :



و ... کاراگاه کارن :

Diamond no Ace - S2 - Ep 01

Diamond no Ace - S2 - Ep 01

خب، ظاهراً با مرور گذشته شروع می کنیم .. قرار نیست فعلاً تصاویر و محیط جدیدی از انیمه ببینیم. صرفاً فعلاً به مرور اتفاقات بازی یاکوشی با سیدو پرداختیم .. دور و بر اپیزودهای 30 تا 40 فصل اول انیمه چرخیدیم و اینجور که تو پیشنمایش نشون داده شد، قراره بعد از این و تو قسمت دوم هم به بازی با ایناشیرو بپردازیم. حالا امیدوارم همین دو اپیزود برای مرور کافی باشه و اپیزود سوم دیگه به زمان حال برگردیم.

هر چند مرور هست ولی بهرحال دیدن حالت سریع مسابقه هم در نوع خودش جالب بود و وقتی تصورش رو می کنم که قراره بوده یک سال و یا حتی شاید دو سال برای اومدن فصل دوم منتظر بمونم، دیدن مرورها برام عادی میشه و باهاشون مشکلی ندارم. یه استراحت دو هفته ای می کنیم و بعد از اون به سراغ ادامه ماجرای پیشروی سیدو به سمت مسابقات پاییزی میریم.

تصویر خاصی برای گذاشتن نداریم .. صحنه ها تکراری بودن و بهرحال نیازی نیست از اپیزود شاتی بذارم.

Shokugeki no Souma - Ep 01

 Shokugeki no Souma - Ep 01




"امیدوارم خوشتون اومده باشه ... !"

شک نکن که خوشمون اومد .. جوری که یوکیهیرا غذا رو پخت، عطرش رو تو فضا پیچوند، به نظر میرسید که حتی دیدن تصاویر هم می تونه واسه ما ارضا کننده باشه؛ چه برسه به اینکه بخوایم غذا رو امتحان کنیم .. چه رنگ آمیزی خوبی درون انیمه بود و چقدر صحنه های آشپزی نیمه دوم انیمه عالی بودند .. انتظار دیدن چنین سطح انیمیشن و ترکیب صحنه هایی رو نداشتم .. ترکیب صحنه هایی که حتی به یک فن سرویس مردونه‌ی غیرمنتظره هم تبدیل شد! غذا اینقدر خوب بود که نه تنها اون خانم بددهن رو به زانو در آورد بلکه کسایی که همراهش بودن هم نتونستن عطر و طعم لذیذی که غذا بهشون تعارف می کرد رو کنار بزنند و با شیرجه به سمت غذا و گوشتی که جلوشون بود هجوم آوردند.

با اینکه تو تریلر نیمچه نگاهی به صحنه های ایچی مربوط به غذا خوردن کارکترها انداخته بودم ولی انصافاً فکر نمی کردم تا این حد پیشروی کنند و اینقدر ایچی کار رو خوب نشون بدند .. حتی فکر می کنم تو تریلر کمی این فضا بد نشون داده شده بود و فکر می کردم جنبه منفی انیمه این بخشش خواهد بود ولی علاوه بر اینکه صحنه های آشپزی به زیبایی پیش برده شد، بازی زیبای یوکیهیرا با ترکیبات غذایی چشم نواز بود، عنصر ایچی هم به خوبی بعد از پخت غذا و در حین تست کردن غذا به تصویر کشیده شد و این یه نکته واقعاً خوب برای انیمه ست .. به نظر میرسه هر اپیزود چنین اتفاقاتی و چنین میمیک هایی داشته باشیم .. چون سوالی که مطرح میشه اینه که : مگه میشه این پدر و پسر ماهر در آشپزی چیزی واسه شما درست کنند و شما غرق در لذت نشید؟! .. به نظر غیر ممکن میرسه!

برای شروع عالی بود .. تصور نمی کردم اینقدر خوب باشه و فکر می کنم اگه بخوایم "به اوج لذت رسیدن از غذا خوردن" در انیمه Koufuku Graffiti رو یک لذت فوق العاده آروم کننده در نظر بگیریم، اونوقت می تونیم Shokugeki no Souma و صحنه های مرتبط به آشپزی و غذا خوری اون رو فوق العاده هیجان انگیز بدونیم .. هر کدوم در نوع خودشون دلچسب هستند و حالا وقتشه که در کنار یک غذای عالی، یک حالت تصویری متفاوت رو به چشم ببینیم .. امیدوارم انیمه همونطور که از محتوای مانگاش تعریف میشه، بهتر و بهتر بشه.

حداقل برای شروع، J.C.Staff و عوامل انیمه گل کاشتند و تونستن به راحتی انتظارات همه رو برآورده کنند .. صحنه های زیبا، کارکترهای خوش پرداخت و غذاهایی خوش رنگ ... من راضی ام .. تا ببینیم در ادامه چه اتفاقاتی می افته.

پ ن : Matsuoka هم که انیمه های فصل رو به تسخیر خودش در آورده ...


صحنه‌هایی از اپیزود :

- تیکه صحبت در مورد بیابان بی انتها بودن آشپزی جز تیکه های جالب اپیزود بود :



- یوکیهیرا ژس ها و میمیک های خیلی باحالی داشت :



- دیدن حالت چهره برنامه ریز و اطرافیانش قبل و بعد از خوردن غذای یوکیهیرا لذت بخش بود :



++

DanMachi - Ep 01

DanMachi - Ep 01

استارت نسبتاً خوبی بود .. اولین نکته ای که توجه ام رو به خودش جلب کرد (باید جلب می کرد!) ، چیزی بود که قبل از دیدن انیمه هم انتظارشو می کشیدم و اون، شنیدن صدای Matsuoka در قالب نقش بیل بود که از همون ابتدای فصل می دونستم بحث های زیادی رو به خودش مشغول می کنه. اینکه آیا واقعاً شنیدن صدای Matsuoka دوباره در قالب یک نقش فانتزی قابل تحمله یا نه. اکثراً بیننده ها اونو با صدای "کیریتو" می شناسن و همین تک کارکتر کافیه که بتونه دید بقیه رو به سمت خودش بچرخونه. اما در مورد من، آنچنان مشکلی با صداش نداشتم و با اینکه کمی مردد بودم ولی مثل SAO حس کردم صدای خیلی خوبی برای کارکتر بیل انتخاب شده. پس از این لحاظ راضی ام. در مورد بقیه دوبلورها هم .. فعلاً نظری ندارم و فکر می کنم بهتره بیشتر باهاشون وقت بگذرونم.

در مورد داستان با اینکه فضای فانتزی قشنگی رو جلوی دیدمون داشتیم، آنچنان چیز خاصی ندیدیم و حس کردم داستان برای شروع کمی سریع پیش رفت .. شاید این موضوع تو هفته های بعد بهتر بشه و داستان از روند پیشروی آروم تری برخوردار بشه .. اما بهرحال، خیلی از اتفاقات سریع رخ دادند و توضیحات کمی رو درباره شون دیدیم .. نجات درون غار و آشنایی با آیزو و هستیا خیلی سریع شکل گرفت و هرچند دیدن بیل در حال دویدن و غرق در خون خنده دار بود ولی کاملاً حس عجله ای پرداختن به موضوع آشنایی کارکترش با آیزو مشخص بود. در کنارش هم موقعیت هستیا و حسی که نسبت به بیل داشت هم نکته دیگه ای بود که کمی اذیت کننده بود .. اینکه حتی با بروز علاقه خودش به اون شکل، بیل کوچکترین فهمی از از احساس هستیا نداشت و بیخیال تو دنیای خودش سیر می کرد .. فقط امیدوارم این حالت کمدی نفهم بودن بیل در برابر هستیا تا آخر انیمه کش داده نشه. اینجور که تو نگاه اول به نظر میرسید، آیزو کارکتریه که بیل بهش علاقمند میشه و با این وضعیت دیگه جایی برای احساس هستیا باقی نمیمونه که از الان باید بخاطر ناسرانجام موندن احساسش حس بدی داشته باشیم!

روی هم رفته واسه شروع ، خوب بود .. موسیقی جالبی رو داشتیم و به نظر میرسه حرکت کردن انیمه به سمت فضای اکشن می تونه به بهتر شدن اثر کمک کنه و البته در این بین بهتره از کارکترها شناخت بهتری پیدا کنیم و سطحی از کنار کارکترهایی که قراره نقش مهمی در انیمه داشته باشند، نگذریم. من به کار امیدوار هستم .. فکر می کنم می تونه تو قسمت های بعد بهتر بشه و نگاه مثبتم رو بهش حفظ می کنم.

تصاویری از اپیزود :

- هستیا قراره کلی اداهای خنده دار و بامزه داشته باشه :



++



++

- آیزو در نگاه اول کارکتر آرومی به نظر میرسید :

Diamond no Ace - Episode 75 | The End

Diamond no Ace - Episode 75 | The End

و این هم پایان کار فصل اول انیمه که کارکترها با یک حس مثبت و پر انرژی بیننده رو فقط برای یک هفته تنها گذاشتند .. فکر کردن به این جریان فاصله یک هفته ای بین فصل اول و دوم هم جالبه .. فکرشم نمی کردم که اینطوری بشه و اینطور به سراغ فصل دوم بریم. یه جورایی مطمئن بودم که فصل دومی در کار خواهد بود ولی ...! بهرحال، بهرحال ... فصل دوم در راهه و از هفته بعد تاپیک نقد بهاری رو استارت میکنیم و اونجا به بحث و تبادل نظر در مورد انیمه می پردازیم.

اپیزود آخر یک وداع خیلی دوست داشتنی با سال سومی ها و در کنارش یک شروع دوباره برای تیم جدید سیدو بود؛ ساوامورا تونست نوع پرتاب جدید خودش رو امتحان کنه .. نوع پرتابی که به جای حالت هجومی، روی حالت دفاعی متمرکز بود و اینجور به نظر میرسید که بَتر رو مجبور به خراب چوب زدن توپ می کنه و در نتیجه، فیلدرها به خوبی از پس دفع کردن و گرفتن توپ برمی اومدند. میوکی مانور خیلی خوبی تو این اپیزود داشت و به عنوان کاپیتان حرف های زیبایی به زبون آورد .. و از طرف دیگه یوکی به عنوان کاپیتان سابق حرف های مهمی در مورد باخت زد و انگیزه خاصی رو به تیم جدید سیدو منتقل کرد .. و البته، این فقط یوکی نبود که این تلنگر رو به بازیکنان تیم سیدو زد، بلکه تمام سال سومی ها با مسابقه خداحافظی خودشون حرف لازم رو به فرد مقابلشون انتقال دادند و اونا رو آماده رویارویی با حریف های مسابقات پاییزی کردند. مسابقات پاییزی ای که جلوه هایی از قرعه کشی اونو هم با هم دیدیم و به نظر میرسه فصل دوم انیمه سریعاً وارد مسابقات بشه و وقتی تلف نکنه.

روی هم رفته از اینکه هفته بعد سریعاً به سراغ دیدن ادامه ماجرا میریم خوشحالم و واسه رسیدن روز دوشنبه لحظه شماری می کنم. فصل اول انیمه پر از لحظات احساسی، حساس و جذابی بود .. باخت سنگین سیدو شوک عظیمی رو به بیننده ها وارد کرد ولی مسلماً حالا دیگه مسیر همواری رو پیش رو خواهیم داشت و می تونیم از دیدن بردهای پی در پی سیدو لذت ببریم. البته این بردها به راحتی به دست نمیان و با پیشرفت ساوامورا و باقی بازیکنان سیدو هست که شکل می گیرند .. و امیدوارم در نهایت تصمیم مربی کاتائوکا برگرده و از کناره گیری منصرف بشه ... یا حداقل از شر این کمک مربی عجیب و غریب جدید سیدو راحت بشیم و یه سرمربی جدید رو به چشم ببینیم!

صحنه‌هایی از اپیزود :

- دیدن یک فرم پرتاب بی نقص از ساوامورا، اونم تو اپیزود آخر بسیار دلچسب بود :



- یکی از بهترین لحظات اپیزود :



- پیش به سوی فصل دوم و مسابقات پاییزی :



- وای، چقدر دوست دارم یه انیمه مافیایی با حضور این گروه ببینم :

Diamond no Ace - Episode 73

Diamond no Ace - Episode 73

از نحوه پیش کشیدن پایان بندی راضی ام. اینکه یه بازی خداحافظی جالب و خاطرانگیز رو بین سال اولی، سال دومیا و سال سومیای جدا شده ببینیم خیلی می چسبه .. همه با کارکترهای مورد علاقه ی سال سومیمون خداحافظی می کنیم و هم نگاهی به کارکترهای جدید می ندازیم .. کارکترهایی مثل توجو که خوب دارن خودشونُ نشون میدن و ذره ذره پررنگ میشن و تبدیل به کارکترهای تیمی خیلی خوب میشن. حس کار تیمی قشنگی درون اپیزود بود و خوشبختانه زیاد از اون کامنت های کمک مربی اوچیای خبری نبود .. کمی جلوی خودشو گرفت! هرچند حس می کنم اوچیای هم تمایلی به سبک کاتائوکا داره و همینکه حسودیش گرفت یه ذره اینو نشون میده بد نمی بینه مقداری از علاقه بازیکنا به کاتائوکا رو تو جبهه خودش داشته باشه .. باید ببینیم کارکترش تغییری می کنه یا نه .. تا الان که همون مرد متفکر با ایده های عجیب و غریبه.

مثل همیشه ساوامورا حرص بازی کردنُ می خوره و چشمش خیره به میوکیه که بهش اجازه بازی بده .. حالا خیلی دوست دارم وارد شدنش رو بببینم و متوجه بشم که آیا تغییری کرده یا نه .. بعد از اون نیمچه تمرینش با کریس چیز خاصی یاد گرفته؟ احتمالاً یه نوع پرتاب جدید که شاید تو همین تمرین ببینیمش. بهرحال باید کم کم راه ایس شدن خودش رو هموار کنه و خودی نشون بده. فکر کنم فصل دوم دیگه موقع درخشیدن ساوامورا باشه و شاید حتی در سطحی پیشرفت کنه که تیم رو به مسابقات کشوری برسونه ... یعنی حرکت ساوامورا باعث رفتن تیم بشه! دوست دارم چنین صحنه ای رو ببینم.

روی هم رفته اپیزود خوبی بود .. ماسوکو رو دوباره دیدیم، جون سان، یوکی، کریس و ... همه لحظات خوبی داشتن و فکر می کنیم این مسابقه پایان خوبی به همراهی سال اولی، دومیا با سومیا باشه .. و البته یه پایان بندی خوب واسه انیمه که باید ببینیم نتیجه بازی چی میشه.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- میوکی اعتماد بنفس خوبی از یوکی گرفت .. حرف های یوکی خیلی جالب بود :



- این نمای خنده دار رو دوست داشتم :



- وای .. جون سان عجب چوبی زد!!



+

Diamond no Ace - Episode 70

Diamond no Ace - Episode 70

بعد از خرد و نابود شدن ساوامورا تو قسمت قبل خیلی سخت میشه روال ریکاوری اونو دنبال کرد. سخت تر از اون واسه من دیدن رفتار فورویا در مقابل ساواموراست که کوچکترین ملاحظه ای نسبت به ساوامورا نداره و با اون رفتار سردش به راحتی کنارش میره و توپ رو از دستاش برمیداره. درسته که با هم رقیب هستند ولی شاید بهتره فکر کنیم که قبل از رقیب بودن، هم تیمی هستند و باید به هم تیمی خودش اهمیت بده و روحیه بده! با این لحظه ای که بین دو نفر تو این اپیزود دیدم، میونه خوبی نداشتم و خصوصاً فورویا و اظهاریه ش در مورد اینکه تو زمین نباید دو پیچر داشته باشیم، خیلی زننده به نظر میرسید! اون لحظه با خودم گفتم : "نه بابا .. جدی میگی؟" Ugh ... واقعاً که!

بهرحال روی هم رفته، اپیزود خوبی بود .. تفکرات تودوروکی بامزه بود و تقابل جالبی با کاتائوکا داشت. در کنارش جناب دستیار مربی هم همچنان در حال تفکره و هنوز دستی به تیم نزده. و البته یه صحنه جالب از ورود کریس دیدیم که از ساوامورا و اراده اون حرف زد .. اینکه اون می تونه بهتر از اینها به زمین بازی برگرده و نیازی نیست که با اون صحبتی کنه. میشه گفت نکته کلیدی این اپیزود همین صحبت های کریس بود که وضعیت ساوامورا رو برای بیننده بهتر نشون داد و حس ریکاوری خوبی رو واسه ما جلوه گر شد. در نهایت، باید ببینیم تو ادامه کار چه چیزی از ساوامورا خواهیم دید و با اینکه ایس شدن فورویا حتمی به نظر میرسه، وضعیت ساوامورا به چه حالی در میاد.

صحنه هایی از اپیزود :



+



+

Diamond no Ace - Episode 67

Diamond no Ace - Episode 67

می دونستم اینطور میشه.

به نظر میرسه ایده آوردن تیم یاکوشی به سیدو داره جواب میده. میدونستم برگردوندن رایچی و کلاً تودوروکی ها فکر خوبیه و می تونه به روند کند انیمه بعد از جریان فینال کمک کنه. به یک محرک برای بهتر شدن فضای انیمه نیاز داشتیم و بهش دست پیدا کردیم. ورود خیلی خوب یاکوشی و حالا انگیزه بالای بازیکنای سیدو در مقابل تیم قوی یاکوشی. مانور روی فورویا خیلی شدت گرفته و من حس می کنم داره کم کم نفر اول پیچرهای سیدو میشه .. با این اوضاع بعید نیست ایس تیم بشه .. استقامتش رو بالا ببره، قدرت پرتابش خیلی بهتر از ساوامورا ست و به راحتی ایس میشه. فکر کنم اپیزود بعد که اسم "عنوان ایس" رو داشت، خوب به این موضوع و محوریت فورویا بپردازه. باید دید!

رایچی شاید حتی از می هم واسه من محبوب باشه .. خیلی خیلی جذابه و تمام میمیک ها، افکت هایی که به چهره و کارکترش داده میشه رو دوست دارم. خنده های دیوانه وارش و هیجانش واسه بیسبال بازی کردن ... همه چیزش عالیه. امیدوارم این دفعه هم تمرکز خوبی رو حرکات باحال رایچی داشته باشیم. روی هم رفته شروع مسابقه رو دیدیم و اینکه یاکوشی یه امتیاز عقب افتاد. سیدو بوسیله کوراموچی یه امتیاز گرفت و پیش افتاد. منتظر دیدن ادامه مسابقه ام.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- سیدوی جدید به سمت زمین :



- بازگشت تودوروی بزرگ محبوب :



- فکر کنم این دور حرکات جالبی از سانادا ببینیم :



+ یه شات دسته جمعی از یاکوشی!