Ore Monogatari - Ep 03
هر دو بهم ابراز علاقه کردند و از عشقی که از همون لحظه اول در نگاهشون شکل گرفته بود، صحبت کردند. حالا دیگه هر دو میدونن و باخبرند .. چقدر خوبه که اسم اپیزود بعدی "دوست پسر" ـه و قراره به رابطه یاماتو و تاکئو تمرکز کنیم ... مطمئنم یه اپیزود خیلی قشنگ میشه و حتی همین اپیزود هم اونقدر خوب بود که جایی برای حرف باقی نمیذاره. دیگه دیدن صحنه های روی نیمکت پارک نشستن این سه نفر فضای دیگه ای داره و حس متفاوتی رو به ما بیننده ها میده. رابطه شکل گرفت و حالا باید ببینیم از اینجا به چه سمتی حرکت می کنیم .. هدف بعدی انیمه چیه و اینهمه اپیزود باقی مونده چطور پر میشه و برای اینکه انیمه وارد فاز کسل کنندگی نشه، چجور خلاقیتی درون داستان بوجود میاد. کمی دلم می خواد سونا رو وارد حس و حال عاشقانه کنند ولی از طرف اونو چنین کارکتری نمی بینم و ممکنه اتفاقاتی مرتبط با یاماتو و تاکئو در راه باشه. حدس میزنم فضا کمی مدرسه ای تر بشه و بیشتر محیط مدرسه رو به چشم می بینیم ولی خب .. این فقط یه حدسه .. باید دید.
- تو صحنه ملاقات اول، یاماتو واقعاً دوست داشتنی شده بود :
- صحنه اعترافش روی تخت ، در حالی که تاکئو زیر تخت بود :
- وای، من از دیدن ذوق زدگی یاماتو خسته نمیشم :
- شات موردعلاقه ـم از اپیزود :
Gintama | 2015 - Ep 03
درد عشق به جون یامازاکی افتاد .. اونم از نوع رباتی! واسه من جالبه که همیشه و هر وقت داستان انیمه و یا مانگا به تاما میرسه، یه جورایی تلنگری به احساسات آدمی در مقایسه با ربات ها زده میشه و به شکل خاصی این تفاوت بزرگ رو به تصویر می کشند؛ اینجا هم همینطور بود و رضایت تاما برای ملاقات کردن با یامازاکی و موافقت کردن با اون جلسه ملاقات عجیب و غریب برای از بین بردن اختلافات دو طرف، خودش نشون میده که چقدر نسبت به انسان های اطراف خودش اهمیت قائله و این جنبه کارکتر تاما رو بسیار دوست دارم. یک عنصر جذب کننده و خیلی خاص درون کارکترش نهفته ست که منو به طرف خودش می کشونه. از طرف دیگه، به دلیل حالت خشک و رباتی ای که کارکترش داره و با شباهت نبودن به باقی کارکترهای گینتاما (حداقل تو این سناریوی داستانی) ، وقتی تو یک موقعیت طنز قرارش میدیم، با حالتی متفاوت ما رو به خنده وا میداره؛ درسته، شاید بهتره بگیم که بیشتر عکس العمل اطرافیانش هست که جنبه طنز رو بالا میبره ولی همین رباتی عمل کردن تاما هم در نوع خودش نقطه مثبتی برای اون صحنه های طنز محسوب میشه. پس میشه گفت، روی هم رفته از حضور تاما تو گینتاما رضایت دارم و دوست دارم بیشتر از اینها اونو ببینم.
خب خب چی داشتیم و چی دیدیم؟! تیکه های طنز فوق العاده مثل همیشه وجود داشتند .. از تغییر شخصیت کاگورا، مادر شدنش و نحوه حرف زدن خنده دارش گرفته تا تیکه های فضولی سوگو و کامنت هایی که یامازاکی در حین ملاقات سوگو و گینتوکی فریاد میزد .. اینبار به نظر میرسید یامازاکی جای شینپاچی رو تو داد و فریاد زدن گرفته بود و خیلی خوب هم نقش خودش رو بازی کرد. (و از طرف دیگه شینپاچی با خونسردی تمام به شمارش امتیازش مشغول بود!) خوشحالم که کوندو سان هم حضور نسبتاً کوتاه و خوبی داشت ولی مطمئناً به دنبال دیدن اپیزود اختصاصی خودش هستم. مانور عاشقانه روی کارکترش رو بسیار می پسندم و همیشه واسم یکی از خنده دار ترین کارکترهای گینتامایی بوده. اما مایونـــز چیز بعدیه که دوست دارم بهش اشاره کنم .. این سُس بسیار خوشمزه و اختصاصی هیجکاتا که هر وقت اسمی ازش برده میشه، هر وقت کوچکترین اشاره ای بهش میشه، بار کمدی انیمه رو چندین برابر بالا میبره. هیجیکاتا از یک ثانیه ممکن به وجود اومده هم سو استفاده کرد و مایونز خودش رو روی مونجای حال بهم زن تاما ریخت. یامازاکی بیچاره از اون میمیک های افسانه ای و باحال گینتامایی به خودش گرفته بود که معلوم نبود عقل خودش رو از دست داده یا در حال از دست دادن عقلشه. روبرو شدن با اون غذا و مجبور بودن به خوردنش دردناک به نظر میرسید .. خیلی دردناک!
در نهایت، اون صحنه نهایی بین تاما و یامازاکی از نظر من عالی بود؛ هم فضایی احساسی و همراه با آرامش رو داشت و هم با در میون بودن آنپان ها درجه کمدی بامزه ای پیدا کرده بود و چون آخرش یامازاکی چنین بلای کثیفی رو سر تاما در آورد، می تونیم با اطمینان بگیم که دیگه هیچ اتفاقی بین این دو نخواهد افتاد ..
.. واقعاً هم جا داشت گینتامای این هفته با یک صحنه کمدی تموم بشه و با
حالتی احساسی به انتها نرسیم. همینطور هم شد و به شکلی عالی و خنده دار
وارد ED انیمه شدیم. پیش نمایش قسمت بعد هم خبر از حضور سوکویو داد ... یکی
از کارکترهای موردعلاقه ی من داره وارد میشه .. مشتاق دیدن اپیزود هفته
بعدم! فکر می کنم رودرویی دوباره گینتوکی با سوکویو مثل همیشه دلچسب میشه.- آخی بیچاره، اینجا چقدر معصومه :
- وقتی سوگو اینجوری بهتون Ok بده، باید بدبختی رو جلوی چشمتون ببینید :
- تاما همیشه از نظر من تو دل برو و دوست داشتنی بوده :
- تعظیمی که یامازاکی کرد، خیلی براش گرون تموم شد
:
- چهره دیدنی یامازاکی بعد از دیدن مونجای تاما :
- صحنه آخر لوکیشن خیلی زیبایی داشت :
Hello!! Kiniro Mosaic - Ep 03
یه اپیزود سراسر لذت بخش دیگه .. اینبار وقت بیشتر پرداختن به یوکو رسیده
بود. اینکه خانواده ی یوکو رو کمی به چشم دیدیم، خیلی خوب بود ولی این
کوچولوها یه ذره زیادی سردن .. خصوصاً وقتی اونا رو با یوکو مقایسه کنیم،
می بینیم که اصلاً به اونه چان خودشون نرفتن و اخلاقاً تفاوت های زیادی با
هم دارن. اما حداقل تونستن احساس خودشونُ به یوکو بگن و اونو از دپرسی
شنیدن جملات سنگین آبجی و داداش کوچولوی خودش دربیارند. تو ادامه کمی بحث
حیوون خونگی رو داشتیم که حسابی فضا رو بامزه کرد، جریان به یاد آوردن
"پاپی"، سگ انگلیسی آلیس رو دوست داشتم و دلتنگی آلیس نسبت به پاپی هم به
درجه کاواییت کارکترش چندین برابر اضافه کرده بود .. البته ناگفته نماند که
هر سناریویی به آلیس و کارکترش چسبونده بشه، بازم همه جور بامزه باقی می
مونه و این خاصیت کارکتر آلیسه. تو ادامه، کمی کاراسوما سنسی و شیطنت های
همیشگیُ داشتیم .. گوش های خرگوشی خیلی نازی داشت و واقعاً نمونه یه سنسی
مهربون دنیاهای انیمه ایه. در کنارش کمی کوزوهاشی سنسی و سرخ شدن هاش رو هم
دیدیم و البته جریان ابراز علاقه آیا به یوکو که در نهایت بی فایده موند و
به جایی نرسید ولی خیلی بامزه و دوست داشتنی پیش رفت.
راستش حس می کنم این فصل بهتر از فصل اول از آب در اومده و یه جورایی بیشتر
به دلم نشسته. OP رو خیــــلی زیاد دوست دارم .. از الان یکی از بهترین OP
های فصل بهار واسه منه .. معلم جدید رو دوست دارم، تمرکزها بین کارکترها
خیلی خوب تقسیم شده و با اینکه یوکو کمی کمرنگ بود، ولی تو این اپیزود به
اونم پرداخته شد و در کنارش به رابطه شینوبو و آلیس هم به خوبی تمرکز کردیم
و چهره ذوق زده شون در مقابل هم همیشه و تو هر اپیزود میشه دید. از لحاظ
موسیقی متن، ممکنه بعضی ترک ها همچنان تکراری و از فصل اول باشن ولی برای
اینکه حس نوستالژیکی به بیننده منتقل کنند، ابزار خوبی هستند و این رو نکته
منفی ای برای کار نمی دونم ... روی هم رفته از اینکه قبل از اومدن Non Non
و یک بهشت انیمه ای می تونم از دیدن چنین انیمه ای با فضایی ریلکس کننده
لذت ببرم، خیلی خوشحالم و منتظر رسیدن هفته های بعدی ام.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- شینوبوی بیچاره حتی وقتی ادای اونه چان رو در میاره، به زانو می افته 
:
- یوکو از شنیدن ابراز علاقه کوچولوها چه ذوقی کرد 
:
- اینم آیایا و چهره خجالتی همیشگی ش :
- تصور بامزه آیا تو قلاده :
- متراژ بغل کردن آلیس و ضعف کردنش ...
- جواب "نه" ـی ایسامی عجب تاثیر وحشتناکی داشت 
:
Baby Steps 2nd Season - Ep 03
تو قسمت سوم و از نگاه پیش نمایش اپیزود دوم اینجور به نظر میرسید که
محوریت اپیزود روی مبارزه ایکه سوجی با ای چان باشه ولی وقتی وارد اپیزود
شدیم، دیدیم که اونقدرها وقت زیادی روی این مسابقه گذاشته نشد و خیلی سریع
از مبارزه این دو نفر گذشتیم. این چیزی نیست که در دنیای BS جدید باشه و
بارها و بارها در طول اپیزودهای فصل قبلی هم باهاش مواجه شده بودیم ..
بهرحال مبارزه خوبی بود؛ مبارزه ای که به نفع ایکه سوجی تمام شد .. اونم با
اقتدار تمام. البته پیش بینی این موضوع کار سختی نبود ولی حداقل دوست
داشتم ماروئو یه حرکت خاص بزنه و کمی ایکه رو تحت تاثیر قرار بده. یا شاید
هم بهتره به شکل کلی تری به موضوع نگاه کنم و قبول کنم که ایکه همین الان
هم تحت تاثیر پیشرفت ای چان هست و نیاز نیست دوباره روی بهت زدگی اون مانور
بدیم.
بهرحال بعد از اون مسابقه کوتاه، یه مبارزه خیلی جالب تو آخرین روز حضور ای
چان در فلوریدا رو به چشم دیدیم. ماروئو در مقابل الکس به میدان رفت و
هنوز هم مسابقه ادامه داره. بحث اصلی این مسابقه استراتژی ها و عمل کردن
دفترچه ای چان در مقابل الکس بود. الکس با رو شدن دستش توسط ای چان، به
دنبال پیدا کردن تاکتیک های غیرقابل پیش بینیه و نکته جالب اینه که، ماروئو
در همه حالت از الکس یک قدم جلوتره و همین داره الکس رو آزار میده. باید
ببینیم لحظه مبارزه واقعی که تو ثانیه های آخر توسط دو بازیکن اعلام شد،
چطور سرنوشت ساز میشه و کدوم یکی از اونا برتری رو به دست میاره.
من خودم دوست دارم ماروئو ببره ولی حس می کنم اینجا الکسه که با توجه به
حرفه ای بودن و تجربه بهترش برتری رو بدست میاره ولی همین که ماروئو تونسته
جلوی یک بازیکن حرفه ای چنین عرض اندامی کنه، در نوع خودش جالب توجه و
کافی هست. از طرف دیگه، بعضی جزییات خیلی جالب هم درون این مسابقه توجه من
رو به خودش جلب کرد؛ جزییاتی مثل گیر انداختن الکس روی بک هندش و اینکه
الکس چطور از بن بست خودش فرار کرد و در یک لحظه زاویه جای گیری خودش رو
عوض کرد و بک هند رو به فورهند تبدیل کرد. روی هم رفته این اپیزود به عنوان
یک اپیزود پر محتوا خیلی خوب به چشم میاد چون هم تونستیم مسابقه ایکه با
ای چان رو ببینیم و هم مسابقه الکس با ای چان ... و دیگه چی از این بهتر.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- ماروئو در کنار ایکه :
- صحنه فلکش بک بچگی های ناتسو و ایکه هم چیز بسیار جالبی بود :
- عکس العمل ماروئو به حرف ایکه در مورد اینکه با ناتسو نامزده، عالــی بود :
- لحظه ای که الکس بک هند رو به فورهند تبدیل کرد :
Nisekoi S2 - Ep 02
جنگی بین سوگومی آرمسترانگ (!) و پائولای خوش دست .. اینبار موضوع اختصاصی و اپیزودیک ـمون، معرفی پائولا بود؛ دختر زیبایی که قبلاً تو OVA سوم انیمه دیده بودیمش ولی آنچنان مانور خاصی روی کارکترش داده نشده بود و بخاطر همین به نظر میرسید به یک معرفی درست و حسابی نیاز داشته باشه. با این معرفی ای که از پائولا دیدیم، به نظر میرسه در آینده برای هارو هم یک معرفی خوب داشته باشیم و داستان OVA بعد از این جریانات اتفاق افتاده باشه .. پس باید منتظر رسیدن اپیزود مختص هارو هم باشیم. البته با توجه به اینکه انیمه قراره 12 اپیزود باشه، کمی در حق باقی کارکترهای اصلی ظلم میشه و به نظر میرسه نتونیم اونجور که باید، روی کارکترهای اصلی تمرکز کنیم .. شاید بیشتر از دو سه اپیزود به اونودرا و کریساکی نرسه و مثلاً ماریکا درخشش خاصی تو این فصل نداشته باشه. بهرحال باید ببینیم برنامه ریزی مربوط به این 12 قسمت به چه شکل خواهد بود و آیا بعد از اون فصل سومی هم تایید میشه یا نه.
اما این اپیزود بجز پائولا، یک اپیزود سراسر جذاب واسه طرفدارای سوگومی هم محسوب میشه چون از هر لحاظ تونستیم صحنه های فوق العاده ای رو با حضور سوگومی در کنار راکو ببینیم. خجالتی شدن ها و سوندره بودنش در مقابل راکو مثل همیشه به زیبایی به نمایش در میان و سرخ شدن چهره ش تو موقعیت های خجالتی (که کم نبودند!) از لحظات عالی اپیزود بود. از طرف دیگه جنبه خشن کارکترش، دست به اسلحه شدنش و پرش ها و اکشن وار عمل کردنش هم بسیار جلوه باحالی به کارکترش میده و تفاوت اونُ با کارکترهای دختر دیگه ی انیمه بیشتر پر رنگ می کنه. در نهایت میشه گفت سوگومی یک ترکیب عالی رفتاری و شخصیتی در مقابل باقی کارکترها داره .. با اینکه تیپ پسرونه ای داره و رفتارش مقداری به اون سمت تمایل داره ولی نمیشه از حالت کاوایی و فوق العاده دوست داشتنی کارکترش چشم پوشید .. گاهی خیلی تو دل برو و بامزه میشه .. خصوصاً تو این اپیزود و لحظات نزدیکیش با راکو بسیار عالی رفتار می کرد و من که حسابی راضی بودم.
- چند شات راندوم و جالب از پائولا :
+
- از جمله صحنه های منحصر به فرد سوگومی :
++ ED Card این اپیزود هم عالـــــــی بود.
Nisekoi S2 - Ep 01
استارت فصل با سناریوی درک عشق شروع شد؛ اینکه کریساکی
عشقی که به راکو داره رو پذیرفت و حالا دوست داشت یه جورایی توجه راکو رو
به خودش جلب کنه ولی مگه میشه چنین کار غیرممکنی رو انجام داد؟! تو نگاه
اول و حتی تا نیمه دوم هم راکو شدیداً بی ملاحظه و بدون توجه به تغییرات
کریساکی به نظر میرسید ولی بعد از اون مشخص شد که نه، اینطور نیست و صرفاً
نمی تونسته به راحتی بقیه حرف خودش رو به زبون بیاره. سناریوی بدی نبود و
فکر می کنم برای شروع جالب پیش رفتیم؛ هرچند دخترای دیگه ی انیمه خیلی محو
بودن و اونقدری که باید تو اپیزود نقشی نداشتند ولی مطمئناً اپیزودهای بعد
نوبت به اونا هم میرسه و حتی کارکترهای فرعی رو هم می بینیم .. کارکترهای
فرعی جدیدی که تو OP جدید هم وارد شدن و به نظر میرسه تو پیشروی بعضی از
جنبه های داستانی دخالت داشته باشند.
OP و ED برای من مثل فصل اول بگیر و نگیر داره؛ اونقدرها حس خاصی نسبت
بهشون ندارم ولی حداقل از لحاظ تصاویر زیبا و دوست داشتنی هستند و میشه
باهاشون کنار اومد. دلم می خواست یه چیز دلچسب تر، از لحاظ موسیقی داشته
باشیم و در کنار اینکه از گوینده های خود انیمه برای آهنــگ استفاده می
کنند، یه انتخاب خوب تو زمینه موسیقی ببینیم. بهرحال فکر نکنم OP , ED نقطه
توجه اصلی من باشه و ترجیح میدم زیاد درگیر فکر کردن بهش نشم.
روی هم رفته شروع خوبی بود .. مثل فصل قبل روال تک اپیزودی بامزه ای رو
دنبال می کنیم و رابطه راکو با باقی دخترها در قالب داستان های اپیزودیک
دیگه ای رو خواهیم دید و در نهایت چیزی که واسه من مهمه و تو پست اول هم
بهش اشاره کردم اینه که، باید ببینیم تو فصل دوم چقدر پا رو فراتر از فصل
اول میذاریم و چقدر بهتر از قبل جنبه عاشقانه رو به جلو هل میدیم. خدا کنه
بهتر و بهتر بشه و انیمه بتونه جذابیت خودش رو حفظ کنه.
Ninja Slayer From Animation - Ep 01
هر چند درک می کنم .. ممکنه کسای زیادی این حس من رو نداشته باشند و شاید لذت بردن من از این انیمه بیشتر بخاطر Inferno Cop باشه و اینکه اون چه تاثیر خوبی رو روی ذهن من گذاشت ولی بهرحال توصیه می کنم با دید متفاوتی به سراغ این انیمه برید و اون رو به جنبه طنز نگاه کنید. تریگر قصد داره یک ملتی رو سرکار بذاره و به نظر میرسه بهترین کارگردان ممکن رو برای اینکار انتخاب کرده. کارگردانی که با یک انیمه کوتاه مثل IC تونست محبوبیت بالایی کسب کنه. باید ببینیم با این اثر هم می تونه چنین کاری انجام بده یا نه. موج پذیرش انیمه در برهه زمانی پخش اپیزود اول از این موضوع خبر میده که پذیرش اولیه انیمه در حد IC نیست ولی همچنان میشه نظرات مثبتی رو بین نظرات مختلف به چشم دید و تماماً منفی به نظر نمیرسه.
بهرحال من انیمه رو ادامه میدم و کنجکاوم که ببینم این فاجعه ی شیرین به چه سمتی تمایل پیدا می کنه و آیا می تونه حس سرگرمی خاصی رو به وجود من تزریق کنه یا نه.
Ore Monogatari - Ep 02
از هر چی که بگذریم، نباید از نکته مثبت بزرگی که درون انیمه خیلی خوب داره خودشو نشون میده، به سادگی عبور کنیم؛ واقعاً ترکیب چهره غول پیکر و زمخت تاکئو با لطافت و طراوتی که درون چهره یاماتو هست، فوق العاده دلچسبه و دیدن رودرویی این دو کارکتر به هیچ وجه خسته کننده نمیشه .. حالا فرقی نمی کنه که کجا باشه؛ چه در حال کیک خوردن باشیم و تاکئو از خوشمزگی کیک صحبت کنه و یاماتو از خجالت سرخ بشه و چه وقتی که تاکئو برای نجات جون یاماتو پا پیش بذاره و در کنارش یاماتو با اون چهره کاوایی از زور زیاد خودش صحبت کنه ... همه اینها جز اون ترکیب بی نهایت خوب انیمه هستند و من بهشون علاقه دارم.
- پیام های یاماتو واقعاً هم بامزه و رنگارنگ بودن
:
- نجات یاماتو :
- صحنه چسب زدن روی صورت تاکئو خیلی جالب از آب در اومده بود :
- مگه میشه این لبخندها رو دید و مثل تاکئو به در و دیوار نخورد؟!
