من همیشه این نکته رو تو ذهنم داشتم و دوست دارم برای یک بار هم که شده
اونو به زبون بیارم. حس می کنم مانگاکای Ace با اینکه در باب فضای ورزشی
خوب عمل می کنه، آنچنان تو فضای حاشیه ای نبوغی به خرج نمیده و همیشه حس می
کنم وقتی از یک مسابقه فارغ میشیم، می تونیم جریانات باحال تر و دیدنی تری
رو داشته باشیم. ولی بهرحال، داریم به جلو حرکت می کنیم و میشه گفت که به
روال داستانی و خارج از مسابقات Ace هم عادت کردیم.
تمرین، تمرین و تمرین .. این قسمت تمرینی خیلی خوبی بود و بجز تمرین سیدو،
تمرین ایناشیرو رو هم دیدیم؛ به همین زودی قراره دوباره نبرد دو تیم
فینالیست تابستون رو دوباره تماشا کنیم و نکته جالب اینه که ایندفعه تیم
سیدو ضعیف تر از تیم تابستونه. من واقعاً فکر نمی کنم سیدو با این مهره های
فعلی بتونه ایناشیروی قدرتمند رو شکست بده. اون زمان حتی با وجود بَترهای
بی نظیری مثل یوکی، جون و خیلی های دیگه که لیست معروف بَترهای سیدو رو
تشکیل داده بودند، سیدو نتونست از پس ایناشیرو بربیاد؛ حالا چطور می خواد
با این بَترهای تازه وارد و نه چندان مطمئن کاری انجام بده؟ شاید مائزونو
راه افتاده باشه و کم کم بهتر و بهتر شده باشه ولی لیست بَترها که فقط به
مائزونو نیست. من فکر می کنم در حال حاضر بهترین بازیکنای سیدو، میوکی و
کوراموچی هستند که همیشه بازی خوبی رو ارائه میدند و در مورد پیچرها هم
اینقدر بالا و پایین داشتند که واقعاً نمی دونم درباره شون چی فکر کنم.
ساوامورا همیشه تمرین می کنه و بعد تو بازی افت عجیبی پیدا می کنه و الان
هم که پرتاب داخلی نمی تونه بندازه. مربی تیم ایناشیرو اونقدر باهوش هست که
متوجه ضعف ساوامورا بشه و فورویا هم کافیه یه بارون بیاد تا حس و حال خودش
رو از دست بده. همم .. شکست دادن ایناشیرو؟ ... خیلی مشکله.
بهرحال اپیزود آماده سازی خیلی خوبی بود و اگه سیدو از
بازی بعدی عبور کنه، می تونه به ایناشیرو برخورد کنه که مبارزه هیجان
انگیزی میشه و من یکی مشتاقانه منتظر دیدن اون مسابقه ام. امیدوارم مثل
همیشه باورپذیر و جذاب پیش بره.
صحنههایی از اپیزود :
- چه عجب! اوچیای یه کار مثبت انجام داد ، باعث بهتر شدن تمرین سیدو شد :
- ساوامورای با روحیه :
- مائزونوی با انگیزه :
- این حالت چهره سرد فورویا و حالت پرتاب توپش به سقف منو به یاد جک نیکلسون و سکانس معروف پرتاب توپش تو فیلم The Shinning انداخت :
بعد از عبور کردن از سد میاگاوا، ماروئو 3 بازی دیگه رو هم برنده شد و به
فینال رسید؛ سه بازی ای که به سرعت از کنارشون عبور کردیم و نکته قابل
اشاره ای نداشتند و خب، مهم همین رسیدن به آرایا بود. آرایایی که مشخصاً
عوض شده و اون آدم سال قبل نیست .. به نظر میرسه به اعصاب خودش مسلطه و
نقطه ضعف شروع بد ابتدای بازی خودش رو رفع کرده .. حداقل از حرف ها و
اتفاقاتی که افتاد، اینجور به نظر میرسید. مسلماً آرایا برای حرفه ای شدن
به رفع این دو ضعف نیاز داشت و حالا با انجام این کار تونسته قدم بزرگی رو
برای رسیدن به رده حرفه ای برداره. از طرف دیگه فلش بک هایی از باشگاه سخت
گیر آرایا دیدیم و اینکه چطور در مقابل باقی بازیکنان از لحاظ جسمی برتری
خیلی خوبی داشت و تونسته بود نفر اول باشگاه باشه .. این فلش بک های کمک
خیلی خوبی به ما می کنه که بتونیم مسابقه رو از زاویه دید آرایا هم به چشم
ببینیم و احساس اونو در حین مسابقه بهتر درک کنیم. بهرحال مقدمه سازی و همه
چیز در مورد مسابقه آرایا و ماروئو به زیبایی به تصویر کشیده شد و من که
خیلی اپیزود رو دوست داشتم.
بخشی از دوست داشتن اپیزود برای من به مسابقه ناتسو و ماروئو برمی گرده که
خیلی مشتاق دیدنش بودم و با اینکه تمرکز خیلی بالایی روی مبارزه شون
نداشتیم ولی وقتی لبخند ناتسو رو در حین بازی با ای چان می دیدم و کری هایی
که قبل از بازی برای هم می خوندن رو به نظاره نشستم، حس خیلی خوبی مابین
بازیشون پیدا کردم و فکر می کنم اتفاق خیلی خوبی بود. یه جورایی حس می کردم
ناتسو قوی تر از اینها ظاهر بشه ولی استایل بازی عجیبش دیدنی بود .. حسی
بازی کردن و کاملاً خلاف انتظارات ماروئو پیش رفتن باعث شد که ماروئو هم
دست به تغییراتی بزنه و به دنبال حسی بازی کردن باشه. در نهایت ماروئو برد و
ناتسو هم با اینکه باخت، اصلاً ناراحت نبود و برعکس، می خندید.
حالا دیگه وقت فینال کاناگاواست و باید ببینیم ماروئو چطور از پس این دیوار
عظیم و وحشتناک بر میاد. آرایا حریف ساده ای برای شکست دادن نیست و ماروئو
با اینکه پیشرفت زیادی کرده، ممکنه در مقابل قدرت و سرعت فوق العاده آرایا
کم بیاره. با مطرح بودن این موضوع که ماروئو به مسابقات کانتو راه پیدا
کرده و دیگه نیازی به برد نداره، شاید احتمال باختش وجود داشته باشه و
اونقدرها مسئله دور از انتظاری نباشه. باخت در این فینال می تونه ماروئو رو
بهتر از قبل کنه و بیشتر به تفکر بهتر شدن فرو بره. بهرحال باید منتظر
بمونیم و ببینیم چه اتفاقاتی می افته و کدوم برنده میشند.
صحنههایی از اپیزود :
- تا اینجا ، مربی آئویی حامی خیلی خوبی واسه ای چان بوده. آوردنش برای تمرین ای چان تصمیم درستی بود :
- لحظه اعلام مسابقه ماروئو با نات چان :
- حمایت تمام و کمال باشگاه از آرایا نکته حاشیه ای و جالبی بود :
- و صحنه ورود به زمین و روبرو شدن با هم :
خب خب، کار به جایی رسید که حتی خود میاگاوا هم اقرار به این کرد که ماروئو
بهتر از اونه ولی هدفی که داشت و آینده ی ورزشی ای که به چشم می دید باعث
میشد به تلاش خودش ادامه بده و به باخت تمایلی نداشته باشه. والیِ محکم و
ضربات یک دستی میاگاوا سلاح های خوبی واسش بودند ولی نه در حدی که بتونه
ماروئوی فوق العاده خوش فکر و تمرین دیده در آمریکا رو شکست بده. هرچند
تمرین آمریکا مدت خیلی کوتاهی بود ولی ماروئو درس های خوبی رو از اونجا
گرفت. اینجا و تو این مسابقه هم ماروئو با آنالیزهای بسیار خوب خودش حرکات و
تفکرات میاگاوا رو پیش بینی می کرد و اکثراً به شکل خوبی اینکارو می کرد.
فرضاً راهی که برای مقابله با والیِ محکم کنار تور میاگاوا در پیش گرفت،
خیلی موثر واقع شد و حمله کردن به سمت پاهای میاگاوا امکان والی محکم زدن
اونو ازش گرفت و خنثی شد. در ادامه هم با با این خنثی سازی و ایده دادن در
مورد چطور حمله کردن تونست بهتر برتری رو به دست بگیره.
از طرف دیگه با وضعیت بریک های بازی و اینکه ماروئو تونسته بود جلو بیافته،
با ذهن و خیال راحت تری به بازی ادامه می داد، انسجام بیشتری داشت و خیلی
خوب می تونست بررسی هاش رو به تکامل برسونه. حقیقت اینه که هر چقدر هم که
به اسم، "یک رتبه سومی" ترسناک به نظر میرسید و فکر می کردیم میاگاوا می
تونه حریف قدرتمندی واسه ماروئو باشه ولی اینطور نشد و خیلی راحت تر از
انتظاراتمون شکست خورد. این نشون میده که ماروئو باید با حریف های قدرتری
دست و پنجه نرم کنه و فکر کنم تو ادامه همین تورنمنت و تورنمنت کانتو چنین
اتفاقاتی بیافته. مطمئن نیستم کی به مسابقات سراسری می رسیم ولی تصورم اینه
که کمی درون نیمه دوم این اتفاق بیافته و انتهای فصل دوم با پایان یافتن
مسابقات سراسری همراه باشه.
بهرحال اپیزود مسابقه ماروئو و میگاوا رو به پایان رسوند .. میاگاوا شکست
خورد، اشک ریخت و به آغوش اوبایاشی سنپای رفت و از صحنه محو شد. پیش نمایش
لحظات باحالی رو نشون داد. ظاهراً قراره نات چان با ماروئو مسابقه بده که
مطمئناً یک مسابقه خیلی خیلی جالب میشه و کشش خوبی واسه من داره.
صحنههایی از اپیزود :
- حالت نمایش زدن ضربات به سمت پای میاگاو برای فرار از والیِ محکم :
- میاگاوای چایی به دست .. در حال تفکر :
- شکار صحنه سرو زنی :
- و اشک های میاگاوا :
این اپیزود نیمه دوم خیلی قشنگی داشت و تونستیم یک فلش بک زیبا رو با هم
ببینی. اینکه آلیس و کارن با هم بودند و کمی به ارتباط این دو قبل از اومدن
به ژاپن پرداختیم، لحظات خوبی رو رقم زد. فکر می کردم وقتی به فلش بک بریم
کمی کوچکتر از اینی که هستند نشون داده بشند ولی انگار ظاهرشون آنچنان
تفاوتی نداشت .. شاید کمی موهای آلیس کوتاه تر بود ولی کارن آنچنان فرقی
نداشت. نکته جالب انگریش حرف زدنشون بود که گاهی خوب از آب در اومده بود و
گاهی خنده دار و نه چندان انگلیسی! البته نباید توقع انگلیسی روانی رو از
این کارکترها داشت .. بهرحال دوبلورهای اصلی ژاپنی هستند و سخت می تونن
انگلیسی صحبت کنند و فکر می کنم تا همین قدر هم کار خوبی رو ارائه دادند.
بهرحال کارن بی احتیاطی کرد و از روی دیوار افتاد و آسیب دید. آلیس نگران
کارن شد و دنبال می گشت و بلاخره تو یه فضای بامزه تونست کارن رو پیدا کنه و
نجاتش بده. یه رابطه عاطفی قشنگ و دوست داشتنی .. اینبار بین کارن و آلیس.
روی هم رفته از اینکه تمرکزی روی رابطه این دو کارکتر داشتیم خوشحالم و
فکر می کنم جای پرداختن به این موضوع رو داشتیم.
صحنههایی از اپیزود :
- تنبیه مادر کارن چه بامزه بود :
- کاراسوما سنسی و گیرش به خرگوش ها مثل همیشه خنده داره :
- فلش بک بین کارن و آلیس :
- لحظه افتادن کارن از روی دیوار خیلی بامزه بود :
++
اپیزود واقعاً خوبی بود و پایان بخش بسیار مناسبی واسه مبارزه بین تیتو و
سیدو. می تونیم کل برد رو به سیدو اختصاص بدیم ولی جا داره اپیزود رو به
نام مائزونو بزنیم که با چوب فوق العاده خودش توپ رو به دل ابرها فرستاد ..
همم .. حالا شاید "به دل ابرها" یه ذره زیاده روی باشه ولی بهرحال با اون
وضعیت درون زمین، پر بودن بیس ها و دونده هایی که آماده رفتن بودند، اینکه
سیدو تونست با چوب مائزونو 3 امتیاز پیش بیافته، جداً حرکت فوق العاده از
طرف مائزونو بود. اونم مائزونویی که وضعیت خوبی نداشت و من حتی تو نقدهای
قبلیم گفته بودم که چرا اونو بازی میدن؟! اینبار ثابت کرد که میشه روش حساب
کرد و می تونه به یک بازیکن پاکساز خوب تبدیل بشه .. عالی؟ نه .. هنوز تا
عالی شدن فاصله داره ولی ذره ذره پیشرفت می کنه.
نکته خیــــــلی مهمی که تو این اپیزود مطرح شد و شدیداً ذهن من رو به خودش
مشغول کرد این بود که سیدو در صورت برد بازی بعدی خودش می تونه با
ایناشیرو بازی کنه. ولی واقعاً سیدو با این تیم می تونه ایناشیرو رو شکست
بده .. ؟ از نظر من کاری غیرممکن به نظر میرسه. با این ترتیب بَترها و
پیچرهایی که مشکلات زیادی دارند، واقعاً شکست دادن نارومیا می، ماسا هارادا
و تیم ایناشیرو دور از تصور به نظر میرسه .. شبیه یک رویا می مونه. خیلی
کنجکاوم ببینم تو این اپیزود های آینده چه اتفاقاتی می افته که برد سیدو از
ایناشیرو رو کمی برای ما باور پذیر می کنه. نکته جالب دیگه ای که تو
انتهای اپیزود به چشم دیدیم، تفکرات اوچیای بود که در عین موافق نبودن با
کاتائوکا چرخشی درونی داشت و انگار قصد داره کاری انجام بده ... باید
ببینیم چی تو فکرشه و آیا کاری که می خواد بکنه به نفع تیم خواهد بود یا
نه!
روی هم رفته بازی رو تموم کردیم و صحنه های مسابقه ای خوبی رو هم دیدیم ..
فورویا بعد از اون تعویضی که شد، بشدت داره خودش رو برمی گردونه و مشخصاً
قراره تو اپیزود بعد درخشش خوبی داشته باشه ولی ساوامورا هم کم نیاورده و
داره پا به پای فورویا توی زمین میدوه و تمرین می کنه. باید ببینیم تیم
بعدی چه تیمیه و چطور بازیکنانی داره .. امیدوارم به جذابیت تیتو و یا حتی
بیشتر از اون باشه .. بازی مقابل تیم بعدی باید گام بلندی در راه پیشرفت
سیدو و روبرو شدن با ایناشیرو باشه .. ببینیم چی میشه.
آهان .. و انگار کوشی (کوشو؟!) هم بهمراه دوستش اره به سیدو میاد. یه
کارکتر خوب دیگه به جمع سیدو اضافه میشه .. کسی که می تونه مهره خیلی خوبی
واسه تیم بشه .. از ظاهر کارکترش که اینطور برمیاد.
صحنههایی از اپیزود :
- نگاه مصمم مائزونو :
- بلاخره از دست زبون در آوردنای موکای راحت شدیم .. هه هه!
- جو سنگین نیمکت :
- لحظه برتر اپیزود .. بیرون اومدن آفتاب از پشت ابر بعد از اون بارون طولانی :
ساوامورا به پرتاب های خودش ادامه داد و اپیزود دیگه ای رو با پرتاب های
سمت بیرون طی کرد. برام جالبه که بعد از این همه اوت انداختن هنوز دستش رو
نخوندن و هنوز هم بَتر های تیم تیتو چوب هاشونُ تاب میدن و استرایک به
ساوامورا میدن. بهرحال این می تونه از اثرات آنالیز بد باشه. حتی وقتی که
میوکی از ساوامورا پرتاب داخلی خواست، باز هم ساوامورا نتونست از پس اون
پرتاب بربیاد .. با اینکه ریلکس به نظر میرسید و ... حداقل اینبار بعد از
چوب خوردن توپش روحیه ش رو از دست نداد و با حس و حال بقیه رو به ادامه
بازی تشویق کرد. بارون همچنان میباره و گل و لای باعث متوقف شدن توپ روی
زمین شده .. اینم نوع متفاوتی از یک فضای مسابقه بیسبالیه که لذت خاص خودش
رو داره. فکر نمی کنم به این زودی دوباره یه مسابقه بارونی ببینیم ولی حالا
این یکی در جای خودش لذت بخشه.
مربی تیتو به فکر تعویض موکایه و در حالی که شش تا اوت دیگه برای برد نیاز
دارند و دو نوبت دیگه فرصت پرتاب برای تیتو به دست میاد، باید ببینیم جریان
بازی چه تاثیری در این تصمیم میذاره. مهمترین مسئله ای که الان مطرحه و
قراره تو اپیزود بعد اونو ببینیم، حضور زونو، پاکساز سیدو روی زمین هست که
هیچ وقت خوب کار نکرده و من حتی نمی دونم چرا اون پاکساز تیمه! حالا اینطور
که به نظر میرسه و با مانوری که روی صحنه آخر داده شد، فکر می کنم زونو
بلاخره چوب میزنه و سیدو رو به امتیاز میرسونه .. به نظر میاد جز آخرین
موقعیت هایی باشه که به دست میارند. تقریباً چوب نزدن زونو غیر ممکن به نظر
میرسه ولی منتظر می مونم و می بینم چی میشه.
صحنههایی از اپیزود :
- همیشه وقتی ساوامورا تو زمینه، صحنه های پرتاب پر هیجان میشند :
- نمایی ازی موکای ایستاده در دل بارون :
- و زونو وارد میشه :
++
داره شروع میشه .. لحظات فوق العاده حساس و سرنوشت سازی که مسیر زندگی
ماروئو رو مشخص می کنه؛ این اپیزود ما رو به خوبی با جو سنگین مبارزه ی پیش
روی ماروئو آشنا کرد و دیدیم که چطور به برد مقابل میاگاوا نیاز داره.
انتظارش میرفت که تو این دوره از مسابقات ماروئو با یکی از حریف های قدیمی
خودش بازی کنه و چه کسی بهتر از میاگاوا که حالا تغییراتی رو در سبک بازی
خودش ایجاد کرده و اگه دفعه قبل ماروئو به زور شانس از اون برد، به نظر
میرسه دیگه اون مسئله دخیل نباشه ولی از طرفی ماروئو هم نسبت به اون زمان
پیشرفت زیادی داشته و بی خودی وقت خودش رو تلف نکرده. پس دوباره یک مبارزه
سنگین رو داریم ولی شرایط مسابقه با مسابقه قبلی زمین تا آسمون فرق داره.
شخصاً از اینکه میاگاوا رو برای دور دوم و این دور وحشتناک مهم انتخاب کردن
راضی هستم. برنده این دور می تونه به کانتو برسه و بعد اونجا مسیر راهیابی
به سراسری ژاپن هموار میشه. فعلاً ماروئو باید برنده این میدان باشه.
حرف های اوبایاشی جالب بود و بیننده رو به فکر فرو می برد؛ اینکه حتی
میاگاوا هم بعد از این باخت مجبور تغییر و تحولی به زندگی خودش بده و مسئله
برد در این بازی برای اون هم فوق العاده حیاتیه .. و واقعاً به نظر میرسه
اون دوران سنی و نزدیک به دانشگاه نه تنها برای این دو نفر، بلکه برای تمام
بازیکنانی که تو تورنمنت هستند، ارزشی بالا داشته باشه و همه چشم به
راهیابی به مراحل بالاتر رو دارند. تو این بین با اینکه میاگاوا و هدفش
ارزشمند به نظر میرسند ولی فکر نمی کنم در حدی باشه که بتونه ماروئو رو
شکست بده. میاگاوا که بازیکنی خطی و کنار بیس بود و همیشه از اونجا ضربه
میزد، استایل دو دستی ضربه زدن خودش رو با والی زدن قاطی کرده و یک حرکت و
اسلحه عالی بدست آورده .. این نکته خیلی مهم اپیزود بود که ماروئو مجبوره
تو اپیزود بعد هم باهاش دست و پنجه نرم کنه.
در نهایت، فکر می کنم اپیزود خیلی خوبی بود و حتی اون لحظات مسابقه اول
ماروئو هم نکات خاص خودش رو داشت و به ما فهموند که ماروئو نسبت به تصورات
آرایا چــــقدر تفاوت پیدا کرده و پیشرفت بالایی در زمینه تنیس داشته. حالا
فقط باید ببینیم تو این دوره از مسابقات چطور از سد میاگاوا می گذره.
صحنههایی از اپیزود :
- نیشیمورا، حریف اول ماروئو که له شد :
- میاگاوا با تیپ جدید :
- فلش بک های بین اوبایاشی و میاگاوا هم در نوع خودشون بد نبودند :
- لحظه ورود به زمین تنیس و نگاه جالب دو نفر بهم :
Hello!! Kiniro Mosaic - Ep 06
اسم نیمه اول The Girl on my mind بود که کمی گول زننده بود و فکر کردم
قراره به آیا و علائقش تمرکز کنیم ولی از اینکه به سمت هونوکا رفتیم،
خوشحالم. یه کارکتر خیلی بامزه و تا حدودی خجالتی که تو قسمت قبل معرفی شده
بود و حالا وقت بیشتر آشنا شدن باهاش بود. هونوکا محو زیبایی و شخیصت کارن
شده بود، می خواست باهاش ارتباط برقرار کنه و من بهش حق میدم .. آخه کارن
واقعاً دوست داشتنیه و علاوه بر ظاهر زیبایی که داره، کارکتر و شخیصت خیلی
بامزه ای هم داره که همه رو به سمت خودش می کشونه. بچه ها به رستوران
خانوادگی هونوکا رفتند و اونجا دوباره تونستیم کارکترها رو با پیشبند
ببینیم .. هه هه هیچ وقت کسل کننده نمیشه .. تو این بین دیدن کارن با
پیشبند واقعاً یه چیز دیگه بود. بعدشم که جریان گرفتن شماره کارن پیش اومد
که جو یوری عجیبی به فضا داد و در نهایت هونوکا تونست شماره کارن رو بگیره.
نیمه اول به اندازه کافی از همه کارکترها چیزایی دیدیم؛ آیا و مشورت دادنش
به هونوکا، اتحاد بلوند شینوبو و هونوکا، یوکو و غذایی که نتونست کامل کنه
و آلیس با اون شیرینی همیشگیش ... همه تو نیمه اول خوش درخشیدن. شاید بشه
گفت نقش آلیس کمی کمتر از بقیه بود ولی بهرحال حضور داشت.
اما نیمه دوم عالی بود .. یه فلش بک از دوران دبیرستان کوزوهاشی و کاراسوما
سنسی که انتظارش رو نداشتم .. چقدر این دوتا تو دوران دبیرستانشون بامزه
بودند .. خصوصاً کاراسوما سنسی که شلختگی خاصی داشت و این خاصیتش اونو تو
دل برو کرده بود. حتی بدم نمیاد یه Spin off از دوران دبیرستان این
کارکترها ببینم .. شاید یه مقدار پرداخت لازم داشته باشه ولی شدنیه. بهرحال
نکته جالب نیمه دوم این بود که کوزوهاشی نمی دونست اون کسی که تو دوران
دبیرستان بهش کمک کرده بود، کاراسوما سنسی بود و بعد بلاخره متوجه شد.
بامزه بود و روی هم رفته اپیزود رو به نحو شیرینی به پایان رسوندیم.
صحنههایی از اپیزود :
- وای .. شینوبو با این گوش ها چقدر بامزه شده بود :
- هونوکا چه باحال می خواست راز خودش رو مخفی نگه داره :
- کارن با پیشبند و لباس خدمتکارانه ش :
- چهره من بعد از دیدن کارن :
- سرخ شدن هونوکا وقتی می خواست شماره کارن رو بگیره :
- تصور هونوکا از کارن عالی بود :
- فلش بکی که به گذشته زدیم و دیدن کاراسوما و کوزوهاشی سنسی تو دوران دبیرستان :