Aria The Animation // Review
Aria The Animation // Review
اگه شما دیکشنری از کلمات دنیا رو به دست من بدید و ازم بخواید که به جای کلمه "آرامش" کلمه‌ای رو براتون انتخاب کنم، کلمه مورد انتخاب من، کلمه "آریا" خواهد بود. شاید فکر کنید کمی اغراق میکنم ولی این انیمه برای من معنای واقعی آرامش انیمه‌ای بود؛ احساس فوق العاده رها و لذت‌بخشی که بعد از دیدن هر اپیزود بهم منتقل شد رو به هیچ وجه فراموش نمیکنم و حالا واقعا درک میکنم چرا همیشه وقتی حرفی از انیمه‌های آرامش بخش زده میشه، این اسم سری آریاست که بین بقیه اسم عنوان‌ها خودنمایی میکنه، پیشنهاد داده میشه، با بقیه مقایسه میشه و ... برای من بین قسمت‌های ژانر Slice of life ، سبک ریلکس کننده بیشترین محبوبیت رو داره و اینجا، آریا مثل رویای به حقیقت تبدیل شده میموند و معنای واقعی کلمه "ریلکس" رو به برام تداعی کرد. مناظر و تصاویری که تو هر اپیزود بود، محوکننده بودن و با موسیقی دلگرم کننده اون هر اپیزود رو به پایان میبردم. بعد از کامل دیدن سری اول به راحتی میتونم بگم که یکی از بهترین انیمه‌های آرامش بخشی هست که تا بحال دیدم.
انیمه از لحاظ لوکیشن بی‌نظیره ... شهری در میان آب‌ها، جایی که با قایق‌های خودمون از میون کوچه‌های ونیز جدید عبور میکنیم و هرلحظه با یکی از کارکترهای دوست داشتنی انیمه همراه میشیم، مسافرایی که سوار میکردن و رفتن از جایی به جای دیگه بوسیله اون قایق‌ها. داستان انیمه خطی نیست و حالت اپیزودیک داره. معمولا اپیزودیک بودن کار باعث دلسرد شدن خیلی از بیننده‌ها میشه ولی مسلما سری‌های خیلی خوبی هم وجود داشتن که با وجود اپیزودیک بودن، به موفقیت‌های زیادی رسیدن و محبوبیت خوبی داشتن؛ فقط برای مثال به دو عنوان Gintama و سری انیمه Natsume Yuujinchou اشاره میکنم که عنوان دوم، Natsume Yuujinchou حالت نزدیک تری به سری Aria داره. شوخی‌های انیمه و کمدی اون قهه قهه آور نیست؛ وقتی این انیمه رو میبینید، به دنبال از خنده روده‌بر شدن نباشید، ولی مطمئن باشین یکی از شیرین‌ترین کمدی‌های انیمه‌های ژانر خودشه. روابط کارکترها، گربه‌های دوست‌داشتنی، میمیک‌های خنده‌دار دخترای انیمه و ... به راحتی لبخند محو نشدنیُ به لب شما مینشونه. موسیقی انیمه حالت تداوم طولانی در طول اپیزودها رو داره؛ به ندرت میبینیم که موسیقی قطع بشه و البته مسلما با توجه به فضایی که انیمه داره، اکثر تراک‌های OST انیمه از حالت آرامش‌بخشی برخورددارن و خیلی به فضاسازی صحنه‌های انیمه کمک میکنن. OP و ED انیمه رو خیلی دوست داشتم و به نظر من کاملا درخور محیط انیمه بودن. کارکترها پرداخت خوبی دارن و بیننده به مرور زمان نزدیکی خاصی با اون پیدا میکنه.
کمتر پیش میاد موقع حرف زدن راجع به یک انیمه زمان خاصی رو برای دیدنش پیشنهاد بدیم ولی بذارید طبق تجربه شخصی خودم بهتون توصیه زمانی کنم؛ پیشنهاد من اینه که انیمه رو شب و تو سکوت کامل با آرامش فکر و خیال راحت ببینید .. اونجوری خیلی بهتر میتونید وارد فضای انیمه بشید، سکوت اونُ لمس کنید و با محیطش یکی بشید. بهرحال نکته خیلی ریزی ـه ولی به نظر من میتونه این تجربه رو لذت بخش‌تر کنه. ضمن اینکه وقتی میخواید به سراغ این انیمه برید، با چیزی که قراره روبرو بشید، آشنا بشید، به نظر من اونُ با هم سبک های خودش مقایسه کنید و به سمت انیمه‌های اکشن یا ایچی یا هر ژانر دیگه‌ای هُلش ندید و فضای متفاوتی رو در ذهن خودتون براش قائل بشید. در نهایت به نظر من، این انیمه مثل قرص قوی آرامش‌بخشی میمونه که یک دکتر برای بیماری تجویز میکنه و باور کنید که این نسخه ... واقعا یه نسخه بی‌نقص و عیب بوده و به راحتی اون بیمار رو درمان میکنه.
انیمه از لحاظ لوکیشن بی‌نظیره ... شهری در میان آب‌ها، جایی که با قایق‌های خودمون از میون کوچه‌های ونیز جدید عبور میکنیم و هرلحظه با یکی از کارکترهای دوست داشتنی انیمه همراه میشیم، مسافرایی که سوار میکردن و رفتن از جایی به جای دیگه بوسیله اون قایق‌ها. داستان انیمه خطی نیست و حالت اپیزودیک داره. معمولا اپیزودیک بودن کار باعث دلسرد شدن خیلی از بیننده‌ها میشه ولی مسلما سری‌های خیلی خوبی هم وجود داشتن که با وجود اپیزودیک بودن، به موفقیت‌های زیادی رسیدن و محبوبیت خوبی داشتن؛ فقط برای مثال به دو عنوان Gintama و سری انیمه Natsume Yuujinchou اشاره میکنم که عنوان دوم، Natsume Yuujinchou حالت نزدیک تری به سری Aria داره. شوخی‌های انیمه و کمدی اون قهه قهه آور نیست؛ وقتی این انیمه رو میبینید، به دنبال از خنده روده‌بر شدن نباشید، ولی مطمئن باشین یکی از شیرین‌ترین کمدی‌های انیمه‌های ژانر خودشه. روابط کارکترها، گربه‌های دوست‌داشتنی، میمیک‌های خنده‌دار دخترای انیمه و ... به راحتی لبخند محو نشدنیُ به لب شما مینشونه. موسیقی انیمه حالت تداوم طولانی در طول اپیزودها رو داره؛ به ندرت میبینیم که موسیقی قطع بشه و البته مسلما با توجه به فضایی که انیمه داره، اکثر تراک‌های OST انیمه از حالت آرامش‌بخشی برخورددارن و خیلی به فضاسازی صحنه‌های انیمه کمک میکنن. OP و ED انیمه رو خیلی دوست داشتم و به نظر من کاملا درخور محیط انیمه بودن. کارکترها پرداخت خوبی دارن و بیننده به مرور زمان نزدیکی خاصی با اون پیدا میکنه.
کمتر پیش میاد موقع حرف زدن راجع به یک انیمه زمان خاصی رو برای دیدنش پیشنهاد بدیم ولی بذارید طبق تجربه شخصی خودم بهتون توصیه زمانی کنم؛ پیشنهاد من اینه که انیمه رو شب و تو سکوت کامل با آرامش فکر و خیال راحت ببینید .. اونجوری خیلی بهتر میتونید وارد فضای انیمه بشید، سکوت اونُ لمس کنید و با محیطش یکی بشید. بهرحال نکته خیلی ریزی ـه ولی به نظر من میتونه این تجربه رو لذت بخش‌تر کنه. ضمن اینکه وقتی میخواید به سراغ این انیمه برید، با چیزی که قراره روبرو بشید، آشنا بشید، به نظر من اونُ با هم سبک های خودش مقایسه کنید و به سمت انیمه‌های اکشن یا ایچی یا هر ژانر دیگه‌ای هُلش ندید و فضای متفاوتی رو در ذهن خودتون براش قائل بشید. در نهایت به نظر من، این انیمه مثل قرص قوی آرامش‌بخشی میمونه که یک دکتر برای بیماری تجویز میکنه و باور کنید که این نسخه ... واقعا یه نسخه بی‌نقص و عیب بوده و به راحتی اون بیمار رو درمان میکنه.
