!ARIA The AVVENIRE - Aria is BACK
حالا حالاها بخاطر شنیدن این خبر سرحال خواهم بود!
کارگردانی این سری جدید همانند سری های قبلی به عهده Junichi Sato خواهد بود.
فصل های قبل در سال 2005 ، 2006 و 2008 پخش شده بودند.
Another day in Neo Venezia
نئو ونیزیا هنوز هم پر از زیباییه .. می درخشه .. باز هم صبح شده و آریا تایچو تازه از خواب بلنده شده و خمیازه می کشه .. آلیس به فکر تصمیم امروزشه و می خواد دوباره با سایه خودش مسابقه بده .. شاید الان وقت ملاقات دوباره آکاری با کیت سیت و لمس کردن آغوش گرم این گربه با وقار باشه .. یا شاید هم وقت تکیه کلام های آیکا چان، اخم های اون و یا شاید هم .. آلیسیایی که با مهربونی تمام لبخند بزنه و باز هم ندای زیبای یویی ماکینوی دلربا در کوچه پس کوچه های نئو ونیزیا شنیده بشه .. یا شاید هم ندای لرزه برانداز و احساس برانگیز آتنا سانه که به گوش می رسه ... محافظ نئو ونیزیا همچنان شنل به دوش قدم زنان پاهای خودشو محکم بر روی زمین می کوبه و به پیش میره .. سُرسره های پرشی نئو ونیزیا باز هم شلوغ و پر از داد و بیدادهای کودکانه ست .. گندولاها کنار خیابونای شهر کناره گرفتن و اثری از اوندینه های اونا به چشم نمی خوره ... یعنی کجا ممکنه رفتن باشن ... خیلی دلم می خواد بدونم ..
Aria the Natural - Episode 12
اینبار چون به اورنج پلانت تمرکز کردیم، تونستیم آتنا و ما تایچو رو هم ببینیم. مثل همیشه هر دو ویژگی های کارکتری خاص خودشونُ به نشون می دادند .. آتنا سان آوازهای بی نظیری سر می داد و تمام آب های نئو-ونیزیا رو به لرزه دل انگیزی وا میداشت و ما تایچو هم با "ما .. ما" کردن های خودش زیر پای آلیس بازیگوشی می کرد. فقط در آریا می تونید چنین دنیایی رو ببینید. فقط در آریا می تونید چنین حسی رو تجربه کنید. با اینکه این اپیزود نقش آکاری کم بود ولی صحبت هاش با آی چان مثل همیشه حس خوبی به بیننده میده و ما رو از درون آکاری باخبر می کنه. اینکه چقدر از دیدن لبخند آلیس خوشحاله و اینکه چقدر از بودن کنار آلیس تو اون لحظه لذت میبره. آکاری مثل همیه یک دوست فوق العاده ست .. حقیقتش اینه که تمام کارکترهای سری آریا دوست های فوق العاده ای هستند و میشه از هر کدوم کارکترها لحظات زیبایی رو کنار هم چید و یک منظره فوق العاده رو شکل داد.
Aria the Natural - Episode 12
Aria The Natural - Anime Review
Aria The Natural - Anime Review
فصل دوم به زیبایی فصل اول انیمه ادامه پیدا کرد و تونست علاوه بر خصوصیت‌های خوب فصل اول، آرامش‌بخش بودن، گذروندن لحظات بیشمار روح نواز در کنار کارکترهای انیمه و ... چیزهای جدیدی رو ارائه کنه. همچنان سوار بر گندولاها روی آب‌های شهر Neo Venezia با دختران زیبای انیمه همراه هستیم؛ نامه‌های آی چان به آکاری رو با هم دنبال میکنیم و از احساسات درونی اونا با خبر میشیم. لحظاتی که با سکوت و گاهی با موسیقی همراهه و جملات زیبای نامه‌های رد و بدل شده بین این دو کارکتر ما رو به اعماق آب‌های زیبای شهرمون وارد میکنه و از یک طرف اپیزود وارد و از طرف دیگه ما رو خارج میکنه. آریا همچنان از لحاظ کارکتر فوق العاده ست .. تک تک کارکترهای فرعی اپیزودیک وارد شده در انیمه، نقش خوبی در پیاده کردن فضای آروم انیمه دارن و به خوبی با کارکترهای اول انیمه همراه میشن. در کنار کارکترهای انسان انیمه، هیچ وقت از دست کارکترهای گربه انیمه خسته نشدم و هنوز هم دوست دارم از آریا تایچو و بقیه گربه‌ها لحظات بامزه‌ای رو ببینم .. من به عنوان بیننده حتی تونستم با سر و صداهای بی معنی این گربه‌ها هم ارتباط برقرار کنم و لحظات شیرینی که توسط روبرویی این موجودات با هم به تصویر کشیده میشه، جز لحظات موردعلاقه من از این انیمه هستند.
استایل داستان پردازی و شکل پرداخت اپیزودیک به هر قسمت از انیمه، ممکنه از فضا و چشم بیرونی کسل کننده به نظر برسه ولی وقتی بیننده خودش رو وارد دنیای زیبای آریا میکنه، متوجه میشه که این سبک پیشروی داستان، نکته مثبت و قابل تاملی در سری آریا هست. در باب آروم پیش رفتن فضای داستانی، پیشنهاد میکنم بین دیدن اپیزودها فاصله‌ای رو قرار بدید و هر از چندگاهی به سراغ اپیزودی از آریا برید .. به نظر من به این شکل میشه بیشتر از حد ممکن از لحظات آرامش‌بخش انیمه لذت برد و اینجوری دوز وقت به وقتی از آرامش رو به خودتون اختصاص میدید.
اصلا نیازی هست به مناظر درون انیمه اشاره‌ای کنم؟ بهرحال Neo Venezia همون Neo Venezia ـی فصل قبلی ـه و پر از مناظر زیبای دریایی و لذت بخش ـه. در فصل دوم، باز هم لوکیشن‌های جدیدی رو به چشم میبینیم و بعضی از اتفاقات درون اپیزودها ما رو به نقاط خیلی زیبایی میکشونه که دیدن اونا حس جذابی رو به بیننده منتقل میکنه. به تصویر کشیدن اون مناظر از طریق کلمات آنچنان کار ساده‌ای نیست و پیشنهاد میکنم اگه به سراغ دیدن این انیمه رفتید، حتما نیم نگاهی به مناظر و اینکه چقدر زیبایی درون محیط انیمه قرار گرفته، داشته باشید .. مطمئنا از دیدن اونا لذت می‌برید.
و اما موسیقی .. بی‌نقص، عالی! چیزی که به سری آریا روح و معنی میبخشه .. بعد از دیدن سری اول آریا، فرصت رو از دست ندادم و شروع به دانلود تمام OST های سری اول و دوم کردم و فقط میتونم بگم ... یکی از بهترین OST هایی بوده که تا بحال شنیدم. وقتی درون فضای انیمه بودم هم از موسیقی انیمه لذت میبردم و خُب، دلیل اصلی رفتن من به سراغ موسیقی متن انیمه و دانلودش، همین لذتی بود که از موسیقی بردم. گوش نواز بودن و آرامشی که درون ترک‌های این موسیقی هست، با خاطرات خوب و دلنشین انیمه و لحظات همراهی ما با کارکترها همراه میشه و لحظات زیبایی رو شکل میده. مسلما اگه انیمه رو دیده باشید، بیشتر میتونید از شنیدن OST ها لذت ببرید ولی خُب، من شنیدن این OST رو به کسایی که انیمه رو ندیدن هم پیشنهاد میدم.
چقدر خوشحالم که این سفر من به درون انیمه آریا به پایان نرسیده و هنوز یک فصل دیگه برای دیدن دارم. وقتی در حال دیدن یک شاهکار هستید، برای دیدن پایان اون عجله میکنید و سعی میکنید سریع تر به محتوای داستانی و پایان بندی پی ببرید ولی من .. دوست دارم وقت خودم رو نگه دارم و از هر اپیزود آریا درون لحظه خاص خودش لذت ببرم. اشتیاقی زیادی برای رفتن به سراغ فصل سوم دارم ... چقدر دوست دارم کارگردان این انیمه، Sato Junichi دوباره به سراغ این سبک بیاد و وقت خودش رو صرف ساختن این لحظات زیبا کنه. مسلما مقداری از این زیبایی انیمه Aria و کارگردانی خوب خودش رو درون سری انیمه Tamayura به تصویر کشید ولی من فکر میکنم، باز هم قدرت زیباتر به تصویر کشیدن محیط Slice of life ای به این خوبی رو داره. باید چشم به فصل های آینده بدوزیم و منتظر انیمه‌های جدید باشیم.
روی هم رفته تجربه دیدن سری آریا، یکی از بهترین تجربه‌های انیمه دیدن من بوده و هر فصل، پر از لحظات دوست داشتنی ـه و .. دیدن این سری رو به هر کسی که به دنبال یک فضای شفابخش هست، پیشنهاد میکنم.
