My Movie Challenge - 124 - Four Weddings and a Funeral - 1994
داستان آشنایی یک زوج که طی برهه ای که توی عنوان فیلم اومده رخ میده و ...
فیلم قشنگی بود. نوع چینش داستان و پیش روی سناریو بین شخصیت های حاضر در فیلم به شکل زیبایی بسته شده بود و به عنوان یک فیلم بریتیش و عاشقانه برام لذت بخش بود. هیو گرنت رو اینجا دوست داشتم و شخصیت چارلز رو دلپذیر کرده بود و البته در مقابل اندی مک دوول هم نقش مقابل و مکمل خیلی خوبی برای گرنت داشت و زیبایی اون در فیلم هم در سطح دلپذیری بود.
روی هم رفته به عنوان یک فیلم رومانتیک فیلم خوبی واسه دیدنه و ارزش دیدن رو داره.
6.2/10
My Movie Challenge - 123 - Flora and Son - 2023
فیلم ملو و روونی بود. از اون فیلم ها که میشه راحت دیدش و خیلی صحنه های رو مخ رو و ناخوشایند نداشت. دلم می خواست ببینم در وهله اول دختر بونو چطور ایفای نقش می کنه و باید بگم که انصافاً بازی خوب و دلنشینی داشت. بدون هیچ استرس و نگرانی پای کار نشستم و تونستم با شخصیت ها پیش برم. این فیلم از نظر من مدیون ایو هیوسنه. واقعا حضورش یه خاصیت جذاب به فیلم داده؛ نوع بازی اون توی این فیلم برای من خیلی باحال بود و دلم میخواست بیشتر و بیشتر باهاش همراه بشم. به نظرم می تونه آینده خوبی توی بازیگری داشته باشه و صرفاً باید انتخاب های خوبی رو داشته باشه.
گوردون لویت هم که مثل همیشه خوب بود. حضورش به بهتر شدن فیلم کمک کرده بود و زوج خوبی برای هیوسن بود. و کلاً فیلم سرگرم کننده و خوبی بود.
6.4/10
My Movie Challenge - 122 - Husbands and Wives - 1992
دیگه تو اینجور موقعیتی و بعد از دیدن چندین فیلم از وودی آلن توی چند ماهه اخیر می تونم بگم این فیلم یک فیلم تیپیکال آلن بود. یعنی مشابه با بقیه آثار یا بهتر بگم، حس و حال اونا رو داشت؛ حالا چه نگارش و فیلمنامه، چه داستان اجتماعی و چه بازی بازیگرها و انتظاراتی که میشه از داستان و روند پیشروی و پایان بندی اون داشت. این رو به عنوان یک عنصر بد بیان نمی کنم، بلکه برعکس. وقتی وارد کار میشید، می دونید که قراره فیلمنامه و دیالوگ های قشنگی رو ببینید و این خودش یه نکته مثبته. روی هم رفته به نظرم فیلم جالب توجه ای بود و گرچه نمی تونم اون رو بالاتر از باقی فیلم هایی که از آلن دیدم بذارم ولی از این حقیقت هم نمی تونم بگذرم که فیلم سرگرم کننده و خوبی بود.
حضور خود وودی آلن تو فیلم هاش هم مثل همیشه واسه من بگیر و نگیر داره. و کلا تصور اینکه یک کارگردان برای خودش نقش در نظر گرفته و بعد نشسته فکر کرده که «خب کدوم بازیگر زن رو میخوام که نقش مقابلم رو بازی کنه و بتونم ببوسمش و ... » برام یه مقدار عوق آور هست و دلم نمی خواد بهش فکر کنم. یا شاید درباره آلن و بخاطر حواشیش چنین احساسی بهم دست میده ولی بهرحال فرای این نکته و صرفاً از لحاظ هنری، نوع بازی آلن که عین همیشه بود و چیز متفاوتی تو نوع بازی خودش نداره ولی حضور کاراکترش بدک نبود
بجز اون خود فیلم روند مطلوب و سرگرم کننده ای داشت و سرگرم شدم. از تیپ و استایل جولیت لوییز هم توی این فیلم خوشم اومد.
6.3/10
My Movie Challenge - 121 - Falling Down - 1993
فیلم بدی نبود. یه مقدار تو دنبال کردنش سرد بودم و خیلی برام اون جذبه ای که باید داشته باشه رو نداشت. دیگه نهایتا بخاطر مایکل داگلاس هم که شده تونستم اثر رو تا آخر ببینم و حس می کنم پرواضحه که نقطه جذبه اصلی فیلم همین مایکل داگلاس بوده.
نهایتا احساس می کنم فیلم یه جور عنصر جذاب کم داشت و با اینکه نمی تونم درست روش انگشت بذارم و بهش اشاره کنم ولی می تونم تصور کنم که از نظر بعضیا این فیلم عالی تلقی بشه. چون سعی کرده متفاوت باشه، خاص باشه، غیرقابل پیش بینی باشه. ولی برای من یه فیلم فوق العاده معمولی بود. خیلی از دیدنش راضی نبودم و دلم می خواست با یه کار بهتر روبرو می شدم.
5/10
My Movie Challenge - 120 - Broken Trail - 2006
داستان دوتا کابوی که دارن یه گروه زن چینی رو از مخمصه ای نجات میدن و در کنارش اسب های خودشون رو به جایی می رسونن.
فیلم دو قسمتی و وسترن. البته نمیشه اسمش رو وسترن عادی گذاشت و تصور کرد که یک با یک وسترن اکشن طرف هستیم؛ از نظر من این فیلم بیشتر یک وسترن روزمره و ملایم بود و این برای من خوشایند بود؛ نحوه پیشروی و ارتباطی که تونستم با داستان، بازیگرها و شخصیت ها برقرار کنم رو دوست داشتم. یه حس انس و صمیمیت خوب توی فیلم وجود داشت، یه مهر دلنشین.
رابرت دووال رو تا بحال با چنین تیپ و ظاهری ندیده بودم. شاید نهایت کاری که ازش دیده بودم همون پدرخوانده بود که واقعا از اونجا تا اینجا زمین تا آسمون تفاوت ظاهری داشته و این نکته خیلی جالبی بود. خصوصا وقتی وسعت بازیگری اون رو در نظر بگیرم و ببینم که چقدر اینجا استایل بازیگری متفاوتی رو ارائه داده بود.
نهایتا فیلم بدی نبود و میشد تا انتها بدون کسل شدن دیدش.
6/10
My Movie Challenge - 119 - eXistenZ - 1999
فیلم خلاقانه و باحالی بود. از نظر من سوژه فیلم، ایده وارد شدن به دنیای بازی حتی امروز هم ایده خوبیه و تو حین دیدن فیلم یه جورایی دلم خواست بیشتر به این ایده پرداخته میشد و بازم چنین مضمونی رو توی آثار دیگه می دیدم. این سوژه، وارد یک بازی شدن گرچه خیلی ساده ست ولی به همون سادگی پتانسیل تبدیل شدن به یک سریال بلند رو هم داره. هرچی که بود فیلم واقعا سرگرم کننده شده بود و طبق معمول کارهای کراننبرگ یه تم و حس و حال روانشناختانه هم توی فیلم گنجونده شده بود که بازم فیلم رو بهتر نشون می داد
بازی ها هم خیلی خوب بودن. هم جود لا و هم جنیفر جیسون لی، زوج خوبی شده بودن و کنار هم ترکیب مناسبی برای این فیلم بودن
6.4/10
My Movie Challenge - 118 - Dolores Claiborne - 1995
این دومین فیلم جالب توجه ایه که این چند وقت از کتی بیتس دیدم که هر دو هم اقتباسی از آثار استیون کینگ بودن. و خوبی این آثار اینه که پیش بینی داستان حداقل برای من کار سختی بود و انتظار به سرانجام رسیدن فیلم و دیدن اینکه چطور داستان جمع میشه برام خوشایند بود. تو این فیلم هم همینطور بود و تونستم جذابیت اثر رو احساس کنم و علاوه بر اینکه داستان جذبه خوبی داشت، بازی ها هم قوی بود.
هم جنیفر جیسون لی و هم کتی بیتس تونسته بودن در نقش خودشون قوی ظاهر بشن و از نظر من تیم بازیگری تیم مناسبی برای چنین پروژه ای بوده. البته ناگفته نماند که از بازیگر نقش پدر خوشم نیومد و چندان چنگی به دل نمی زد. ولی بجز اون تیم خوبی رو توی فیلم داشتیم.
نهایتا پایان بندی هم بدک نبود و داستان خوب جمع شد. از دیدن فیلم راضی بودم و کار معمایی جنایی خوبی بود.
6/10
My Movie Challenge - 117 - Appaloosa - 2008
از دور فیلم خوبی توی ژانر وسترن به نظر می رسید؛ فیلمی که تیم بازیگری جذابی هم درون خودش داشت. از اد هریس که همیشه با جذبه ست بگیر تا ویگو و جرمی آیرونز و حتی رنه، ولی خب وقتی وارد فیلم می شید خیلی تحت تاثیر قرار نمی گیرید. انتظارات من حداقل بالاتر بود و فکر می کردم با چیز درست و درمون تری روبرو میشم. به نظر من فیلم معمولی بود و خاطرانگیز هم نیست. البته لازم به ذکره که فیلم خسته کننده هم نیست و اینطور نیست که میل به موندن توی داستان با من نمونده باشه. اما هرچی که بود خیلی هیجان انگیز نبود و نهایتا برای یکبار دیدن بدک نیست.
بازی ها هم نسبتا خوب بود که انتظارش می رفت.
5/10