Gintama is Back // Gintama 253
آره کینتاما برگشت، چقدر عالی هم برگشت! لحظه شماری هامون بلاخره به پایان رسید و کینتاما از راه رسید. کینتوکی مو طلایی اومد و شینپاچی و کاگورا رو با خودش آورد. اومدن که مثل همیشه ما رو از خنده روده بر کنن ولی در این بین یه کارکتر عجیب مو سفید وجود داشت که اپیزود رو نسبت به اپیزود های دیگه متفاوت کرده بود. ظاهرا اسمش ساکاتا گینتوکی بود، هنوز در تعجبم که نویسنده های انیمه چرا اسمش رو شبیه اسم کینتوکی انتخاب کردن. کُل اپیزود به جای اینکه روی کینتوکی تمرکز داشته باشه، روی گینتوکی، کارکتر تازه واردمون متمرکز بود. امیدوارم اپیزود های بعد به حالت همیشگی در برگردیم و کینتوکی مو طلایی مون رو بیشتر ببینیم چون واقعا دلمون براش تنگ شده!
--
-
--
-
SKET Dance Comes to an end
نمیدونم اینجا بگم خیلی زود گذشت، تو یه چشم بهم زدن به آخرش رسید یا از جمله ی دیگه ای استفاده کنم! اما نه، فکر نکنم اونقدر زود گذشته باشه، چون واقعا از دیدن خیلی از لحظاتش لذت بردم و وقتی که صرف زیرنویس کردن و دیدن انیمه ش کردم، واقعا برام لذت بخش بود. فکر نمیکردم به این زودی پایان انیمه ش رو ببینم ولی خوب ظاهرا سر رسیده، هفته بعد قسمت آخرش پخش میشه، قسمت 77 ام. از یه طرف خوشحالم که به جاش گینتاما از راه میرسه و خوب گینتاما فوق العاده بی نظیره و حتی فکر کردن به گینتاما منو هیجان زده میکنه، از طرف دیگه ناراحتم که دیگه نمیتونم اسکِت دنس هفتگی م رو ببینم. بوسون، هیمکو و سویچ! مسلما یه چیزایی تو انیمه بود که ازشون خوشم نمی اومد، مگه میشه نقطه منفی نداشته باشه. ولی نقاط مثبت انیمه خیلی برام بیشتر بود. به اپیزود های عجیبش عادت کرده بودم، به اپیزود های درامش علاقه داشتم و با سبک کمدی ش کنار اومده بودم.
هنوز چپترهایی باقی مونده که انیمه پوشش نداده و شاید میخوان به سبک گینتاما یه استراحت چندماهه داشته باشند و برگردن! امیدوارم اینجور بشه. نمیتونم قضیه ریتینگ انیمه و فروشش به کجا میرسه، همه چیز بهرحال این دو موضوع بستگی داره. باید منتظر موند و دید که دیگه اثری از این انیمه میبینیم یا نه.
--
-
[محظ خالی از عکس نبودن پست، شات هایی از تیتراژ آخر انیمه! این یکی تیتراژ رو خیلی دوست دارم و بارها و بارها رفتم سراغش و بدون دیدن انیمه، فقط تیتراژ رو نگاه کردم.]
فکر کنم چندماهی میشه که انیمه به این خوبی ندیدم. شاید آخرین انیمه ای که اینقدر تونستم از دیدنش لذت ببرم، Nana بوده باشه. دیدن انیمه های هفتگی و فصل جذابیت خاصی داره، من هنوز 3 یا 4 فصل بیشتر نیست که شروع به دیدن انیمه های هفتگی کردم ولی خوب دارم به این نتیجه میرسم که اینکار حتی بیشتر از سریال دیدن هم بهم میچسبه.
Ano Natsu de Matteru
Waiting in the Summer
انیمه با ورود ایچیکا، دختری فضایی به زمین شروع میشه، شاید بشه این قسمت رو دقیقا شبیه به انیمه Please teacher دونست، هر چند شباهت های زیاد دیگه ای هم بین دو کارکتر اصلی دختر اون وجود داره، من اونیگای سنسی رو با کیفیت نسبتا پایینی میدیدم. انیمه خیلی خوبی بود، اون حس فانتزی که داشت رو خیلی دوست داشتم و همیشه دلم میخواست انیمه ای با درصد بالاتری الهام گرفته شده از اون انیمه ببینم. شاید اینکه بگم Ano Natsu یه انیمه ای با درصد بالاتریه که من میخواستم، واقعا اشتباه باشه چون من جدا از دیدن Ano Natsu لذت بیشتری میبرم تا دیدن Please teacher ، این مسئله به امروزی تر بودن Ano Natsu برنمیگرده بلکه به ساختار داستانی و محتوایی بهترش برمیگرده. توی یکی از نقدهای بچه های مال اینو خوندم که AN در کل یه بازسازیه از PT هستش با این تفاوت که بجای یه خانم جوون فضایی (Mizuho) ، ما با یه دختر کم سن و سال تر نسبت به اون روبرو هستیم. (Ichika) ولی خوب من کاملا با این نظر و نقد مخالفم! همونطور که قبلا گفتم، اینجا ما با یه انیمه ای با ساختار بهتره و متفاوتی نسبت به PT روبرو هستیم و بهتره که به چشم یه انیمه جدید به اون نگاه کنیم.
موقع دیدن هر اپیزود این انیمه، کاملا این احساس بهم دست میده که همه چیز این انیمه، جاییه که باید باشه، موسیقی عالی، (اوپنینگ، اندینگ فوق العاده) ، شخصیت پردازی های جذاب؛ به هیچ وجه کارکتری از انیمه نیست که یه جورایی روی اعصابم بره و میشه گفت تمام شخصیت های کار رو دوست دارم، چیزی که کمتر برای من پیش اومده! صدا پیشه های خیلی خوب، شاید بعضی از اونها هنوز راه درازی رو پیش رو داشته باشند و آنچنان کارنامه طولانی تو پروفایل خودشون نداشته باشند ولی چیزی که مهمه اینه که اونا تونستن به خوبی در این انیمه جا بگیرن و از پس نقش هایی که بهشون واگذار شده، بر اومدن.
یه سری نکته های ریز مربوط به انیمه که همیشه توی هر اپیزود برام دیدنشون جذابه :
1. موجود فضایی ایچیکا، Rinon ، کارکتری حاشیه ای ولی خیلی دوست داشتنی. خوب حتما کسایی که دو انیمه PT و AN رو دیدن، با دیدن این کارکتر، یاد کارکتر Marie توی انیمه PT می افتن چون هر دو یک وظیفه خاص و با شباهت رو به عهده داشتند. موجودات عجیبی که ظاهرا باید بهمراه فضایی های کاوایی (
) که به زمین میان ، باشن وگرنه ممکنه مشکلات زیادی برای اون فضایی ها پیش بیاد.
2. صحنه هایی که کایتو شروع به فیلمبرداری با دوربینش میکنه، خصوصا جاهایی که فیلمی که میگیره، از ایچیکا هستش. یه حس رمنس خیلی خاص و جذابی توی این جور صحنه های انیمه وجود داره که من واقعا اونا رو دوست دارم.
3. ترس همیشگی ایچیکا از مردان سیاه پوش! کسایی که ظاهرا توسط فضایی ها هم شناخته شده هستند! حالا نمیدونم به چه صورت، شاید فضایی ها هم سینما دارند و فیلم های روز رو مثل ما میشنند و میبینند! (و البته با هم دیگه به تصوراتی که زمینی ها از فضایی ها دارن میخندن!) حالا این مورد سوم بیشتر جنبه طنز داستان هستش و از اون شوخی هایی هستش که با اینکه دو سه بار تکرار شده، ولی هنوزم اون شیرینی طنز خودش رو از دست نداده.
اینها فقط یه سری نکته های ریز بود که تا الان که قسمت 5 پخش شده، به ذهنم رسید و دوست داشتم اونا رو یه جایی بریزم بیرون! اگه انیمه بتونه همینطور در همین سطح جذابیت تا آخر کار جلو بره، به راحتی میتونه به یکی از انیمه های محبوبم تبدیل بشه. و خوب اونقدر داستان جای کار داره (بیشتر از لحاظ رمنس) که میشه خیلی بهش امیدوار موند. بهرحال باید نشست و دید که انیمه به چه شکل کار خودش رو ادامه میده.
Gintama // About Kabukicho Four Devas Arc
--
-
وقتی که بحث بر سر ترکیب کردن یک سبک درون سبک همیشگی یک انیمه یا سریال میشه، کلیت موضوع یه مقدار ریسکی به نظر میرسه! اینکه بخوای یک مرتبه به یک انیمه طنز، درامی با سطح بالا وارد کنید، ممکنه دو حالت پیدا کنه : یا بشدت بد از آب در میاد یا فوق العاده عالی! حداقل این دو حالتی هستش که من تا بحال باهاشون روبرو شدم. وقتی که اپیزود های پی در پی طنز گینتاما رو دنبال کنید، کم کم به فضا و کارکتر های عالی اون عادت میکنید. نکته جالب اینه که حتی در همون اپیزود های طنز گینتاما هم میتونید اثراتی از درام رو به راحتی پیدا کنید. بخاطر همین وقتی که به اپیزود های جدی اون میرسیم، نا خود آگاه به فضای تازه اون عادت میکنیم چون گینتاما انصافا در به تصویر کشیدن درام در سطح عالی قرار داره. شاید من نتونم این حرف رو در مورد اپیزود های جدی Sket Dance بزنم، چون بهرحال اون انیمه در سطح پایین تری نسبت به گینتاما قرار داره. اونجا هم مثل گینتاما سعی بر این شده که علاوه بر اپیزود های راندوم و طنز، یه سری آرک جدی رو هم وارد انیمه کنند ولی خوب تا اینجای کار در سطح معمولی بودند (البته اون دو اپیزود جدی مربوط به سویچ یک استثنا هستش و حتما باید دیدشون، چون سطحشون فوق العاده ای دارند) بهرحال چیزی که مشخصه اینه که، گینتاما علاوه بر اینکه میتونه بالاترین سطح طنز رو داشته باشه، به راحتی میتونه از پس یه آرک فوق العاده عالی با صحنه های جذاب مبارزه ای بر بیاد.
این آرک هم بهرحال یکی از بهترین آرک های گینتاما بود. شاید بشه نقطه شروع جذابیت این آرک رو همون اتفاق اپیزود 210 دونست. یه اتفاق شوکه کننده و جالب. راستی توی این آرک جای کاتسورا خیلی خالی بود. بعید بود که ازش چیزی نبینیم! بعد از اپیزود 214 ، برمیگردیم به روال عادی انیمه و شینسنگومی و همون فضای دوست داشتنی و عالی انیمه! یا حداقل این چیزیه که من فکر میکنم، باید ببینم چی میشه. هنوز 25 قسمتی تا پخش هفتگی فاصله دارم ولی خوب با این سرعتی که دارم پیش میرم و اپیزودا رو میبینم، دیگه چیز زیادی به رسیدنم به پخش هفتگی نمونده.
--
-
یکی از صحنه های مورد علاقه ام تو این آرک :
--
-
دارم Ichigo Mashimaro رو برای بار دوم میبینم. (کلا بجز Death Note و Naruto فکر نکنم انیمه ای بوده باشه که بیشتر از یک بار دیده باشم.)
فوق العاده ست. همون دیدن بار اولش کافی بود که بره توی لیست 5 انیمه محبوبم. بار دوم هم خیلی برام جذابه. کلا سبک و فضای انیمه رو بشدت دوست دارم. همه چیزش به نظر عالی میرسه. درسته. شاید انیمه های اکشن فوق العاده ای پیدا بشند، شاید انیمه های رمنس فوق العاده ای پیدا بشند ولی چیزی که برای من فعلا ثابت شده ست، اینه که این انیمه بهترین انیمه ایه که توی ژانر خودش دیدم. طنز فوق العاده خوبش، مثبت ترین نکته اونه و به راحتی میتونه شما رو بخندونه. وقتی که برای بار دوم داشتم قسمت دوم انیمه رو میدیدم، باورم نمیشد که دوباره میتونم با صدای بلند به حرکات آنا و احمقانه رفتار کردنش بخندم. بهرحال چیزی که هست، اینه که این انیمه برای من یه انیمه محبوب باقی میمونه و حتی شاید بعدها برای بار سوم هم سراغش بیام و باز هم از دیدنش لذت ببرم.
اون Episode 0 سه دقیقه ایش هم خیلی جالبه.
موسیقی متن اودیسه فضاییه و ترکیبش با فضای انیمه Ichigo Mashimaro خیلی باحاله. وقتی که اکسیژن توی اتاق کم میشه و نوبونو اونه چان از یه روش زیرکانه استفاده میکنه و میو رو از اتاق میندازه بیرون و بعد ما میو رو میبینیم که تمام خوراکی های اتاق رو برداشته.
شاید ظاهر کار، گرافیک اون به نظر بچه گانه بیاد! من قبلا خودم نسبت به گرافیک کارهایی که میدیدم، حساسیت زیادی به خرج میدادم ولی خوب وقتی که چند انیمه رو به صورت اتفاقی تست کردم، متوجه شدم که بعضی وقت ها گرافیک های خیلی عجیب هم میتونه انیمه رو واقعا جذاب کنه. (هر چند تو این انیمه گرافیک خیلی عالیه. اینجا بیشتر منظورم همون بچگانه به نظر اومدن کار بود.) در کل از اون انیمه هایی بود که هر قسمت ش من رو خندوند. چیزی که کمتر توی انیمه های دیگه برام اتفاق افتاده بود. شاید اگه انیمه ای مثل گینتاما و بعضی قسمت های ناروتو نبودن، میتونستم بگم، اصلا اتفاق نیافتاده ولی خوب! این انیمه رو باید دید و ازش لذت برد.
به سبک بخش فیلم هایی که دیدم؛ اینبار از نوع انیمه ای و مربوط به چندماه (شاید یه مقدار قاطی شده باشند. بهرحال انیمه های خیلی خوبی رو این چند وقته دیدم.) :
Sora no Manimani
خیلی جالب بود. هم محتوای داستانی که راجع به ستاره شناسی داشت و هم جنبه
رمنس و عاشقانه داستانش خوب بود. از اون شخصیت های اضافی و بی هدف هم توی
انیمه خیلی کم بود. کلا حس و حال انیمه ش رو دوست داشتم، اون جنبه ستاره
شناسی ش، یه فضای خاصی رو تو انیمه ایجاد کرده بود. میهوشی چان هم یه
شخصیت انیمه ای ایده ال بود، هم دوبلورش هم شخصیت پردازیش و ... خیلی عالی
بود.
+
Nyan Koi
معمولا انیمه هایی که زیادی حیوون دارن و البته اون حیوون ها تو انیمه حرف
میزنند (!) رو دوست ندارم ولی این یکی خوب بود. البته واسه من بیشتر اون
رابطه بین کوساکا و میزونو جذاب بود تا اینکه گربه های انیمه برام جذاب
باشه ولی همینو میگم که گربه های انیمه برام اعصاب خورد کن نبودن و حتی
گاهی صحنه های طنز خوبی هم با وجودشون درست میشد. آخر انیمه هم خوب تموم
شد ولی واقعا جا داره فصل دومی براش ساخته بشه که جواب بعضی سوالا داده
بشه. گرافیک کارش هم واقعا خوب بود.
~
الان هم دارم School Rumble میبینم. خیلی جالبه.
//
Myself ; Yourself رو تموم کردم.
انیمه خیلی جالبی بود. اواسط کار مثل همیشه یه مقدار سطح درامش برام اذیت
کننده بود و انتظار داشتم که با یه پایان ضعیف روبرو بشم ولی خوب هرچی جلو
تر رفت بهتر شد و پایانش هم خیلی خوب بود. دوست داشتم داستان انیمه یه
مقدار بیشتر به سانا و ناناکا و رابطشون بپردازه خصوصا اپیزود های آحر ولی
بهرحال همینقدرش هم جالب بود. روی هم رفته از اون انیمه هایی بود که من به
راحتی ازشون خوشم میاد. (7/10)
//
Kaichou wa Maid-sama رو تموم کردم.
خیلی انیمه جالبی بود. راستش اولش وقتی که گرافیک کار رو میدیدم، زیاد
علاقه ای برای رفتن به سمتش پیدا نمیکردم ولی خوب الان که یه مقدار از نظر
انیمه ای کم آوردم، تصمیم گرفتم که اپیزود اولش رو یه تست بزنم و ...
واقعا خوب بود. هم از نظر طنز، هم از نظر داستان و حتی اون گرافیک رو هم
که یه مقدار باهاش مشکل داشتم، کم کم برام جالب شد و زیاد برام مهم نبود.
اوسویی و آیزاوا هر دوتاشون کارکتر های خیلی جالب پرداخته شده و خوبی
بودن. روی هم رفته انیمه سرگرم کننده خیلی خوبی بود. (7/10)
//
Hatsukoi Limited رو تموم کردم.
درجه کاوایی انیمه خیلی خیلی بالا بود. (از نوع خوبش :دی) گرافیک انیمه،
داستان انیمه و ... کلا انیمه جذاب و سرگرم کننده ای بود. فقط یه مشکلی که
داشت این بود که تعداد شخصیت هاش خیلی زیاد بود و کمتر روی شخصیت های اول
تمرکز داشت. مثلا من دوست داشتم بیشتر از Ayumi ببینم. هر اپیزود روی یه
شخصیت تمرکز میکرد. البته اینم در نوع خودش سبک جالبی بود و اذیت کننده یا
خسته کننده نبود. داستان های رمنس ش خیلی خوب بود و پاپانش هم جالب بود.
(7/10)
//
Ichigo 100% رو کامل دیدم.
انیمه خوبی بود. اپنینگ و اندینگش جالبی داشت. داستان هم کشش خودش رو
داشت. یه مقدار زیادی داستان رمنس ش رو کشش دادن و کلا بین چند نفر
پیچوندن! میشد خیلی جمع و جور تر و روون تر داستان رو جلو برد. لازم نبود
که هر شخصیتی که وارد داستان میشه، عاشق شخصیت اول بشه. فقط تو پایان
داستان مشکلات زیادی داشت و فکر کنم همین یه مقدار ریتینگش رو پایین
آورده. از اون انیمه هاییه که باید پایانش رو از جای دیگه (مانگا یا در
مورد من، ویکی پدیا) خوند. بهرحال زیاد با پایان مانگاش هم حال نکردم و
اون چیزی که میخواستم نبود. ولی خوب اینکه چند خط خلاصه راجع به پایان
مانگا بخونی تا اینکه خود مانگا رو بخونی و پایان رو کاملا درک کنی، خیلی
فرق میکنه. (6/10)
//
دو قسمت انیمه Hyakko رو هم دیدم.
خوشم نیومد. خیلی خسته کننده بود. همین دو قسمت اول رو هم به سختی دیدم.
دراپ شد.
//
سری اول Kimi ni Todoke رو دیدم.
خوب فکر کنم یکی از بهترین انیمه هایی بود که این چند وقته دیدم. جدا
انیمه جالبی بود. قبل از شروع دیدنش وقتی که سطح گرافیکی کار و اون شکلک
هایی که کارکتر هاش در می آوردن رو میدیدم، احساس میکردم که این از اون
انیمه هایی نیست که منو جذب کنه ولی خوب اشتباه میکردم. صدا پیشه نقش
ساواکو (Noto, Mamiko) واقعا کارش عالی بود. صداش از همون اپیزودهای اول
واسه من آشنا بود و وقتی که رفتم و پروفایلش رو چک کردم، دیدم قبلا ازش
چندتا انیمه ی جالب دیدم (که بیشتر از همه صداش بخاطر School Rumble تو
ذهنم مونده بود) بهرحال خیلی صداپیشه عالیه. داستان انیمه هم زیاد حاشیه
نمیرفت و خوب روی شخصیت های اول تمرکز داشت. (7.5/10)
Ichigo Mashimaro رو دیدم.
خیلی عالی بود. همه چیزشو دوست داشتم. صداپیشه هاش فوق العاده بودن و محیط
طنز انیمه ش هم حرف نداشت. کارکتر میو هم خیلی خنده دار بود. کلی به کاراش
خندیدم. البته بقیه کارکتر ها هم جای خودشونو دارن! بازم Noto, Mamiko جز
صداپیشه ها بود که خیلی کار رو بهتر کرده بود. یه مقدار انیمه ش منو یاد
Minami-ke مینداخت، شاید به خاطر محیط آرومش و بدون موسیقی جلو رفتنش بود
بهرحال ... فقط حیف که بیشتر از 12 اپیزود نبود و خیلی زود تموم شد. (8/10)
~
Kimi ni Todoke فصل دوم رو شروع کردم.
Kurokami رو دارم میبینم، اپیزود 10 هستم. اوائلش خیلی جالب بود ولی الان که به این قسمت ها رسیدم، احساس میکنم که داره ضعیف میشه.
Samurai Champloo هم قسمت 12 رو امروز دیدم. موسیقی متن ش جدا عالیه.
//
Nana رو تموم کردم.
خیلی عالی بود. به راحتی میتونه بره تو صدر بهترین انیمه هایی که اخیرا
دیدم. کلا این چند روزه رو با دیدن اپیزود های نانا، اونم 10 اپیزود 10
اپیزود میگذروندم. خیلی بهم چسبید. موسیقی کار که اصلا جای حرفی برای آدم
باقی نمیذاره، فوق العاده بود. اوپنینگ ها و اندینگ های اولش رو خیلی
بیشتر از بقیه شون دوست داشتم. داستان انیمه عالی بود. رابطه بین دو نانا
و اتفاقاتی که براشون می افتاد و شخصیت های اطرافشون ... یه جذابیت خاصی
داشت. کارکترها هم خیلی عالی بودن، از دوتا نانای اصلی گرفته تا یاسو و
شوجی و ... من کلا نیمه اول انیمه رو بیشتر ترجیح میدادم، به نظر من یه
فضای باحال تر و جذاب تری داشت. ولی ادامه انیمه هم خیلی خوب بود. (8.5/10)
در ضمن، من این نانا رو بیشتر دوست داشتم :
شخصیت پردازی ش خیلی بهتر از هاچی بود. البته اول انیمه هاچی رو بیشتر
دوست داشتم ولی خوب همینطور که داستان انیمه جلو رفت، این یکی نانا برام
شخصیت جالب تر و جذاب تری تبدیل شد. فکر کنم کسایی که انیمه رو دیدن،
بتونن منظورم رو متوجه بشند.
+
Kimi ni Todoke فصل دوم رو تموم کردم.
خوب بود. اونقدری که ازش انتظار داشتم، عالی نبود. نسبت به فصل اولش ضعیف
تر بود ولی خوب اتفاقاتی که دوست داشتم تو سری دوم ببینم، دیدم و ازشون هم
خوشم اومد. تعداد اپیزودها کمتر بود و اینجوری داستان به کازیهایا و
کرونوما تمرکز بهتری داشت. دیدم یه جایی راجع به اینکه فصل سومش ساخته بشه
یا نه، بحث شده بود! اگه نظر من رو بپرسید، میگم همین دو فصل کافی بود.
حتی شاید میشد تو همون فصل اولم تمومش کرد. حداقل اگه قرار بود من فصل سه
رو بسازم، نمیدونستم روی چی تمرکز کنم! چون همه چیز قبلا به پایان رسیده
.. ! بهرحال روی هم رفته سری خوبی بود. (7/10)
+
School Days رو کامل دیدم.
چقدر تنفر از شخصیت های انیمه خصوصا ماکوتو تو myanimelist زیاد بود. :دی
البته تنفرشون واسه من قابل درک بود و حتی خودمم نسبت به بعضی از کارکترها
تنفراتی پیدا کرده بودم. بهرحال شخصیت های این انیمه از اون شخصیت های
همیشگی انیمه های دیگه نیستن. اینجا یا باید از یه شخصیت خوشت بیاد و براش
دلسوزی کنی یا از یه شخصیت بشدت متنفر بشی و آرزوی مرگ ش رو داشته باشی!
در کل واسه من انیمه عجیبی بود.
انیمه هایی که الان دارم میبینم :
بجز دو تا انیمه (Samurai Champloo ، Kurokami) که دیگه دارن تموم میشند.
Beck رو بعد از 4 اپیزود دراپ کردم.
کلا سطح گرافیکی کار که به کنار، داستانش هم اونقدرا منو جذب نکرد. نصفه ژاپنی و انگلیسی حرف زدنشون هم یه مقدار روی اعصاب بود.
الان شروع کردم به دیدن Itazura na Kiss ، به نظر انیمه سرگرم کننده ای میاد.
//
انیمه هایی که این چند وقته تموم کردم :
Hanbun no Tsuki ga Noboru Sora
از یه طرف دلم میخواست که بیشتر از 6 قسمت باشه چون واقعا میشد روش حسابی
کار کرد و از طرف دیگه هم فکر میکنم که شاید همین 6 قسمتی و کوتاه بودنش
باعث شد که اینقدر بهم بچسه و ازش خوشم بیاد. بهرحال خیلی خیلی انیمه خوبی
بود. (8/10)
+
Itazura na Kiss
خوب بود. واسه من بیشتر کشش انیمه بخاطر شخصیت کوتوکو بود. خیلی شخصیت باحالی داشت. (7/10)
//
Sola
عالی بود. کلا تمام کارکترهای اصلی و داستان کلی انیمه رو دوست داشتم.
داستان ش ساده و قابل پیش بینی نبود و یه جورایی برای من متفاوت بود.
طراحی کارکترها و گرافیکش، صحنه های مبارزه ش هم جز نقاط مثبت ش بود.
(8/10)
+
Please Teacher
سوژه ش خیلی جالب بود. از همون اول انیمه درگیرش شدم. (7/10)
این سنسی هم واقعا کاوایی بود.
//
آرک Yagyu گینتاما رو تموم کردم (قسمت 76 تا 81)
این چند قسمت واقعا عالی بودن. خیلی داستان باحالی داشت و مبارزاتش واقعا خوب بودن. طنزش هم خیلی خوب بود.
(البته این نوشته ها یه مقدار قدیمیه! الان به قسمت 125 رسیدم)
//
بلاخره Kurokami رو تموم کردم.
اوائل انیمه واقعا جذاب بود. سینکرو ها، رابطه کورو و کیتا و کلا به
ماجرای برادر کورو هم خیلی خوب پرداخته شده بود ولی از نیمه دوم انیمه به
بعد یه جورایی انیمه شروع کرد به ضعیف شدن. روی هم رفته بالا و پایین زیاد
داشت ولی اونقدری بد نبود که دراپ ش کنم. (6/10)
+
Minami-ke Okaeri هم تموم شد.
سرگرم کننده بود. هم به اندازه کافی ماکو چان داشت، هم به اندازه کافی
مینامی ها! (ماکو چان چون شخصیت مورد علاقمه، اسمش آورده شد :دی )شخصیت
های جدیدش یا اونایی که من درست قبلا متوجه شون نشده بودم، خیلی خوب بودن.
مثلا برادرای توما تو این سری خیلی خنده دار بودن. در کل خیلی خوب بود.
(7/10)
راستی من فکر میکردم این سری دوم مینامیه! ولی ظاهرا از سری اول پریدم به سری سوم! حالا بهرحال سری دوم رو هم میبینم.
+
دوتا انیمه دراپ کردم :
Antique Bakery
Casshern Sins
راستش از این دومی یه مقدار خوشم اومد ولی نمیدونم! کلا حس ادامه دادنش رو نداشتم.
--
الان هم دارم Angel Beats میبینم. یعنی داشتم میدیدم ولی الان که نگاه میکنم، میبینم 11 قسمتش رو دارم و باید برم سراغ دانلود بقیه ش!
بهرحال این 11 قسمت عالی بود. واقعا جذابیت بالایی داشت. امیدوارم پایان بندی ش هم به خوبی بقیه انیمه باشه.
راستی این کارکتر "فرشته" یه جورایی قیافتا به یکی از شخصیت های انیمه
Sola شباهت داره. (Aono) کلا هر وقت میبینمش، یاد اون شخصیت می افتم.
//
10 قسمت رو دیدم. جدا انیمه خیلی خوبی به نظر میاد.
اگه همینجور ادامه پیدا کنه، کنشین به راحتی میتونه بره جز شخصیت های
محبوب انیمه ایم. خیلی کارکتر باحالی داره. بقیه شخصیت ها هم تا حالا خیلی
جالب بودن.
فعلا که فضای انیمه ش رو خیلی دوست داشتم. باید ببینم تو ادامه ش چقدر خوب جلو میره.
//
Shakugan no Shana رو شروع کردم.
پنج قسمت اولش رو دیدم. خیلی جالبه. داستانش جذابه و شخصیت هاش هم خیلی
طراحی شون عالیه. فعلا از اون شخصیت های اعصاب خورد کن تو انیمه خبری
نبوده!
البته هنوز تعریف کردن از انیمه ش یه مقدار زوده، امیدوارم همینجوری جالب جلو بره.
//
فصل دوم Shakugan no Shana رو تموم کردم.
خیلی خوب بود. اصلا نسبت به فصل اولش ضعیف تر نبود، تازه یه جورایی به نظر
من سطح بالاتری داشت. جذاب تر شده بود و شخصیت های جدید و جالبی اضافه شده
بودن. قسمت های آخرش هم عالی بود.
حالا دیگه باید برم سراغ هفتگی دیدن سری سومش. به موقع رسیدم به فصل سوم
ظاهرا 12 اپیزود بیشتر نیست، با این همه شخصیتی که سری دوم داشت (خوب و
بد) ، فکر کنم یه مقدار سخت باشه تو 12 قسمت سر و تهش رو هم آورد. ولی
خوب، حالا باید ببینیم چی میشه.
--
Full moon رو بعد از 2 قسمت دراپ کردم.
//
الان دارم Zero no Tsukaima رو میبینم، انیمه خوبیه. فکر نکنم انیمه با
موضوع جادوگری این شکلی دیده باشم. (چوب جادو و شبیه هری پاتر بودنش) یه
جورایی برام تازگی داره. یک نکته جالب واسه من این بود که صداپیشه شخصیت
Louise همون صداپیشه شخصیت شانا تو انیمه shakugan no shana ـه که همین
هفته پیش اونو تموم کردم و البته کاگورای گینتاما .. اینکه اتفاقی هر سه تا انیمه رو این چند وقته دیدم، خیلی برام جالب بود. بهرحال خیلی صداپیشه خوبیه.
Rie Kugimiya :
//
دو قسمت آخر Mayo Chiki رو وقت نکرده بودم ببینم که دیدمشون. خوب بود.
روی هم رفته از انیمه ش خوشم اومد. پایان بندیش هم واسم نیمه جالب بود. اونقدرا که انتظار داشتم پایان بندیش خوب نبود. (7/10)
--
Zero no Tsukaima سری اولش رو تموم کردم. سری دوم رو دارم میبینم. هنوزم میگم انیمه جالبیه.
//
فصل دوم Zero no Tsukaima رو تموم کردم. فصل سوم هم تا قسمت 8 دیدم.
در کل هر سه تا فصلش خوب بودن ولی یه جورایی فصل دوم رو بیشتر دوست داشتم.
--
سه تا انیمه جدید دیدم :
Shakugan no Shana فصل سوم .. که قسمت اولش حیلی حوب بود. یه مقدار بعضی چیزا باید توضیح داده بشه. یوجی و ...
Mirai Nikki خیلی جذاب بود. اگه قسمتای بعدش هم به اندازه قسمت اولش خوب باشه، از اون انیمه های عالی میشه.
Guilty Crown رو هم دیدم، گرافیک کار و موسیقی ش خیلی خوب بود ولی داستانش رو هنوز مطمئن نیستم. باید قسمت بعدش رو ببینم.
//
بعد از یکی دو ماه کش دادن، بلاخره Samurai Champloo رو تموم کردم.
کلا خیلی خوب بود. یه مقدار اواسطش برام خسته کننده شده بود ولی در عوض قسمت های آخرش حسابی جبران کرد و سطح عالی پیدا کرد.
مبارزاتش هم خیلی جذاب بود.
GTO - A.K.A Great Teacher Onizuka
این روزا رو با دیدن GTO میگذرونم؛ یکی از اون اون انیمه های ناب ژاپنی. کلا تا اینجای کار حسابی بهم چسبیده! هنوز نمیتونم باور کنم که اصلا هیچ کدوم از تیتراژ های اولیه و آخرش رو رد نمیکنم! همیشه و هر اپیزود اونا رو تا آخر میبینم ازشون لذت میبرم. خیلی اوپنینگ و اندینگش عالیه! دوتا آهنگ فوق العاده جذاب! خصوصا آهنگ اوپنینگ و تصاویری که میبینیم، یکی از بهترین اوپنینگ هایی هستش که تا بحال دیدم.
راجع به شخصیت اونیزوکو حرفهای زیادی میشه زد؛ شوخی هاش، جدی بودن هاش، رفتارش با شاگرداش، رفتار قلدرانه ش و ... از اون شخصیت پردازی های بینظیره! از اون شخصیت هاییه که آدم از دیدن تک تک حرکاتش لذت میبره. نکته جالب در مورد انیمه اینه که با اینکه بیشتر محتوا و داستان اون درون یه مدرسه میگذره، ولی بازم تنوع و خلاقیت خودش رو حفظ کرده. شخصیت های محاوره ای خیلی خوبی هم به داستان مرتبط هستند. هنوز دوست دارم از Fuyutsuki بیشتر ببینم و رابطه ای با اونیزوکو برقرار کنه! احتمالا در آینده این اتفاق بیافته و سوژه خیلی جالبی برای دنبال کردن میشه. یا میتونم به اون شخصیت Hiroshi Uchiyamada اشاره کنم، معاون مدرسه! با اون ماشین سفید همیشه درب و داغون شده ش! :دی بازم به نظر میاد که در آینده شخصیت های محاوره ای جدیدی به داستان اضافه بشند. حالا باید پای ادامه انیمه ش بشینم و امیدوارم باشم که همینطور سطح جذابش رو حفظ کنه!
--
-
Gintama / Anime
خیلی خیلی انیمه ی خوبیه! نمره 9 رو داشتن بین انیمه ها واقعا امیدوار کننده ست! امشب قسمت 13 م رو هم دیدم و واقعا خوب بوده تا اینجا. البته من شنیدم که این قسمت های اولش جز قسمت های ضعیف اون هستند و هر چی که جلوتر بره، بهتر میشه! ولی با دیدن همین قسمت های اول هم میتونم اون تم دوست داشتنی اون رو درک کنم و احساس میکنم که در آینده میتونه یکی از محبوب ترین سری های انیمه ای بشه که تا بحال دیدم. نکته مثبتی که Gintama داره، اینه که وسعت فوق العاده زیادی داره و دنیای خیلی بزرگ با موجودات و حیوانات خیلی عجیب و جالب داخل خودش جا داده و از این لحاظ خیلی اونو دوست دارم! بهرحال باید بشینم و ببینم که چطور پیش میره! صدا پیشه گارا (Ishida, Akira) ، هم جز صداپیشه هاست که اینم نکته قوتی برای خودش چون گارا شخصیت مورد علاقه ی من تو ناروتو هستش! روی هم رفته Gintama ، انیمه خیلی جالب انگیز و خوبی به نظر میرسه.
--
-