جدا انیمه خوبی بود، خوب که چه عرض کنم، عالی بود .. خیلی ساختار خوبی
داشت و یه گرافیک عالی و البته یه داستان خیلی جذاب که همه چیز رو تکمیل
میکرد! شخصیت پردازی ها حسابی خوب بودند، خصوصا شخصیت لوسی و کوتا .. میشه
گفت این انیمه همه چیز داشت خون، عشق، تنفر، تنهایی، ترس، مرگ، احساسات،
خشونت و ... سطح درام انیمه خیلی بالا بود؛ داستان عشقی درون انیمه واقعا
خیلی گیرا و درگیر کننده بود، حسابی بیننده رو درگیر خودش میکرد!
همه این ها به کنار موسیقی انیمه فوق العاده محصور کننده بود، من قبلا گفتم که "فکر میکنم" که موسیقی انیمه جز نکات مثبتش هست ولی الان میگم "مطمئنم" که موسیقی انیمه، جز نکات مثبت اون هستش و تمامی صحنه های دراماتیک و رمنس انیمه زمانی معنا پیدا میکرد که ما اون آهنگ ها رو در انیمه ببینیم .. من همون دو اپیزود اول رو که دیدم رفتم و موسیقی متن انیمه رو دانلود کردم! فکر کنم حالا حالاها به آهنگ Lilium و Shinkai گوش بدم و به این انیمه فکر کنم .. بر خلاف فیلم ها و سریال های دیگه، بحث nud//dity در این انیمه به نظر من به معنای دیگه ای به نمایش گذاشته میشه و فراتر از یه انیمه ساده با دخترای کاوایی و Cute هستش! انیمه در عین اینکه خشونت زیادی داره، فوق العاده آرامش بخش هستش و حداقل برای من یکی جز ریلکس کننده ترین انیمه هایی بود که تا بحال دیدم و در نهایت به نظر من، اون داستان عالی انیمه هستش که این انیمه رو شدیدا زیبا و ماندگار میکنه.
این روزها، ناروتو روزهای خیلی خوبی رو داره میگذرونه! واقعا جذاب شده و خوشبتانه من تا همینجاش برام از طریق مانگا لو رفته بود! چند ماه پیش وقتی که به پخش هفتگی شیپیدون رسیدم، هوس کردم که برم و مانگا رو بخونم و به قولی یه مانگا رو یه تستی بزنم ببینم ارزش جلو رفتن با مانگا رو داره یا نه! ولی خوب کلا از مانگا خوندن خوشم نیومد! اصلا جذابیتی نداشت و تنها چیزی که نصیبم شد، این بود که کلی از انیمه جلو افتادم و ضدحال خوردم! حالا بهرحال تا این ملاقات کاگه ها بیشتر نخونده بودم و دیگه مشکلی نیست! فقط باید مراقب باشم جایی برام اسپویلر نشه مانگا! این قسمت 202 خیلی قسمت خوبی بود، یه مبارزه حساس و با حس و حال رو دیدیم بین ساسکه و هم تیمی هاش و رایکاگه و زیردستاش! از اون طرف ناروتو همونجور که حدس میزدم، یهویی حمله ور شد به مادارا! خوب آخه عزیزم، دیگه همه میدونند که مادارا رو نمیشه بهش آسیب رسوند! خداییش این ناروتو بعضی وقتا خیلی خیلی خنگه! :دی بهرحال این قسمت قبل داشت به نتایجی در مورد ساسکه و رها کردنش میرسید که این مادارا مهلت نداد و قطع کرد فکرش رو! امیدوارم در آینده بازم راجع به اون موضوع فکر کنه و تصمیم قطعی بگیره! ساسکه بهرحال فعلا شخصیت مورد علاقه دوم من شده! قسمت بعد مبارزه بین ساسکه و گارا هستش، شخصیت اول مورد علاقه م! امیدوارم گارا یه نمایش درست و حسابی از خودش نشون بده! خیلی وقت بود که منتظر حضور پر رنگ گارا بودم و الان دیگه وقتشه! روی هم رفته، به نظر نمیاد اونطرف کاکاشی و ناروتو بتونند کاری در مقابل مادارا انجام بدن و همونطور که مشخص شد، مادارا فقط برای صحبت اومده و نه برای جنگیدن و گرفتن ناروتو! این بود! خوب، همین دیگه! یه سری بحث سطحی و ساده بود راجع به قسمتی که گذشت.
Naruto Shippuuden - 202
--
-
--
-
خوب این چند روزه شب و روزم با دیدن بلیچ گذشت!!
کلا فکر کنم صد و خورده ای اپیزود بلیچ رو دیدم! دیگه کم کم داشت سرم گیچ میرفت و قاطی کرده بودم ولی هیجان کار فوق العاده بالا بود و واقعا سطح انیمه رفته بالا!
اتفاق های خیلی جالبی تو این اپیزود های اخیر افتاد
مبارزه دوباره ایچیگو و گریموجو
مبارزه کنپاچی و اسپادای پنجم
نشون دادن گذشته های اوروهارا، شخصیت مورد علاقه من
و البته مبارزه فوق العاده جذاب بین ایچیگو و Ulquiorra یکی از باحالترین شخصیت های منفی انیمه ای!
--
-
واقعا این اپیزود 16 از سیزن 4 عالی بود ( Delorean Story-an ) .. یه اپیزود عالی American Dad گونه ای !!
وقتی که همه پی میبرند که استن تو شش سال گذشته در حال ساخت ماشین مورد
علاقه ش بوده ( به صورت پنهانی ) و حالا فقط یک در کم داره برای کامل شدن
و استن بهمراه استیو بدنبال پیدا کردن اون "در" میرند و در این راه با
اتفاقات زیادی روبرو میشند
در کل ست مک فارلن ظاهرا بیخیال این داستان خرگوش و لاک پشت معروف که با هم مسابقه میدن نمیشه (The Tortoise and the Hare)
و خوب نمیشه بهش ایراد گرفت .. چون واقعا موضوع جذابیه و میشه باهاش
موقعیت طنز ایجاد کرد و باز هم بیننده خسته نمیشه !!
بلاخره هفت نوامبر رسید و انیمیشن ها پخششون شروع شد
امشب سیمپسون و فمیلی گای رو دیدم اپیزود های جدیدشون رو
Season 22, Episode 4: Treehouse of Horror XXI
سیمپسون خوب بود !
من که خیلی راضی بودم از اپیزود .. ارجاعات مربوط به سریال Office ش هم خیلی خنده دار بود
فمیلی گای .. اپیزود 4 سیزن 9
اوه اوه، کریس و مگ ؟ !!
چه صحنه ای بود
//
در کل اپیزود خیلی باحالی بودش
امروز برنامه Inside Actor Studio ی مربوط به فمیلی گای رو بلاخره دیدم
مربوط به سیزن 15 ام برنامه ( Season 15, Episode 14 )
برنامه ای با حضور :
خیلی برنامه خوبی از اب در اومده و این 44 دقیقه اپیزود برای طرفدارای فمیلی گای حتما دیدن داره
حرفهایی که زده شد توسط ست مک فارلن هم شنیدنی بودن
نکته جالب در مورد حرف زدن ست مک فارلن این هستش که صدای واقعیش دقیقا
شبیه صدای شخصیت برایان هستش و میشه گفت اصلا مو نمیزنه با صدای برایان
و خوب برنامه پر بود از تقلید صدای شخصیت های مختلف
از کواگ مایر بگیرید تا استویی و پیتر و هربرت و ...
این حالت چهره ی ست مک فارلن هستش موقع تقلید صدای پیتر گریفین :
//
یه سری مواردی که تو برنامه نشون داده شد
یه اپیزود خیلی خوب از American dad با چند ارجاع سینمایی جالب
اولین ارجاع سینمایی که از کاور اپیزود هم مشخصه .. فیلمی نبود بجز جیمز باند
تیتراژ اغازین این اپیزود به سبک فیلم های 007 شروع شد و واقعا دیدنی بودش :
و خوب استن اسمیت هم که خودش مامور CIA هستش و این جور اپیزود ها شدیدا به شخصیتش میخوره
در این اپیزود نقش جیمز باند رو به عهده داشت
و راجر در نقش Auric Goldfinger
حالا شاید از نظر طنز یه مقدار سطحش پایین تر بود ولی همین متنوع بودن کارهای مک فارلن در زمینه های دیگه خودش تماشایی هستش
اواسط اپیزود جانی دپ (!) رو هم اوردن درون اپیزود و یه سری کل کل با استن داشت :دی
واقعا اپیزود خوبی بود در بین اپیزود های دیگه ی امریکن دد
میشه گفت به سه چهار تا از فیلم های سینمایی جیمز باند ارجاع سینمایی داشت