South Park [11.01] With Apologies to Jesse Jackson
--
-
--
-
Guns N' Roses - Knockin' On Heaven's Door Lyrics
--
-
Mama take this badge from me
I can't use it anymore
It's getting dark too dark to see
Feels like I'm knockin' on heaven's door
Knock-knock-knockin' on heaven's door, hey hey hey hey yeah
Knock-knock-knockin' on heaven's door
Knock-knock-knockin' on heaven's door, ohhh yeah
Knock-knock-knockin' on heaven's door, hey hey yeahh
ohhhhh yeah yeah
ohh yeah yeah
Mama put my guns in the ground
I can't shoot them anymore
That cold black cloud is comin' down
Feels like I'm knockin' on heaven's door
Knock-knock-knockin' on heaven's door, hey hey hey hey yeah
Knock-knock-knockin' on heaven's door
Knock-knock-knockin' on heaven's door, ohhh yeah
Knock-knock-knockin' on heaven's door, hey hey yeahh
"You just better start sniffin' your own
rank subjugation jack 'cause it's just you
against your tattered libido, the bank and
the mortician, forever man and it wouldn't
be luck if you could get out of life alive"*
Knock-knock-knockin' on heaven's door... l
فیلم موزیکالی که بیننده رو سحر و جادو میکنه و با یک پرستار بچه، یک
موزیکال فوق العاده زیبا خلق میشه! پرستار بچه ای که با چتر از آسمان ها
میاد! از روی ابر بلند میشه و با چترش به سوی زمین پرواز میکنه و به سوی
خانواده Banks میاد تا پرستاری پسر و دختر کوچولوی آقای Banks رو به عهده
بگیره! اما این پرستار بچه ما،یه پرستار عادی نیست بلکه یه سوپر پرستار
بچه ست! کسی هستش که با جادو سر و کار داره و حتی پایین رفتنش از پله ها
هم، با استفاده از جادو و جنبل هستش! وقتی که بچه ها به این موضوع پی
میبرند که با یه پرستار بچه ی غیر عادی روبرو هستند، ذوق زده و هیجان زده
خواهان بودن با اون و گذروندن وقت بیشتری با اون میشند! اون بچه ها رو به
پارک میبره جایی که ما با شخصیت برت (Dick Van Dyke) آشنا میشیم! و بعد از
اون دنیایی فانتزی و موزیکال رو پیش روی خودمون میبینیم!
وارد یک دنیای خیالی و فانتزی میشیم؛ جایی که میتونیم برای رد شدن از
رودخانه روی سر لاک پشت ها سوار بشیم و یا برای رفتن از جایی به جای دیگه
سوار اسب های شهربازی بشیم و یا با شخصیت های کارتونی و انیمیشنی به صحبت
بپردازیم و باهاشون شعر بخونیم و به زیبایی برقصیم! کارکترهای فیلم با
پنگوئن ها میرقصند و با حیوون های محلی، گاو و بز و اردک و ... شعر
میخونند! جایی که مردمی وجود دارند که از شدت خنده به سقف خونشون میچسبند
و تا کمی ناراحت نشن، نمیتونن پایین بیان!
من از فیلم هایی که انیمیشن و فیلم رو با هم قاطی میکنند، خیلی خوشم میاد!
سکانس هایی با شباهت به این سکانسها رو من قبلا در موزیکال Bedknobs and Broomsticks
به همین شکل و شمایل دیده بودم و اونجا هم خیلی زیبا بود! Julie Andrews و
Dick Van Dyke به معنای واقعی کلمه در این فیلم جادو به کار بردند و فیلم
رو خیلی دیدنی میکنند! استایل رقصیدن Van Dyke خیلی چشم نواز و در نوع
خودش جالب بود، حتی راه رفتنش هم به نظر موزیکال میرسید و وقتی که شروع
میکرد به خوندن Chim-Chim-Cheree میکرد، کارش به اوج خودش میرسید! جولی
اندروز، بسیار دوست داشتنی و عالی توی فیلم بازی میکنه و اسکار بهترین
بازیگری زن سال 1964 رو بدست میاره (فیلم چهار اسکار دیگه رو هم برنده
شده) آهنگ های فیلم من رو یک مقداری به یاد Oliver
انداخت! خیلی عالی بودن! هنوز خیلی زوده که بخوام راجع به بهترینشون نظری
بدم ولی فکر کنم آهنگ A Spoonful of Sugar رو بیشتر از همه دوست دارم
(Spoonful of sugar helps the medicine go down)
روی هم رفته، حالا دلیل اون همه ارجاعاتی که ازش تو سری های انیمیشنی مثل
سیمپسون ها بود، رو میفهمم و اینکه چرا یک پرستار بچه که از آسمون با چتر
روی زمین میاد، میتونه اینقدر موضوع جالبی باشه!