N133 - Manhattan Murder Mystery - 1993

My Movie Challenge - 133 -  Manhattan Murder Mystery  - 1993

داستان زوجی که به مرگ مشکوک زن همسایه پی می برن و شروع به کارآگاه بازی می کنن که معمای این مرگ رو حل کنن

خب حس می کنم این فیلم به نسبت بعضی فیلم های وودی آلن ضعیف تر بود. یعنی نگارش و سبک پیشروی همونه و نوع فیلمنامه و نحوه ادای دیالوگ ها و انتخاب بازیگرها همون حس همیشگی رو داره ولی داستان اونقدر چنگی به دل نمیزنه و میشه اون رو معمولی دونست. واسه یه فیلم بین که گذرا این فیلم رو ببینه و ازش عبور کنه گزینه بدی نیست ولی اگه قرار باشه بهترین های آلن رو پیشنهاد بدیم فکر نکنم بشه این فیلم رو توی لیست قرار داد.

بازی ها هم بدک نبود. آلن همون شخصیت پریشون همیشگی و دایان لین هم در نوع خودش جالب بازی می کرد. بقیه بازیگرها هم که حرفی واسه زدن نداشتن

5.5/10

N132 - Lawrence of Arabia - 1962

My Movie Challenge - 132 -  Lawrence of Arabia  - 1962

فرصت شد برای بار دوم سراغ دیدن این فیلم برم. دلیل اینکه دوباره قصد دیدنش رو پیدا کردم هم این بود که وقتی من فیلم رو واسه بار اول دیدم خیلی بچه بودم و حقیقتا میشه گفت چیز خاصی ازش تو ذهنم باقی نمونده بود ولی همیشه حس خوبی از این فیلم باهام مونده بود. میخواستم ببینم هنوز با تماشای مجدد اون می تونم این حس خوب رو بیشتر. لمس کنم یا نه و باید اعتراف کنم که دو چندان این احساس رو تجربه کردم و پی بردم که چرا حتی تو اوج نوجوونی تونسته بودم با این فیلم ارتباط بگیرم.

فیلم از لحاظ زیبایی بصری تو یه لول دیگه قرار داره و حرف زیادی واسه گفتن داره. علاوه بر اون یکی از (اگه بهترین نباشه) بهترین بازی های پیتر اوتول به سادگی توی فیلم قابل دیدنه و میشه از لحظه لحظه حضور پیتر تو نفس لاورنس نهایت لذت رو برد. داستان جذابه و شتر سواری های درون فیلم بی نهایت چشم نواز به نظر میرسه. داستانی که در صحرا می گذره و سناریوهای بقایی که پیش میاد همه و همه در نوع خودش شگفت انگیزه و من به جرئت می گم که عمر فیلم هنوز هم خوب هستش و هنوز هم چیزی مشابه این فیلم نیومده. حداقل در این مقیاس و با این ابهت چیزی رو حضور ذهن ندارم که اینقدر وسیع به موضوع صحرا و شتر و چنین داستانی پرداخته باشه.

هرچی که هست فیلم برای من فوق العاده لذت بخش بود و حتی حاضرم با وجود چهار ساعت بودن زمان فیلم برای بار سوم هم پای دیدن اون بشینم و در مدح و ستایش اون حرف بزنم. و احتمالا اون رو بزودی توی رتبه بالاتری از لیست بهترین فیلم هام قرار میدم.

8.4/10

N131 - My Old A||ss - 2024

My Movie Challenge - 131 -  My Old A||ss  - 2024

فیلم بدی نبود و روی هم رفته جنبه احساسیش هم به دلم نشست ولی کسل کننده بودنش هم توی چشمم بود و مدام خودش رو به رخ می کشید. میسی استلا به نظرم بازیگر خوبی بود و دوست دارم باقی کارهایی که در آینده بازی می کنه رو دنبال کنم و ببینم چقدر بازیگر معروف تری میشه. به نظرم جای پیشرفت داره و نسبت بهش نظر مثبتی دارم. داستان هم بدک نبود و نهایتا میشد یکبار دیدش.

5/10

N130 - Small Things Like These - 2024

My Movie Challenge - 130 -  Small Things Like These  - 2024

به سختی فیلم رو به انتها رسوندم. به نظر من کسل کننده و دور از هر گونه کشش بود. البته شاید «دور از هر گونه کشش» کمی اغراق باشه، چون می تونم هنوز بگم که از بازی کیلین مورفی تا حدودی لذت بردم و برام جالب بود که اون رو توی چنین نقشی ببینم. ولی جدای از اون دیگه احساس می کنم فیلم چیزی برای گفتن نداشت و نهایتا بجز دیدن یه اثر تو کارنامه کیلین نمی تونم دلیل دیگه ای برای دیدنش بیان کنم.

4/10

N129 - Gladiator II - 2024

My Movie Challenge - 129 -  Gladiator II  - 2024

فیلمی خوب ولی فراموش شدنی. حقیقتش با اینکه از دیدن فیلم لذت بردم ولی حس می کنم یه جور عنصر به یادموندنی رو درون خودش نداره و احساس انس و صمیمیت لازم رو نمیشه با شخصیت ها پیدا کرد. به نظرم می تونستن عمق بیشتری به شخصیت ها بدن و به این شکلی که فیلم پیش رفت شخصیت پردازی دارای عمق نبود و نتونسته بودن که شخصیت ها رو قوی نشون بدن. که حالا اگه بخوایم از این نکته بگذریم، باقی فیلم حسابی سرگرم کننده بود و شاید حتی ارزش دوباره دیدن رو هم داشته باشه.

دنزل و پدرو و مسکال، همه در حدی بودن که انتظارش می رفت. عالی نبودن و صرفاً پلات رو به جلو می بردن.

6.5/10

N128 - Hell in the Pacific - 1968

My Movie Challenge - 128 -  Hell in the Pacific  - 1968

داستان یه آمریکایی و یه ژاپنی که در دوران جنگ توی جزیره ای دور افتاده گیر افتادن و هیچ کدوم زبون اون یکی رو بلد نیست.

فیلم بدی نبود؛ به نسبت سالی که ساخته شده عمر خوبی داشته و میشد همچنان سناریوی جذاب گیر کردن توی یک جزیره رو با حضورشون سرگرم کننده دید. خصوصاً توشیرو میفونه که معرف حضور کلاسیک بین ها هست، اینجا نقش خوبی رو ایفا کرده بود و دیالوگ ها و نوع بازی های بدنی اون برای من جالب بود و کارش رو دوست داشتم. لی ماروین هم بدک نبود و مکمل خوبی واسه میفونه بود.

پایان بندی یکم عجیب غریبه و فکر می کنم شاید هر کسی نتونه باهاش کنار بیاد. ولی در کل فیلم خوبیه.

6/10

N127 - I Want You Back - 2022

My Movie Challenge - 127 -  I Want You Back - 2022

فیلم بدی نبود ولی با ندیدنش هم چیز خاصی رو از دست ندادید. معمولی و وقت پر کن. داستان دو نفر که تازه با پارتنر خودشون بهم زدن و حالا سعی دارن دوباره اونا رو بدست بیارن. با هم متحد میشن و نقشه می کشن و ... نهایتا فیلمی معمولی بود و من خودم چون چارلی دی رو دوست دارم، بیشتر از این فیلم لذت بردم. نه که بازی شگفت انگیزی ارائه داده باشه، صرفاً دیدن فیلم رو راحت تر می کرد.

باقی بازیگرها هم چیزی برای گفتن نداشتن. خصوصاً پسر کلینت ایستوود که موندم چرا چنین نقشی رو قبول کرده و گرچه نمیشه ازش انتظار داشت که عین پدرش کارهای خفنی بازی کنه ولی بودن توی چنین نقشی هم یه مقدار Meh به نظر میرسه و پیشرفتی برای اون به حساب نمیاد.

5/10

N126 - Front of the Class - 2008

My Movie Challenge - 126 -  Front of the Class - 2008

داستان مردی که سندروم تورت داره و آرزوش اینه که بتونه به عنوان معلم استخدام بشه و ...

از دور و با دیدن سوژه «مردی که سندروم تورت داره و می خواد معلم بشه» برام ناخوشایند به نظر می رسید؛ فکر می کردم قراره با یه فیلمی روبرو بشم که همش موقعیت های دشوار داره و دیدنش حسابی سخت خواهد بود ولی نقطه مثبت فیلم این بود که چنین چیزی رخ نداده بود و فیلم واقعاً وایب و حس و حال مثبت و پر انرژی ای داشت. اصلاً به شما احساس ناخوشایند بودن رو نمی داد و به راحتی می تونستم صحنه ها رو دنبال کنم. واقعاً چنین قابلیتی رو توی این فیلم تحسین می کنم و کمتر پیش میاد توی چنین فیلم هایی که به یک بیماری خاص می پردازه، یک بیماری اجتماعی، بشه چنین چیزی رو بدست آورد. بخاطر همین، این فیلم رو تحسین می کنم.

جیمز وولک هم در نقش برد کوهن واقعاً عالی ایفای نقش کرده بود و سندروم تورت رو به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشیده بود. روی هم رفته فیلم تاثیرگذار و جالبی بود و از دیدنش لذت کافی بردم.

6.8/10