My Movie Challenge - 129 - Gladiator II - 2024
فیلمی خوب ولی فراموش شدنی. حقیقتش با اینکه از دیدن فیلم لذت بردم ولی حس می کنم یه جور عنصر به یادموندنی رو درون خودش نداره و احساس انس و صمیمیت لازم رو نمیشه با شخصیت ها پیدا کرد. به نظرم می تونستن عمق بیشتری به شخصیت ها بدن و به این شکلی که فیلم پیش رفت شخصیت پردازی دارای عمق نبود و نتونسته بودن که شخصیت ها رو قوی نشون بدن. که حالا اگه بخوایم از این نکته بگذریم، باقی فیلم حسابی سرگرم کننده بود و شاید حتی ارزش دوباره دیدن رو هم داشته باشه.
دنزل و پدرو و مسکال، همه در حدی بودن که انتظارش می رفت. عالی نبودن و صرفاً پلات رو به جلو می بردن.
6.5/10
My Movie Challenge - 128 - Hell in the Pacific - 1968
داستان یه آمریکایی و یه ژاپنی که در دوران جنگ توی جزیره ای دور افتاده گیر افتادن و هیچ کدوم زبون اون یکی رو بلد نیست.
فیلم بدی نبود؛ به نسبت سالی که ساخته شده عمر خوبی داشته و میشد همچنان سناریوی جذاب گیر کردن توی یک جزیره رو با حضورشون سرگرم کننده دید. خصوصاً توشیرو میفونه که معرف حضور کلاسیک بین ها هست، اینجا نقش خوبی رو ایفا کرده بود و دیالوگ ها و نوع بازی های بدنی اون برای من جالب بود و کارش رو دوست داشتم. لی ماروین هم بدک نبود و مکمل خوبی واسه میفونه بود.
پایان بندی یکم عجیب غریبه و فکر می کنم شاید هر کسی نتونه باهاش کنار بیاد. ولی در کل فیلم خوبیه.
6/10
My Movie Challenge - 127 - I Want You Back - 2022
فیلم بدی نبود ولی با ندیدنش هم چیز خاصی رو از دست ندادید. معمولی و وقت پر کن. داستان دو نفر که تازه با پارتنر خودشون بهم زدن و حالا سعی دارن دوباره اونا رو بدست بیارن. با هم متحد میشن و نقشه می کشن و ... نهایتا فیلمی معمولی بود و من خودم چون چارلی دی رو دوست دارم، بیشتر از این فیلم لذت بردم. نه که بازی شگفت انگیزی ارائه داده باشه، صرفاً دیدن فیلم رو راحت تر می کرد.
باقی بازیگرها هم چیزی برای گفتن نداشتن. خصوصاً پسر کلینت ایستوود که موندم چرا چنین نقشی رو قبول کرده و گرچه نمیشه ازش انتظار داشت که عین پدرش کارهای خفنی بازی کنه ولی بودن توی چنین نقشی هم یه مقدار Meh به نظر میرسه و پیشرفتی برای اون به حساب نمیاد.
5/10
My Movie Challenge - 126 - Front of the Class - 2008
داستان مردی که سندروم تورت داره و آرزوش اینه که بتونه به عنوان معلم استخدام بشه و ...
از دور و با دیدن سوژه «مردی که سندروم تورت داره و می خواد معلم بشه» برام ناخوشایند به نظر می رسید؛ فکر می کردم قراره با یه فیلمی روبرو بشم که همش موقعیت های دشوار داره و دیدنش حسابی سخت خواهد بود ولی نقطه مثبت فیلم این بود که چنین چیزی رخ نداده بود و فیلم واقعاً وایب و حس و حال مثبت و پر انرژی ای داشت. اصلاً به شما احساس ناخوشایند بودن رو نمی داد و به راحتی می تونستم صحنه ها رو دنبال کنم. واقعاً چنین قابلیتی رو توی این فیلم تحسین می کنم و کمتر پیش میاد توی چنین فیلم هایی که به یک بیماری خاص می پردازه، یک بیماری اجتماعی، بشه چنین چیزی رو بدست آورد. بخاطر همین، این فیلم رو تحسین می کنم.
جیمز وولک هم در نقش برد کوهن واقعاً عالی ایفای نقش کرده بود و سندروم تورت رو به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشیده بود. روی هم رفته فیلم تاثیرگذار و جالبی بود و از دیدنش لذت کافی بردم.
6.8/10
My Movie Challenge - 124 - Four Weddings and a Funeral - 1994
داستان آشنایی یک زوج که طی برهه ای که توی عنوان فیلم اومده رخ میده و ...
فیلم قشنگی بود. نوع چینش داستان و پیش روی سناریو بین شخصیت های حاضر در فیلم به شکل زیبایی بسته شده بود و به عنوان یک فیلم بریتیش و عاشقانه برام لذت بخش بود. هیو گرنت رو اینجا دوست داشتم و شخصیت چارلز رو دلپذیر کرده بود و البته در مقابل اندی مک دوول هم نقش مقابل و مکمل خیلی خوبی برای گرنت داشت و زیبایی اون در فیلم هم در سطح دلپذیری بود.
روی هم رفته به عنوان یک فیلم رومانتیک فیلم خوبی واسه دیدنه و ارزش دیدن رو داره.
6.2/10
My Movie Challenge - 123 - Flora and Son - 2023
فیلم ملو و روونی بود. از اون فیلم ها که میشه راحت دیدش و خیلی صحنه های رو مخ رو و ناخوشایند نداشت. دلم می خواست ببینم در وهله اول دختر بونو چطور ایفای نقش می کنه و باید بگم که انصافاً بازی خوب و دلنشینی داشت. بدون هیچ استرس و نگرانی پای کار نشستم و تونستم با شخصیت ها پیش برم. این فیلم از نظر من مدیون ایو هیوسنه. واقعا حضورش یه خاصیت جذاب به فیلم داده؛ نوع بازی اون توی این فیلم برای من خیلی باحال بود و دلم میخواست بیشتر و بیشتر باهاش همراه بشم. به نظرم می تونه آینده خوبی توی بازیگری داشته باشه و صرفاً باید انتخاب های خوبی رو داشته باشه.
گوردون لویت هم که مثل همیشه خوب بود. حضورش به بهتر شدن فیلم کمک کرده بود و زوج خوبی برای هیوسن بود. و کلاً فیلم سرگرم کننده و خوبی بود.
6.4/10
My Movie Challenge - 122 - Husbands and Wives - 1992
دیگه تو اینجور موقعیتی و بعد از دیدن چندین فیلم از وودی آلن توی چند ماهه اخیر می تونم بگم این فیلم یک فیلم تیپیکال آلن بود. یعنی مشابه با بقیه آثار یا بهتر بگم، حس و حال اونا رو داشت؛ حالا چه نگارش و فیلمنامه، چه داستان اجتماعی و چه بازی بازیگرها و انتظاراتی که میشه از داستان و روند پیشروی و پایان بندی اون داشت. این رو به عنوان یک عنصر بد بیان نمی کنم، بلکه برعکس. وقتی وارد کار میشید، می دونید که قراره فیلمنامه و دیالوگ های قشنگی رو ببینید و این خودش یه نکته مثبته. روی هم رفته به نظرم فیلم جالب توجه ای بود و گرچه نمی تونم اون رو بالاتر از باقی فیلم هایی که از آلن دیدم بذارم ولی از این حقیقت هم نمی تونم بگذرم که فیلم سرگرم کننده و خوبی بود.
حضور خود وودی آلن تو فیلم هاش هم مثل همیشه واسه من بگیر و نگیر داره. و کلا تصور اینکه یک کارگردان برای خودش نقش در نظر گرفته و بعد نشسته فکر کرده که «خب کدوم بازیگر زن رو میخوام که نقش مقابلم رو بازی کنه و بتونم ببوسمش و ... » برام یه مقدار عوق آور هست و دلم نمی خواد بهش فکر کنم. یا شاید درباره آلن و بخاطر حواشیش چنین احساسی بهم دست میده ولی بهرحال فرای این نکته و صرفاً از لحاظ هنری، نوع بازی آلن که عین همیشه بود و چیز متفاوتی تو نوع بازی خودش نداره ولی حضور کاراکترش بدک نبود
بجز اون خود فیلم روند مطلوب و سرگرم کننده ای داشت و سرگرم شدم. از تیپ و استایل جولیت لوییز هم توی این فیلم خوشم اومد.
6.3/10
My Movie Challenge - 121 - Falling Down - 1993
فیلم بدی نبود. یه مقدار تو دنبال کردنش سرد بودم و خیلی برام اون جذبه ای که باید داشته باشه رو نداشت. دیگه نهایتا بخاطر مایکل داگلاس هم که شده تونستم اثر رو تا آخر ببینم و حس می کنم پرواضحه که نقطه جذبه اصلی فیلم همین مایکل داگلاس بوده.
نهایتا احساس می کنم فیلم یه جور عنصر جذاب کم داشت و با اینکه نمی تونم درست روش انگشت بذارم و بهش اشاره کنم ولی می تونم تصور کنم که از نظر بعضیا این فیلم عالی تلقی بشه. چون سعی کرده متفاوت باشه، خاص باشه، غیرقابل پیش بینی باشه. ولی برای من یه فیلم فوق العاده معمولی بود. خیلی از دیدنش راضی نبودم و دلم می خواست با یه کار بهتر روبرو می شدم.
5/10