Amanchu - Episode 05

Amanchu - Episode 05

آی چان دست بزن داره! الفرار!
رنگی کردن تخته سیاه خیلی می چسبه .. خیلی کیف داره!

شاید این دو جمله ای که بکار بردم دو جمله ای خوب برای تعریف خلاصه این اپیزود باشه. اینکه اتفاقات مهم و خاصی بجز این دو نداشتیم یه جورایی قابل درکه و خب می خواستیم دو کارکتر سنپای باشگاه رو معرفی کنیم. آی چان معرفی شد، برادرش ماکوتو هم همینطور و بعد با خلق و خوی تند آی هم کمی آشنا شدیم. می دونم بعضی ها از تریپ بزن بزن آی خوششون نمیاد ولی این اعتقاد رو دارم که حتی این جنبه رفتاری هم با ملایمت خاصی نشون داده شد و تو انتهای اپیزود نمیشه به شیرینی کارکتر آی فکر نکرد. نگاه مهربونانه و صمیمی اونُ هم میشه تو جای جای اپیزود دید ... اما از حق نگذریم خوب به پر و پای تکو و پیکاری پیچید و تا حد ممکن اونا رو اذیت کرد.

اپیزود کمی بیشتر متکی به کمدی شده بود و تا قسمتی از جو ملایم دور شد که به نظر من یه مقدار روتین همیشگی رو عوض کرد و کتک خوردن های ماکوتو و تعقیب و گریزهای آی در مقابل پیکاری و تکو صحنه های بامزه ای رو خلق کرد. خوبی جریان این بود که در کنار معرفی کارکتر آی، ورزش تکو و پیکاری رو هم دیدیم و حداقل نیازی نیست آرکی رو به دوره تمرین کارکترها واسه غواصی اختصاص بدیم. دیگه تکو باید تو اپیزود بعد آماده به نظر برسه و بتونه تمرینات درست غواصی خودشُ شروع کنه. و بعد همین باعث میشه که صحنه های غواصی بیشتری ببینیم و فکر می کنم نیمه دوم و اپیزدهای پایانی شاید حتی از اپیزودهای اولیه هم بهتر بشن.

یکی از لحظات مورد علاقه من از اپیزود جایی بود که بالاخره آی به پیکاری و تکو رسید. جایی که شلوار تکو به اون حالت معصومانه در اومده بود، مشاور چا روی سر پیکاری جا خوش کرده بود و پیکاری با تمام شجاعت ممکن یهو به زمین افتاد و به آی چان التماس کرد که اونا رو ببخشه! صحنه باحالی بود .. و بیچاره تکو، با اون شلوار در اومده از پا چطور قدم قدم زنان جلو اومد و به زانو افتاد. خیلی صحنه دلسوزانه ای بود و حتی دل سنگ هم آب می کرد. من که خیلی دلم واسه تکو سوخت. پیکاری رو نمیدونم .. یه جورایی حقش بود ولی تکو ... گناه داشت.

نیمه دوم به سمت تخته سیاه رفتیم.

دیگه عضویت تکو و پیکاری تو باشگاه غواصی تکمیل شده و فرصت خوبی بود که یه رابطه و صمیمیت خوب رو بین کارکترها ایجاد کرد. و چه بهتر از چیزی که تو نیمه دوم اپیزود دیدیم؟! من که خیلی از رنگ و روی نقش بسته روی تخته لذت بردم؛ نگاهی که به غواصی و دنیایی که پیش روی کارکترهامونه داشتیم یه عالمه رویاپردازانه و پر از خیالبافی های خوبه. و موسیقی چقدر لحظات خوش گذروندن پای تخته رو زیباتر کرد. از اون گذشته، همه چه خوب نقاشی می کشیدند. بین کارکترها فکر کنم آی نقاشی بهتری داشت .. نقاشی پیکاری کمی ضعیف بود ولی خب پیکاریه دیگه ... با عشق نقاشی می کشه!

و بعد لحظه گچ دست گرفتن تکو فرا رسید. جایی که مثل انیمه Aria یکهو موسیقی رنگ عجیبی به صحنه داد، رنگ ها به تخته پاشیده شدن، حباب های آب در فضای کلاس به هوا رفتن و تخته سیاه رو رنگی شده دیدیم. یه صحنه خیلی رویایی و خاطرانگیز واسه باشگاه غواصی و یه لحظه دیگه که باز هم میشه به مجموعه لحظات به یادموندنی انیمه اضافه کرد. حتی پاک کردن تخته هم حس و حال دل انگیز خودش رو داشت .. نور کم سوی آفتاب از پنجره به چشم می خورد .. غروب از راه رسیده بود و وقت رفتن به خونه و وداع با تخته دریایی مون فرا رسیده بود. لحظه ای که باید به سمت آینده قدم برداشت و به دوران غواصی نزدیک تر شد.

اپیزود خیلی خوب بود ولی دوست داشتم کمی درجه کمدی و یا خشونت آی پایین تر میبود .. اما بهرحال لذت بردم. پیشنمایش هم که از غواصی تو استخر خبر داد و گمونم قراره دوباره یه اپیزود غواصی جالب ببینیم. کنجکاوم ببینم آی تو حین غواصی چه اداهایی در میاره و از الان روی دیدن کلی میمیک بامزه از کارکترش حساب باز کردم.


صحنه‌هایی از اپیزود :

- وای ، حالت چشمای پیکاری رو :



- یه میمیک ناز از آی :



- معذرت خواهی از آی :



- تخته سیاه، نقاشی هایی که روش کشیده شد و عکسی که از اون گرفتن :



+



+

- لیس زدن های مشاور چا هم دیدن داشت.

Amanchu - Episode 04

Amanchu - Episode 04



دست به دست هم به زیر آب می رویم!
باشد که آرامش را بیابیم.

شروع شدن اپیزود از کنار دریا و اولین لحظات بودن کنار مادربزرگ نوید یک اپیزود دریایی خیلی خوب رو میداد .. جایی که بشه از محیط مدرسه ای بیشتر فاصله گرفت و به سمت غواصی عمیق تری گام برداشت. با این اپیزود من فکر می کنم تقریباً مقدمه غواصی رو به انتها رسوندیم و تمرینات فوتابا تا حدود زیادی کامله. از آموزش اولیه و رعایت قوانین گرفته تا این اپیزود که هم غواصی دیگران تو آب دریا رو دید و هم تو صحنه های استخر حسابی چیزای جدیدی یاد گرفت و از همه مهم تر این بود که تکو تونست به ترسش غلبه کنه. ترسی که عامل فرو نشستنش پیکاری و انرژی و مهربونی خیلی خوب اون بود. شنیدن دیالوگ های فوتابا تو این اپیزود آرامش عجیبی رو به من منتقل می کرد و حسابی از اینکه می تونستم زیر آب صدای فوتابا رو بشنوم راضی بودم. در کنارش پیکاری هم زیر آب نمی تونه سوت به دهن بشه و همین اونُ به موجود آرومی تبدیل می کنه که بازم یه خوبیِ دیگه ست. با اینحال بازم باید بگم که پیکاری همچنان دختر موردعلاقه منه و رابطه من با پیکاری عمیق تر از اونه که فعلاً کسی بتونه جای اونُ بگیره!

اما لحظه مهمی از تکو و پیکاری تو اپیزود بود که هوش رو از سر من پروند و واقعاً حیفم میاد همین ابتدای حرفام ازش حرفی نزنم. جایی که تو نیمه دوم تکو بالاخره به کمک پیکاری به ترس خودش از جریان ماسک و غواصی غلبه کرد، تکو شروع به غواصی در دل استخر کرد و موسیقی انیمه به زیبایی هر چه تمام تر دیالوگ های تکو رو به گوش ما می رسوند ... احساس فوق العاده عالیِ زیر آب بودن، سکوت و هموار شدن راه و شنیدن جملاتی انگیزه بخش از تکو بلکل صحنه رو دلگرم کننده و با حس و حال کرد و یه لحظه رویایی بوجود آورد؛ از اون لحظاتی که قبلاً هم درباره شون حرف زدم. لحظه ای مثل شناور بودن تکو و پیکاری در استخر برای اولین بار ... چیزی که به خاطر خواهد موند. ^_^ چشم های خوشحال تکو پشت ماسک و نگاه مهربانانه سنسی و پیکاری به اون و اطمینان خاطر دادنشون به تکو برای بهتر غواصی کردن، چیزی که به وضوح پیداست اینه که ارتباطی صمیمی در حال شکل گرفته و این یک لمس رویایی روی رابطه کارکترهای انیمه ست و این چیزیه که می تونه در آینده حسابی بدردبخور باشه!

این اپیزود جنبه آموزشی بازم بهتر شد و در مورد ابزار و لوازم غواصی هم به حالت تصویری و هم به حالت دیالوگی چیزهای جالبی شنیدیم. از وسیله کنترل شناوری گرفته تا تانک هوا، رگلاتور یا تنظیم کننده فشار هوای تنفسی و اینکه چطور میشه این لوازم رو به همراه همیار چک کرد و از ایمن بودن لوازم مطمئن شد. فکر نمی کنم به این موضوع فکر کرده باشم که چقدر این چک کردن لوازم اهمیت داره و اگر هم فکر کرده باشم حتماً تصورم به این بوده که جریان باید خیلی ساده تر از این حرفا باشه ولی خب اینجا دیدیم که یک میزون نبودن جای ماسک روی صورت چقدر می تونه فرق ایجاد کنه و از ماسک که بگذریم، رگلاتور و باقی لوازم هم یه جورایی اهمیت بالاتری دارن که اگه در اعماق دریا به مشکل بربخورن میتونه حسابی دردسر بزرگی رو به وجود بیاره. در هر حال، درباره لوازم چیزای خوبی شنیدیم و من خیلی خوشحال بودم که داریم تخصصی تر به فضای غواصی نزدیک میشیم. در عین اینکه احساسی و ملایم زورقمون به سمت جلو میره، تونستیم جنبه فنی فعالیت غواصی رو هم به چشم ببینیم و فکر نمی کنم این موضوع به همینجا ختم بشه؛ مطمئناً به زیر آب دریا که بریم حرف های بیشتری در بحث بهتر غواصی کردن خواهیم شنید که از الان مشتاق شنیدن اون حرفا هستم.

و این اپیزود معرفی آی چان رو داشتیم ... تا حدود کمی! آی و برادرش از راه رسیدن و تو غواصی شرکت کردن که من فکر می کردم کمی پررنگ تر از این حرفا آی رو هدف بگیریم ولی گمونم فعلاً به همین صورت حاشیه ای هم بامزگی خاصی از آی دیدیم. از عکس العملش مقابل جریان کلاه میمونی خیلی خوشم اومد .. اینکه چطور کلاه رو به پیکاری بخشید و جلوی روش آنچنان لبخندی زد کارکترش رو کلی دوست داشتنی نشون میده. و اینطور که پیشنمایش نشون میداد قراره اپیزود بعد باز آی رو ببینیم و فکر کنم کم کم بهتر معرفی بشه. از لحاظ ظاهری خیلی دوسش دارم، مدل موهاش و خصوصاً میمیک های چهره ای که به خودش می گیره همیشه تو مانگا جز لحظات موردعلاقه من بودن .. یه قیافه گربه ای خاص پیدا می کنه که همین اونُ حسابی نازنین می کنه. در کنارش، برادرش ماکوتو همونطور که فکر می کردم نقش کوتاهی داره ولی باز خوبه در حد چند دیالوگ گاهی حرف میزنه و حضور داره. روی هم رفته حضورش منُ اذیت نکرد و بدم نمیاد باز در قالب داستان نماهایی ازش ببینم.

روی هم رفته از این اپیزود هم رضایت کاملی داشتم .. خوش گذشت و هر دفعه تو این هفته اپیزود رو مرور کردم نتونستم دست از دیدنش بکشم و مطمئنم اگه بازم در آینده برگردم سراغ اپیزود باز هم از دیدنش لذت می برم و همین نشونه یک اپیزود خوبه! بعد از گذشت 4 هفته می دونم که روتین همینطور خوب خواهد موند و خوشبختانه ساتو سنسی و باقی عوامل دارن سعی و تلاش خودشونُ برای هر چه بهتر به ثمر نشوندن اثر به خوبی پیش میبرن. چقدر خوشحالم که در دوره ای که این انیمه آنگوئینگ پخش میشه سراغش اومدم و چقدر خوشحالم که اونُ ترجمه می کنم. اگه همینطور ادامه پیدا کنه انیمه تو انتهای فصل به راحتی به لیست تاپ 10 انیمه من راه پیدا می کنه .. و دلیلش، دلیلش تو نوشته ها و پست های من درباره انیمه واضح هست!

پس پیش به سوی ادامه غواصی مون!

صحنه‌هایی از اپیزود :

- چک کردن لوازم غواصی قبل از رفتن به درون آب :



- کمک پیکاری به تکو برای غواصی :



- دو شات از لحظات خوب غواصیمون تو استخر :





- آی در کنار ماکوتو :



- کلاه ـشونُ ... :



- قاط زدن پیکاری سر جریان کلاه :



- نگاه گیج آیِ بیچاره :



- سنگین بودن لوازم ... تکو خیلی بامزه روی اینجور چیزا عکس العمل نشون میده :



- دلگرمی دادن به تکو :





- و لحظه آخر که تکو تو آب افتاد و صدای خنده سنسی به آسمون رفت :

Amanchu - Episode 03

Amanchu - Episode 03

تیک تیک، داریم غواصی رو یاد می گیریم!
و بعد به سمت آب میریم.

باز هم اپیزود بسیار خوبی بود. چه از لحاظ احساسی و چه از لحاظ آموزشی که نیمه دوم رو خیلی خوب روی جنبه آموزشی متمرکز کردیم. اما تو نیمه اول همراه شدن با دلسردی های تکو و پیکاری ای که اونُ سرحال آورد یه گردش و تفریح دل انگیز بود. میمیک ها و صحنه های ساده ولی زیبایی رو به چشم دیدیم. نکته ای که در این بین و خصوصاً تو نیمه اول خوب به چشم میاد استفاده زیاد از برگ های درخت ساکوراست که از افتادنشون روی زین موتور فوتابا گرفته تا لحظه رودرو شدن با تونلی از ساکوراها، همه و همه لحظاتی هستند که با وجود برگ هایی ساده رنگی لذت بخش به انیمه می بخشند و از طرفی دلسردی و ناراحتی فوتابا رو از بین میبرند. خلق لحظات التیام بخش این چنینی یکی از چیزهایی بود که من از ابتدا در این انیمه به دنبالش بودم و چقدر خوشحالم که این خواسته من به راحتی و از همون اپیزود اول به حقیقت پیوسته.

این بار ششم بود که این اپیزود رو میدیدم. دو سه بار رو حین ترجمه دیدم و بعد دوباره دیدم و دیدم!

هنوزم واسم تازگی داره. هنوزم تو لحظات اول با سکوت و قدم زدن های پیکاری و تکو همراه هستم؛ دلم برای دیدن هر چه بیشتر مشاور چا پر می کشه و بعد صدای موسیقی گونتیتی بلند میشه و کل انیمه رو غرق در فضایی رویایی می کنه! هر چه جلوتر میریم موسیقی متن انیمه رو بیشتر می پسندم و احساس می کنم کاشت موسیقی در جای جای لحظات انیمه به نحو عالی انجام گرفته. نمونه خوبش لحظه دیدن تونل ساکوراها و یا لحظات آخر اپیزود بود؛ ملایم و شنیدنی و لمس کردنی ... یه موسیقی خودمونی و تو دل برو! ساسوگا ... گروهی که تجربه داشتن 30 آلبوم آکوستیک رو داشته باید در این سطح عالی عمل کنه. ایول دارن .. بی صبرانه منتظر دانلود کل موسیقی متن و گوش دادن بهش هستم.

[نمایی نئو-ونیزیایی از شهر ایزو ]


بخش آموزشی کمی تا قسمتی طولانی شد ولی با لطافت تمام توضیحات مربوطه داده شد. سعی شده بود که جنبه آموزشی هم جنبه سرگرمی پیدا کنه و این یه نکته اساسی و مهم واسه انیمه ست. من که از دیدن افکت های مختلف و تصور کردن صحنه های زیرآبی و سناریوهایی که درباره عمق ها بهمون داده میشد لذت بردم. درباره ظرفیت هوا در اعماق مختلف آب حرف زده شد و درباره اینکه چطور میشه در آب ظرفیت هوای متعادلی داشت چیزهایی یاد گرفتیم. وقتی بهش نگاه کنید، می بینید چنین مقدمه کوتاهی واسه اینکه بتونیم به دریا بریم لازمه. چه خوب که زودتر بهش پرداخته بشه ... تو همون روز عضویت تکو و پیکاری از غواصی و نکات اساسی اون حرف زدیم و حالا می تونیم قدم به جلو بذاریم.

اگه پیشنمایش رو دیده باشید، متوجه میشید که بالاخره دو عضو دیگه باشگاه هم دارن از راه میرسند. خواهر و برادری که از اعضای ثابت تیم میشن. خیلی کنجکاوم ببینم رنگ و رویی که این دو کارکتر تو انیمه می گیرن به نسبت مانگا چه حس و حالی داره. تو مانگا احساس پسره رو درست دریافت نمی کردم ولی دختره، آی خوب خودشو بین دخترای انیمه جا میده. مثل جریان انیمه آریا و رابطه بین آکاری، آیکا و آلیس می مونه که آلیس کمی بعدتر وارد انیمه شد ولی به خوبی محبوب شد و جای خودشو تو قلب بیننده های آریا پیدا کرد. اینجا هم امیدوارم که آی (که از قضا اسمش با یکی از کارکترهای دختر انیمه آریا تشابه داره) بتونه درخشش داشته باشه و فضای انیمه رو بهتر از حال فعلی بکنه.

روی هم رفته اپیزود واسه من همچنان عالی بود .. دوسش داشتم.

لحظات ریز زیادی داشتیم که هر دفعه اونا رو می بینم لبخند روی لبم میشینه. مثلاً صحنه های یک چشم بر هم زدنیِ مشاور چا، سوال پیکاری درباره اینکه مشاور چا، مشاور باشگاه غواصیه یا نه؟! قدم زدن های به سمت تونل ساکورا، میمیک های سوت به دهان پیکاری، بازی بامزه چیبی کارکترها، معلم داستان و زدن پیکاری بخاطر بردن فوتابا، تصور فوتابا در اعماق دریا با اون لبخند فوق العاده و ... ! خیلی چیزها رو میشه نام برد ولی حالا نوشته خودم رو تموم می کنم و احساس خوبی که بر ذهنم حاکم شده رو با لذت نگه می دارم. پیش به سوی اپیزود 4 ام انیمه و یک 20 دقیقه دل انگیز دیگه.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- میمیک های نزدیک تکو فوق العاده ست :



- میمیک های نزدیک مشاور چا هم فوق العاده ست :



- آموزش غواصی :



- تصور فوتابا در اعماق آب :





- لحظه احساسی آخر اپیزود چه خوووووب بود :

++

- تونل ساکوراها :



- بازی پیکاری با مشاور چا :





- کتک خوردن پیکاری از معلم :



- نگاه ناجور معلم به مشاور چا :



- وای، این لحظه چه خوب در اومده بود ... پیکاری سوت به دهان :

Amanchu - Episode 02

Amanchu - Episode 02





این استخره یا نمایی از بهشتی به یادماندنی؟!

زیبا، زیبا، زیبا و بی نهایت دوست داشتنی. چه عبارتی میتونه در وصف زیبایی این لحظه بهشتی مناسب باشه؟! در این شکی نداشتم که با رفتن به سمت استخر و دریا انیمه چندین برابر زیبا تر میشه و به همین خاطر اصرار داشتم کسایی که انیمه رو بخاطر جو مدرسه ای نه چندان قوی دیدن کمی صبور باشند و منتظر از راه رسیدن اولین صحنه استخر انیمه باشند؛ و به صحنه رسیدیم و زیبایی صحنه آدمُ غرق در خودش می کنه .. جایی که پیکاری و فوتابا یک پیمان دوستانه و رویایی رو با هم می بندند. فوتابا ممکنه سریعاً بله رو برای غواصی کردن با پیکاری به زبون نیاورده باشه ولی خب، فکر کنم همه بدونیم که جوابش بله خواهد بود و با هیجانی که پیکاری بهش داد و اینکه چطور اونُ به اتاق باشگاه غواصی کشوند به راحتی میشه حدس زد که دل فوتابا برده شده و گیر دنیای غواصی افتاده. اما جدا از اتفاقاتی که بین دو کارکتر افتادباید از جلوه های تصویری عالی صحنه حرف بزنیم و بگیم که چقدر اونُ دوست داشتیم. من به شخصه از فرط زیبایی صحنه داشتم درون استخر انیمه غرق میشدم و هر لحظه ای که در اون صحنه دیدیم، پرش پیکاری، نگاه های تکو به پیکاری، شناور شدن پیکاری رو آب، دعوت پیکاری از تکو برای اومدن درون آب، ژس گرفتن تکو، و بعد پرشی که درون آب داشت ... و بعد هم که نقطه اوج صحنه، جایی که هر دو روی آب شناور شدن و دراز کشیدند ... بهم نگاه کردند و حتی مشاور چا هم در کنارشون درجه کاوایی و صحنه و انیمه رو بالاتر از حد ممکن برد. این یه صحنه رویایی در دنیای این انیمه ست و مطمئن تا انتهای سری در خاطر من باقی می مونه.







اما کمی به عقب برمیگردم .. شروع اپیزود .. از همون اول اپیزود یکی از خواسته های قبلی من برآورده شد و انگار من آرزو به دل نموندم! همونطور که فکر می کردم چپترهای مانگا کمی جابه جا شدند و تو همین اپیزود دوم بازم به چپترهای قبلی سر زدیم و صحنه های موردعلاقه من انیمه شدند. یکی اون صحنه پرش بلند پیکاری که نبودش به نظر من کمی منطقی میرسید .. فکر می کردم نمی خوان عنصر غیر واقعی پرش پیکاری رو تو فضای ملایم اثر نشون بدن ولی صحنه خلق شد و به خوبی به تم آروم انیمه تزریق شد. صحنه پرش زیباتر از اون چیزی که فکر می کردم از آب در اومد و رضایت من یکی رو به خوبی به دست آورد. یکی دیگه از صحنه های خوب شروع اپیزود هم، کورس گذاشتن کاتوری سنسی و پیکاری تو رسیدن به مدرسه بود ... رسیدن به بالای تپه، حیله بازی سنسی و بعد میونبر زدن پیکاری ... ! لحظات خوب و قشنگی که نبودنشون تو انیمه حسابی حیف بود. خوشحالم که اونا رو هم پوشش دادیم و حالا می تونیم با خیال راحت بگیم که قرار نیست چیز مهمی از دست بره و محتوای جالب مانگا مطمئناً به رشته تصویر در میان که یه چیز عالیه و همین انتظار هم از عوامل خوش سابقه اثر میرفت.

کلاً گذروندن یک صبح دل انگیز با کاتوری سنسی و پیکاری ارزش از خواب بلند شدنُ داره. از سوار اتوبوس شدنشون و بلایی که پیکاری با باد حرکت اتوبوس سر موهای سنسی آورد گرفته تا شیطنت سنسی سر زنگ توقف رو زدن و بعد مسابقه ای که دادن و میونبری که پیکاری زد. تو حین دیدن این لحظات یک طراوت خیلی خاص دل من رو گرفته بود، شاد بودم و این لحظات چقدر به دلم خوش اومدند. و وای اون لحظه ای که پیکاری به هوا بلند شد ... تو کادر دوربین موبایل تکو جا گرفت و چشمایی که به خودش خیره کرد. چه لحظه خاطرانگیز و بزرگی برای سری میشه ... از این لحظات خاطرانگیز زیاد داریم ... تا الان به راحتی تو همین دو اپیزود من چندین صحنه رو خاطرانگیز خوندم و فکر می کنم جداً همینطوره. این هفته هم صحنه پرش پیکاری و صحنه شنا در استخر به راحتی جز این دسته از صحنه ها قرار می گیرند.






نکته ای که اپیزود تونست بهش برسه نشون دادن جلوه های دریایی خوب کاره. اینکه با یک محیط استخر ساده هم تونستیم درک کنیم که پا به دریا گذاشتن در این انیمه مساوی میشه با دیدن زیبایی های بیشمار. تصور کنید ... که ماهی ها رو هم در کنار پیکاری و تکو ببینیم، اینکه جلبک ها رو ببینیم و اینکه ماسک های غواصی رو ببینیم که روی صورت اونا جا خوش کردن و اینکه چه چیزهای عجیب و چه صحنه های الهام بخش و التیام بخشی رو میشه در جای جای صحنه های غواصی این انیمه جا داد و مخاطب رو به اوج لذت رسوند.در کنار این موضوع یه نکته دیگه هم به رخ کشیده شد و اون جنبه آموزشی اثر بود.

جنبه آموزشی کار می تونه بهتر و بهتر بشه. تو همین اپیزود دوم درباره لباس های غواصی اطلاعاتی کسب کردیم. خیس و خشک بودن اونا و اینکه چه ربطی به فصل های سرد و گرم دارند. ظاهر لباس ها واقعاً هم تو دل برو بود و من یکی که اصلاً تکو رو بخاطر دوست داشتن لباس ها سرزنش نمی کنم! در کنار این بحث خیس و خشک بودن درباره زیپ های لباس هم کمی شنیدیم، هوای اضافه لباس ها رو با نشستن خارج کردیم و این فقط بخاطر یک صحنه کوتاه استخر بود. تصور کنید با دیدن کپسول های اکسیژن و لوازم حرفه ای غواصی به چه اطلاعات خوبی میشه دست یافت. امیدوارم جنبه آموزشی به همین شکل روون و ساده به بیننده توضیح داده بشند و در کنار این موضوع انیمه ملایمت خودش رو از دست نده. با هم به دنیایی پر از زیبایی و در عین حال آموزنده بریم و خوش باشیم.





[آموزش خالی کردن هوای اضافه‌ی لباس به تکو]

روی هم رفته، اپیزود دوم از نظر من بهتر از اپیزود اول بود و شاید نیمه دوم تاثیر بسزایی در تصمیم گیری من داشته باشه. صحنه شنا کردن تکو و پیکاری تو آب استخر مدرسه جز محبوب ترین صحنه های من از مانگای اثر بوده و هست. اینکه حتی در قالب سیاه و سفید مانگا هم چه طور به وجد اومده بودم و این صحنه رو میپرستیدم هنوز در خاطرم جا خوش کرده و این جادوی قلم آمانو سنسی رو نشون میده .. که چطور می تونه معصومتی رو به درجه بالایی برسونه و حالا در قالب انیمه تلاش عوامل دست به دست هم داده تا این لحظات رویایی به بهترین شکل ممکن به ما نشون داده بشند. و موسیقی گروه آکوستیک Gontiti که داره اپیزود به اپیزود بهتر میشه و تو این اپیزود به راحتی لحظاتی وجود داشت که من با خودم از موسیقی متن تعریف می کردم و الان فکر می کنم که انتظار کشیدن برای از راه رسیدن لینک دانلود موسیقی متن این انیمه لذت بخش خواهد بود.

اپیزود رویایی و عالی بود .. بهتر از این هم میشه .. منتظرم!

صحنه‌هایی از اپیزود :

- در رفتن خانم معلم :



- بزن بریم غواصی :



- این چه وضع شیرجه زدنه؟



- وای عاشق این حرکت تکو شدم ... چقدر ناز و دوست داشتنی شده بود :

- فوتابا موقع بیدار شدن خیلی نازه :



- انگار پیکاری دستش به هرچیزی میرسه اونُ بو می کنه :



- بازیگوشی پیکاری و اعصاب خردی معلم :





- مسابقه با معلم :





- واقعاً هم منظره خوبی بود .. من که خوشم اومد :



- پریدن پیکاری و تو کادر تکو قرار گرفتنش :











- جالبه که با ژس شیرجه و غواصی پایین میاد :



- غواص بودن سنسی هم مشخص شد .. سیگنال غواصی :



- نگاه ناز فوتابا از میون در :



- من که از دست مشاور چا خسته نمیشم .. خیلی تو دل بروئه :



- وااای اون پشت رو ببینین .. پوستر آلیسیا سانه ... یه جورایی! میشه ارجاع به آریا دونستش!!



- میمیک این لحظه پیکاری عالی بود :



- بیا شنا کنیم :





- به این لحظه ها نمیشه اشاره کرد ... فوق العاده زیبا بودن :









- این لحظه منُ کشت!!













- فرشته ای در میان آب :

Amanchu - Episode 01 - Checking the Manga

Amanchu - Episode 01 - Checking the Manga
مقایسه ای تصویری از محتوای اپیزود اول با مانگای اثر.




خب خب، یک فلش بک بزنیم و از مانگا حرف بزنیم : 3 چپتر اول مانگا به قسمت اول تبدیل شد که اقتباس به جا و خیلی مناسبی هم بود. تنها ایراد این بود که یکی دو صحنه از قلم افتادن و شاید به صلاحدید ساتو جونیچی و دیگر عوامل کنار گذاشته شدند. حال تو این پست به بعضی از آورده شده ها و نیاورده شده های مانگا اشاره می کنم و با هم خاطره اپیزود اول رو مرور می کنیم.

لحظه های به تصویر کشیده نشده :

- صحنه آشنایی اول معلم با پیکاری، که جور دیگه ای رخ داد و یه جورایی سر رسیدن به مدرسه با هم مسابقه میدادن!
تو اتوبوس همدیگه رو دیدن و بعد شروع به جلو رفتن کردند .. که پیکاری کمی هم روی اعصاب خانم معلم رفت :

+

- تو همین تعقیب و مسابقه، یکی از صحنه های مورد علاقه من از مانگا قرار داشت که به انیمه تبدیل نشد ... !
یه جورایی حیف شد ولی می تونم تصور کنم چرا این صحنه تو انیمه آنچنان مورد استفاده نیست :

- اینم یکی از لحظه های بامزه رد و بدل کردن سیگنال غواصی بین معلم و پیکاری (بعد از پرش پیکاری) :

- نوشته هایی که روی تخته سیاه دیدیم و با گچ نوشته شده بود کاور یکی از چپترهاست.
تو صفحه اول چپتر معلم رو در حال کشیدن اونا می بینیم :





لحظه های خوب و فوق العاده عالی اقتباس انیمه :

- لحظه شروع انیمه :

- لحظه از راه رسیدن فوتابا (تکو) به لب صخره :

- جریان سنگ انداختن تکو به زیر آب :

و ...

این لحظه که عالی به تصویر کشیده شد :

Amanchu - Episode 01

Amanchu - Episode 01

شیرجه زدیم، رفتیم به درون آب و نوبت به غواصی رسید!

من هنوز به اوپنینگ انیمه نرسیده بودم که خودم رو احساساتی و پر از شور دیدم؛ اینکه چطور OP از تمام علائقی که دوست دارم تو این انیمه حرف زد واسم رویایی بود .. لحظه ای که آهنگ اوج گرفت فوق العاده زیبا بود و از نشون دادن صحنه های غواصی واقعاً لذت بردم و تو ادامه اونقدر غرق در فضای انیمه بودم که تمام 20 دقیقه برای من تو یه چشم بهم زدن تموم شد. از دیدن اپیزود راضی هستم و فکر می کنم انیمه خیلی با اون چیزی که تو ذهنم می طلبیدم همخونی داره؛ انتظاراتم از دیدن پیکاری برآورده شد ... یه دختر فوق شنگول و شادُ دیدیم و در کنارش یه دختر مهربون و احساسی به نام فوتابا (تکو) که نکته جالب واسه من این بود که تکو تو مانگای انگلیسی به نام Dotty شناخته میشد و همش منتظر بودم کلمه "داتی" رو بشنوم که حال با خوندن نظرات مختلف متوجه شدم اون انتخاب مترجم انگلیسی بوده و در اصل "تکو" لقب اصلی فوتاباست. بهرحال از این جریان اسم که بگذریم، یه زوج دخترانه رویایی رو داریم! زوجی که میشه به راحتی قبولشون کرد .. پیکاری آماده ست که دست تکو رو بگیره و به دریا بکشونه. لحظات ابتدایی و آشنا شدن با جریان غواصی آمانچو خیلی حس و حال خاطرانگیزی داره؛ اینکه چطور پیکاری با تشت زیر آب وقتشُ میگذروند منُ یاد لحظاتی می ندازه که خودمُ روی آب شناور می کنم و از بودن روی آب لذت میبرم. یعنی این خصوصیت کارکتری پیکاری برای زیرآب موندن رو به خلق و خوی خودم نزدیک می بینم که یه چیز عالی واسه منه. می تونم بهتر کارکترشُ بپذیرم.

جایی که تکو با دیدن حباب های بالا اومده از آب سنگی انداخت و پیکاری جاخالی داد شاید اولین لحظه کمدی شیرین انیمه بود. این سبک و جنس کمدی انیمه ست؛ نرم و لطیف و نه آنچنان اغراق آمیز! قرار نیست پای دیدن انیمه قهه قهه بزنید بلکه قراره لبخند بزنید ... اونم یه لبخند از ته دل و با تمام وجـــودتون! اتفاقی که واسه من افتاد و با دیدن صحنه های زیرآب پیکاری ناخودآگاه نیشم باز شده بود. و بعد به جریان معلوم شدن کار مادربزرگ و پیکاری رسیدیم؛ اینکه اونا غواصی رو به دیگران نشون میدن و همین باعث شده که پیکاری علاقمندی بیشتری به این شغل داشته باشه. جماعتی که غواصی کرده بودند تونجیرو خوردند و ... ! روی هم رفته مقدمه رو خیلی دوست داشتم .. یه حس روستایی و خودمونی خیلی قشنگ درونش بود. نیازی به پیچیده بودن نداریم .. همین نوه ای در کنار مادربزرگش و صحبت از دریا می تونه پر از زیبایی باشه! و وقتی نفر سومی از شهر به اینجا میاد و مادربزرگ در کنارش از وسعت دریا سخن میگه دیگه شگفتی اثر به چند برابر میرسه! فوتابا با رسیدنش چهره ای غمگین رو به صورت داشت ولی طولی نکشید که جادوی آدمای اطرافش اونُ احاطه کرد و غرق در کنجکاوی در مقابل پیکاری شد. وسعت دریایی که به چشم دیده بود در وجود انسان های اطراف خودش به چش می خورد؛ داشتن خصوصیاتی کاملاً متفاوت در درون شخصیت پیکاری فوتابا رو به سمت اون کشوند.

[قیافه پیکاری رو ... !! ]






شروع اثر خیلی مدرسه ای به نظر میرسه .. این ممکنه حرف خیلی ها باشه ولی از نظر من که مانگا رو خوندم یک مقدمه ساده ست. بعد از این تمرکز اساسی و خیلی خوبی روی غواصی خواهیم داشت. به هیچ وجه بخاطر مدرسه ای شدن و وقتی که درون مدرسه گذروندیم دلسرد نشید ... لحظات خیلی زیبا و پر از غواصی ای انتظار شما رو می کشند و با چیزهایی که در این اپیزود دیدیم میشه به خوب از آب در اومدن اون صحنه های غواصی حسابی امیدوار بود. رفتن به استخر مدرسه و بعد دریا و تکرار شدن این روند و آشنا شدن با انواع و اقسام ابزار غواصی علاوه بر داشتن جنبه آموزشی، لذت و سرگرمی بالایی رو برای ما فراهم می کنه و میشه همون "خوشی" که در قالب انیمه ازش حرف زده شد. دیالوگ های زیبایی که از زبان معلم کلاس شنیدیم تنها برای کارکترهای انیمه نبود .. بلکه برای من و شما هم بود.

ایرادی که از ابتدای کار به انیمه گرفته شده به تصور کشیدن چهره های چیبی به مقدار زیاده که من زیاد بودنشونُ قبول دارم .. ولی بد بودن؟! نه، به هیچ وجه ... ! یکی از بهترین خصوصیات مانگای انیمه همین چهره های کمدیک کارکترهاست و اینکه چقدر فضا رو میشه با این میمیک ها معصومانه تر از حالت معمول کرد. این امضای هنرمنده اثره و حتی در اثر بزرگ و شاهکار قبلی خودش (Aria) هم به کرات از این نوع طراحی استفاده کرده بود که در قالب انیمه هم به زیبایی به چشم می خورد. این چهره های چیبی مرزی بین بالغ به نظر رسیدن و نرسیدن کارکترها رو به رخ می کشه و حالا خصوصاً تو شروع انیمه من احساس می کنم بیشتر به جنبه معصومانه کار نیاز داشتم تا بتونیم یک رابطه صمیمی و خاطرانگیز رو بین فوتابا و پیکاری شکل بدیم. و فکر می کنم رابطه شکل گرفته ... هر دو به سمت هم متمایل هستند و حتی اگه فوتابا (که از این به بعد تکو صداش بزنیم!) ترس از روبرو شدن با دوستای جدیدُ داره، پیکاری با انرژی و جنب و جوشی که در کارکترش داره تکو رو به سمت خودش می کشونه و اونُ تو دریای وجود خودش شناور می کنه!

پس مسئله قیافه های چیبی اصلاً منُ اذیت نمی کنه. اگه با هنرمند اصلی اثر، خانم آمانو کوزوئه آشنا باشید و آریا رو دیده باشید به راحتی می تونید این جو رو قبول کنید. و اگه هنوزم از این نوع قیافه ها بدتون میاد و می خواید بدونید کهع تو ادامه چقدر باز این جور قیافه های چیبی رو خواهیم دید باید بگم که تو ادامه این چهره ها همچنان باقی خواهند ماند .. شاید کمی کمتر ولی بهرحال با رفتن به سمت جو دریا لحظات فوق العاده خوبی رو خواهیم داشت که توصیه می کنم دیدن انیمه رو از دست ندید. با سوژه خاص "غواصی" آشنا بشید .. چیزی که در هیچ انیمه دیگری به خوبی اکتشاف نشده و جای کار بسیار زیادی رو داره. یک فضای عاطفی و احساسی در زیر آب های خروشان!





گربه های انیمه!

گربه ها در آثار کوزوئه نماد مهمی هستند. از لطافت و از معصومیت حرف میزنند و به جنبه کاوایی اثر این هنرمند کمک بسیاری می کنند. وقتی که تو این اپیزود با گربه انیمه گذروندیم یکی از کاوایی ترین چیزهایی بود که در دو فصل اخیر من به چشم دیدم. اینکه چطور پیکاری سوت زنان به گربه نزدیک شد و گربه رو متوجه خودش کرد و بعد گربه روی سر پیکاری نشست و راه افتادند ... یه جادوی خیلی خاص در این صحنه ست که واقعاً باید بهش چشم دوخت و لمس کرد. من خیلی این لحظه رو دوست داشتم .. منُ به یاد خاطراتم با آریا انداخت ... آریا تایچو و بامزه بازی های گربه های انیمه آریا که حسابی خاطرانگیز هستند. اینجا هم با اولین برخوردمون با گربه داستان متوجه شدیم که جنبه کاوایی کارکترهای گربه انیمه چقدر مهم خواهد بود و چقدر میشه به رنگارنگ کردن فضا توسط اونا دلخوش شد.

اینجا در مقایسه با آریا، گربه های داستان نقش کمتری دارند. اونجا گربه هایی مثل "ما تایچو" یا "آریا تایچو" نماد ریاست هر کمپانی هستند و یک گربه شان و مقام بالایی در اون انیمه داشت! ولی خب اینجا به نظر میرسه گربه ها اسباب بازی و خوشگذرونی پیکاری و کارکترهای انیمه خواهند بود. جنبه کاوایی وجودشون همچنان پابرجا خواهد بود ولی تاثیر مستقیمی روی داستان نخواهند داشت. فقط تنها چیزی که مشتاق دیدنش هستم باقی گربه های انیمه ست. منتظرم اون گربه کوچولوی دیگه رو ببینم .. خیلی نازه .. فقط صبرکنید و ببینیدش! و روی هم رفته این نکته، حضور گربه ها درون انیمه همون امضای هنرمند اثره که من بهش اشاره کردم ... بودن این امضا باعث میشه من لذت دو چندانی از بودن در کنار کارکترهای اثر ببرم و اصلاً چیز بدی نیست.





درباره موسیقی میشه حرف های خوبی زد ... Gontiti ، گروهیه که عهده دار موسیقی متنه! من قبل از اومدن انیمه بهترین آثار این گروه رو دانلود و گوش کردم و خیلی از احساسی که در درون فضای آهنگ هاشون بود لذت بردم. حتی ویدیوهایی رو هم از این گروه در یوتیوب دنبال کردم و حسابی از اینکه جو کارهاشون ملایمه لذت بردم! در کنار دانلود بهترین آثار این گروه، اثر OVA ای به نام Yokohama kaidashi kikou رو نگاه کردم (کاری که برام ارزش خاصی داره) که موسیقی متن اون اثر باز هم به عهده Gontiti بود. هر دو حالت، هم بهترین آثار گروه و هم موسیقی متن Yokohama برای من فوق العاده دلنشین واقع شدند .. پس با خیال راحت پا به دنیای آمانچو گذاشتم و حدس بزنید چی شد؟ البته که از موسیقی لذت بردم ... از اینکه یک کارکتر موزیسین ناآشنا با سبک برش به سمت و سوی این انیمه آورده نشد بسیار راضی هستم و همه اینها رو مدیون حضور ساتو جونیچی سنسی می دونم! می دونه که چطور عوامل رو لیست کنه و چطور بهترین ها رو به پای کارهای خودش بکشونه! Gontiti ظرافت خاصی به فضای آمانچو داده و میشه با بودن ترک های این گروه به خوبی با صحنه های انیمه انس گرفت و جو نوستالژیکی پیدا کرد. امیدوارم برای صحنه های زیرآب برنامه ویژه ای چیده باشند و دست به طلا زده باشند. انتظارات خوبی از این لحظات دارم و می دونم که اونا منُ نا امید نمی کنند.

حرف از زیر آب زدم، صحنه های غواصی پیکاری ... وای، چه عالی بودند .. همون تک شات های به تصویر کشیدن پیکاری و لحظاتی که تو OP از غواصی دیدیم به من نشون داد که جلوه های گرافیکی استودیوی J.C Staff چه خوب به مذاق تصاویر غواصی انیمه خوش میاد و چقدر میشه ازشون انتظارات خوبی داشت! نکته اینه که تو ادامه لحظات دریایی خیلی زیادی رو خواهیم داشت و همین حس خوبی رو باید به همراه داشته باشه. احساس آرامش و التیامی که میشه در قالب یک انیمه برش ملایم به دست آورد در زیر آب به نهایت حد ممکن خودش میرسه! فقط کافیه صبر کنید و اون لحظات دریایی رو به چشم نظاره کنید.

از لحاظ کارکتری، تا به الان پیکاری رو بیشتر می پسندم. به چیزی که تصور می کردم نزدیک تره و خصوصاً به نسبت کارکترهای سری آریا رنگ و روی خاص و جالب انگیزی داره. در مقایسه با نقش اول انیمه آریا کمی تو چشم تر به نظر میاد و این شاید بخاطر خصوصیت شنگول بودن کارکترشه ولی بهرحال از بامزه بازی های زیر آبش گرفته تا سوت به دهان شدن و لحظات غیرچیبی کارکترش ... همه رو دوست داشتم. فوتابا هم که مکمل احساسی خیلی خوبی واسه پیکاریه! مادربزرگ نقش آنچنان پررنگی نداره ولی حضورش گه گاهی می تونه انیمه رو خوشرنگ کنه و در کنارش با دو کارکتر دیگه تیم غواصی هم که آشنا خواهیم شد. و ... معلم داستان که یکی از کارکترهای موردعلاقه من از اثره!


عکس از تیم کارکترها که در OP هم نمایش داده شد :



در نهایت ... درجه لذتی که من از انیمه بردم از اون چیزی که فکر می کردم بالاتر بود. ولی خب، برای بردن چنین لذتی آماده بودم. یک اپیزود اول عالی رو سپری کردیم و لحظات احساسی و قشنگی رو به چشم دیدیم که من به خیلی هاشون اشاره ای نکردم. دنیای آمانچو یکی از دنیاهای مانگایی موردعلاقه منه و می دونم که هرچه انیمه جلوتر بره بیشتر از قبل بهش علاقمند میشم. دوست دارم ببینم داستان اثر تا به کجا جلو برده میشه و بعد شاید دوباره برگردم به سراغ خوندن مانگای اثر! محبوبیت سری از الان برای من تضمین شده ست و حتی اونُ در حدی میبینم که بتونه وارد تاپ 10 انیمه ای تمام دوران من بشه!

امیدوارم باقی اپیزودهای انیمه روند صعودی و جذابی داشته باشند ... مشتاقانه منتظر دیدن دنیای آمانچوی عزیزم خواهم بود.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- یکی از معدود چهره های جدی پیکاری :



- منم بودم اینجوری حس می گرفتم :



- خجالت کشیدن پیکاری ... بیچاره! چقدر سر این صحنه دلم واسش سوخت!!



- یکی از شات های زیبای OP :

- شات زیبای OP ، پیکاری و تکو در کنار هم :



- ابزار و لوازم غواصی رو تو لحظاتی دیدیم! بعدها بیشتر باهاشون آشنا میشیم :



- پیکاری و تشت باحالش :



- یه لبخند فوق العاده زیبا از پیکاری :



- انس کودکانه ای که پیکاری با میزش داشت خیلی نازنین بود :



- آخه سوت سرکلاس می خوای چیکار؟!



- معلم داستان جنبه خشن هم داره!!



- این یکی از لحظات فوق محبوبم از اپیزود اول بود ... ذره بین به دست شدم :







- واو ، میمیک معلم از نزدیک چه با وقار بود :

It's really happening, I am in the clouds

It's really happening, I am in the clouds
Amanchu is Coming



 

یا شاید تو این مورد بهتره بگم، "من زیر آب ها هستم" تا بهتر بتونم احساسم رو درباره این انیمه غواصی بیان کنم. هر وقت به دریا میرم و روی آب خودمُ شناور می کنم، سکوت مطلق وجودم رو فرا می گیره و آرامش بی نهایت خوبی بهم دست میده. این احساسیه که با دیدن این انیمه به خاطرم میاد.

چقدر میشه شور و شوق داشت؟! من بی نهایتشُ دارم .. چقدر میشه از دیدن یک پوستر، از دیدن یک تریلر کوتاه ذوق زده شد؟! من با تمام وجود احساسش کردم. همون چیزی که لحظه لحظه چند ماه گذشته رو در انتظار دیدنش بودم. دنیای بی نظیر انیمه ای من، بهشت من در حال نزدیک شدنه و نمی تونم صبر کنم .. هر چقدر برمی گردم و دوباره تریلر رو پلی می کنم باز هم دلم می خواد بیشتر به درون این تریلر غرق بشم.

به این فکر کنم که تریلر چه حال و هوای آشنایی برای من داره؛ چه موسیقی متن زیبا و نوستالژیکی درونشه. چیزی که منُ به یاد Aria و محبوب سری تمام دورانم می ندازه. چیزی که با هر نت موسیقی اون دلم رو به لرزه میندازه و می تونم احساس کنم که برای موسیقی انیمه ساتو جونیچی سنگ تمام گذاشته و یکی از بهترین آهنگسازها رو در نظر گرفته. درود به این مرد بزرگ و خالق آرامش بخش ترین انیمه های ساخته شده تا به امروز. کسی که مطمئنم نه تنها من، بلکه روی زندگی افراد بسیار اثری مثبت گذاشته؛ نگاهشونُ به زندگی عوض کرده و وقتی شما بتونید با اثری که میسازید تلنگری به زندگی دیگران بزنید، اون لحظه ست که باید به خودتون افتخار کنید. امیدوارم قدردانی ما هوادارن انیمه آریا و آمانچو به گوش ساتو برسه و اون مهم تر به گوش آمانو کوزوئه برسه ... مانگاکای ارزشمند ژاپنی!

آمانو یک انسان بزرگه .. در طول سال ها این تفکر و اعتقاد برای من تبدیل یه یقین شده. کسی که با خلق معصومانه ترین و زیباترین داستان های ممکن یک دنیای خیالی و فانتزی مدهوش کننده رو خلق کرده و افرادی مثل من تا عمر دارند این اثرها و فضای بهت برانگیز و لذت بخشونُ فراموش نمی کنند. من یکی می دونم که انیمه آریا تاثیر بی نهایت خوبی روی شخصیتم داشته و از این بابت فوق العاده از آمانو متشکرم.

و حالا لحظه شماری برای از راه رسیدن آمانچو آغاز میشه .. تابستون باید زودتر برسه .. من براش ثانیه شماری می کنم. ^_^

باشد که بار دیگه شاهکاری از آمانو کوزوئه و ساتو جونیچی ببینیم ...

نگاهی به تریلر :

Amanchu Anime - Summer 2016

 Amanchu! Manga by Aria's Amano Gets Summer 2016 TV Anime

هنوز تو حالت انکار به سر می برم. امروز صبح وقتی خبر رو شنیدم، دوسه بار چشم های خودم رو مالش دادم و به اینکه آیا می تونم به چیزی که جلوی چشمامه باور کنم یا نه، فکر کردم. خبر انیمه شدن آمانچو مثل یک رویای تا ابد برآورده نشده می موند .. خصوصاً بعد از انتظاری طولانی برای اعلام خبر مربوط به آریا و اینکه خبر از پخش OVA هایی در سینماهای ژاپن صحبت کرد. و پسر تو پرانتز : دیدن انیمه آریا تو سینما حتماً لذت عجیبی داره .. من که بهش فکر هم می کنم، اشک تو چشمام جمع میشه چه برسه به اینکه بخوام پا به اون سینما بذارم! و گمانم همین باعث میشه برای دیدن آمانچو هیجان غیرقابل وصفی داشته باشم .. فکر اینکه دوباره پا به دنیای زیبای خلق شده توسط آمانو کوزو بذارم و هر هفته چشم انتظار رسیدن انیمه باشم. نوع چشم انتظاری من در برابر این انیمه با یورو یوری و گینتاما فرق داره و هر کدوم به نحوی عالی هستند. احساسی که با شنیدن خبر آمانچو داشتم، آرامش عجیبی رو بهم داد. یکی دو روز اخیر با شروع شدن انیمه های پاییزی و درگیر ترجمه بودن  بشدت خسته شده بودم .. کمی خستگی روحی از بابت مسائل شخصی هم دست به دست هم داده بود تا دیشب با کسالت زیادی به خواب برم. امروز صبح با حس و حال سرحالی بیدار شدم .. نمی دونستم چرا ولی بهرحال طبق عادت روزانه خودم ANN رو چک کردم و یک آن با خبر انیمه شدن این مانگا مواجه شدم و از خوشحالی چند بار از سر جای خودم پریدم .. به معنای واقعی کلمه!

دوست دارم این احساس رو به خاطر بسپرم .. بارها برام پیش اومده ..
 بخاطر همین دارم ثبتش می کنم!


ی

من هنوز بخاطر خبر مربوط به انیمه آریا، گینتاما و یورو یوری خوشحالم .. این خبر هم شادی مظاعفی رو بهم منتقل کرده و الان که سر کارم هستم و دارم با هیجان تمام این جملات رو می نویسم، دوست دارم تا چندین ساعت دیگه درباره دلیل خوشحالی خودم صحبت کنم. تصور اینکه صحنه های زیبای زیر آبی مانگا رو قراره تو انیمه ببینم، برام فوق العاده دلنشینه ... هیکاری و فوتابا چه دوبلورهایی خواهند داشت .. موسیقی متن چطور خواهد بود .. از صمیم قلب آرزو می کنم یک موسیقی خوب داشته باشیم ... و نگران کننده ترین مسئله برای من حضور استودیویی مثل استودیوی J.C.Staff  در راس تولید انیمه ست که واقعاً می ترسم کار رو خراب کنند ... حالا دید مثبت خودم رو بخاطر حضور کسایی مثل Junichi Sato ، کارگردان آریا و همینطور Kenichi Kasai ، کارگردان باکومان نگه می دارم .. امید که این اقتباس به چیزی شیرین و دلپذیر تبدیل بشه!!