Isekai Shokudou - Episode 01
Isekai Shokudou - Episode 01
وقتی این اواخر لیست گویندگان معروف انیمه رو شد و اسامی افرادی مثل جونیچی سوابه و یا سوگیتا به چشمم خورد کمی جا خوردم؛ انتظار نداشتم انیمه به این خوبی در بخش گویندگی یارگیری کنه و همین باعث شد نگاهم به جو حاکم بر این انیمه عوض بشه. باعث شد فکر کنم که با یک انیمه ساده و معمولی طرف نیستم و میشه از این کار انتظاراتی داشت. خوشحالم که اپیزود اول این حرف من رو به اثبات رسوند.
محیط رستوران نکویاما گیرایی دلپسندی داره.
شاید این اولین نکته ای بود که به ذهنم رسید. مالک رستوران رو دوست داشتم .. صدای گرمش و رفتار محترمانه ای که با اطرافیانش داشت در نوع خودش آرامش خاصی به اپیزود می بخشید؛ به نظر میرسه آرامش صاحب رستوران و روی هم رفته جلوه ملایم اثر به عنوان زنگ تفریح خوبی به مخاطبین تزریق بشه و یکی از اهداف اصلی کار التیام بخش بودن هست. و بعد از اون هم که ورود آلتا و شنیدن داستانش کمی دلم رو سوزوند و تونستم باهاش همدردی کنم. همین باعث شد که معصومیت خاصی در شخصیتش پیدا کنم و حالا شاید زوج اصلی، صاحب رستوران و آلتا برای من شکل گرفته حساب بشن و منتظرم اتفاقات جدیدی که در رستوران نکویاما پیش میاد رو به چشم ببینم.
روی هم رفته تا به اینجا یکی از شروع های خیلی خوب فصل رو این انیمه داشت و من ازش راضی بودم.
Hina Logi: From Luck & Logic - Ep 01
کار متوسطی به نظر میرسید ولی از اون کارای متوسطی که من می تونم تا آخر سری باهاش همراه بشم. چیزی که تو نگاه اول چشم من رو گرفت این بود که انیمه چقدر خوب روی جنبه موئه و کاوایی مانور داره و مثل باقی کارهای تولید شده توسط استودیوی DogaKobo مانور روی این مسئله مهم ترین حرف رو برای سری میزنه. حالا در کنارش یه سری صحنه های کمدی ملایم هم می بینیم .. از بازی با بل، موجود لیون گرفته تا خود شخصیت لیون که یه کوچولو دست و پا چلفتی به نظر میرسه .. خصوصیتی که دیدنش تو کارکترهای اول انیمه های این شکلی طبیعیه. ارتباطی که با نینا چان هم داشت یه نکته کلیدی و خوب واسه سری میشه.
روی هم رفته شروع بدی نبود ... باید دید تو ادامه به چه سمتی حرکت می کنه.
لیون و بل زوج خیلی خوبی ان :
شات محبوبم از اپیزود
:
این حالت تبدیلشون هم بامزه بود :
از مناظر و نماهای خوب اپیزود
:
Kino no Tabi: The Beautiful World
Kino no Tabi: The Beautiful World
سال ها بود که دوست داشتم این انیمه رو ببینم؛ بارها کاورش رو دیده بودم و نسبت به اینکه این انیمه چطور اثری هست کنجکاو بودم و بالاخره فرصت دیدنش پیش اومد. تایید شدن انیمه جدیدی واسه ناول این کار بهونه خیلی خوبی بود تا من دوباره به یاد دیدن این انیمه بیافتم و به سراغ دیدنش برم. و حالا بعد از دیدن انیمه باید بگم که حقیقتاً واسه دیدن انیمه جدید اثر هیجان دارم .. می تونم ببینم که چه انیمه دل پذیر و پر از جذبه ای میشه و به شما هم توصیه می کنم برای آماده شدن و رفتن به سراغ اون انیمه سری Kino no Tabi رو امتحان کنید ... ارزششُ داره.
اما یه کوچولو درباره انیمه ...
حس و حال حاکم بر انیمه من رو به یاد انیمه هایی مثل Natsume Yuujinchou یا Mushishi میندازه که این حقیقتاً چیز خوبیه. فضای ملایمی داره که کسل کننده نمیشه و ذهن مخاطب رو به هر شکلی تحریک می کنه و با خودش بهمراه "کینو"، شخصیت اول داستان به دل سفر میبره؛ سفرهایی که یکی بعد از دیگری ادامه پیدا می کنند و انسان های عجیب و غریب و سناریوهای ناخوشایندی رو هم به چشم می بینیم. درس هایی گرفته میشه و حرف از اما و اگرهایی به میون آورده میشه. و تو این بین شما به راحتی می تونید با کینو و موتور سخنگویی که داره انس بگیرید. من همیشه به این اعتقاد داشتم که وقتی انیمه یا اثری عوامل کمتری داشته باشه نزدیک شدن بهش کار ساده تریه و اینجا مثال و نمونه عالی این اعتقاد رو می تونید تجربه کنید.
و نه! انیمه تماماً تو فضای ملایم سیر نمی کنه. حتی جایی پا به میدان جنگ گلادیاتورها میذاریم و صحنه های اکشن خوبی رو هم می بینیم. اینم نکته دیگه ای واسه مد نظر قرار داشتنه که با یک انیمه با ریتمی ساده روبرو نیستید.
+ هنوز پایان بندی رو ندیدم.
3 قسمت دیگه باقی مونده ولی خیلی بعید می دونم در انتها از تصمیمم برای دیدن این اثر پشیمون بشم!
چند شات از فضای انیمه :
Sakura Quest - Ep 01
و جایزه بهترین شروع فصل تعلق می گیره به ... این انیمه؟!
شاید شاید .. ولی! چون هنوز خیلی از انیمه های فصل رو ندیدم ترجیح
میدم فعلاً چنین جمله ای رو با اطمینان نگم ولی حقیقتاً اپیزود اول واسه من
دوست داشتنی، خنده دار و سرگرم کننده بود. علاوه بر محیط با طراوت
روستایی که از تریلر میشد بهش پی برد، کارکترها هم شخصیت پردازی و نمای
اولیه بسیار خوبی داشتن؛ چه از کوهارو، شخصیت اصلی و ماکی که تو قطار باهاش
آشنا شد گرفته تا رئیس و کارکترهای فرعی که وظیفه مهمی رو برای شاد و
سرحال نشون دادن انیمه بر عهده دارند. و از نظر من این وظیفه رو برای شروع
به خوبی انجام دادن.
رنگ و روی انیمه به مانند باقی کارهای استودیوی P.A Works حسابی خوبه. از
این مورد نمیشه گلایه کرد و چیزی گفت. گلایه همیشگی من از کارهای قبلی این
استودیو به سرانجام نرسیدن و خوب نبودن ریتم انیمه هاشون بوده که حالا
امیدوارم این ایراد در این اثر زیاد وارد چشمم نشه. شاید در 3-4 انیمه قبلی
این استودیو به اندازه Sakura Quest احساس خوبی رو به دست نیاورده باشم.
این رو به فال نیک می گیرم.
حالا بهرحال ... انیمه چشمم رو گرفت و مشتاقانه منتظر دیدن ادامه کار هستم.
- حضور کوتاه این کارکتر هم در نوع خودش عالی بود .. کلی به این صحنه خندیدم 
:
Alice to Zouroku - Ep 01
وقتی به محتوای داستانی نگاه می کنید می فهمید که چرا اپیزود اول 44 دقیقه ای شد.
واقعاً با نیمه اول ممکن بود خیلی ها انیمه رو دراپ کنن. و شاید هم عده ای
این کار رو کرده باشند ولی چیزی که به نظر من مطمئن به نظر میرسه اینه که
نیمه دوم انیمه بسیار بهتر شد. با ورود به لحظاتی مثل صحنه گل فروشی و یا
تک و تنها شدن زوروکو و سانا صحنه های عاطفی و قشنگی رو به چشم دیدیم. نیمه
اول با داشتن صحنه های تعقیب و گریز CGI بد به نظر خیلی سطحی و ضعیف می
رسید ولی در کنار این موضوع همچنان یک حس معصومانه جالب در نگاه کارکترهای
انیمه به چشم می خوره که این واسه من چیز جذابیه. اینکه سانا نمی دونه تو
دنیای بیرون چقدر چیز جالب وجود داره درجه معصومیت اون رو بسی بالا میبره.
ضمن اینکه موسیقی متن خوبی هم داشتیم ...
حالا در ادامه باید دید که انیمه کدوم روال رو دوست داره پیگیری کنه؛ روال
تعقیب و گریز بسیار و صحنه های متحرک CGI ای که زیاد تاثیربرانگیز نیستن یا
صحنه های عاطفی و برش زندگی. امید من به گزینه دومه و باید دید که مانگا
اصلی سری به چه زوایایی از داستان پرداخته.
روی هم رفته من نیمه دوم رو دوست داشتم.
Sakurada Reset - Ep 01
شروع کند ولی کنجکاو کننده ای داشتیم.
نکته ای که از همون لحظات اول توجه من رو به خودش جلب کرد و در ادامه هم بهتر شد، موسیقی متن اثر بود که به خوبی با قالب انیمه همراه بود. شنیدن هر از چندگاه صدای یویی ماکینو، خواننده خوش صدای ژاپنی به من احساس خوبی می داد. چه خاطره های بسیاری که با صدای این خواننده در انیمه Aria داشتم و در حدی بهش علاقمند شدم که تمام آلبوم های این هنرمند رو دانلود کردم. زمزمه های پشت زمینه این خواننده می تونه حس خوبی به صحنه های احساسی اثر بده و امیدوارم بیشتر از حضور اون استفاده بشه. در کنار ماکینو ترک های خوب و دیگه ای هم داشتیم که باعث میشه بخوام نمره خوبی به موسیقی متن اثر بدم.
اما در مورد داستان، هنوز نیاز به زمان هست.
روی هم رفته .. انیمه نیاز به تحرک احساسی داره. کارکترها باید کمی از بی روح بودن در بیان ولی پتانسیل پابرجاست.
Gabriel Dropout - Ep 04 & 05
قسمت 04 : من چون مانگا رو تا به اینجا خونده بودم می دونستم که با یک اپیزود ساحلی زودهنگام روبرو میشیم و اصلاً هم چیز بدی نیست. 3 اپیزود اول به معرفی کارکترهای اصلی گذشت و با اخلاق و رفتار هر کدوم آشنا شدیم و بعد از اون یه محیط برای کمدی گروهیِ تیم به وجود اومد. و تفاوت اپیزود ساحلی این انیمه با انیمه های دیگه اینه که چون فرشته و شیطان رو در کنار هم دارید می تونید انتظار داشته باشید که هوا یهو صاف بشه و چیزی جلوی خوش گذرونی اونا رو نگیره.
و بعد روتین های همیشگی شروع میشه؛ اینکه ساتانیا چطور کنار ساحل اذیت
میشه، یا گابریل گاهی هوس می کنه بقیه رو اذیت کنه و مهربونی های وینه. صحنه بعد از تیتراژ هم در نوع خودش جالب بود. کمی فلش بک دیدیم و یه مقدار با اونچه که بر گابریل گذشته بیشتر آشنا شدیم.
قسمت 05 : تاپریس، موجودی خنگ تر از ساتانیا وارد می شود.
اینجور که یکی دو بار تو طول اپیزود گفته شد تاپریس حضوری موقتی داره و قراره برگرده به مدرسه بهشتی! هنوز یک سال تا برگشتن به دبیرستان میتن فاصله داره و صرفاً بخاطر اینکه احساس تنهایی می کرد پیداش شده بود و با چیزایی روبرو شد که به هچ وجه دلش نمی خواست ببینه.
چیزی که در مورد تاپریس واسم جالب بود این بود که به نسبت باقی فرشته ها و
یا شیاطین انیمه بیشتر از خدا حرف میزد و هر اتفاقی که می افتاد خدا ورد
زبونش بود و به عنوان یک فرشته وفاداری بیشتری به این مسائل معنوی نشون می
داد. البته وقتی اونو در کنار گابریل تنبل و رافیلِ سادیست بذارید قطعاً
پررنگ به نظر میرسه. 
ولی بهرحال بین این سه فرشته معصوم ترین به نظر میرسه.روبرو شدن ساتانیا و تاپریس قطعاً یکی از بهترین صحنه های انیمه تا به اینجا بود.
صورت چسبیده به شیشه رافیل و لذتی که می برد، باحال بازی های ساتانیا در حالی که کف قفسه افتاده بود (
) و سادگیِ بیش از حد تاپریس ... همه چیز این صحنه خوب بود. 
- این بیچاره چقدر گناه داره
:
- این صحنه منو یاد صحنه ای از Himouto انداخت :
- آخه ... میمیک رو .. !!
- تاپریس و لباس فضاییش :
- لحظه رودرویی تاپریس با ساتانیای باحال
:
- خودمونیم، با این میمیک ها هر کی نفهمه فکر می کنه ساتانیا چقدر شیطانیه!!
- آخی ... واااای.
Gabriel Dropout - Ep 03
یکی از نقاط قوت کارگردانی مثل ماساهیکو اوتا اینه که خوب بلده کارکترهای فرعی رو به تصویر بکشه؛ چه در انیمه ای مثل Yuru Yuri که با کارکترهای فرعی بسیاری بوده باشه و یا چه پسرهای انیمه ای مثل Love Lab و یا چرا راه دوری بریم؟ بومبر از انیمه Himouto رو به خاطر بیارید که با اندک حضوری که داشت چقدر خوب ظاهر میشد. و البته .. شاید من تو اپیزود قبل از حضور رئیس و مبصر کلاس کمی نالیده باشم و از اینکه چهره مناسبی داشت یا نه مطمئن نبوده باشم ولی باید از اینکه این اپیزود سوم چقدر خوب به شخصیت قهوه چی پرداخت حرف بزنم و بگم که جداً نیمه اول اپیزود رو بخاطر این کارکتر دوست داشتم. اینکه چطور کارکتر پر از روح و پر از اشتیاقش (به قهوه!) در کنار شخصیت تنبلی مثل گابریل قرار گرفت؛ گابریلی که صرفاً به دنبال بدست آوردن پول واسه بیشتر بازی آنلاین کردن بود و هست. زوج جالبی رو خلق کرده بودند ...
و جالب تر وقتی شد که پای ساتانیا، مهره طلایی انیمه هم به کافی شاپ کشیده شد و همه چیز یک درجه بهتر شد.
خاصیتی که ساتانیا به صحنه کافی شاپ اضافه کرد خاصیت روی مخ گابریل رفتن بود که اینجا حسابی به کار می اومد؛ اینکه اونو تا چه مرزی تحریک می کنه یکی از نکته های دوست داشتنی (!) انیمه ست و به مرور زمان جرقه ارتباط بهتر رو بین دو کارکتر ساتانیا و گاب میزنه. و البته در کنارش افکار درهم قهوه چی رو هم داشتیم که مثل همیشه همه چیز رو به قهوه ربط می داد .. تو ذهن اون چنین جمله ای ثباتی دائمی داره : زندگی فنجانی پر از قهوه ست .. باید نوشیدش!
از دیدن زوج بندی و همراه شدن رافیل و وینه کمی تعجب کردم. از این لحاظ که فکر نمی کردم به این زودی اتفاق بیافته ولی خب بهرحال لحظه خوبی بود و دیدیم که رافیل حتی در مقابل وینه هم دست از شیطنت هاش برنمی داره و یه جورایی احساس سادیستی خودش رو بر صحنه غالب می کنه. و وینه هم که معصومیت خاصی داره و دم به تله میده. در مورد صحنه خامه هم، شاید فکر می کردم وینه به خامه تیز میرسه ولی اینطور نشد. اینطور نشد تا بار دیگه پای مهره طلایی انیمه، ساتانیا به صحنه کشیده بشه و پانچ لاین جوک به این شخصیت تعلق بگیره.
این اپیزود بار کمدی خوبی داشت :
- صحنه لگد کوبیدن گابریل به در و پرت کردن ساتانیا به هوا یکی از بهترین صحنه های انیمه تا به اینجا بود.
- صحنه دیدن ساتانیا و غیب شدن ناگهانی رافیل از کنار وینه باحال بود!
- میمیک های همچنان خاصِ ساتانیا (که تو ادامه ازشون شات میذارم.)
- پیچوندن کار توسط گابریل و سازش فوق العاده زیادی که قهوه چی باهاش داشت.
- کل بیت ارجاع به فیلم های سینمایی که حتی ارجاعی جدید مثل اشاره به فیلم Your Name درونش گنجونده شده بود هم واسم جالب و هم یه جورایی خنده دار بود.
- درجا زدن های ساتانیا کنار در کافی شاپ یه لبخند گنده روی لب من نشوند. نمی دونم چرا اینقدر نازنین و بی گناه به نظر میرسه!!
- سپر فرشته ای گابریل هم که کار به جایی نبرد. 
- اخم و بدخلقی های گاب چان سر کار کردن
:
- دست و پا زدن ساتانیا جلوی در کافی شاپ
:
- از اون میمیک های خاص ساتانیا
:
- بهمراه قهوه چی :
- بیچاره قهوه چی از مهربونی تمام به چه جایی رسید
:
+
- وینه و ترس از فیلم
:
- وقتی به عقب نگاه کنید یکی از لحظات خاص این انیمه می تونه دیدن رافیل و ساتانیا کنار هم باشه
:
- چشمک گابریل بعد از کتک زدن ساتانیا :
- قیافه رو
: