Gabriel Dropout - Ep 02
Gabriel Dropout - Ep 02
روتین داره شکل می گیره! سادیست بازی رافیل، به گریه انداختن ساتانیا و منفی گرایی گابریل!
خب، به خوبی ادامه دادیم!
به من باشه میگم فعلاً وزنه اصلی انیمه ساتانیاست و فکر می کنم شخصیت ساتانیا به خوبی تونسته بار کمدی انیمه رو به دوش بکشه. حتی در بحث اپیزودیک انیمه در سایت های مختلف این دختره که به عنوان بهترین دختر انیمه ازش اسم برده میشه و اینجور که به نظر میرسه باقی کارکترها به زمان برای رشد نیاز دارند. بجز ساتانیا من گابریل رو دوست دارم و فکر می کنم داره جایگاه خودش در انیمه رو پیدا میکنه. هنوز به اندازه یک شخصیت اصلی پررنگ نیست و باید بهش وقت بدیم ولی ذره ذره داره به اونجای مشخص شده میرسه. و در مورد رافیل و وینه هم فکر می کنم قراره در همین سطح مکمل بودن باقی بمونن که ایرادی به این موضوع وارد نیست.
اما این اپیزود یه شخصیت جدید داشتیم؛ رئیس و مبصر کلاس که بیشتر با خیالاتی که از مکالمه وینه و گابریل داشت وقتش رو گذروند. حقیقتش وقتی اولین شات از مبصر کلاس رو دیدم کمی دلم می خواست شخصیتی با طراحی بهتر می دیدم ولی باید منتظر موند و دید که مبصر کلاس چقدر در انیمه نقش داره و شاید همین اپیزود جز حضورهای پررنگش بوده باشه و در ادامه به سایه ها بره. روی هم رفته به عنوان یه کارکتر گذرا حضور بدی نداشت و تونست به سناریوی فرم جریان جالبی ببخشه.
چیزی که تا به اینجا دیدیم اینه که احساسات مشخصی از کارکترها طراوش میشه؛ ساتانیا همیشه در عین معصومیت غرق در افکار شیطانیه و البته خنگی اون حد و مرز نداره! من حسابی دلم واسش میسوزه .. نمی دونم چرا ولی شیرینی خاصی درون کارکترشه که دلمُ میبره.
ولی جالبه که از اون طرف رافیل، کسی که اونو اذیت می کنه رو هم دوست دارم
... و اذیت نمیشم که اون داره ساتانیا رو بازیچه دستش می کنه. به هم میان و
زوج کمدی نازنینی هستن. زوج دیگه مون رو باید وینه و گابریل بدونیم که یه
جورایی وینه رو میشه فرشته نجات (یا اینجا بهتره بگیم شیطان نجات!!) گابریل
بدونیم؛ به اخلاق و رفتار گاب نظارت داره و می بینه که اون چیکار می کنه. یه سری نکته گذرای دیگه :
- میمیک های ساتانیا معرکه ست. هر لحظه یه ریخت بامزه ای پیدا می کنه.
- ماهیِ جهنمی چه خنده دار بود. موندم بازم آیتمی/جونوری از جهنم می بینیم یا نه.
- این قسمت ED هم اضافه شد که حسابی تو دل برو و جذاب بود.
- گابریل گاهی دیالوگ های سنگینی/فلسفی درباره انسان ها به زبون میاره. از الان واسه کشف اینجور صحنه ها ذره بین به دست میشم.
- سگ داستان هم هنوز نقش داره و اینجور که معلومه آلت دست رافیل شده. بهرحال من از بودنش استقبال می کنم!
- فکر نمی کنم قسمت بعد رافیل شاگرد ساتانیا باقی بمونه و اون جریان تموم شده.
- انیمه پیش نمایش قسمت بعد نداره ... موندم چرا ... !
- نمایی از چپتر مرتبط در مانگا :
صحنه‌هایی از اپیزود :
- ساتانیا و درگیری همه روزه ش با سگ داستان
:
- قیافه خسته و بی حوصله گابریل عالیه
:
- ولی انگار گاهی به فکر اذیت بقیه هم می افته
:
- بهترین میمیک اپیزود
:
- تصور گابریل از به پا کردن قیامت 
:
- چهره بشاش آشپزباشی 
:
- ماهی رو ... 
:
- وینه هم خوب میمیک هایی داره 
:
- جنگ با ماهی به ضرر ساتانیا تموم شد 
:
- بیدار شدن و دیدن رافیل 
:
- وای، اینجا ساتانیا چه ناز شده بود 
:
- نمایی از ED زیبای انیمه 
:
Urara Meirochou - Ep 02
مادر چیا، گاردهای ساکو چان و دلگرم کننده تر شدن انیمه!
از اون طرف صحنه وارد شدن گاردهای ساکو رو داشتیم که حسابی بامزه بود. از غذا دادن ساکو به چیا و صحبت از "بوسـه غیر مستقیم" شروع شد و بعد دیدیم که اونا خودشونم یه جورایی عاشق ساکو هستن و هوس کرده بودن که غذای ساکو رو لب بزنن. ولی زهی خیال باطل ... چه بلایی سرشون اومد.
از اون طرف هم ساکو حس و حال یوری باحالی تو شخصیتش داره که من دوست دارم. هر دفعه با چیا روبرو میشه صحنه دیدنی میشه. 
خصوصاً این اپیزود که فهمید چیا بخاطر کوهی و جنگلی بودنش زیاد با لباس و
اون چیزی که باید زیر لباس بپوشه آشنا نیست. صورتش و میمیک هاش تو اون صحنه
حرف نداشت!و انیمه یه جورایی جنبه منحرفانه ای که داره رو هم نگه داشت.
روی هم رفته به عنوان اپیزود دوم حسابی خوش گذشت .. منتظر هفته بعدم.
:
- گاردهای بامزه ساکو چان
:
- چیا در حال خوردن غذای ساکو :
Little Witch Academia - Ep 01
تریگر، خلاقانه همراه با احساسی آشنا! 
بله، استودیو تریگر عادت به این داره که گاهی بیننده های خودش رو ترول کنه
ولی در کنار این موضوع گاهی انیمه هایی که می سازه اونقدر خوش سبک هستن که
به راحتی بیننده ها رو راغب می کنه تا چند فصل ترول های این استودیو رو
تحمل کنند. حالا این کار می تونه Kill la Kill و فضای فوق خلاقانه اون باشه
و یا این کار می تونه Little Witch Academia باشه که با الهام گرفتن از یک
فضای جادویی، فانتزیِ وجودمون رو بطرزی عالی ارضا می کنه. این لذت وقتی
بیشتر میشه که شما عاشق ژانرهای جادو و جادوگری، هری پاترها و سری های
وابسته هم باشید .. و بعد عنصرهای ژاپنی هم به درون انیمه تزریق میشن و
انیمه رنگ و بوی عاطفی قشنگی به خودش می گیره.
اپیزود اول نشون داد که خوشبختانه سری اصلاً حس و حال خوب فیلم و OVA خودش
رو از دست نداده و حتی شاید اینجا به مرور زمان احساس نزدیکی و انس مخاطب
با اثر بیشتر هم بشه. من چون تازگیا فیلم و OVA رو دیدم به خوبی می تونم
این رو تایید کنم که اپیزود اول احساس نزدیکی به دو اثر قبلی داره و این یه
نکته بسیار خوبه. و توصیه می کنم اگه هنوز اون فیلم و OVA رو ندیدید به
سراغشون برید که نرفتن به سراغشون واقعاً حیفه!
روی هم رفته شروع بسیار نازنین و در عین حال ماجراجویانه ای بود. مشتاق دیدن ادامه سری ام.
+
کاگاری چه دوست داشتنیه 
:
Gabriel Dropout - Ep 01
فرشته تنبل، شیطان مهربون و هاناکانای سادیست .. چی از این بهتره؟!
انیمه رسماً رفت تو لیست انیمه هایی که این فصل منو ناامید نکردن و این واسه من جای خوشحالی داره؛ همونطور که تو بخش معرفی اشاره کرده بودم علاقه زیادی به عوامل انیمه دارم و خصوصاً کارگردان به من اطمینان خاطر بالایی میداد که این اثر یه اثر باحال و دوست داشتنی میشه. فکر می کنم اپیزود اول به اندازه کافی پتانسیل نشون داد که بتونیم به انیمه دلخوش باشیم و در کنار بروز این پتانسیل خود اپیزود هم به اندازه کافی خنده دار و بامزه بود که بشه ازش حرف زد و خوش و بش کرد. خوشبختانه بازخورد از طرف منتقدین و کاربرای مختلف سایتای انیمه ای هم در حدی خوب بوده که جای شکی باقی نمیذاره .. این یه انیمه مفرح و باحاله.
اما اگه بخوایم بریم سراغ انیمه و ازش حرف بزنیم ...
گابریل از همون شروع من رو یاد اومارو انداخت؛ اینکه یک رویِ مهربون و فرشته وار داره و بعد یک روی تنبل! همونطور که اومارو جلوی دیگران تظاهر به مهربونی می کرد و بعد جریان بازی آنلاین و اینکه گابریل چطور در بازی کردن غرق شد. خصوصیاتی بینشون مشترک هست ولی بازم سوژه و جریانی مثل فرشته و شیطان بودن اونقدر متفاوت هست که بشه باهاش کارهای متفاوتی کرد. مثلاً همون تک صحنه ملاقات ساتانیا و گاب چان رو در نظر بگیرید؛ اینکه چطور سر یه بطری با هم حرف زدن و گابریل ساتانیا رو به بازی گرفت. صحبت از بازی کردم، بیچاره این ساتانیا ... انگار خیلی راحت بازیچه دست همه میشه.
بیچاره دم به دم بازیچه یه نفر شد و از شیطان بودن و بدجنس بودن هم بویی
نبرده ... بزرگترین نقشه ش کشیدن صندلی از زیر پای گابریل بود. چیزی جز یه موجود ساده و بی گناه به نظر نمیرسه. تازه وقتی به رافیل رسید که دیگه فاتحه ش خونده شد. و وای که این رافیل چقدر خوب شده بود .. از حضورش حسابی راضی بودم.
کانا هانازاوا در نقش یک فرشته سادیست ... هه هه، کی فکر می کرد روزی کارش به اینجا کشیده بشه؟! صحنه گرفتن نون از سگ یکی از بهترین صحنه های اپیزود بود و فکر می کنم خوب نشون داد که کمدی انیمه چقدر می تونه خوب باشه. نکته جالب تو اون صحنه واسه من چند تا چیز بود؛ قیافه سگ داستان که بطرز عجیبی دوست داشتنی بود و آدم دلش می خواست نون رو بهش بده، ساتانیا که در عین سادگی تن به هر کاری که رافیل می گفت میداد و رافیل که در عین نفهمی از همون شروع به زبون آورد که می خواد باهاش بازی کنه (و ساتانیا بازم حالیش نشد!) همه چیزِ اون صحنه خوب بود .. حتی پرش آخری که ساتانیا به سمت سگ بیچاره داشت. و آخرشم که سگه نون رو گرفت.
فکر می کردم حداقل نون رو ساتانیا برمی داره.اگه بخوایم در مورد موسیقی و فضا حرف بزنیم احساس می کنم به انیمه Himouto! Umaru-chan خیلی نزدیکیم. حتی موسیقی تم اصلی اثر به طرز جالبی به اون موسیقی اون انیمه نزدیکه که البته با توجه به یکی بودن عوامل دو انیمه زیاد دور از انتظار نبوده. و فضای Himouto اونقدر خوب بود که نخوایم ازش زده بشیم و از تکراری بودنش حرف بزنیم. به نظر من Gabriel Dropout به مرور زمان خاص بودن خودشُ پیدا می کنه و بعد تو انتهای راه فراموش می کنیم که روزی اونُ با شباهت به Himouto می دونستیم. این یه نکته ست که من چشم انتظار دیدنش هستم و فکر می کنم با تبحری که کارگردان انیمه داره تحقق پیدا می کنه.
روی هم رفته یه اپیزود شروع عالی رو داشتیم. از نحوه پرداخت راضی بودم و حسابی چشم انتظار اپیزودهای بعدی ام.
- میمیک های بامزه گابریل، وقتی استودیو DogaKobo باشه میشه کلی میمیک قشنگ دید
:
- بیچاره راهگشایِ الهی چه بلایی سرش آورد
:
- ساتانیا در حال تفکر به نقشه شیطانی بزرگش
:
- نگاه شوکه وینه از اینکه شنید زیاد اعمالش شیطانی نیست
:
- آخی، چه فرشته مهربونــــــی
:
- گابریل تو عالم فرشتگان و کنار فرشته ای که اونو دوست داشت و تحسین می کرد (فکر کنم بازم ببینیمش.
) :
- وینه زد کل اتاق گابریل رو پودر کرد ... اینم عکس العملش :
- ساتانیا و این تریپ شیطانی رفتنش تکراری نمیشه 
:
- صحنه نبرد با سگ سر نون :
- بدون شرح :
- قیافه نیست که ... وااای 
:
Demi-chan wa Kataritai - Ep 01
اوه، چه کار شیرین و نازنینی! ^_^
حقیقتش قبل از دیدن انیمه واسم سخت بود که با فضای انیمه آشنا بشم. چون قبل
از این دخترهای هیولای Monster Musume رو دیده بودم و بلکل ذهنیاتم عوض
شده بود.
اون سری هم در نوع خودش خوب بود و دوسش دارم ولی از رنگ و روی تریلر
Demi-chan wa Kataritai می شد فهمید که با یه کار به مراتب ملایم تر و با
ایچیِ کمتر مواجه هستیم و همینطور هم شد. فضای انیمه به سمت لطافت کارکتری و
حتی دلگرم کننده میل داشت و این واسه من یه چیز امیدوار کننده ست. از
رابطه سنسی با دانش اموزاش خوشم اومد و منتظر ورود دخترای دیگه انیمه هستم.
از بین کارکترها هم معلم زیست و هم هیکاری ورود خوبی داشتن و خوب خودشونُ
معرفی کردن. ضمن اینکه فکر می کنم ماچی هم دولاهان بامزه ای بود و نگاه
صمیمانه ای به هیکاری و معلم داشت که بعدها می تونه رابطه جالبی رو بینشون
به وجود بیاره. از اون طرف هم یه سری صحنه جالب از ساتو دیدیم که فکر می
کنم این شوخیِ کناره گیری از سنسی رو تا مدتی داشته باشه.
بهرحال هنوز یوکی رو داریم که من تو تریلر نظرم بهش جلب شده بود و میشه بیشتر بهش پرداخت.
روی هم رفته شروع خوبی بود .. بهتر از انتظاراتم و احتمالاً جز کارهایی باشه که این فصل راحت می بینم و تموم می کنم.
- هیکاری میمیک های بامزه ای داشت :
Urara Meirochou - Ep 01
کار قشنگی بود .. ترکیبی از یک فضای تاریخی، سنتی و البته دنیایی کاوایی بهمراه کارکترهایی دوست داشتنی! فعلاً به نظر رسید بار عظیمی از لذت انیمه روی دوش چیا و رفتارهای خنده دار و عجیبشه؛ اینکه چطور واسه معذرت خواهی شکمشُ نشون میداد و اینکه چطور می خواست بقیه رو هم به این عادت بندازه و به چشم یک منحرف میدیدنش فضای بامزه ای خلق کرده بود. و البته، رابطه باحالی که با حیوونا داشت و حس طراوتی که درون کارکترشه.
صداپیشه چیا با اینکه تازه کاره ولی خوب به کارکتر می خوره و زیاد مبتدی
بودنش به چشم نمیاد. بقیه کارکترها هم تو موقعیت هایی که چیا میسازه مکمل
های خوبی میشن و بهش کمک می کنن ... پس تعامل کارکترها تو صحنه های مختلف
انیمه از نقاط مثبت اولیه به نظر میرسه.فعلاً معرفی خوبی از کارکترها داشتیم. از چیای شیطون گرفته تا نونوی خجالتی و معصوم!
چیزی که دوست دارم بهش اشاره کنم محیط انیمه ست؛ مثل یک اپیزود از یک انیمه می مونه که داره جشنواره ای در اون برگزار میشه ... تمام دور و بر شهر پر از منظره های جالب بود و این می تونه تو ادامه به یکی از نقاط قوت انیمه تبدیل بشه؛ همونطور که تو انیمه Gochiusa هم همینطور بود و فضای اروپایی اون دل آدمُ می گرفت. اینجا هم یه محیط سنتی می تونه پررنگ باشه و با توجه به حضور عنصر فانتزی انیمه جای کار خیلی خوبی فراهمه.
پیش به سوی یک فصل کاوایی و التیام بخش با این انیمه!
صحنه‌هایی از اپیزود :
- عجب شروع قشنگ و نازی داشتیم
:
- منحرف دیدن چیا و شوکه شدن کون
:
- چیا می خواست ببینه کون دم داره یا نه.
- چیا و بازم چیا
:
- ملاقات اول کون و چیا
:
Fuuka - Episode 01 & 02
اصلاً چرا بد ... میگم کمی تا قسمتی خوب بود ولی ترس من بیشتر از ادامه راه
هست و اینکه داستان به وضع نوشته های سابق این نویسنده دچار بشه. (که با
تعریفاتی که شنیدم اصلاً بعید نیست اینطور بشه!) حالا بهرحال، تو شروع
معرفی خوبی از کارکترهای اصلی داشتیم و هر چند با موجی از کلیشه .. موج
موجـــی از کلیشه پیش رفتیم ولی بازم کمی ظرافت در سبک انیمیشنی و رنگ و
روی اثر وجود داره و میشه بهتر اونو قبول کرد. فقط امیدوارم دوز این کلیشه
ها به مرور زمان پایین تر بیاد و تبدیل به یه کار فوق العاده آسون برای پیش
بینی کردن نشه.
- البته که پدر و مادر خارج از کشورن! 
- صحنه ای که دور مجسه چرخیدن بطرز ناجوری ناخوشایند بود.
- OP ,ED انیمه می تونستن بهتر باشن!
- مثلث عشقی در راهه .. Ugh.
+ حس شادابی فوکا رو دوست دارم.
+ دختر موردعلاقه ـم تو این انیمه تاماست. (که احتمالاً به سرانجام بدی میرسه!)
+ فن سرویس کار بدک نیست .. کلیشه ای، ولی بدک نیست.
Masamune-kun no Revenge - Ep 01
من و تو قراره مغرور و بدجنس باشیم!
شروع نسبتاً خوبی داشت. رنگ آمیزی کار رو دوست داشتم و از لحاظ انیمیشنی
لحظات خوبی داشتیم. از اون که بگذریم یه چیزی خوب جلوه می کنه؛ کارکترها یه
مقدار بدجنس هستن
چه دختر اول آکی و چه ماکابه، پسر داستان. تو ابتدای داستان به نظر رسید
که باید ماکابه رو بیشتر تشویق کنیم و بذاریم انتقامی که می خواد رو بگیره
ولی از طرفی فکر می کنم ممکنه به مرور زمان از شخصیت آکی چیزهایی ببینیم که
باعث بشه دلمون به رحم بیاد. همون طور که تو همین اپیزود لحظاتی رو در
مورد عادات غذا خوردنش داشتیم، تغییر شخصیتی که تو اون لحظات به کارکترش
داده شد و اینکه دیدیم چطور از یه شخصیت مغرور به یک شخصیت ساده و بی گناه
تبدیل شد اونُ یه مقدار لطیف و شکننده نشون داد. اما خب، همه می دونیم که
داستان به اون سمت میره که آکی قراره یه شخصیت مثبت به نظر برسه .. دیر یا
زود داره و شاید اینم از جمله نکته های بدی هست که میشه درباره این انیمه
در نظر داشت .. قابل پیش بینی بودنش!
(و اینکه بقیه دخترهای انیمه از لحاظ سناریوی عشقی دکوری خواهند بود.)
از کارکترهای فرعی آنچنان حرفی زده نشد و مقدمه سازیِ ساده ای بود. ولی
نکته ای که تو چشم بود و با دیدنش تعجب کردم مادر ماکابه بود که عین بچه ها
می مونه .. یا بهتر بگم، یه مادر لولی بود.
ولی حداقل واسه این مادر لولی یکی از بهترین گویندگان لولی انتخاب شده.
خانم Ogura Yui که قبلاً باهاش خاطره عزیزی رو سر انیمه Yama no Susume
داشتم. نمی دونم نقش این کارکتر چقدر خواهد بود ولی برای من، حضور این
گوینده باعث میشه که از شخصیت مادر داستان خوشم بیاد و انتخاب اونُ به جا
می دونم.
روی هم رفته، عاشقش شدم؟ نه، بسیار با پتانسیل دیدمش؟ نه، در حدی خوب بود که بهش فرصت سه اپیزود بدم؟ بله.
صحنه‌هایی از اپیزود :
- از این میمیک ها زیاد خواهیم دید :
- مادر داستان :
- بدون شرح :
