N96 - The Last Duel - 2021

My Movie Challenge - 96 -  The Last Duel  - 2021

بخاطر جودی کومر سراغ فیلم رفتم.

اولین نکته اینکه بطور کلی اصلا میلی به دیدن  مت دیمون توی هیچ فیلمی ندارم و این بی میلی باعث میشه که گاها غافلگیر بشم و این دفعه هم با یکی از اون موقعیت ها مواجه شدم. از ابتدای فیلم آماده جبهه گرفتن بودم و دلم می خواست تو سر شخصی بزنم که کار انتخاب بازیگر رو انجام داده. البته که جودی کومر و آدام درایور رو دوست دارم، مشکل من فقط با مت بود ولی فیلم هرچی جلوتر رفت بیشتر تونستم بازی اون رو بپذیرم و در نهایت فکر می کنم انتخاب خیلی خوبی بوده و تمام تلاش خودش رو برای ایفای نقش خوب کرده بود.

دو نفر دیگه، جودی کومر و آدام درایور هم حقیقتا دلچسب بازی کرده بودند. خصوصا آدام درایور که قشنگ چشم رو سمت خودش می چرخوند و دلت می خواست هی بیشتر به شخصیتش بپردازن. کومر هم اصلا من رو مایوس نکرد و نشون داد که چرا این روزها علاقه خاصی به بازی اون پیدا کردم؛ وسعت بازی جذابی رو توی ادای دیالوگ، حرکات و همراهی با دیگر بازیگران فیلم داشت و نمره مثبت رو از من می گیره.

خلاصه که تیم بازیگری خوب بود و در کنارش داستان هم که پرداخت و چینش دلپسندی داشت و ایراد بخصوصی ندارم که به داستان بگیرم. چیزی که میخواست بیان کنه رو به خوبی بیان کرده بود و زوایا و روایت مختلف داستانی رو به نحو جالبی نشون داد.

7.3/10

N95 - Misery - 1990

My Movie Challenge - 95 -  Misery  - 1990

غافلگیری خوبی بود. چه از لحاظ داستان و نحوه پیشروی و اینکه چقدر مجذوب فیلم و فضای اون شدم، چه از لحاظ کیفیت بازیگری و روی هم رفته هرچیزی که واقعا فیلم رو دیدنی می کرد.

اینکه کتی بیتس بخاطر این فیلم اسکار برده اصلا عجیب نیست و با دیدن فیلم به راحتی میشه گفت که اون واقعا هم مستحقش بوده و خیلی عالی در نقش آنی عمل کرده بود. می شد به خوبی خودت رو توی موقعیت و جای اون نویسنده تصور کنی و ببینی که آنی چقدر چندش آور و ترسناکه. جیمز کان هم در نقش پل شلدون خیلی خوب همراهی می کرد و مکمل خوبی بود.

داستان طبق معمول کارهای اقتباسی خوش ساخت این شکلی، احساس خیلی خوب و نزدیکی رو به کتاب ارائه میداد، حس می کردی داری صفحات رو ورق می‌زنی و این چیز دلپذیریه. گرچه که همه توی اقتباس کتاب های مختلف موفق نیستن ولی حداقل اینجا تلاش کارگردان و فیلمنامه نویس جواب داده و حسابی فیلم باورپذیر از آب در اومده. تونسته به حسی که می خواد دست پیدا کنه، اون احساس ترس، یک داستان گیرا، دیالوگ های خوب و درگیرکننده و لحظات هولناک و غیرقابل پیش بینی. و روی هم رفته فیلم واقعا ارزش دیدن رو داشت و من از اینکه سراغش رفتم حسابی راضی ام.

7.1/10

N94 - Robinson Crusoe - 1954

My Movie Challenge - 94 -  Robinson Crusoe  - 1954

داستان که مشخص بود، مردی که به یه جزیره دورافتاده می رسه و باید حالا دوام بیاره.

نکته اول که کمی مضحک و عجیب بود این بود که امکانات زیادی رو تونست از کشتی به گل نشسته بدست بیاره. از انواع اقسام ابزار آلات گرفته تا جزئی ترین چیزهای بخصوص که واقعا آدم با خودش می گفت «آخه مگه ممکنه؟» و بعد سعی می کنی که ذهنت رو خاموش کنی و بگی حالا عیب نداره، به فیلم ایرادی نمی گیرم و فرض کنیم که واقعا تمام این ابزار رو تونسته بدست بیاره.

من کلا میدونستم قراره با چی روبرو بشم و فقط دلم میخواست تو همین فانتزی جزیره دور افتاده و خلوت و سکوت ماجرا فرو برم که فیلم نسبتا تونسته بود این حس رو القا کنه. بجز بخش دوم فیلم که یکم جنجال و هیاهو داشت. ابتدای فیلم هم که یه سری اتفاقات عجیب داشتیم، مثل جریان سگ ماجرا و البته باردار شدن گربه داستان که عجیب غریب بود.

نهایتا فیلم بدی نبود، با توجه به سال ساخت فیلم میشه گفت عمر نسبتا خوبی داشته و اصلا وارد مدار کسل کننده بودن نمیشه. بازیگر نقش اول هم در نوع خودش جالب توجه بود و تیپ و استایلش به فضای فیلم می خورد.

5.5/10

N93 - The Men - 1950

My Movie Challenge - 93 -  The Men  - 1950

ظاهراً که اولین فیلم براندو هست و توی فیلم هم بازی نسبتا خوبی داره. داستان درباره مردی که توی جنگ صدمه می بینه، فلج میشه و حالا باید با زندگی جدید خودش خو بگیره.

همین اشاره کوتاه به داستان و شخصیت کِن (با بازی براندو)  کافیه که حس کنیم این نقش جای بازی زیادی داره و یه بازیگر می تونه حسابی با چنین نقشی عرض اندام کنه. براندو هم خوب بود ولی شگفت انگیز نبود. احساس می کنم هنوز می تونست خیلی بهتر از اینها بازی کنه و جای کار داشته.

روی هم رفته فیلم یکم حوصله سر بر بود ولی بخاطر براندو میشه تحملش کرد.

5.5/10

N92 - Longlegs - 2024

My Movie Challenge - 92 -  Longlegs  - 2024

چه حس مریض و خوبی توی فیلم بود. خصوصا تو لحظاتی که نیکلاوس کیج وارد فیلم شد. داستان به خودی خود حس Creepy و جذابی داشت و هرچقدر جلوتر رفتیم این حس تشدید شد که چیز خوبی بود. من در واقع چون بدون شناخت قبلی وارد فیلم شده بودم اصلا انتظار چنین پایان بندی با چنین تم و مضمونی نداشتم و این احساس رضایت خوبی برای من بوجود آورد.

درباره کیج هم خوشحالم که سال های اخیر تونسته یک رستگاری بخصوص بدست بیاره و دوباره خودش رو بالا بکشه. ناگفته پیداست که بازم گه گاه ممکنه فیلم ضعیفی بازی کنه ولی حداقل هنوز بعد از اینهمه سال می دونیم که اون اگه نقش درستی بهش داده بشه بلده حسابی خوش بدرخشه. این فیلم مصداق بارز این صحبت بود  کیج فیلم رو با حضور خودش حسابی دیدنی تر کرده بود.

مایکا مونرو رو فکر نمی کنم تا بحال جایی دیده باشم ولی حس دیزی ادگلز جونز رو واسم داشت و همش دلم می خواست دیزی اینجا جای این بازیگر حضور می داشت. گرچه که مایکا هم نقش رو خوب ایفا کرده بود و ایرادی بهش وارد نبود. احساس سکوت و مرموز شخصیت خودش رو به خوبی به تصویر کشونده بود.

6.4/10

N91 - Mutiny on the Bounty - 1962

My Movie Challenge - 91 -  Mutiny on the Bounty  - 1962

فیلم بسیار جالب بود. در وهله اول دوست داشتم براندو رو توی فیلم ارزیابی کنم و خصوصا از این لحاظ که شاید از دوران نوجوانی اسم این فیلم رو شنیده بودم و نسبت بهش کنجکاو بودم ولی هیچوقت فرصت دیدنش برام پیش نیومده بود. باید بگم که تیم بازیگری بطور کلی خوب و جذاب بودند و خصوصا ترور هاوارد در نقش کاپیتان بلای عالی بازی کرده بود. گرچه که معتقدم براندو هم جذبه خاصی تو نقش کریستین داشت.

تنوع لوکیشن خوبی توی فیلم داشتیم، صحنه های رقص جالب و در کنارش صحنه های روی کشتی هم طریقه فیلمبرداری جالب توجه ای داشتن و حس متفاوتی توی اثر داشت.

روی هم رفته با اینکه فیلم ۳ ساعت زمان داشت ولی من اصلا تو حین دیدنش خسته نشدم و دلم می خواست حتی داستان بیشتر از این هم ادامه پیدا کنه و مشتاق بیشتر دیدن و بیشتر فرو رفتن توی فضا بودم.

البته که فیلم دو نسخه دیگه هم از این داستان وجود داره که خصوصا نسبت به نسخه آنتونی هاپکینز و کل گیبسون حسابی کنجکاوم و بزودی سراغ دیدن اون هم میرم.

7/10

N90 - His Three Daughters - 2023

My Movie Challenge - 90 -  His Three Daughters  - 2023

حقیقتش با حضور این سه بازیگر انتظارات بیشتری داشتم. فیلم خیلی معمولی بود؛ ناتاشا لیون که رسماً همون نقش همیشگی خودش رو بازی می کنه و با اینکه جز طرفدارانش بوده و هستم ولی حس می کنم دیگه زیادی تکراری نقش ایفا می کنه. یه تیپ مشخص و یه نوع دیالوگ گویی خاص و تکرار و تکرار. کری کون رو هم که بخاطر The Leftovers همیشه ستایش می کردم و به نظر من قدرت ایفای نقش بالایی داره که بازم توی این فیلم خیلی جای عرض اندام نداشت. یعنی فیلم در واقع نسبتاً دیالوگ محور بود ولی بازم اونطور که باید از فضا استفاده نشده بود که بازی های قوی ای ارائه داده بشه. الیزابت اولسون رو هم که همیشه دوست داشتم و به نظرم نهایتا نفر سوم بدی نبود و میشد باهاش کنار اومد.

ولی داستان و نحوه پیشروی و پایان بندی چیز بخصوصی واسه ارائه نداشت و صرفاً وقت پر کن بود.

5.8/10

N89 - Dead Ringers - 1988

My Movie Challenge - 89 -  Dead Ringers  - 1988

داستان دوقلویی که کسی نمی تونه اونا رو از همش تشخیص بده و به میون کشیده شدن پای یک زن و علاقه به اون و ...

به به. چه غافلگیری خوبی بود. هرچی بیشتر از کراننبرگ فیلم می بینم، بیشتر مجذوب کارهاش میشم. یا شاید هم کارهایی که من دیدم جز کارهای تاپش بوده و خبر ندارم. هرچی که هست، این فیلم و The Fly تا اینجای کار حسابی به مذاقم خوش اومدن. یه جور احساس مریض و روانشناختانه دلچسب توی این فیلم ها وجود داره که البته توی Dead Ringers  بیشتر هم بود و فیلم حسابی با غیرپاستوریزه بودن و روی لبه رفتن خودش عرض اندام می کرد.

احتمالاً بهترین فیلمی باشه که تا بحال از جرمی آیرونز دیدم ولی باز هم باید اقرار کنم که زیاد از این بازیگر فیلم ندیدم. شاید Damage رو خوب بخاطر بیارم که اونجا هنرنمایی جالبی داشت. ولی اینطور که توی این فیلم دیدم قابلیت های بالایی داره و باید برم سراغ کارنامه و آثار قدیمی این بازیگر. حسابی از دیدن بازیش توی این فیلم لذت بردم.

7.4/10