Swimming with Sharks - 1994 / Kevin Spacey

Swimming with Sharks
1994

Comedy | Crime | Drama | Thriller

کوین اسپیسی، قبل از گرفتن دو اسکار بازیگری، یک سال قبل از ساخته شدن شاهکاری به نام The Usual Suspects  و یک سال بعد از فیلم دیدنی The Ref که فیلم خیلی سرگرم کننده ای بود، درون فیلمی عالی به نام Swimming with Sharks ظاهر میشه و بازی خیره کننده ای از خودش به نمایش میزاره! من بعد از تموم شدن فیلم، باورم نمیشد که هیچ جا اسم این فیلم از کوین اسپیسی برده نشده در صورتی که بدون شک بعد از دیدن باید بگم که،‌ یکی از بهترین بازی های ممکن کوین اسپیسی در اون این فیلم هستش و کوین فوق العاده ست تو این فیلم. قدرت بیان و دیالوگ کوین اسپیسی، میمیک های صورت کوین اسپیسی تو این فیلم،‌ بالاترین سطح ممکن رو داره! به جرئت میتونم بگم که این چند وقت اخیر این قدرها از بازی بازیگری تو فیلمی خوشم نیومده بود و واقعا لذت بردم.

داستان فیلم راجع به دستیار (منشی) جوانی به اسم گای هستش که به استخدام تهیه کننده ای به نام Buddy Ackerman ا (کوین اسپیسی) در میاد و کار خودش رو شروع میکنه! مشکل از جایی شروع میشه که ما با اخلاق خیلی پیچیده ی بادی اکرمن آشنا میشیم، رئیس فوق العاده سختگیر و اعصاب خورد کن! بادی اکرمن شدیدا به گای، منشی تازه وارد فشار میاره و اون رو اذیت میکنه! گای همینطور به تحمل کردن ادامه میده و یا حداقل تظاهر به تحمل کردن میکنه. بیشتر از این ممکنه که داستان رو لو بده ولی خوب ما از همون ابتدای فیلم صحنه ای رو میبینیم که، گای به خونه بادی اکرمن میاد و اون رو گروگان میگیره و از اون میخواد که ازش معذرت خواهی کنه! و بعد از این صحنه، فلش بک های فیلم شروع میشه و ما کم کم دلیل گروگان گرفتن بادی اکرمن توسط گای رو درک میکنیم.

- صحنه ملاقات اول بادی و گای :

در یکی از صحنه های فیلم گای پیش بادی میاد و از فریاد ها و عصبانیت های بادی گلایه میکنه و از اون میخواد که اگه میشه این فریاد ها و عصبانیت ها رو تموم کنه تا بتونند با هم رابطه دوستانه تری داشته باشند. اونجا یه صحنه خیلی جالب و خنده دار خلق میشه توسط اسپیسی، جایی که بادی شروع میکنه به تمسخر گای :

دو نکته راجع به فیلم :

- فیلم تو 18 روز فیلمبرداری شده.

- فیلم یه ارجاع خیلی جالب هم به فیلم Citizen Kane داره.

+

فیلم مارک Comedy رو در عنوان خودش داره و ما حتی با یک کاور کمدی وار روبرو هستیم ولی چیزی که برای من بعد از دیدن فیلم ثابت شد اینه که، فیلم بیشتر از اینکه کمدی باشه، یک درام خیلی قوی هستش و هرچند باید اعتراف کنم که سکانس های کمدی خیلی خوبی داشت ولی بحث درام اون سطح بالاتری داشت. از نظر دیالوگ ها، خیلی فیلم عالی بود و تک تک دیالوگ هایی که کوین اسپیسی درون فیلم به زبون میاره، شدیدا شنیدنی و فوق العاده هستند. و البته بعد ها Frank Whaley هم به کوین ملحق میشه و شروع میکنه به دیالوگ های ماندگار به زبان آوردن. Frank Whaley در فیلم های عالی مثل Born on the Fourth of July ، The Doors ، Hoffa ، Pulp Fiction و ... بازی کرده و واقعا بازیگر خوبی بود تو این فیلم. اما حرف آخر، اگه تا بحال یک رئیس خشن و زورگو داشتید، اگه از طرفداران پر و پا قرص کوین اسپیسی هستید، اگه میخواید یک فیلم با پایان خیلی متفاوت ببینید، این فیلم رو حتما ببینید چون به نظر من برای اون دسته از کسایی که مثال زدم، یک Must See به حساب میاد.

چند تا از دیالوگ های عالی فیلم :

(همه دیالوگ های زیر توسط کوین اسپیسی گفته میشه)

Shut up, listen and learn

+

See, that's the trouble with your *beep* MTV, microwave dinner generation, you all want it now. You think you deserve it just because you want it? It doesn't work like that! You have to earn it. You have to take it, you have to make it yours. But first, Guy, you need to decide what it is you really. want

+

Way it goes

Damn Yankees 1958 / Musical

Damn Yankees! l

1958

کارگردان :

Stanley Donen

George Abbott

بازیگران :

Tab Hunter در نقش Joe Hardy

Gwen Verdon در نقش Lola

Ray Walston در نقش Mr. Applegate

داستان راجع به پیرمردیه که طرفدار سرسخت تیم بیسبال Washington Senators هستش و شدت علاقه ای اون به حدی زیاد هستش که حاضر میشه با شیطان یه قرارداد ببنده برای اینکه بهش کمک کنه تا تیم مورد علاقه ش قهرمان لیگ بشه! شیطان اون پیرمرد رو تبدیل به یه جوان خوش چهره و با استعداد میکنه و ...

(صحنه بسته شدن قرارداد ^)

خوب Stanley Donen که نیازی به معرفی نداره! کارگردان فیلم هایی مثل Singin' in the Rain (با همراهی جین کلی) ، It's Always Fair Weather ، On the Town ، Royal Wedding و ... وقتی که اسم Donen به عنوان کارگردان یک موزیکال مطرح باشه، اون فیلم برای من ناخودآگاه ارزش دیدن رو پیدا میکنه! کارگردان خوش ذوق و خلاقی که چندتا از بهترین موزیکال های دهه 50 تا 60 رو ساخته. اینجا هم یکی دیگه از موزیکال های زیبای خودش رو پیش ما رو میکنه.

وقتی که زمین بیسبال رو تبدیل به یک محیط موزیکال کنیم، آیا با چیز جالبی روبرو میشیم؟! من زیاد اهل بیسبال نیستم ولی وقتی که نمره بالا و خیلی خوب این موزیکال رو دیدم،‌ رفتم سراغ دیدنش و حسابی از دیدنش لذت بردم. من یک جمله از یکی از نقدهایی که راجع به فیلم خوندم، رو تکرار میکنم : Baseball was never this much fun in a movie / بیسبال هیچ وقت در فیلمی اینقدر جالب نبوده. گاهی یک فیلم راجع به بیسبال هم میتونه جذاب باشه! این نکته ای بود که من از این فیلم یاد گرفتم! شعرهای خیلی خوبی که از همون تیم قبلی فیلم The Pajama Game به ما تحویل داده میشه و روتین های خیلی عالی موزیکال!

Man of La Mancha 1972 / Musical

Man of La Mancha
1972

خلاصه داستان: مأموران دادگاه تفتیش عقاید اسپانیا، «میگل د سروانتس» (اوتول) و خدمتکارش (کوکو) را دستگیر می کنند و به سیاه چال می اندازند. زندانیان بلافاصله آن دو را غارت می کنند و «سروانتس» برای بازپس گرفتن متن رمانش ناچار می شود روایت سرگذشت «دون کیشوت» را به مرحله ی «عمل» درآورد...

بازیگران : Peter O'Toole ، Sophia Loren ، James Coco

کاندید دریافت اسکار برای بهترین موسیقی

جالب بود .. واقعا خوب کار کرده بودن روی قطعات موزیکال فیلم و بعضیاش حسابی دیدنی شده بود و البته یه بازیگر قدرتمندی مثل او تول هم پشت این موزیکال ها بود که دیگه حسابی کار رو دیدنی کرده بود .. من از فیلم های قدیمی سوفیا لورن فقط A Countess from Hong Kong رو دیده بودم و برام جالب بود که ببینم چطور ظاهر میشه توی این فیلم؛ خوب کار کرده بود، خصوصا قدرت بیان خوبی داشت لورن! او تول به شخصیت دن کیشوت ظاهر خیلی جذابی داده بود!

خوب برای من بهترین قطعه و آهنگ فیلم، Man of La Mancha بود خیلی زیبا و عالی کار شده بود! استفاده از عروسک های اسب مانند و آسیاب بادی دو از بهترین صحنه های فیلم بود! جایی که دن کیشوت آسیاب بادی رو به چشم دشمن میبینه و به سوی اون حمله ور میشه! عروسک اسب مانندی که سر اون روی سر دو نفر بود و دن کیشوت و خدمتکارش روی اسب و الاغ سوار بودن و شعر هاشون رو میخوندن!

راجع به فیلم :

- پیتر او تول آهنگ های موزیکال فیلم رو خونده و بعد از خوندن متوجه میشه که زیاد به موسیقی فیلم نمیخوره و دنبال یه خواننده جایگزین برای خودش میگرده ولی کسی که او تول انتخاب میکنه، اصلا به صدای اون شباهتی نداشته و یه جستجوی جدیدی آغاز میشه برای پیدا کردن خواننده که Simon Gilbert در نهایت برای این کار انتخاب میشه و به جای او تول آهنگ ها رو میخونه!

- هیئت ملی نقد فیلم (National Board of Review) این فیلم رو یکی از 10 فیلم برتر سال 72 انتخاب کردند.

- یکی از کسانی که روی صحنه تئاتر نقش دن کیشوت رو تا بحال بازی کرده بوده، José Ferrer بود که پیتر او تول سابقه همکاری با اون رو در فیلم Lawrence of Arabia داشته و همچنین گفته که بیشتر بازیگری خودش رو مدیون مدتی کوتاهی بوده که با Ferrer گذرونده

Mary Poppins 1964 / Musical

Mary Poppins
1964

یک موزیکال جادویی!

فیلم موزیکالی که بیننده رو سحر و جادو میکنه و با یک پرستار بچه، یک موزیکال فوق العاده زیبا خلق میشه! پرستار بچه ای که با چتر از آسمان ها میاد! از روی ابر بلند میشه و با چترش به سوی زمین پرواز میکنه و به سوی خانواده Banks میاد تا پرستاری پسر و دختر کوچولوی آقای Banks رو به عهده بگیره! اما این پرستار بچه ما،یه پرستار عادی نیست بلکه یه سوپر پرستار بچه ست! کسی هستش که با جادو سر و کار داره و حتی پایین رفتنش از پله ها هم، با استفاده از جادو و جنبل هستش! وقتی که بچه ها به این موضوع پی میبرند که با یه پرستار بچه ی غیر عادی روبرو هستند، ذوق زده و هیجان زده خواهان بودن با اون و گذروندن وقت بیشتری با اون میشند! اون بچه ها رو به پارک میبره جایی که ما با شخصیت برت (Dick Van Dyke) آشنا میشیم! و بعد از اون دنیایی فانتزی و موزیکال رو پیش روی خودمون میبینیم!

با Mary Poppins آشنا بشید، زن جادویی قصه این موزیکال :

وارد یک دنیای خیالی و فانتزی میشیم؛ جایی که میتونیم برای رد شدن از رودخانه روی سر لاک پشت ها سوار بشیم و یا برای رفتن از جایی به جای دیگه سوار اسب های شهربازی بشیم و یا با شخصیت های کارتونی و انیمیشنی به صحبت بپردازیم و باهاشون شعر بخونیم و به زیبایی برقصیم! کارکترهای فیلم با پنگوئن ها میرقصند و با حیوون های محلی، گاو و بز و اردک و ... شعر میخونند! جایی که مردمی وجود دارند که از شدت خنده به سقف خونشون میچسبند و تا کمی ناراحت نشن، نمیتونن پایین بیان!

من از فیلم هایی که انیمیشن و فیلم رو با هم قاطی میکنند، خیلی خوشم میاد! سکانس هایی با شباهت به این سکانسها رو من قبلا در موزیکال Bedknobs and Broomsticks به همین شکل و شمایل دیده بودم و اونجا هم خیلی زیبا بود! Julie Andrews و Dick Van Dyke به معنای واقعی کلمه در این فیلم جادو به کار بردند و فیلم رو خیلی دیدنی میکنند! استایل رقصیدن Van Dyke خیلی چشم نواز و در نوع خودش جالب بود، حتی راه رفتنش هم به نظر موزیکال میرسید و وقتی که شروع میکرد به خوندن Chim-Chim-Cheree میکرد، کارش به اوج خودش میرسید! جولی اندروز، بسیار دوست داشتنی و عالی توی فیلم بازی میکنه و اسکار بهترین بازیگری زن سال 1964 رو بدست میاره (فیلم چهار اسکار دیگه رو هم برنده شده) آهنگ های فیلم من رو یک مقداری به یاد Oliver انداخت! خیلی عالی بودن! هنوز خیلی زوده که بخوام راجع به بهترینشون نظری بدم ولی فکر کنم آهنگ A Spoonful of Sugar رو بیشتر از همه دوست دارم (Spoonful of sugar helps the medicine go down)

روی هم رفته، حالا دلیل اون همه ارجاعاتی که ازش تو سری های انیمیشنی مثل سیمپسون ها بود، رو میفهمم و اینکه چرا یک پرستار بچه که از آسمون با چتر روی زمین میاد، میتونه اینقدر موضوع جالبی باشه!

+ یکی از سکانس های موزیکال عالی فیلم :

رقص روی دودکش!!

Duel - 1971 / Steven Spielberg

Duel - 1971 / Steven Spielberg

A duel is about to begin between a man, a truck, and an open road

فیلمی درگیر کننده از اسپیلبرگ
یه فیلم جاده ای خوش ساخت و عالی! اصلا فکرش رو نمیکردم که با چنین فیلمی روبرو بشم! وقتی که اومدم و صفحه IMDb رو چک کردم و دیدم که فیلمش مربوط به تلویزیون بوده، با خودم فکر کردم که ممکنه فیلم ضعیفی باشه و بجز اینکه یکی از فیلم های اسپیلبرگ رو میتونم ببینم، محتوای خاصی دستگیرم نمیشه و ازش لذت نمیبرم ولی اشتباه فکر میکردم، این فیلم واقعا عالی بود از همه لحاظ! یه هیجان تمام نشدنی توی جاده ای که آدم احساس میکنه پایانی نداره و دیوید (شخصیت اصلی داستان) نمیتونه خودش رو نجات بده! داستان راجع به مرد معمولی هستش که با ماشین در جاده داره به یه ملاقات میره و همه چیز به خوبی وخوشی داره پیش میره تا اینکه با یه راننده روانی (به معنای واقعی کلمه) برخورد میکنه و وقتی که از کامیون اون سرقت میگیره، یه جورایی باعث بهم ریختن خلق اون راننده میشه و از اینجاست که ماجرا شروع میشه :

خطر اسپویلر ( سی دقیقه اول ) :

تعقیب و گریزی وحشتناک شروع میشه و راننده کامیون بیخیال دیوید نمیشه و همینطور یه ریز اون رو دنبال میکنه و باعث ترس و وحشت دیوید میشه! جلو افتادن های کامیون هم فایده ای نداره و حتی وقتی که دیوید به نرده های نزدیک یه آبادی میخوره و وارد یه مهمون خونه میشه، همچنان کامیون همون دور و برا میمونه! حتی ما قیافه راننده کامیون رو نمیبینیم و همیشه در حال نشون دادن تصاویر از دیدن راننده هستیم و این خودش نکته خیلی مثبت و جذابی بودش در فیلم! وقتی که دیوید به مهمون خونه میرسه و متوجه میشه که راننده کامیون هم بهمراهش وارد مهمون خونه شده، سعی میکنه که اونو از بین آدمایی که تو اونجا هستند، تشخیص بده ولی فایده ای نداره چون تا بحال اون رو ندیده و بعد از مدتی تصمیم میگیره که بیخیال بشه و دوباره بزنه به دل جاده! ولی این رو نمیدونه که دوباره قراره با راننده روبرو بشه و تعقیب و گریز ها وحشتناک تر از قبل ادامه پیدا کنه و ...

دیگه بیشتر توضیحی راجع به داستان فیلم نمیدم و بهرحال این فیلم کشش خاصی داره و فکر کنم یکی از بهترین فیلم های جاده ای بود که تا بحال دیدم! اسپیلبرگ جا داشت این فیلم رو روی پرده های سینمای بیاره و بودنش روی صفحه تلویزیون واقعا کافی نبوده! این فیلم نمونه خیلی عالی هستش از فیلم هایی که با بازیگران کمتر از تعداد انگشتان دست، تبدیل میشند به یه فیلم عالی و این رو میتونیم متوجه بشیم که همیشه برای اینک یه فیلم عالی باشه، نیازی نیست که کلی سیاه لشکر وجود داشته باشه! چیزی که اسپیلبرگ توی همه کارای خودش داره، اون خلاقیتی هستش که همه جا اون رو به نمایش میزاره، یک کارگردان توانا و خوش فکر .. کسی که از Jaws که فیلمی در دل دریاها و کوسه ها یه فیلم عالی میسازه یا از Indiana Jones یه مرد و یک کلاه و یک حس ماجراجویی، فیلمی پر از ماجراجویی ها و هیجان میسازه یا Schindler's List یا Saving Private Ryan و ... و یا این فیلم که بیننده رو در عمق جاده های پر پیچ خم غرق میکنه! اسپیلبرگ واقعا کارگردان بزرگی هستش و هیچ وقت دیدن دوباره کاراش خسته کننده نمیشه!این فیلم از جمله فیلم هایی بود که بعد از دیدنش، وقتی که عنوانش (Duel) رو نگاه کردم، احساس کردم که چقدر این عنوان به فیلم میخوره و اگه از دوئل های وسترن با هفت تیر خسته شدید، این فیلم و دوئل یک کامیون و یک ماشین ساده حسابی میتونه شما رو از این رو به اون رو بکنه!

Grease 1978 / Musical

Grease

1978

عجب موزیکال عالی بود .. کلی لذت بردم از دیدنش، خیلی خیلی سرگرم کننده و خوش ساخت .. یه موزیکال درست و حسابی با بازی جان تراولتا و الیویا نیوتن جان .. تراولتا چقدر حرکاتش دیدنیه! کافیه که تو یه فیلم موزیکال اسم جان تراولتای جوون باشه تا اون موزیکال دیدنی بشه! (حیف که تعداد این جور فیلم ها با حضور تراولتا کم هستش!) من که از همون پالپ فیکشن، عاشق رقص های اون شدم! یه استیل خاص و خیلی جالب داره تو حرکاتش .. اگه یه فیلمی مثل Saturday Night Fever یا همین Grease رو ببینید، بیشتر متوجه منظورم میشید! .. در کل گروه مردونه کار خیلی عالی بودند (یه مقدار من رو یاد اون باند های West Side Story و حرکات اونا می انداختن!) .. اولیویا هم خیلی دوست داشتنی بود و بازیش حسابی درگیر کننده بود .. آهنگ مورد علاقه من بین آهنگ ها Summer Nights بود، بقیه آهنگ چیزی از این آهنگ ها کم نداشتند و حسابی شنیدنی هستند.

Anchors Aweigh - 1945 / Musical

Anchors Aweigh
1945

کارگردان : George Sidney

بازیگران : Frank Sinatra ، Gene Kelly ، Kathryn Grayson

برنده اسکار بهترین موسیقی/ کاندید اسکار بهترین بازیگر مرد (جین کلی) و ...

خلاصه ای از داستان : دو ملوان نیروی دریایی، به مدت چهار روز از مقررشون خارج میشند و وارد شهر لس آنجس میشند! یکی از اونها جوانی خام و بی تجربه ست به نام کلارنس و اون یکی جوزف، آدم پخته و باهوشیه! کلارنس در ارتباط با زنها تا بحال آنچنان موفقیتی نداشته و از اون طرف نفر دوم ما جوزف،خیلی تو این زمینه ها تجربه داره و جوزف تصمیم میگره که به کلارنس در این راه کمک کنه و ...

موزیکالی که چند ماه قبل از پایان جنگ به روی پرده های نمایش رفت / باز هم کمپانی MGM و یه موزیکال خیلی خوب دیگه!

اولین فیلم از سه فیلمی که جین کلی و فرانک سیناترا با هم همبازی بودند! بعد از این فیلم، جین کلی و سیناترا در فیلم های Take Me Out to the Ball Game و On the Town همبازی شدند و فیلم های خاطر انگیزی رو به جا گذاشتند! داستان فیلم، خواه ناخواه بینندگان فیلم های موزیکال رو به یاد فیلم On the Town می اندازه و اون داستان سه ملوانی که یک روز وقت دارند و میخوان اون رو در شهر به به خوشی بگذرونند! جین کلی و فرانک سیناترا نیازی به معرفی ندارند! زیبایی صدای سیناترا و چشم نواز بودن حرکات جین کلی، کافیه که بتونه یه بیننده رو حسابی راضی کنه و اون پتانسیل کاری که این دو بازیگر دارند، واقعا دیدنی هستش!

از جمله آهنگ های خیلی زیبای فیلم میشه به آهنگی اشاره کرد که اوائل کار توسط کلی و سیناترا خونده میشه (I Begged Her) اشاره کرد :

+

اما معروف ترین سکانس موزیکال این فیلم، سکانسی هستش که جین کلی به دنیای خیالی کارتون ها سفر میکنه و با جری (موش) دیدار میکنه و سکانس فوق العاده زیبای موزیکالی رو با هم تشکیل میدن! نکته جالب درباره این سکانس اینه که، از ابتدا شخصیتی که عوامل در نظر داشتن برای این کار، شخصیتی نبوده بجز میکی ماوس که به دلیل مخالفت والت دیزنی، اونها به کارتون Tom & Jerry رو میارند و جری رو برای رقص با جین کلی انتخاب میکنند! جری هم با کلی ناز و بهانه آوردن ( ) بلاخره کار رو قبول میکنه و با جین کلی به روی صحنه میاد و سکانس موزیکال بسیار به یاد ماندنی رو خلق میکنه!

ورود جین کلی به دنیای کارتون ها (البته اینجا جین کلی در حال تعریف داستان هستش و این اتفاق جز داستانیه که داره تعریف میکنه) :

+

سکانس رقص جین کلی با جری :

یکی دیگه از سکانس های موزیکال فیلم :

چیزی که برای خودم مسلم شده، اینه که تمام فیلم های موزیکال جین کلی Must See هستند و نباید هیچ کدومشون از قلم بیافتند! و خوب جین کلی توی فیلم های مختلف، با بازیگران توانای مختلفی هم همبازی بود که از جمله اونها میشه به جودی گارلند، فرد آستر، فرانک سیناترا و ... اشاره کرد. بهرحال این فیلم موزیکال هم از جمله موزیکال های زیبایی هستش که ارزش دیدن رو داره!

68th Golden Globe Awards

68th Golden Globe Awards

The Social Network

چهار تا از جوایز برد!

Best Motion Picture - Drama
Best Director - Motion Picture
Best Screenplay - Motion Picture
Best Original Score - Motion Picture

Best Performance by an Actor in a Motion Picture - Drama

Colin Firth - The King's Speech

Best Motion Picture - Musical or Comedy

The Kids Are All Right

Best Performance by an Actress in a Motion Picture - Drama

Natalie Portman - Black Swan

Best Performance by an Actor in a Motion Picture - Musical or Comedy

Paul Giamatti - Barney's Version

Best Television Series - Musical or Comedy

Glee

Best Performance by an Actress in a Supporting Role in a Motion Picture

Melissa Leo - The Fighter

Best Performance by an Actor in a Television Series - Musical or Comedy

Jim Parsons - The Big Bang Theory

Best Performance by an Actress in a Television Series - Musical or Comedy

Laura Linney - The Big C

Best Foreign Language Film

Hævnen

Best Performance by an Actress in a Supporting Role in a Series, Mini-Series or Motion Picture Made for Television

Jane Lynch  - Glee

Best Performance by an Actress in a Mini-Series or a Motion Picture Made for Television

Claire Danes - Temple Grandin

Best Performance by an Actor in a Mini-Series or a Motion Picture Made for Television

Al Pacino - You Don't Know Jack

Best Performance by an Actress in a Motion Picture - Musical or Comedy

Annette Bening - The Kids Are All Right

Best Animated Film

Toy Story 3

Best Original Song - Motion Picture

Burlesque - Diane Warren

Best Television Series - Drama

Boardwalk Empire

Best Performance by an Actor in a Television Series - Drama

Steve Buscemi - Boardwalk Empire

Best Performance by an Actor in a Supporting Role in a Series, Mini-Series or Motion Picture Made for Television

Chris Colfer - Glee

Best Mini-Series or Motion Picture Made for Television

Carlos

Best Performance by an Actress in a Television Series - Drama

Katey Sagal - Sons of Anarchy

Best Performance by an Actor in a Supporting Role in a Motion Picture

Christian Bale - The Fighter