Trilogy: The Weeping Meadow 2004

Trilogia: To livadi pou dakryzei
Trilogy: The Weeping Meadow
2004

( پست یه مقدار اسپویلر داره )

شاهکار به معنای واقعی کلمه
اگه بخوان یه موزه درست کنند از بهترین فیلم های سینمایی ، این فیلم حتما باید درون اون موزه قرار بگیره !!

با دیدن همین فیلم از Theodoros Angelopoulos میشه به این پی برد که با چه کارگردان بزرگی روبرو هستیم و چقدر در کارش استاده

چه فیلم پر محتوایی بود ..

زیباترین سکانس های ممکن در این فیلم گنجونده شده و فضاها و محیطی که درون این فیلم وجود داره واقعا نفس گیر هستش از نظر زیبایی

فیلمبرداری حرفه ای ترین حد ممکن خودش رو داره به نظر من ! من هیچ وقت زیاد به فیلمبرداری فیلم ها انچنان دقتی نمیکنم ولی این فیلم اونقدر زیبا فیلمبرداری شده بود که ناخواسته ذهن من رو درگیر خودش کرد !

درامی تاریخی و عاشقانه !

سکانس های کش دار و طولانی فیلم به هیچ وجه من رو خسته نکرد و حتی ارزو میکردم بعضی از سکانس ها طولانی تر میبودند و ازشون لذت بیشتری رو میبردم

بازی بازیگرای فیلم واقعا تحسین بر انگیزه !

کسی که بیشترین درخشش رو تو فیلم داره از لحاظ بازیگری بدون شک ، Alexandra Aidini بازیگر نقش النی هستش ! فوق العاده بود این بازیگر .. صحنه های احساسی به زیباترین شکل ممکن نمایش میداد با بازی خوبش

داستان فیلم راجع به عشق بین یه دختر و پسر ( الکسی و النی ) به هم هستش و گذر زمان و روبرو شدن عشق اون ها با اشغال یونان ، حمله نازی ها ،جنگ های داخلی و ..

صحنه های فیلم که درون اون اب وجود داره ، انصافا حرف نداشتند !
زیبایی فضای فیلم به هیچ وجه قابل تردید نیست به نظر من !!

شاید "دشت پر اب گریان " یه عنوان دیگه بود که میشد به فیلم داد
چیزی که مشخصه ، این هستش که این دو کلمه ترکیب شده " دشت گریان " به زیبایی تمام درون فیلم نمایش داده میشه و سختی ها و مشقت های مربوط به دوران جنگ و اون زجر هایی که خانواده های مربوط به جنگ میکشند بشدت قابل دیدن هستش

راجع به موسیقی فیلم دیگه کلمه ای به زبونم نمیاد که با اون به توصیفش بپردازم !!
شاید اگر این موسیقی Eleni Karaindrou روی این فیلم نبود ، نصف زیبایی فیلم از بین میرفت
وقتی که فیلم رو ندیده بودم ، بار ها و بارها تراک های موسیقی متن این فیلم رو شنیده بودم و با خودم فکر میکردم که چنین موسیقی زیبایی رو چه فیلمی قرار داشته ! ولی خوب امکان تهیه فیلم رو نداشتم !
علاوه بر موسیقی زیبای فیلم ، باید به دستهای هنرمند الکسی هم اشاره کنم !! واقعا صحنه هایی که الکسی اکاردئون میزد ، کل فضا حس خاصی به خودش میگرفت و اون موقع بود که ادم با خودش میگفت : الان فیلم به نقطه اوجش رسید

در کل صحنه هایی که نوازنده های در اون دخالتی داشتن دیدنی بود

اب ها ، پارو زدن ها ، نوازنده های موسیقی ، مردم سیاه پوش ، خونه های پر از اب شده ، زجه های النی ، گوسفند های اویزون شده بر روی درخت ، لحاف های اویزون شده روی فضای باز ، نظامی ها ، قطارهایی که عبور میکنند تو صحنه ، همه و همه عالی بود پرداختشون

فکر کنم جز هنری ترین فیلم هایی بود که تا بحال دیده باشم

آانجلو پولوس واقعا فیلم بینظیری رو خلق کرده که ارزش بارها دیدن رو داره .. به نظر من شدیدا تو همراه کردن بیننده با خودش توی صحنه های فیلم موفق بوده تو این اثرش این کارگردان

10/10