M | F | S

My Favorite Stuff

M | F | S

My Favorite Stuff

Movies I've Recently Seen

The Pledge
2001



داستان راجع به رئیس پلیس بازنشسته ست که قسم خورده قاتل یک دختر کوچولو رو پیدا کنه.

یک درام جنایی خیلی خوب با کارگردانی شان پن و بازیگری جک نیکلسون. خیلی فیلم خوبی بود. حالات نیکلسون تو این فیلم، یه مقدار به حالات و نحوه بازی اون در فیلم About Schmidt ، فیلمی که یک سال بعد در اون ایفای نقش کرده، شباهت داشت. فضای فیلم، یه فضای آروم ولی جناییه و شاید یه مقدار به نظر بیاد که کند داره پیش میره در صورتی که این کند به نظر اومدن فیلم، یک نکته خیلی مثبت با در نظر گرفتن سوژه و داستان فیلم هستش! انتظاری برای به دام انداختن یک قاتل، اینکه آیا این مرد، همون مرد مورد نظره یا نه، اصرار یک پیرمرد تازه بازنشست شده برای دستگیری یک قاتل که هیچ اثری ازش وجود نداره! شان پن در مقام کارگردانی خیلی خوب ظاهر شده همونطور که قبلا در فیلمی مثل The Crossing Guard این موضوع رو ثابت کرده بود. حتی به نظر من شباهاتی بین فضای دو فیلم وجود داره. روی هم رفته، The Pledge برای من در سطح یکی از فیلم های خیلی خوب جک قرار گرفت.

7.3/10


//


Limitless
2011



What if a pill could make you rich and powerful? l

داستان : یه نویسنده به اسم ادی که چیزی برای نوشتن نداره و به بن بست رسیده، یک روز اتفاقی به برادر زن سابقش برخورد میکنه و اون یه قرص ویژه به اسم NZT به ادی میده که باعث میشه بجای استفاده از 20% مغزش، بتونه از تمام 100% مغز خودش استفاده کنه و ...

واو! چه سوپرایزی بود اینم فیلم! اصلا انتظار فیلمی به این خوبی نداشتم و خوب شاید یه مقدار این انتظار پایین من هم بی تاثیر نبود. خیلی فیلم جالب و خوش ساختی بود. یه بازی عالی از Bradley Cooper که کل این فیلم رو میسازه! بودن عکس دنیرو روی کاور شاید بیشتر بخاطر به فروش رفتن فیلم باشه چون آنچنان زیاد در فیلم نقش پررنگی نداره ولی خوب جز کارکتر های محوریه یه جورایی! البته هیچ وقت دیدن دنیرو تو یه فیلم خالی از لطف نیست ولی به نظر من حتی اگه دنیرو هم تو فیلم نبود، این فیلم میتونست موفق باشه. Abbie Cornish هم خیلی انتخاب خوبی بود برای نقش لیندی و بازی خیلی جالبی توی فیلم داره. فیلم همونجور که از اسمش پیداست، به محدودیت ها و تا کجا پیش رفتنشون بر میگرده و اینکه یه نفر با فرضا "قرص" تا کجاها میتونه بره. از لحاظ سرگرم کنندگی، فیلم در درجه عالی قرار داره و از اول تا آخر فیلم خیلی روان و جالب جلو میره و من یکی که حسابی از تک تک صحنه های فیلم لذت بردم. خوشبختانه پایان فیلم هم از اون پایان های قابل پیش بینی و ساده نیست و به نظر من خیلی متفاوت تموم شد. یه پایان بی نقص.

8.6/10


//


Halloween
1978



فیلم خوبی بود. به نظر من اونقدر ها هم فیلم بزرگی نبود و یه مقدار زیادی بزرگ شده! نمیدونم، شاید دلیلش این باشه که من زیاد طرفدار فیلم های ترسناک نیستم! (البته همیشه استثنائاتی وجود داره!) یکی از نقاط ضعف فیلم Halloween ، استفاده از موسیقی فیلمش بود! خود موسیقی خیلی خوب بود ولی انصافا بعضی جاها خیلی بی مورد استفاده شده بود. خیلی از صحنه های ساده فیلم، ما اون موسیقی متن ترسناک رو میشنویم، در صورتی که به نظر من اصلا وجودش لازم نبود. همین نکته، بعضی از سکانس ها رو برای من تبدیل به سکانس های خنده داری کرد! (و خوب وقتی که تو یه فیلم ترسناک، شروع کنید به خندیدن ... ) بازی ها خیلی خوب بودن و داستان کلی هم جالب بود. روی هم رفته، فیلم خوبی بود ولی یه نقطه ضعف بزرگ دیگه هم داشت که نمره من رو پایین تر آورد. اونم پایان فیلم بود، یه پایان ضعیف و غیر منطقی!

6/10


//


Brothers
2009



خیلی خوب بود. سه بازیگر محوری فیلم، جدا عالی بودن! اصلا انتظار بازی به این خوبی از Gyllenhaal و Maguire نداشتم. ناتالی هم که مثل همیشه عالی بود و از بازیش خیلی لذت بردم. فیلم، صحنه های تاثیر گذار خوبی داشت و داستان فیلم هم به این نکته و بیشتر به چشم اومدن اون صحنه ها، کمک زیادی میکرد. در کل فیلم خیلی جالبی بود.

7.3/10


//


One Fine Day
1996



یه کمدی رمنس خوب با بازی جورج کلونی و میشل فایفر. داستان خیلی خوبی داشت و رابطه ای که بین کلونی و فایفر توی فیلم شکل گرفته بود، خیلی باور پذیر و جالب بود. دو تا بازیگر بچه هم فیلم داشت که بازی خیلی خوبی داشتند، خصوصا بازیگر دختر فیلم، Mae Whitman که الان بخاطر سریال Parenthood و فیلم Scott Pilgrim vs. the World خیلی ها اون رو میشناسند. دیدنش تو اون سن و سال تو این نقش خیلی جالب بود. پایان فیلم هم، یک پایان "کمدی رمنس وار" جالب بود.

6.5/10


//


Just Go with It
2011



کمدی رمنس خیلی خوبی بود. همون انتظاری که از یه فیلم با حضور آدام سندلر و جنیفر آنیستون داشتم. کلا هر دو بازیگر، بازی خیلی خوبی داشتند. داستان هم بهرحال یه مقداری تکراری به نظر میرسه ولی خوب، من معمولا سعی میکنم زیاد به داستان های تکراری فیلم های کمدی رمنس گیر ندم. بازی بازیگرای بچه ی فیلم خیلی جالب بود. یه مقدار دیدن نیکول کیدمن تو چنین نقشی برای من عجیب بود (نمیدونم چرا!) ولی خوب کم کم در طول فیلم، به نقشش عادت کردم. Nick Swardson هم در نقش ادی زیاد کلیشه ای و خسته کننده کار نکرده بود و شخصیت محاوره ای خوبی داشت. نقطه قوت فیلم هم، سکانس های هاوایی بود. خیلی جالب انگیز و لذت بخش بودن. در کل به نظر من، اگه طرفدار فیلم های کمدی رمنس، فیلم های آدام سندلر، Friends و آنیستون هستید، از این فیلم خوشتون میاد.

7/10


//


The Treasure of the Sierra Madre
1948



چه کلاسیک بزرگی بود. خیلی عالی بود .. هم چیز فیلم! یک فیلم دو ساعته جذاب و خیلی عالی که چشم من رو از صفحه مونیتور حتی برای یک دقیقه هم دور نکرد. داستان عالی و از اون عالی تر، بازی بازیگرای فیلم؛ سه بازیگر اول فیلم، خیلی فوق العاده بودن! Bogart رو بیشتر از دوتای دیگه پسندیدم ولی خوب این به اون معنا نیست که کار اون ها ضعیف بود. همونطور که گفتم، کار اون دو بازیگر دیگه ی فیلم هم حسابی دیدنی بود. این اولین فیلمی بود که از Walter Huston میدیدم. چون بخاطر این فیلم اسکار گرفته، تمرکزم روی بازی اون، بیشتر از تمرکزی بود که روی بازی بازیگرای دیگه ی فیلم داشتم. خیلی مسلط و حرفه ای بازی میکرد. پایان فیلم هم بدون شک، یکی از پایان های بی عیب و نقص کلاسیکه.

8.6/10


//


Touch of Evil
1958



عالی بود. بعد از اون حس و حال فوق العاده ای که از دیدن The Treasure of the Sierra Madre بهم دست داده بود، تصمیم گرفتم که یک کلاسیک دیگه ببینم و چه انتخابی بهتر از یه فیلم از اورسون ولز. "همشهری کین" خیلی خوب بود و از این فیلم هم انتظار بالایی داشتم و خوب، انتظاراتم بر آورده شد. بازی های عالی و دیدنی، چارلتون هستون رو از وقتی که Planet of apes رو دیدم، زیر ذره بین قرار دادم! (از بازی ش خیلی خوشم اومده بود) نحوه دیالوگ گفتن هستون، واقعا شنیدنی و عالیه! تو این فیلم هم کارش رو خیلی خوب به انجام رسونده بود. تو فیلم، استایل خیلی جالبی داشت. در کنار هستون، یک بازیگر زن دوست داشتنی به نام Janet Leigh هم حضور داشت؛ Psycho رو خیلی وقت پیش دیدم ولی خوب کیه که بتونه بازی به یاد موندنی Janet Leigh رو تو اون فیلم فراموش کنه! اما راجع به خود اورسون ولز! چه میشه گفت؟! خیلی بی نظیر بود تو فیلم. یک بازی خیره کننده. فیلمبرداری کار جز بهترین فیلمبرداری های بود که تو کارهای کلاسیک دیدم. سمبلیک و زیبا کار شده بود، همونطور که تو "همشری کین" هم چنین چیزی وجود داشت. اینها، تنها چند نقطه مثبت از فیلم هستند که باعث میشه این فیلم برای من تبدیل به یک فیلم کلاسیک تراز اول تبدیل بشه.

8.3/10


//


The Last of the Mohicans
1992



خوب وقتی که اسم دنیل دی لوییز به عنوان بازیگر اصلی یک فیلم باشه، ناخودآگاه اون فیلم برای من حسابی دیدنی میشه؛ یه بازیگر سوپر حرفه ای عالی و کاربلد. همونجور که انتظار داشتم، تو این فیلم هم عالی بود. قبل از دیدن فیلم، همه چیز به این اشاره داشت که فیلم، فیلم خیلی خوبیه و خوب همینطور هم بود. یک داستان مبارزه، شجاعت و عشق عالی که از سطح بالایی برخورد دار بود. موسیقی متن فیلم هم از اون موسیقی هایی بود که من بهشون میگم "محصور کننده"! جز نقاط مثبت عالی فیلم همین موسیقی متن اون و البته استفاده زیاد از این موسیقی در حین فیلم بود. بعضی فیلم ها ممکنه با پخش شدن زیاد موسیقی متن شون در حین فیلم، بیننده رو خسته بکنند ولی این یکی نه! هر وقت که موسیقی فیلم شروع به پخش میشد، حسابی فضای فیلم رو لذت بخش میکرد. Madeleine Stowe هم با زیبایی خاصی که داشت، باعث شده بود که با بودن در کنار دی لوییز، تبدیل به یک زوج عالی بشند. مایکل مان کارگردانی عالی تو این کار داشته! سکانس هایی که تو فیلم میبینیم، برای اینکه به این شکل عالی در بیان، جدا حضور یک کارگردان توانا رو میطلبیدن و خوب مان خیلی خوب از پس اینکار بر اومده.

7.8/10


//


I Am Number Four
2011



چیز آنچنان خاصی نداشت. یه مقدار جلوه های ویژه فیلم خوب بود + اینکه بازیگرای جوون خوبی داشت. چندتا صحنه "لوییز & کلارک" مانند هم داشت که دیدنشون بد نبود!

4/10


//


The Waterboy
1998



یه فیلم ضعیف با بازی آدام سندلر. اصلا بازی کردن چنین نقشی به سندلر نمی اومد! خیلی غیرطبیعی و مصنوعی بود کارش! معمولا فیلم های آدام سنتلر یه خاصی خوب "سرگرم کردن" با خودشون به همراه دارند و به عنوان یه فیلم سرگرم کننده حسابی راضی کننده هستند ولی خوب این یکی واقعا بد بود. اضافه کردن موضوع فوتبال آمریکایی هم یه نقطه ضعف دیگه در ذهن من بود که باعث میشه کمتر از فیلم لذت ببرم! در کل اگه از کسایی هستید که دوست داره کارنامه سندلر رو زیر و رو کنه، دیدن این فیلم بد نیست ولی انتظار یه فیلم خنده دار و خوب رو نداشته باشید.

4.5/10


//


The Third Man
1949



معمای مرگ هری لایم!

بسیار کلاسیک دلچسبی بود. از اون کلاسیک هایی بود که وقتی تمومش میکنی و فیلم رو به پایان میرسونی، با خودت میگی، باید بیشتر کلاسیک ببینم و علاقه آدم رو به کلاسیک دیدن زیاد میکنه! چه فضای خوبی داشت و چه بازی های عالی. موسیقی فیلم رو خیلی دوست داشتم! از این موسیقی های کلیشه ای ساده نبود، خیلی به فضای فیلم میخورد و فیلم رو دیدنی تر کرده بود.

صحنه فاضلاب فیلم حرف نداشت + یکی از صحنه های فیلم عالی فیلم :



اسپویلر فیلم

آخرین صحنه فیلم، وقتی که آنا به سمت دوربین در حال حرکت هستش! خیلی صحنه بینظیری بود :





روی هم رفته کلاسیک خیلی عالی بود.

8.4/10


//


La Vie en Rose
La môme
2007



خوب قبل از دیدن فیلم سابقه گوش دادن به آهنگ های Edith Piaf رو داشتم ولی خوب، نه زیاد! چون زیاد جذب آهنگ هاش نشده بودم و با سلیقه من زیاد همخونی نداشت. اما فیلم خیلی خوبی بود و جدا یک فیلم بیوگرافی خیلی جالب و سرگرم کننده بود. به دلایل خاصی هم از آهنگ های Piaf تو فیلم بیشتر از گوش دادن خارج از فیلم، لذت بردم؛ شاید بخاطر بازی بینظیر Marion Cotillard و عالی به تصویر کشیدن نقش Edith Piaf بود. بهرحال، نیمه اول فیلم ور بیشتر دوست داشتم و آخرای یه مقدار ضعیف تر بود ولی در کل خیلی خوب بود.

7.2/10


//


Hall Pass
2011



داستان : دو تا مرد متاهل که بر اثر اتفاقی توسط زن هاشون بهشون این اجازه داده میشه که یک هفته رو خارج از ازدواج سپری کنند! یعنی خیانت کنند و ... به قول تاج لاین فیلم : One week. No rules // یک هفته، بدون قانون!

برای سرگرمی فیلم بدی نیست ولی نباید انتظار زیادی ازش داشت! خیلی معمولی و ساده بود. برای من شاید به خاطر بودن Jenna Fischer و Stephen Merchant فیلم بهتری شده بود. بازی جالبی داشتند. یه نکته ای که هست، انتخاب Owen Wilson برای چنین نقشی، یه انتخاب خیلی خیلی بد بوده و با بودن یه بازیگر مرد بهتر دیگه، جدا فیلم، فضای بهتری پیدا میکرد! روی هم رفته، یه فیلم کمدی رمنس خیلی ساده ست.

5/10


//


The Rite
2011



خسته کننده بود. نقطه مثبت فیلم، بازی آنتونی هاپکینز بود. بقیه بازیگرا آنچنان جالب نبودن. اما مهمترین نقطه ضعف فیلم، موضوع داستان بود که اصلا برای من جذاب نبود! ولی خوب بخاطر حضور هاپکینز فیلم بالاتر از سطح "ضعیف" بود.

5/10


//


The Blues Brothers
1980



نمیدونم! کلا از فضای فیلم و محتواش خوشم نیومد. هم موزیک داشت و هم موزیکال ولی اون چیزی که من میخواستم نبود. بیش از اندازه هم خسته کننده و طولانی بود!

5/10


//


Fanboys
2008



داستان به زمان نزدیک بودن اکران The Phantom Menace برمیگرده و چندتا از طرفدارای جنگ ستارگان که شدیدا منتظر اومدن شماره اول هستند و کلی هیجان زده هستن! داستان از جایی شروع میشه که یکی از این شخصیت ها، سرطان میگیره و ...

باحال بود. خصوصا صحنه هایی که با استار ترکی ها درگیر میشدن و کل کلی که با هم داشتند! همین که حس و حال جنگ ستارگان رو داشت، برای من کافی بود که ازش لذت ببرم. بازی ها هم خوب بود. Sam Huntington کارش جالب بود و Kristen Bell هم مثل همیشه دوست داشتنی بود. اگه Seth Rogen تو فیلم نبود، خیلی بهتر میشد! ولی خوب نقشش اونقدرا هم بلند نبود و میشد بازی ضعیفش رو تحمل کرد! در کل فیلم سرگرم کننده و جالبی بود.

6.8/10


//


دو تا فیلم رو برای بار چندم دیدم :

Stranger Than Fiction



بار سوم ؛ 8/10

+

Glengarry Glen Ross



بار دوم ؛ 9/10


//


Labyrinth
1986



خوب بود. یه دنیای عجیب و غریب و ... تازه برای من! یک فانتزی خیلی خوب و سرگرم کننده. Jennifer Connelly هم بازی خوبی داشت.

6.4/10


//


Modern Times
1936



عالی بود. چارلی چاپلین چقدر با استعداد و هنرمند بوده! خیلی زیبا و هنرمندانه در مقام بازیگری و کارگردانی ... و نویسندگی ظاهر میشه و همه چیز رو به نحو عالی پیش میبره! به نظر من این فیلم، به زیبایی City Lights نیست ولی در جای خودش، شدیدا دیدنی و لذت بخشه! از اون حس دلسوزانه ای که تو فیلم های چاپلین وجود داره، خیلی خوشم میاد .. چاپلین واقعا صحنه های تاثیرگذاری رو با این موضوع خلق کرده. داستان فیلم، بازی های فیلم و موسیقی فیلم هم خیلی خیلی خوب بود. پایان بندی هم که جدا جالب بود.

8.5/10


//


The Hurricane
1999



داستان بوکسوری که به ناحق به جرم قتل 20 سال به زندان فرستاده میشه!

خوب یه نکته اینکه، فیلم اصلا راجع به بوکس نیست! درسته شخصیت اول فیلم، بوکسور هست ولی خوب از اونجور فیلم ها نیست که خیلی به ورزش بوکس تمرکز داشته باشه! خیلی فیلم خوب و جالبیه. یه بازی عالی از دنزل واشنگتن که با هنرمندی تمام شخصیت روبین رو به تصویر میکشه. حالا در مورد "بر اساس واقعیت بودن داستان" صحبت های زیادی میشه و بعضیا میگن که کارتر واقعا قتل رو انجام داده بوده ولی خوب من از کارتر واقعی میگذرم و به کارتر درون فیلم میپردازم که توسط واشنگتن به یک شخصیت سمبولیک و قهرمان عالی تبدیل شده. یه مقدار زیادی طولانیه و ممکنه که خیلی ها رو خسته کنه (دو ساعت و بیست و پنج دقیقه) ولی خوب به نظر من، خیلی خوب جلو میره و حداقل برای من خسته کننده نبود. (که برای خودم یه مقدار عجیبه) و در آخر اینکه، شاید مهم ترین چیزی که از فیلم میخواستم رو بهش رسیدم! اونم دیدن یک بازی عالی از دنزل واشنگتن بود.

7.5/10


//


Star Trek
2009



بسیار فیلم جذابی بود. جدا لذت بردم از دیدنش! قبل از اون اصلا نمیدونستم که چه نظری راجع به فیلم خواهم داشت و برام به صورت یک معما در اومده بود و البته واقعا کنجکاو بودم که فیلم رو ببینم. J.J. Abrams کسیه که من حداقل کارهای سریالی ش رو خیلی زیاد دوست دارم و وقتی که دیدم عنوان کارگردان رو در فیلم به عهده داره، ازش انتظارات بالایی پیدا کردم. Zachary Quinto عجب اسپاکی به وجود آورد! خیلی انتخاب فوق العاده خوبی بود و فکر نکنم کسی به جز آبرامز سریالی میتونست کسی مثل سایلار Heroes رو برای این نقش انتخاب کنه! کاملا به نقش میخورد. بجز Quinto بقیه عوامل کار هم به نظر جا افتاده و خوب کار شده میرسیدن. نقطه فوق العاده مثبت فیلم، اون جلوه های ویژه ی اون هستش که جدا بی نظیره! چشم نواز و دیدنی و لذت بخش! یک فیلم دو ساعته پر از جلوه های ویژه در سطح خیلی عالی. Chris Pine به عنوان نقش اول فیلم در نقش جیم، کارش خیلی خیلی خوب بود و کاملا به درد اینکه نقش اول کار باشه میخورد. یه سری نکته ها کوچیک دیگه هم در بازیگرا وجود داره که باعث میشه آدم از دیدن فیلم بیشتر لذت ببره! مثل حضور عالی Leonard Nimoy و یا نکات کوچکتری مثل بازی خوب John Cho . سکانس های درون فضا جدا عالی بود. اما علاوه بر این مسئله بازی ها و جلوه های ویژه، به نظر من داستان فیلم خیلی خوب بود. شروع و پایان فیلم خیلی خوب کار شد. بهرحال راجع به داستان فیلم، یه مقدار توضیح داستانش سخته (حداقل برای من) و به نظر من بهتره که دیده بشه تا اینکه بخواد تعریف بشه! روی هم رفته فیلم خیلی خوش ساختی بود و به راحتی من رو مشتاق دیدن شماره بعدی فیلم کرد.

8/10

پ ن : فیلم چه صفحه Trivia ی بلندی داره!

//
Drive Angry
2011



نمیدونم! اونقدرها که ازش بد شنیده بودم، بد نبود. بهرحال کلی سکانس های عجیب و غیرمنطقی داشت! از اون سکانس هایی که آدم دهانش از تعجب و خنده باز میمونه! ولی خوب ... بد نبود. به نظر من یه مقدار سرگرم کننده بود. حالا شاید به خاطر این باشه که از کیج خوشم میاد. کیج کارکتر باحالی رو بازی میکرد ولی داستان خیلی خیلی ضعف داشت و بعضی جاها خنده دار میشد. این William Fichtner هم انتخاب جالبی بود واسه این نقش! یه جورایی نقشش شبیه نقشی بود که تو سریال فرار از زندان داشت. در کل اون حرکات خونسردانه ش و پریدن روی کامیون هاش و سکه انداختنش جالب بود.

5/10

//

Unforgiven
1992



عجب وسترن خوبی. کلینت و مورگان فریمن! دیگه چه بازیگرایی برای جذاب شدن یه فیلم لازمه؟! یک وسترن خیلی عالی. مطمئنم برای من از اون فیلم هاییه که وقتی برای بار دوم ببینمش، بیشتر ازش لذت میبرم و به مرور زمان برام تبدیل به یه فیلم عالی تر میشه.

8.2/10

//

Serendipity
2001



کمدی رمنس بدی نبود. یعنی خوب شروع شد ولی متاسفانه خیلی بد جلو برده شد! خیلی خیلی عجیب و غیرقابل باور! داستان کاملا غیرمنطقی و عجیب و غریب! بازی ها بد نیست؛ بیشتر اون داستان فیلم و زیادی از سرنوشت حرف زدن توی فیلمه که اذیت کننده ست. ولی خوب اگه بخواید یه کمدی رمنس ساده ببینید و زیاد به باهوش بودن فیلم و خوب نوشته شدن فیلم (فیلمنامه خوب) کاری ندارید، میتونید سراغش برید.

4.5/10

//

The Hudsucker Proxy
1994



خوب، اول اینکه من بعد از دیدن 10 دقیقه اول فیلم، یادم اومد که این فیلم رو قبلا دیدم! و البته همینطور یادم اومد که چقدر از دیدنش لذت بردم و چقدر فیلم جالبیه؛ بخاطر همین دیدنش رو ادامه دادم و انصافا خیلی جذاب بود. یک داستان خیلی خوب و اعجوبه هایی به نام برادران کوئن که خیلی خلاقانه فیلم رو جلو میبرند. جدا این برادرها کارشون رو بلدن! همه چیز رو برای لذت بردن آماده میکنند و ما فقط باید بشینیم و تصاویر رو ببینیم! بازی های عالی، Tim Robbins بهترین گزینه برای این نقش، Paul Newman با اون Yeah yeah, sure sure گفتن هاش و ... حتی اون آسانسور چی (؟) کارش خیلی جالبه و بازی خوبی داره. من ماجرای Hula Hoop رو توی این فیلم خیلی دوست دارم، چه صحنه هایی با این اسباب بازی خلق میشه. اسباب بازی فروش که کنار در مغازه منتظر خرید بچه هاست و هی قیمت رو پایین و پایین تر میاره و بعد از روی عصبانیت تمام Hula Hoop ها رو به خیابون میریزه و اتفاقی یه بچه اونو پیدا میکنه و شروع میکنه به بازی کردن با اون؛ از اون طرف بچه های دیگه کار اونو میبینند و کلی تعجب میکنند و سریع میرن که اون اسباب بازی رو بخرند و ما از اون طرف میبینیم که صاحب اسباب بازی فروشی همینجور قیمت رو بالا و بالاتر میبره.

یا صحنه هایی که با موضوع پریدن از اون ساختمون بلند بود (شیشه نشکن و ...)

روی هم رفته یک فیلم خیلی جالب و سرگرم کننده ست. حسابی خلاقیت داره و میشه برای بار چندم هم سراغش رفت و اونو دید.

7.6/10

//

Hanna
2011



داستان دختری به نام هانا که از وقتی که به دنیا اومده، توسط پدرش تو جنگل دور از تمام مردم، آموزش های سخت جاسوسی رو دیده و حالا تبدیل به یه آدمکش حرفه ای شده و ...

خوب بود. تا حدود زیادی حس و حال Nikita و Bourne مانند داشت. یه مقدار صحنه های اضافی داشت و از اون طرف هم، چندتا سکانس خیلی جالب هم داشت که خیلی خوب فیلمبرداری شده بودند. موسیقی فیلم یکی از نقاط قوتش هست. خیلی هیجان انگیز بود و کمک زیادی به سکانس های اکشن و پرتحرک فیلم میکرد. بازیگر اول فیلم، Saoirse Ronan هم بازی خیلی خوبی داره. روی هم رفته، اکشن خوبی بود.

6.4/10

//

Falling Down
1993



خیلی خوب بود. یه بازی خیلی خیلی خوب از مایکل داگلاس که فیلم رو تبدیل به اون فیلم هایی میکنه که یک بازیگر یک تنه فیلم رو جلو میبره. داگلاس خیلی مسلط و خوب بازی میکرد. انگار کارکتر برای بازی کردن اون به وجود اومده بود. چندتا سکانس خیلی جالب داشت، مثل سکانسی که فاستر به سوپرمارکت اون مرد کره ای میره و به خاطر قیمت یک نوشابه کل مغازه طرف رو بهم میریزه یا سکانسی که با اون دو نفر زورگیر روبرو میشه یا سکانس رستوران. سکانس های خوب زیاد داشت و جدا Joel Schumacher خیلی خوب و جالب فیلم رو جلو میبره. داستان به اجتماع و درگیری های یک مرد با اجتماع برمیگرده که به خط آخر رسیده و اینکه یک روز چطور میتونه برای یک فرد به بدترین شکل ممکن جلو بره. فضای فیلم فضای خیلی خوبی بود و خود فیلم هم بهرحال اصلا خسته کننده نبود. موسیقی آنچنان چشم گیری نداشت ولی خوب به نظر می اومد که فیلم لازم نیست زیاد به موسیقی وابسته باشه.

7/10

//

The Adjustment Bureau
2011



نامزد ریاست جمهوری اتفاقی با یک دختر بالرین زیبا دوست میشه ولی مثه اینکه یه جای کار ایراد داره و درگیر مسائل عجیبی میشند ...

خیلی خوب بود. سوژه خیلی خلاقانه و جالبی داشت. اراده و قدرت تصمیم گیری یک انسان، انتخاب هایی که ما رو به راه های مختلف میرسونه! اگه سریال فرینج رو دیده باشید، با دسته ای از آدمها به نام observers آشنایی دارید. یک گروه شبیه همون گروه، تو این فیلم حضور دارند، حالا چه از لحاظ ظاهری و چه از لحاظ کار. البته فقط موضوع مو نداشتنشون اینجا وجود نداره. روی هم رفته گروه خیلی جالبی رو تشکیل داده بودن و یکی از نقاط قوت و جذاب فیلم همین گروه بودند. بازی مت دیمون و امیلی بلانت هم خیلی خوب بود و جنبه رمنس فیلم با ترکیب خوبی که تشکیل داده بودن، دیدنی و باورپذیر شده بود. تو بین بازیگرای دیگه فیلم، John Slattery واقعا بازی خوبی داشت و کاملا نقش رو خوب اجرا میکرد. پایان بندی فیلم رو هم دوست داشتم. جالب بود.

7/10

//

Paul
2011



عجب فیلم خوبی بود. خیلی تازه و خلاقانه؛ چیزی که فقط میشه از نویسندگی نیک فراست و سایمون پگ انتظار داشت. کاراشون حرف نداره. چه تو کار سریالی مثل سریال Spaced یا فیلم سینمایی مثل Shaun of the Dead ، واقعا خوب کار کردند. اینجا هم بعد از عنوان نویسندگی کار، به عنوان دوبازیگر اصلی فیلم هم حضور دارند و یک زوج خیلی باحال و عالی رو تشکیل داده بودن. اما از این دو بازیگر که بگذریم، اون کارکتر اصلی تر فیلم یعنی پاول رو جدا دریابید. خیلی شخصیت پردازی جالب و خنده داری داشت. این زمینی رفتار کردنش خیلی خنده دار بود. چندتا سکانس خیلی خنده دار رو با این حرکاتش خلق کرد. داستان کار خیلی جذاب تر از اون چیزی بود که فکر میکردم و فقط به یک فضایی و ملاقات دوتا "عشق فضایی ها" خلاصه نمیشد. خیلی خوب و جالب جلو برده شد و اصلا خسته کننده نبود. بعضی جاهای فیلم یه مقدار بحث مقایسه دین و علم و تفاوت و برتری یکی به دیگری مطرح میشه که من کلا علاقه ای به بحث درباره این موضوع ندارم. صرفا به عنوان یه فیلم خیلی سرگرم کننده بهش نگاه کردم و به حاشیه های اون کاری ندارم.

یه نکته دیگه اینکه، من وقتی که صدای Seth Rogan رو روی شخصیت فضایی شنیدم، یه مقدار نا امید شدم و احساس کردم که فیلم تبدیل به یه فیلم خسته کننده میشه ولی اشتباه میکردم و جدا اون صدای Rogan خیلی به پاول می اومد و جالب و خنده دارش کرده بود.

7.5/10

//

The Best Years of Our Lives
1946



داستان سه سرباز تازه از جنگ برگشته و روبرویی اونا با تغییرات وطن شون و خانواده شون و ...

خیلی کلاسیک خوبی بود؛ جدا لذت بردم. تمام بازی های فیلم، یکی از بهترین بازی های کلاسیک هستش. همه بازیگر ها حرفه ای و عالی بازی میکنند. اوائل فیلم جز نقاط قوت فیلم هستش. سکانس هایی که سه سرباز یکی یکی با خانواده خودشون روبرو میشند، سکانس هایی که توی هواپیما هستند و بیرون رو نگاه میکنند و حرف میزنند و ... روی هم رفته برای من یه مقدار حس و حال فیلم It's a Wonderful Life رو زنده کرد. فیلم خیلی فضای خوبی داشت. لحظات و سکانس های احساسی فیلم هم حرف نداشت. وقتی که بازی های خوب و داستان خوب و فضای خوب رو کنار هم بذاریم، به راحتی میتونیم 2 ساعت و 40 دقیقه فیلم رو ببینیم و از دیدنش لذت ببریم.

8/10

//

Lord of War
2005



خیلی خوب بود. نیکولاس کیج تو این فیلم عالی بود. برای من بدون شک تبدیل به یکی از بهترین فیلم هاش شد. کاری که همیشه باید انجام بشه در مورد فیلم هایی که نیکولاس کیج اینه که، اونو راوی قرار بدیم! خیلی راوی گری خوبی داره. Jared Leto هم در کنار کیج بازی خیلی خوبی داشت. روی هم رفته، فیلم خیلی خوبی بود.

7.6/10

//

Just Like Heaven
2005



کمدی رمنس خوبی بود. Reese Witherspoon و Mark Ruffalo جدا ترکیب خوبی برای ساخت یه فیلم کمدی رمنس هستند و همونجور که انتظارش رو داشتم، برام خیلی جالب و خوب بود. داستان کار یه مقدار معمولی به نظر میرسه ولی خوب بازی خوب بازیگر ها اونو جبران میکنه.

6/10

//

Reefer Madness: The Movie Musical
2005



بار دوم!

حیف که این فیلم تو سینماها اکران نشده و فقط مختص شبکه Showtime هستش! واقعا اگه تو سینماها اکران میشد، خیلی خیلی محبوب تر از اینی که هست میشد! یه موزیکال فوق العاده دیدنیه! فیلم پر از سکانس های خلاق و پر از صحنه های موزیکال عالیه! به نظر من یکی از بهترین موزیکال های دهه های اخیره. سکانس های ترسناک و با ملودی های شاد ترکیب شده فیلم جدا دیدن داره!

//

l 5 Days of War
2011



داستان مربوط به جنگ روسیه و گرجستان و اتفاقاتی که برای خبرنگار آمریکایی می افته.

صحنه شروع فیلم عالی بود و همین! بعد از اون، اینقدر خسته کننده شد که من از اواسط فیلم خیلی از جاها اون رو جلو بردم و بیخیال دیدن صحنه های وقت تلف کن اون شدم! حتی بازی Val Kilmer هم برای من جالب نبود!

به هیچ وجه دیدنش توصیه نمیشه.

3/10

//

My Darling Clementine
1946



داستان : وایاپ ارپ (هنری فوندا) بعد از کشته شدن برادرش، کلانتر شهر تومستون میشه تا بهمراه داک هالیدی، انتقام برادرش رو بگیره.

نکته جالب اینکه من همین دو روز پیش Gunfight at the OK Corral رو دیدم (نصفه و نیمه) و حالا این فیلم که شباهت های زیادی با اون فیلم داره رو دیدم. باید برم سراغ اون فیلم و دیدنش رو تموم کنم! بهرحال همون اسم جان فورد و هنری فوندا برای سراغ این فیلم رفتن کافی بود. یه وسترن خیلی خوب و جالب. دوتا کارکتر اصلی فیلم، ارپ و داک هالیدی واقعا خیلی خوب بودن! بازی فوندا مثل همیشه عالی بود و کل فیلم رو برای من دیدنی کرده بود. سکانس های آخر فیلم هم جالب بود.

7/10

//

Out of the Past
1947



خیلی خیلی خوب بود. یه کلاسیک درست و حسابی با بازیگرای خیلی عالی! برای من عالی ترین نکته فیلم، بازی کرک داگلاس بود. با اینکه نقش اول فیلم نبود ولی انصافا بازی فوق العاده ای داشت. اون لبخند ها و عصبانیت هاش و کلا میمیک های صورت داگلاس تو فیلم حرف نداشت. البته بازی Robert Mitchum و Jane Greer هم تو نقش های اول و دوم خیلی جالب بود. کلا داستان فیلم، دیالوگ های فیلم، فضای فیلم و ... خیلی خیلی خوب بود.

7.9/10

- Kirk Douglas & Robert Mitchum :