Osomatsu-san - Ep 01
"سوال بزرگ این بود که آیا اوسوماتسو سان می تونه با نسل امروزی ارتباط برقرار کنه یا نه؟!"
و جواب تو همون لحظات اول مشخص شد؛ بله که می تونه
.. با این خلاقیت نه تنها می تونه با نسل جدید و حال حاضر انیمه ای ارتباط
برقرار کنه بلکه می تونه تبدیل به یکی از خاص ترین کارهای در حال پخش بشه.
اگه از دست سوژه های تکراری و اقتباس های کسل کننده ی همیشگی خسته شدید،
این انیمه برای شماست .. از دوبلورهای محشر و کارگردان گینتاما که معرف
حضور همه هست که بگذریم، اینقدر در این اپیزود پارودی و ارجاع انیمه ای
دیدیم که یک آن به خودمون اومدیم و متوجه شدیم که اپیزود تمام شده و لذت
هرچه تمام تر رو از این 23 دقیقه بردیم. حداقل برای من اینطور بود و برای
اولین بار در طول این فصل بلند بلند خندیدم و از کارهای این شش قلو به وجد
اومدم! یکی از یکی بهتر .. هیچ کدوم روی اعصاب نبود و هر کدوم شیرینی
کارکتری خودشونُ داشتند .. هنوز نمی تونیم هر کدوم رو از اون یکی تشخیص
بدیم و کار سختیه ولی می تونیم کم کم خصوصیات اخلاقی اونا رو لیست کنیم.
استایل سیاه و سفید اولیه و نحوه کشوندن محتوای انیمه به فضای امروز بی
نظیر بود .. بردن فضا به ژانری مثل ژانر Reverse harem و یا آدولی و به
چالش کشیدن سلیقه امروزی انیمه بین ها ممکنه کمی اغراق آمیز بوده باشه ولی
دور از واقعیت هم نیست. و خب دیدن یک انیمه آیدولی اونم از نوع گینتامایی و
اغراق آمیز بشدت دلچسبه .. اینو اپیزود اول انیمه ثابت کرد. با این شش قلو
میشه یک گروه آیدولی بی نهایت محبوب رو ساخت، دخترها رو خون دماغ کرد،
ایامی سان رو به یک مرد فرانسوی خوشتیپ تبدیل کرد و اوسوماتسو ها رو به
دلبری تمام و کمال رسوند. در عین آیدولی بودن، اوج کمدی رو به چشم دیدیم ..
من هنوز بعد از دو بار دیدن اپیزود عطش دیدن دوباره اونو دارم و فکر کنم
اگه اینقدر سرم شلوغ نبود، یکی دو باره دیگه هم انیمه رو نگاه می کردم ..
خیلی .. خیلی .. خوب بود.
و اینجاست که کمی دلتون می خواد جز نسل های قدیمی بوده باشید و کمی با
تاریخچه و محتوای سری های قدیمی آشنا باشید .. من فکر می کنم اگه یک بیننده
از نسل های قدیمی پای دیدن این انیمه بنشینه، مطمئناً لذت دو چندانی از
این دگرگونی و امروزی شدن انیمه ببره و مطمئناً خلاقیتی که در این اثر داده
شده رو بهتر درک می کنه. ولی برای ما هم .. افرادی که به ارجاع و پارودی
علاقه داریم، مطمئناً یک اثر بی نهایت دلچسب بود .. از حمله به تایتان
گرفته تا پدال و حتی هایکیو و Love Live و ... امروزی ترین انیمه های ممکن
رو به شکلی فجیع و خنده دار وارد انیمه ای از نسل 30 ، 40 سال پیش کردیم ..
این یک هنره .. هر کسی نمی تونه چنین محتوایی رو به این خوبی پیاده کنه و
فکر کنم مانگاکای از این موضوع بسیار دلشاد باشه و جا داره بعد از آشناییم
با اثر زیبا و نوستالژیک این مانگاکا جمله ای که می خوام رو به زبون بیارم :
روحت شاد.
چیبیتا در ابهت یک تایتان می تونه دید هر انیمه بینی رو درباره تایتان ها
عوض کنه و این تازه اول راهه. با این وضع ارجاعی که ما دیدیم و تبحری که
کارگردان گینتاما به میون کشیدن ارجاعات انیمه ای داره، مطمئناً بیشتر و
بیشتر این موضوع رو خواهیم دید. فقط کافیه به عنوان اپیزود بعد توجه کنید
... مشخصه که داریم به سمت "سوزومیا هاروئی" میریم ... که اون خودش یه سوژه
نوبر و تر و تازه برای ارجاع میشه! بهرحال فکر می کنم به عنوان اپیزود
اول، یه چیز بسیار مطلوب و ایده آل رو دیدیم و بعید نیست کل 12 اپیزود
انیمه به همین خوبی طی بشه .. کمی حیف شد .. دلم می خواست انیمه بلند باشه
ولی بهرحال خوشحالم که اینقدر انیمه خوب از آب در اومده
صحنه هایی از اپیزود :
- شش قلوهای تنبل ماتسونو :
- فکر نکنم هر نسلی از شوخی های ایامی خوشش اومده باشه 
:
- آیدول های محبوب ماتسونو 
:
- اغراق تو ذوق دخترها ... یا شایدم اغراق نبود؟ 
- من موندم ماشین وسط راهرو و سالن مدرسه چیکار می کرد؟
- عاشق اینجور اداها هستم .. این صحنه ای که توتوکو اینجا نگاه می کرد هم فاجعه بود. 
:
- ماتسوی مورد علاقه ـت رو انتخاب کن (ولی چطوری؟ مگه ممکنه؟! بیچاره دختره!! ):
- ارجاع پدال :
- دکاپان از الان خیز بلندی واسه لیست کارکترهای مرد محبوب من برداشت :
- حمله به تایتان :
