M | F | S

My Favorite Stuff

M | F | S

My Favorite Stuff

Diamond no Ace - Episode 15

Diamond no Ace - Episode 15

خُب، روزهای تمرین و کمپ تمرینی رو به صورت سریع تری دنبال کردیم. اپیزود خوبی بود و یه پایان بخش مناسب واسه آرک کمپ تمرینی بود. البته نمیشه هنوز اونو کاملا تموم شده دونست چون مسابقه های تمرینی که مربی تدارک دیده هم به این کمپ تمرینی و برهه زمانی چسبیده. باید ببینیم اینهمه تمرینی که از این بازیکن ها کشیدن، چقدر تاثیر گذار میشه و در مقابل تیم "کیریو" چقدر خوب ظاهر میشن. مثل همیشه ترکیبی از کمدی، درام بهمراه صحنه های ورزشی رو دیدیم؛ ایجون و فورویا هم صحنه های خوبی داشتن ولی تو حین اپیزود میشد تمرکزی که به هارویچی شده رو هم تشخیص داد و باهاش همراه شد. نیمه اول دعوا سر غذا و در امان نبودن ایجون تو هیچ جا از سگ های نگهبان رو دیدیم در کنارش هم کریس تمرین تور رو به ایجون داد که ایجون اصلا از این تمرین راضی نبود. سطح تمرینات خیلی بالا بود و خستگی بازم مثل اپیزود قبل حسابی سه نفر اصلی رو دربر گرفته بود. ولو شدن روی زمین کار همیشگی شون شده بود و دیدن اینکه از خستگی روی زمین ولو شدن، کم کم داشت طبیعی به نظر می اومد. روز چهارم بلاخره ایجون تونست یه کار پوشش یا فیلدری خوب انجام بده ولی از اون طرف فورویا مثل همیشه توپو از دست داد و پیشرفتی نداشت. صحنه رفتن به اتاق میوکی یکی از صحنه های خوب طنز اپیزود بود. ماساژ، آبمیوه، شوگی بازی کردن .. همه کارا رو به زور به فورویا و ایجون دادن!

روز پنجم بلاخره میائوچی برای توپ گیری فورویا و ایجون داوطلب شد و شروع به تمرین کردن ولی صحنه مهم تر جایی بود که مربی دست به چوب شده بود و میخواست از سال سومی ها کار بکشه. صحنه های دراماتیک از راه رسیدن؛ جایی که اعضای بچه های سال سومی پشت سر هم خسته میشدن و نای بلند شدن از جای خودشون رو نداشتن ولی تو این بین بلند شدن کاپیتان، یوکی باعث شد بقیه انرژی بگیرن. اسم اپیزود "با حرکاتت رهبری کن" بود که تمرکزی به کاپیتان تیم یعنی یوکی بود. حرکتی که اینجا و تو این صحنه از یوکی دیدیدم و باعث روحیه دادن به بقیه شد، کاملا به هدف اپیزود ما رو رسوند. یه کاپیتان درخور که میتونه با انگیزه داشتن، به بقیه اعضای تیم هم انگیزه بده. بهرحال نکته جالبی بود و خیلی خوب به تصویر کشیده شد. بلاخره روز هفتم و مبارزه اول داره شروع میشه. تیم کیریو برای مبارزه دوستانه و تمرینی به سیدو اومده و باید ببینیم مسابقه به چه شکلی جلو میره. تو این بین هارویچی هم فشار زیادی به خودش آورد و با توجه به مسابقه امروز، باید ببینیم تحمل یه بازی کامل رو داره یا نه. فکر کنم با اینهمه فشاری که به بازیکن ها اومده، صحنه های جالبی رو تو این مسابقه ببینیم و پیشرفت بعضی از کارکترها به وضوح قابل دیدن باشه.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- میوکی خوب این دوتا رو به دنبال خودش کشید :



- بلند شدن کاپیتان از زاویه جالب :



- کلا این صحنه بلند شدن، به نظر من بهترین تیکه اپیزود بود :



+

Diamond no Ace - Episode 14

Diamond no Ace - Episode 14

کمپ تمرینی شروع شد ولی با حالت کند و با تلف شدن مقداری وقت. بهرحال باید ناراحتی ایجون از انتخاب خودشو تو دسته اول میدیدیم و اون صحنه‌ها رو ادامه میدادیم .. تا جایی که بلاخره اتفاقی باعث بشه ایجون به حالت همیشگی‌ش برگرده. این اتفاق با حرف‌های کریس تو اون شب بارونی پیش اومد .. جایی که ایجون دوباره غرق در اشک ریختن شد و بازم کریس بهش گفت که داره زیاده روی میکنه و تمرین به معنای بیخودی سخت کار کردن نیست! "باید یاد بگیری استراحت کنی" ایجون حرف شنوی خوبی از کریس پیدا کرده و حتی احترامی که بهش میذاره، در سطح بالاتری نسبت به میوکی ـه! میوکی و کوروموچی حرف‌های جالبی در کنار کریس در مورد زیاده روی ایجون تو تمرین زدن. از طرف دیگه فورویا هم تو این حواشی زیاد به چشم اومد. به نظر میرسه تمرین دادن ایجون و فورویا و در کنارشون هارویچی تمرکز اصلی داستان ـه. کمپ تمرینی به شکل خیلی سختی داره برگزار میشه .. تعداد دورهایی که مربی به بازیکن‌ها میداد، جالب بود و ایجون با حرف‌هایی مثل اینکه "من هر روز اینکارو با تایر انجام میدم" شروع کرد و بعدش کار به جایی رسید که داشت غذاشو بالا می آورد! بهرحال اپیزود خوبی بود. منتظر عوض شدن OP بودم ولی با عوض شدن تنها ED روبرو شدم. خوب بود ولی به نسبت ED قبلی کمی ضعیف‌تره.

من فکر میکردم کمپ تمرینی قراره بیرون از مدرسه برگزار بشه! مثلا ساحلی یا کوهی (چه خوش خیال بودم! دیدن ایجون و فورویا لب ساحل؟ قرار نیست اتفاق بیافته! ..) کمپ تمرینی قراره ادامه پیدا کنه. تو همین نیمه دومی که درگیر کمپ بودن، خستگی از سر و روی این سه نفر جاری بود و مشخصه که دیگه تحمل تمرین بیشتری رو ندارن. تانبا هم در حال تمرین روی یه شکل پرتاب خیلی خاص ـه که احتمالا تو مسابقات با اون پرتاب روبرو میشیم. ببینیم میتونه روی حرفش بمونه یا نه. "شماره ایس م رو به هیچ کس نمیدم" .. به نظر نمیرسه فعلا حداقل ایجون حریف سختی براش باشه ولی فورویا باریکه های امیدی داره. هرچند همه اونا میتونن بازی کنن و کمپ تمرینی خیلی سرنوشت سازه. دیدن صحنه‌های کمدی کلاسی بین معلم و هارونو که از رفتار ایجون تو کلاس تعجب کرده بودن، هم جالبی خاصی داشت و مثل همیشه صحنه‌های کمدی انیمه سطح خوبی دارن. امیدوارم تو ادامه کمپ تمرینی جالب تر بشه و البته زودتر به زمین مسابقات اصلی برسیم.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- صحنه‌ای ایجون فکر میکرد میوکی و بقیه میخوان بخاطر اومدن تو دسته اول اونو کتک بزنن :



- نگاه ایجون و فورویا بعد از حرف‌های کریس در مورد مهم بودن نقش پیچر :



- "ساوامورا، که نمیخوای عاقبتت مثل من بشه؟" چه نگاهی!



- خستگی تمرینات کمپ :



- اندینگ جدید انیمه :

Diamond no Ace Episode 13 // Anime

Diamond no Ace Episode 13 // Anime

کی فکرشو میکرد زایزن به این راحتی کنار بره؟ درسته عوامل زیادی تو این موضوع دخالت داشت ولی خوب ابهتی که از زایزن به چشم دیده بودیم و ترسی که تو چهره کریس تو اپیزود قبل نشسته بود، حکم یه مبارزه خونین رو میداد. مهم‌ترین عاملی که مانع از برتری زایزن بر ایجون شد، مصدومیت اون بود. پارگی رباطی که صدمه زیادی بهش وارد کرده بود و به قول مربی زایزن "ایس تیم و کسی که قرار بوده تو این تابستون بدرخشه حالا به این وضع در اومده بود." اما خُب کُری خوندن‌های زایزن بدون شک دیدن داشت؛ اعصاب خردی که از هیجان ایجون و ایمانی که به کریس داشت بهش منتقل شده بود، تاثیر زیادی روش داشت. تو این بین فلش‌بک های جالبی هم بین کریس و زایزن دیدیم. دونفری که اگه با هم میبودن، میتونستن قهرمان مسابقات ملی بشن ولی .. همه چیز دست به دست هم داد که از هم جدا بشن و حالا بعد از مصدومیت خطرناکشون اینجوری روبروی هم قرار بگیرند.

پیشرفت ایجون از جایی شروع شد که زایزن به زمین وارد شد، زایزن به تقلید از بقیه بَترهاشون به سراغ بانت زدن رفت ولی اینبار ایجون دستکش کریس رو نشونه گرفت و توپ رو زمینی پرت کرد که نتیجه گرفتن توپ توسط کریس شد. هرچند کریس کمی به حالت شوخی ایجون رو اذیت کرد ولی مشخص بود که از این قضاوت ایجون برای پرتاب زمینی راضی ـه و بعد از اون قسمت اصلی اپیزود از راه رسید؛ جایی که ایجون فُرم قدیمی خودش رو با دیوار جدیدی که حالا بهش استاده شده بود، ترکیب کرد و "پرتاب خاص خودش" رو به وجود آورد. پرتابی کرد که زایزن بعد از اون همه خطا زدن، اصلا نتونست لمس‌ش کنه. افکت‌های این صحنه پرتاب اخر ایجون رو دوست داشتم و به نظر من صحنه زیبایی بود. جالب بود که بعد از این بلافاصله از زمین بیسبال کنار رفتیم و بعد از تموم شدن کار ایجون و کریس بی توجه به نتیجه اون بازی به سراغ موضوع مهم دیگه‌ای رفتیم.

انتخاب دو نفر توسط سرمربی برای ترکیب اصلی. اینبار کمی واضح بود که کریس انتخاب نمیشه؛ هرچند بیننده حس نزدیکی خاصی با کریس داشت و دوست داشتیم که اونم جز این دسته ببینیم، ولی خُب فقط دو نفر باید انتخاب میشدن. صحنه انتخاب هم جز نقاط قوت اپیزود بود و حس درام واقعا خوبی داشت. اشک کسایی که انتخاب نشده بودن، تعظیم مربی و درخواست حمایت‌ش از اون بازیکن‌ها و ... صحنه ای که ایجون باید بعد از شنیدن خبر انتخاب شدن‌ش از خوشحالی به اون ایجون جوگیر تبدیل میشد، به صحنه‌ای تبدیل شد که ایجون با ناراحتی تمام از انتخاب نشدن کریس بهم ریخت. اما کریس "پشیمونی" نداشت و از اینکه آخرین پرتاب ایجون رو گرفته بود، خوشحال بود. به قول مربی "هنوز جایی برای کریس وجود داره" و باید ببینیم کریس تو ادامه به چه سمتی حرکت میکنه. نکته جالب این بود که در حین این بازی دسته دومی، اونقدر بهش فشار اومد که دست‌هاش به لرزه در اومدن. بهرحال بعد از صحبت‌های سنپای ها و بالاتری‌هایی که تو دسته اصلی هستن، ایجون میتونه کم کم این اتفاق رو پشت سر بذاره و حالا نوبت به کمپ تمرینی میرسه.

امیدوارم این کمپ تمرینی چیزی که در نظر دارم باشه؛ چند اپیزود باحال و کمدی و درعین حال کمک کننده به پیشرفت بازیکن‌ها ... حتی فورویا هم احساس خطر میکنه و فهرست تمرینی خودش رو به دویدن تعویض کرده! دیدن ایجون در کنار سال بالایی‌ها میتونه واقعا جالب باشه. باید ببینیم ایجون میتونه این استایل جدید پرتاب‌‎ش رو حفظ کنه یا همون یک بار هم شانسی توپو به اون شکل پرت کرد.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- میمیک‌های باحال زایزن در حال تحریک کردن ایجون :



- پرتاب آخر ایجون :



- خوشحالی ایجون از تعریفی که کریس ازش کرده بود و رو پا راه نرفتنش :



- صحنه خیلی جالب صحبت کاپیتان دسته اول با ایجون در مورد انتخاب شدن‌ش :

Diamond no Ace Episode 12 // Anime

Diamond no Ace Episode 12 // Anime

خوب خوب! مسابقه ادامه پیدا کرد؛ اپیزود خوبی بود و تمرکز بین کریس، ایجون و زایزن تقسیم شده بود. اینکه بلاخره توان کریس کم کم رو به تحلیل میره، منطقی ـه و بعد از یکسال دور بودن از میادین طبیعی ـه که با اینهمه فشار سازگاری نداشته باشه. این استراتژیِ شاید "کثیف" ـی بود که زایزن از روی نیمکت به بازیکنا داد .. اینکه با فشار آوردن به کریس، اونو از هم بپاشونن و خستگی رو بهش غلبه کنن. از طرف دیگه شروع و نیمه اول اپیزود برای تیم سیدو خیلی خوب پیش رفت و امتیاز هم گرفتن. من با اصطلاح بانت زدن قبل از دیدن این اپیزود هم آشنا بودم ولی خوب اینجا بلاخره این اصطلاح خودشو نشون داد. استراتژی که تیم کوکودوکان با زدن چوب به صورت بانت، توپ رو به کَچر که کریس میرسوندن و کریس مجبور به پرتاب توپ به بیس‌های مختلف میشد و انرژی زیادی رو ازش میگرفت. بعد از اون، حرکت Steal به روی کار اومد، حرکتی که دونده‌های تیم کوکودوکان به صورت ناگهانی به سمت بیس بعدی شروع به دویدن میکردن و بخاطر همین عکس‌العمل های سریع تری رو باید از کریس میدیدیم .. همه چیز دست به دست هم داد که کریس اُفت کنه و نسبت به برتری اولی که داشتن، فاصله بگیرن.

ایجون همچنان با افکار خودش دست و پنجه نرم میکنه و به قول هارویچی "هنوز نتونسته یه پرتاب درست بندازه" اما حالا با وارد شدن زایزن به زمین، ایجون امیدی به یه پرتاب درست داره؟ اونم با ابهتی که از زایزن به نمایش کشیده شده و غروری که ازش دیدیم .. به نظر کار سختی میاد. از طرف دیگه هارویچی خوب خودشو نشون داده و تونسته یکی از گزینه‌های مورد نظر مربی واسه ترکیب اصلی بشه. سربه هوایی ایجون در مورد فراموشی اینکه 2 نفر فقط به ترکیب میرن، خنده دار بود. یکی از نکات خوب دیگه اپیزود، اومدن پدر کریس به زمین بازی بود. هم کمدی خوب و هم صحنه احساسی خوبی رو به صحنه وارد کرد. فلش‌بک هایی هم از دوران جوونی‌ش دیدیم که نسبتا خوب بودن. بهرحال روی هم رفته اپیزود خوبی بود و به نظر میرسه اپیزود بعدی خیلی بهتر از این اپیزود باشه.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- صحنه برخورد پدر کریس با تماشاگرا جالب بود :



- پرش خطرناک کریس برای گرفتن توپ :



- بانت زدن ایجون :



- وارد شدن زایزن به زمین :