Diamond no Ace Episode 03 // Anime

Diamond no Ace Episode 03 // Anime

اپیزود خیلی خوبی بود؛ میشه گفت تمام چیزایی که مد نظر داشتم پوشش داد شده: رسیدن به خوابگاه، آشنایی با هم‌تیمی‌ها، آشنایی با سرمربی، تست شدن قدرتش، اتفاق منحصر بفرد برای ایجون، خراب کردن‌ها و انگیزه گرفتن‌ها و ... سرعت انتقال صحنه خوبی داشتیم و فکر میکنم با این روند میتونیم به زودی انتظار دیدن بیشتر بیسبال رو داشته باشیم. این اپیزود به فضای درونی تیم سیدو و تمرین‌ها و آشنایی تیم با همدیگه و البته سرمربی جالب تیم پرداخت. کمدی انیمه با فضای بیسبال قاطی شده بود و در کنارش درام اپیزود نسبت به اپیزود قبلی مقداری کمتر شد که میشه گفت تغییر خوبی بود. (لازم نیست هر اپیزود یه صحنه احساسی داشته باشیم و میتونی بذاریم به حالت فان باقی بمونه.) در عوض به رشد کارکتر ایجون پرداخته شد و اینکه چطور میتونه تو این محیط پیشرفت کنه. در کنارش با اعضای دیگه تیم هم داریم آشنا میشیم و کارکترها دارن شکل میگیرن.

بریم سراغ داستان و اتفاقاتی که افتاد: وقت وارد شدن به توکیو رسیده؛ ری مسئولیت خودشو به عنوان کسی که ایجون رو به تیم کشونده، به پایان رسونده و حالا میشه گفت از کنار زمین به تماشای اون مشغوله. آشنا شدن با هم‌اتاقی ها به سبک ترسناکی انجام گرفت؛ ایجون رو زهرترک کردن! بازی کامپیوتری بازی کردن‌شون ایجون رو به حالت بیخیالی وارد کرد و بخاطر همین صبح خواب موند! البته هم‌اتاقی ها هم کوچک ترین احساس مسئولیتی در قبال ایجون به خرج ندادن و اونو بیدار نکردن. نرسیدن به تمرین ایجون وقتی به حالت کمدی باحالی در اومد که میوکی بهش ملحق شد و متوجه شدیم که میوکی هم دیر کرده و نتونسته خودشو سروقت به سر تمرین برسونه. بهرحال بعد از کُلی استراژی چیدن میوکی سر ایجون رو شیره مالید و از اعتمادش سواستفاده کرد. هرچند با اینکه به صف وارد شد، نتیجه‌ای براش بهمراه نداشت و مربی اونو هم به تمرین دو وادار کرد. (بعلاوه هم اتاقی های ایجون!) کلا کارکتر مربی کارکتر باحالی بود و علاوه بر سخت گیری، ابهت یه بازیکن بیسبال بزرگ رو داشت. اهمیت دادن به بازیکن های تیم، جز اولویت های اون بود. بخاطر همین سخت گیری زیادی نسبت به ایجون داشت؛ به هیچ وجه بهش اجازه تمرین نداد و کار به جایی رسید که به حالت دوئل مانندی وارد شدن.

پرتابی 90 متری مربی و برخورد محکم توپش به حصار دهان همه رو باز کرد؛ واقعا کار سختی به نظر می‌اومد. ولی خوب، وقتی که پای "پیچر بودن" ایجون به وسط اومد، مجبور شد پرتابش رو بندازه. موفقیتش خیلی نزدیک بود و توپ داشت به حصار میرسید که بازم به حالت توپ‌های قبلی ایجون دچار شد و قوس برداشت! بدترین اتفاق ممکن پیش اومده بود و حالا ایجون شرط خودشو با مربی باخته بود. بازم ایجون شروع به تمرین کردن و به دنبال اینه که مربی رو از تصمیم خودش منصرف کنه. باید ببینیم برای رسیدن به این هدف، چقدر تلاش میکنه و چقدر سختی میکشه. ضمنا، ظاهرا یکی از کارکترهای اصلی تو اپیزود بعد از راه میرسه، به نظر میاد حالت حریف مانندی رو برای ایجون داشته باشه.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- خوش آمد گویی به ایجون :



- گیر کردن تو اون موقعیت و استراتژی چیدن میوکی :



+



- صحنه اجرا کردن نقشه و میوکی که با نامردی تمام ایجون رو لو داد، خیلی خنده‌دار بود :



- مربی و ظاهر ترسناکش :

Diamond no Ace Episode 02 // Anime

Diamond no Ace Episode 02 // Anime

اپیزود دوم باز هم ترکیبی از درام، ورزش و کمدی بود. مبارزه یک به یک ایجون و آزوما نتیجه خوبی داشت و حداقل آزوما رو از مغرور بودن زیادی‌ش به زمین نشوندن! میشه به راحتی گفت که دلیل برتری ایجون به آزوما، میوکی و راهنمایی‌ها و انگیزه‌ای بود که به ایجون داد. خیلی تاثیر خوبی روی ساوامورا داشت و اونو حسابی برای بُردن انگیزه‌دار کرد. جالب این بود که میوکی برای ترغیب ایجون، از کلمات و جملاتِ خود اون استفاده کرد. "پس تو میخوای تنهایی بیسبال بازی کنی؟" و همین کافی بود که ایجون به خودش بیاد و به میوکی اعتماد کنه. اما با اینکه مسابقه خوب پیش رفت، واقعا جدایی از هم‌تیمی‌های قدیمی قسمت بزرگی از داستان اپیزود بود؛ ایجون برای جدا شدن و رها کردن همبازی‌های خودش خیلی با خودش کلنجار رفت و بلاخره این همبازی‌هاش بودن که بهش قوت قلب لازم رو برای جدایی دادن. البته حرف‌های پدرش و قدرت مُشت‌های پدربزرگش هم تو این انتخاب بی‌تاثیر نبود و بلاخره لحظه جدایی از هم‌تیمی‌ها فرا رسید.

میشد انتظار دیدن یه صحنه احساسی خوب رو داشت و همینجور هم شد. بعد از 6 ماه که تصمیم گرفته شده بود و حالا دقیقا لحظه‌ای که ایجون پای خودشو وارد قطار کرد، متوجه شد که هم‌تیمی‌هاش هنوز هم به بازی کردن با اون علاقه داشتن و فقط بخاطر اینکه این تصمیم به صلاحِ ایجون بوده، با رفتنش موافقت کردن. ولی در قطار دیگه بسته شده بود و راه برگشتی وجود نداشت. صحنه خوبی بود ... دوستای قدیمی ایجون که با گریه به دنبال قطار میدویدن و براش آرزوی موفقیت میکردن. فکر نکنم ایجون به این سادگی‌ها تسلیم بشه و باید منتظر دیدن سعی و تلاشش تو تیم سیدو باشیم. صحنه گریه آخر اپیزودش واقعا خوب از آب در اومده بود. پیش‌نمایش هم چیزای جالبی داشت. سرمربی، هم‌تیمی‌های جدید و ...

صحنه‌هایی از اپیزود :

- یکی از میمیک‌ها خنده‌دار ایجون در مقابل آزوما :



- صحنه حرف زدن میوکی با ایجون :



- فُرم پرتاب ایجون :



- سر و کله پیکان‌ها تو این انیمه هم پیدا شد! درس نخوندن ایجون دلیل دیگه‌ای واسه رفتن‌ش به سیدوئه :



- پدربزرگِ عصبانی و میمیک ترسناک‌ش!



- میز خانوادگی که حرف‌های خیلی خوبی زده شد و حتی پدر ایجون از توکیو رفتن خودش حرف زد :



- عکس‌العمل ایجون بعد از شنیدن حرف‌های پدرش :



- صحنه بدرقه ایجون توسط دوستاش :



- دویدن به دنبال قطار :



+



- بهم ریختن ایجون و تصمیم مصمم اون براش شکست نخوردن :

Diamond no Ace Episode 01 // Anime

 Diamond no Ace Episode 01 // Anime

میشد حدس زد که با بودن این دو استودیوی بزرگ در کنار هم انیمه ناامیدکننده از آب در نمیاد؛ همینطور شد. واقعا کیفیت انیمیشن خیلی خوبی داشت. خیلی جاها افکت‌ها به راحتی به چشم می‌اومدن و حتی ما هنوز به زمین بیسبال هم نرسیدیم و آنچنان به سمت ورزش و بازی هجوم نبردیم. طراحی ظاهری کارکترها عالی بود؛ ظاهر ساوامورا واقعا با این سبک انیمیشن به یک کارکتر نقش اول بی‌نقص تبدیل شده .. و وقتی که رفتارش رو در کنار این ظاهرش میذاریم؛ اون عصبانیت‌هاش، اهمیتی که به هم‌تیمی‌هاش میده، تعصبی روی بیسبال داره .. همه و همه باعث بهتر به تصویر کشیدن محیط انیمه میشه. خوشحالم که انیمه اینقدر وفادار به مانگا باقی مونده و خیلی از صحنه‌های اپیزود اول دقیقا کُپی شده از مانگا بود (بدون هیچ تفاوت کوچیکی) ؛ مثلا صحنه سیلی زدن بابابزرگ ساوامورا، یا صحنه دعوای اول اپیزود، آشنایی با آزوما و میوکی. این صحنه‌ها خیلی خوب به تصویر کشیده شدن.

کمدی که قبل از دیدن انیمه در نظر داشتم و تو مانگای کار دیده بودم، مقداری‌ش تو اپیزود اول به نمایش کشیده شد ولی انتظار میره که تو اپیزودهای بعد یه مقدار زیادتر بشه. داستان کار خیلی جالبه. ساوامورا از یک باخت شروع میکنه! عصبانیتی که از حذف تیم دبیرستانی‌ش داره رو سر بازیکن‌های حریف خالی میکنه؛ اونا رو کتک میزنه. تیم بیسبال دبیرستانی که در حال خراب شدنه و حالا باید به فکر رفتن به دبیرستان جدیدی باشن. از قضا ساوامورا آنچنان تو درس قوی نیست و برخلاف بقیه هم‌کلاسی‌هاش باید دنبال راه دیگه‌ای برای پیدا کردن دبیرستان باشه. از راه رسیدن دستیار مدیر دبیرستان شهری بیسبال معروف سیدو بهترین موقعیت ساوامورا بود. حالا با پیشنهاد وارد شدن به دبیرستانی روبرو میشه که پُر از بازیکن‌های بیسبالی ــه که میخوان تبدیل به بازیکن‌های حرفه‌ای بشن. بلاخره بعد از مدتی قبول میکنه که به سر تمرین اون تیم بیسبال بره. اونجا بازم تعصب بیسبالی‌ش گُل میکنه و با یه بازیکن بیسبال قُلدر درگیر میشه، میوکی رو برای اولین تو اون صحنه دیدیم و بعد از اون اپیزود با کلیف‌هنگر مسابقه بین ساوامورا و آزوما تموم شد.

روی هم رفته شروع انیمه رو دوست داشتم و مطابق میل‌م بود. امیدوارم تو ادامه هم بتونه کشش خودش رو حفظ کنه. ضمنا صداپیشه‌ها هم واقعا خوب بودن، OP کار عالی بود و یه سری جزییات ریز دیگه که آنچنان احتیاجی به اشاره کردن بهشون نیست. باید ببینم این انیمه چقدر موفق باقی میمونه؛ اگه واقعا خوب به جلو حرکت کرد، اونوقت مطمئنا بعد از دیدنش، دو انیمه‌ای که تو Plan To Watch خودم گذاشتم، یعنی Major و Ookiku Furikabutteرو خواهم دید.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- ناراحتی ایجون از باخت‌شون :



- دختری که عضو تیم دبیرستانشون بود، نمیدونم در آینده هم چیزی ازش میبینیم یه نه :



- ایجون در کنار هم تیمی هاش :



- مشت بابابزرگش؛ فکر کنم خیلی درد داشت :



- آخرین پرتاب ایجون! انیمیشن کار اینجا واقعا عالی بود :



- جلسه خانوادگی ساوامورا در مقابل دستیار مدیر شهری :



- تعجب ایجون از دیدن امکانات بیسبال شهری :



- عصبانیت‌ش از دست آزوما؛ میمیک صورت رو ببینید :



+



- میوکی واقعا ظاهرا باحالی داره :



- اینم شات موردعلاقه‌م از اپیزود اول :