Diamond no Ace S2 - Ep 38 & 39 & 40

Diamond no Ace S2 - Ep 38 & 39 & 40

38 : آماهیسا کوسی شکست خورد .. با اینکه تونست از سد رایچی بگذره، در صحنه ای غافلگیر کننده ولی جذاب توسط سانادا به زمین کوبیده شد؛ صحنه ای که جذبه کارکتر سانادا رو برای من چندین برابر کرد و می دونستم که سانادا یه بازیکن ساده و معمولی نیست .. فلش بک های جالب توجهی رو هم از کارکترش دیدیم که چوب زدن اونو برای ما بیشتر قابل هضم کرد و باور پذیرتر از قبل به نظر رسید. صحنه ای که سانادا "من رایچی نیستم" رو به زبون آورد، اوج لذت برای من بود .. خرد کردن غرور یک بازیکن نسبتاً روی اعصاب و از طرفی هیجانی که برای دیدن یاکوشی در فینال داشتم همه دست به دست هم داد تا اون صحنه یه صحنه طلایی در نیمه نهایی برای من باشه. بعد از اون هم که خرد شدن کوسی رو در پیش داشتیم .. جوری که وارد رختکن شد و بعد با برگشتن صحنه باختن تیمش رو نظاره گر شد .. خیلی دراماتیک و دیدنی بود .. و باز این انیمه شروع به دلسوزی کردن با تیم بازنده کرد و من چقدر این لحظه رو از لحاظ دیگه ای دوست داشتم؛ اینکه حالا کوسی هم در چشم من یک بازیکن قابل ترحم به نظر میرسید و اینکه چطور مربی اون بهش دلداری می داد.

از نکته های حاشیه ای این اپیزود میشه به باند جالبی که بین اوچیای و کاتائوکا شکل گرفته بود، حرف زد .. اینکه چطور با حالتی کمدی ری رو تو تعجب رها کردن و درباره استراتژی های آینده با هم مکالمه کردن. خوبه که بالاخره میشه این دو نفر رو در کنار هم و با یک فکر دید. درسته که اوچیای داره کنار می کشه ولی بازم در نهایت تاثیر کاتائوکا و افکارش بر روی کارکتر اوچیای باقی می مونه. دیدن اینکه در فصل بعد اوچیای و کاتائوکا در دو تیم مخالف با هم رقابت کنن یه رویای جذاب به نظر میرسه و فکر می کنم در آینده چنین چیزی رو شاهد باشیم.

39 : مصدومیت میوکی کمی به رخ کشیده شد .. زجری که می کشید، با لحن ملایمی به تصویر کشیده شد .. اما جدا از اون وارد فاز آماده سازی برای فینال شدیم؛ شناختی که از یاکوشی داشتیم و اینکه چطور میشه حالا بهتر در مقابل تودوروکی، سانادا و بقیه خوب عمل کرد .. همه چیز آماده بود و افکار بر روی میز ترتیب داده شدند تا همه اونا رو بررسی کنند. بررسی های نابه، حرف های مربی بیس سوم و باقی کارکترهای تیم همه به جا و جالب بودند. مقدمه سازی برای چنین مسابقه مهمی به خوبی انجام گرفت. در کنارش حرف های روحیه دهنده مائزونو، کوراموچی و البته کاپیتان رو داشتیم! از طرف مقابل، از یاکوشی هم صحنه های انگیزه بخش و مملو از احساس و انگیزه دیدیم و به نظر میرسید که اونا هم آماده وارد شدن به یک مسابقه عالی باشند.

40 : پای بر و بچ سنپای وسط کشیده شد .. از جون سان و تمرین ندادن به مائزونو گرفته تا ریوسکه و صحبت های جالبش با هارویچی ... ! مسئله مهم مصدومیت فورویا بود و بحث بر سر اینکه این مصدومیت چه تاثیری روی تیم میذاره؛ اینکه فورویا می تونه ادامه بده .. در فینال بازی کنه یا که نه، باید روی نیمکت نشونده بشه. در نهایت تصمیم بر این گرفته شد که فورویا بازی داده نشه و حتی اگه قراره بازی کنه، فقط یک دور بهش بها داده بشه. و گمون کنم همون یک دور هم برای فورویا کافی باشه. کوراموکی و شیراسو از وضعیت میوکی با خبر شدن و فهمیدن که میوکی داره درد می کشه .. ولی دم نزدن و همه چیز رو به خود میوکی سپردن. کار درستی بود؛ میوکی به عنوان کاپیتان تیم باید بهتر بدونه که با وجود مصدومیت خودش رو وسط زمین رها نکنه .. همه امید به اینه که اون تو مسابقه فینال دوام بیاره.

تمرینات ساوامورا جلوی بقیه رو دیدیم و انگیزه بالایی که اون واسه ورود به فینال داشت .. و بالاخره نمایی از ورزشگاه نشون داده شد .. به فینال رسیدیم، واکابا، پدربزرگ، کوشو، بچه های خبرنگار، نارومیا می ... همه و همه واسه دیدن این فینال هیجان انگیز به ورزشگاه اومدن. دیگه بهتر از این نمیشد ..

صحنه‌هایی از سه اپیزود :

- لحظه درد کشیدن لحظه ای میوکی از مصدومیتش :

- فکر نمی کردم رایچی تو کلاس اینقدر خجالتی باشه .. بامزه بود :

- یه میمیک جدید از ساوامورا

- لحظات پرتاب ساوامورا ، اپیزود 40 :