Diamond no Ace - Episode 37

Diamond no Ace - Episode 37

از نظر من اغراقی در اینکه بگیم این اپیزود، یکی از بهترین اپیزودهای Ace بود، وجود نداره .. واقعاً اینطور بود و میشد هیجان رو سرتاسر اپیزود احساس کرد. لحظه رویارویی مجدد ساوامورا با رایچی به بهترین شکل ممکن پیش رو کشیده شد و با اینکه میوکی میگفت "این دوئلی بین شما دوتا نیست و میخوایم تیمی رایچی رو بیرون کنیم" ولی باز هم من حس میکردم دارم یک دوئل زیبا رو بین این دو بازیکن میبینم. میمیک‌هاشون، حرکات ـشون، افکارشون و ... عالی بود. سیستم پرتاب ساوامورا توسط رایچی شناخته شده بود و رایچی حتی پرتابای بال ساوامورا رو به راحتی چوب میزد. نکته خیلی جالب و حساس اپیزود جایی بود که پرتاب سوم ساوامورا توسط رایچی چوب خورده شد و به هوا بلند شد .. واقعاً لحظه برخورد توپ به جایگاه و هوم ران شدنش عالی بود .. به زیبایی هر چه تمام تر چهره، رفتار بقیه و به تصویر کشیده شدن این اتفاق مهیج رو دیدیم. یاکوشی دو امتیاز گرفت و فقط دو امتیاز دیگه لازم داشت. روحیه تیم شون کاملاً بالا رفت و از طرف دیگه، به نظر رسید ساوامورا بهم ریخت و دچار ضعف شد. در نتیجه مربی اونو بیرون کشید.

لحظه خروج ساوامورا از زمین به اون شکل دراماتیک و حرف هایی که بعد از اون مربی بهش زد، نکته مثبت دیگه ای بود و میشد فهمید که کم کم روحیه ساوامورا برمیگرده و اونقدرها صدمه ذهنی سنگینی بهش وارد نشده. بهرحال هنوز یاکوشی یک امتیاز عقبه و تاکتیک دوگانه ای که سیدو آخر دور رو کرد، به تیم شون کمک کرد که کمی از روحیه از دست رفته ـشون رو پس بگیرن. اما حالا نوبت برگشتن ساناداست و باید ببینیم سانادا چیکار میکنه. از طرف دیگه اگه پیش نمایش رو دیده باشید، میدونید که به نظر میرسه تانبا داره وارد زمین میشه. فکر کنم کلید برد سیدو .. تانبا میشه و مشخصاً به عنوان ایس تیم خواهد درخشید.

صحنه‌هایی از اپیزود :

- هیچ وقت از دیدن این حالت های رایچی خسته نمیشم :



- ساوامورا هم لحظات باحال خودش رو داره :



- لحظه هوم ران شدن .. دست فورویا و جوری که به سمت عقب حرکت کرد، عالی بود :



- و ساوامورا بیرون کشیده شد :

Gochuumon wa Usagi Desu ka? - Episode 12 | The End

Gochuumon wa Usagi Desu ka? - Episode 12 | The End

و این هم از پایان این انیمه دوست داشتنی. به جای صحبت در مورد اپیزود آخر، فقط به این اشاره میکنم که دلم برای دیدن این انیمه تنگ میشه و اونو دوست داشتم. کارکترهای بامزه خوبی داشت، اتفاقات، شوخی‌ها و لحظات بامزه دیدنی و شاد زیادی داشت و بین انیمه‌های فصلی دیگه، علاقه خاصی به این کار داشتم. کارکتر محبوب فصلم هم درون این انیمه بود .. چینو خیلی خوب تونست به صدر لیست من صعود کنه و جایگاه ثابتی برای خودش پیدا کنه. دوست دارم در دراز مدت فصل دومی هم از راه برسه و شاید این اتفاق بیافته. همونطور که برای Kiniro Mosaic این اتفاق افتاد و فصل دومی براش تایید شد. روی هم رفته خیلی از دیدنش راضی بودم و انتظارات شروع فصلم بر آورده شد. یکی از نکاتی که دوست داشتم این بود که، انیمه لوکیشن‌های خیلی خوب و متفاوتی داشت و همه از ظاهر و شکل و شمایل زیبایی برخورد دار بود .. ظاهری اروپایی بهمراه موسیقی متفاوت به نسبت بقیه کارهای برش زندگی.

صحنه‌هایی از اپیزود آخر :

- 3 شات راندوم از کارکترها در حالتی بامزه :



+



+



- ED Card زیبای اپیزود آخر :

Tom Waits - Long Way Home Lyrics

Tom Waits - Long Way Home





--
-
Well I stumbled in the darkness
I’m lost and alone
Though I said I’d go before us
Show the way back home
Is there a light up ahead?
I can’t hold on very long
Forgive me pretty baby but I always take the long way home

Money is just something you throw
Off the back of a train
Got a head full of lightning
A hat full of rain
And I know that I said
I’d never do it again
I love you pretty baby but I always take the long way home

I put food on the table
And a roof overhead
But I’d trade it all tomorrow
For the highway instead
Watch your back
And pass your time
Love’s the only thing I’ve ever known
One thing for sure pretty baby I always take the long way home

You know I love you baby
More than the whole wide world
You are my woman
You know you are my pearl
Let’s go out past the party lights
Where we can finally be alone
Come with me together we can take the long way home
Come with me together we can take the long way home
Come with me together we can take the long way home

Isshuukan Friends - Episode 12 | The End

Isshuukan Friends - Episode 12 | The End

و این هم از داستان دوست داشتنی ما که به همین زودی به پایان رسیدیم و دیگه نمیتونیم هاسه رو کنار کائوری ببینیم. سفر خوبی بود و من با اینکه بعضی از انتظاراتم برآورده نشد، از دیدن انیمه خیلی راضی بودم. انتظاراتی که داشتم و برآورده نشد، به همون جنبه رمنس داستان برمیگرده و اینکه چقدر در طول نیمه دوم انیمه، بهش اشاراتی شد و بیننده‌ها رو ‌به راحتی جذب و خواستار رابطه داشتن کائوری و هاسه کردند ولی خُب، هیچ اتفاقی نیافتاد. محتوای اپیزود آخر هم به شکل گرفتن دوستی دوباره هاسه و کائوری مرتبط بود و ربطی به موضوع رمنس نداشت. بهرحال این چیزی ـه که کمی منو اذیت میکنه و بجز این موضوع، فضای اپیزود آخر رو دوست داشتم. صحنه بین شوگو و ساکی و اشک‌هایی که ریخت، خیلی دیدنی بود و میشه اونجا هم ارتباطی قوی بین اون کارکتر حس کرد. در نهایت، برخورد هاسه و کائوری رو دیدیم و اینکه چطور دوستی مجدد خودشونُ شکل دادن .. اتفاقی که انتظارش میرفت و میشد اونو پیش بینی کرد.

فصل دوم میتونه همچنان کشش خوبی داشته باشه و به نظر من هنوز قدرت پرداخت به جنبه‌های مختلفی از داستان رو داریم. خصوصاً جنبه عاشقانه بین کارکترها که بهرحال، اگه قرار باشه فصل دومی از راه برسه، بهتره این موضوع به حقیقت تبدیل بشه و دوباره همون مسیر تکراری طی نشه. اگه این اتفاق بیافته، حتی به فصل اول انیمه هم صدمه وارد میکنه و اتفاق خوبی نیست. روی هم رفته این صحبت‌های مربوط به فصل دومی ـه که حتی هنوز خبری ازش موجود نیست و بهتره ازش بگذریم. در نهایت باید بگم که، از دیدن این انیمه لذت بردم و لحظات دوست داشتنی خاصی برای من داشت. وقتی گذرا به اسم این انیمه برخورد کنم، خاطره خوبی از این سری برام زنده میشه و خوشحالم که به سراغ دیدنش رفتم.

صحنه‌هایی از اپیزود آخر :

- ساکی چقدر گریه کرد ولی بعدش بلاخره اتفاقی که باید می افتاد، افتاد :



+



- صحنه داد زدن هاسه عالی بود :