Aria the Avvenire - Episode 01
قسمت اول OVA ها منتشر شد ... عالی! مثل همیشه مدهوش کننده!
15 دقیقه بیشتر نبود ولی وای که چقدر لذت بردم ... !
سطح
گرافیکی کلی تغییر کرده بود و تشخیص این موضوع به راحتی تو همون ثانیه های
اول واسم ممکن شد. چهره کارکترها کمی رنگ عوض کرده بود، نگاه ها متفاوت
بود ولی فضای انیمه همون آسایش و دل انگیز بودنِ همیشگی رو دارا بود. هرچند
به گفته بعضی نظرات بک گراندها از سری های قبلی گرفته شده بودند ولی با
آپدیت کردن همون بک گراندها جلوه زیبایی رو میشد در محیط انیمه به چشم دید.
و کلاً طراحی چهره کارکترها به نسبت فصل های قبلی، خصوصاً دو فصل اول
کاملاً برتر به نظر میرسه و این یه اتفاق طبیعی ولی خوشاینده.اینکه چطور دوربین تو لحظات اول اپیزود تک تک لوکیشن های خاطر انگیز شهر نئو-ونیزیا رو به نمایش کشید، اینکه چطور زیبایی برج ها، پیاده روها، پل ها، مناظر توریستی و دریای نئو-ونیزیا بار دیگه خودنمایی کردند، موج موج خاطرات رو به ذهنم برمی گردونه .. خاطرات خوش بودن در این شهر رویایی! ممکنه فکر کنید نمیشه در قالب 15 دقیقه یک داستان محاوره ای قشنگ خلق کرد و به سرانجامی رسوند ولی داشتن یک سناریوی "ملاقاتی بعد از مدت ها" ، به تنهایی کافیه، می تونه بار لطافت کار رو به دوش بکشه؛ شکل گرفتن دوباره اون ملاقات مساوی شد با شکل گرفتن احساسی پر از دلگرمی در وجود من. بسیار از دیدن این اپیزود لذت بردم.
بگذریم .. برخی از کامنت ها :
i think my heart will be stolen for the next few weeks because of this.
البته که همینطوره. 
Way too good for humanity.
میتونم یه جورایی باهاش موافق باشم!! 
I feel like crying. My favourite anime of all time. It made such an impact in my life and my view on life itself. To be able to experience it all over again... I dunno how can I explain.
جملاتی که می خونم و احساس می کنم از زبون خودم خارج شده. 
Just watched this at the theater and it was glorious. They actually showed all 3 episodes. It was everything I remembered Aria to be and more. Never thought that a theater full of grown men would be trying to hold back their tears at the end.
Wow ، تصور دیدن چنین اثری تو سینما هوش از سر من می پرونه! 
اون جمله آخر هم در نوع خودش خنده داره! 
Goddammit my heart can't take this beautiful show.
من باهاش همدردم!
That was stunning. Goosebumps, fuzziness everywhere. Amazing start of this series, right back into Aria feeling after a few seconds.
همون تک صحنه اول واسه من کافی بود ... نوستالژیک!!
Oh wow, just hearing the OST alone was enough to plaster a smile on my face from beginning to end.
بهترین OST انیمه ای! مسلماً برای من همینطوره! 
The Man Who Would Be King // 1975
شما رو نمی دونم ولی من با دیدن چهره شان کانری و ماکیل کین روی پوستر دلم هوس دیدن این فیلم رو می کنه!
و بدونید که این یک فیلم عالیه ... !
وقتی قراره با شان کانری و مایکل کین به یک ماجراجویی به سمت کافرستان و برای پادشاه شدن
پا بذارید، باید متوجه باشید که به آنچنان بقچه و کوله باری نیاز ندارید؛
حضور همین دو نفر در کنار شما می تونه نهایت کششی که برای نشستن پای 2
ساعت فیلم لازمه رو بهتون برسونه. و این دو نفر چه زوج بی نظیری بودن ..
چه زوج محشری واسه چنین فیلمی انتخاب شده بوده؛ انصافاً قدرت بیان و سبک
بازیگری هر کدوم در عین تفاوتی که با هم داشت، هر دو در سطح بسیار جذابی
قرار داشتند. چه از شان کانری با اون ابهت صدای زیبایی که داره و بازی های
کلمه ای لهجه ای، "اش" هایی که در طول هر حرف و کلمه ناخودآگاه به دیالوگ
هاش می چسبه، کلاس کاریِ بالایی که نیازی به تعریف نداره و چه مایکل کینی
که لحن صدا و لفظ صحبت کردن اون، راوی گری اون در طول فیلم بطرز جالب
توجهی به فیلم روح می بخشه. همه چیز در مورد این دو بازیگر تو این فیلم
برای من دیدنی بود.
خیلی وقت بود دوست داشتم از شان کانری فیلم های بیشتری ببینم .. خصوصاً با
دیدن اپیزودهای قدیمی Craig Ferguson و اخیراً رسیدن به اپیزود مصاحبه با
مایکل کین :
Late Late Show with Craig Ferguson 10/28/2010 Guest: Michael Caine
[جایی که ناخودآگاه اسمی از این فیلم برده شد و کنجکاوی من تا حد دیدن این فیلم قلقلک داده شد.]
روی هم رفته .. ماجراجویی بسیار باحالی بود و از بودن در کنار این دو بازیگر بزرگ برای ساعاتی لذت تمام رو بردم.
8.2/10 شاید؟ هنوز نمی دونم ... !
قیافه ها رو
:
شاید خیلی هاتون نرین سراغ فیلم .. پس بذارین یه سکانس ناب رو بهتون نشون بدم.
من که خیلی از این لحظه خوشم اومد ...
رقص شان کانری با لباس هایی سنتی .. بر فراز تپه :
The Leftovers Ep 10 - The Prodigal Son Returns
خطر اسپویل!
