Man of La Mancha 1972 / Musical

Man of La Mancha
1972

خلاصه داستان: مأموران دادگاه تفتیش عقاید اسپانیا، «میگل د سروانتس» (اوتول) و خدمتکارش (کوکو) را دستگیر می کنند و به سیاه چال می اندازند. زندانیان بلافاصله آن دو را غارت می کنند و «سروانتس» برای بازپس گرفتن متن رمانش ناچار می شود روایت سرگذشت «دون کیشوت» را به مرحله ی «عمل» درآورد...

بازیگران : Peter O'Toole ، Sophia Loren ، James Coco

کاندید دریافت اسکار برای بهترین موسیقی

جالب بود .. واقعا خوب کار کرده بودن روی قطعات موزیکال فیلم و بعضیاش حسابی دیدنی شده بود و البته یه بازیگر قدرتمندی مثل او تول هم پشت این موزیکال ها بود که دیگه حسابی کار رو دیدنی کرده بود .. من از فیلم های قدیمی سوفیا لورن فقط A Countess from Hong Kong رو دیده بودم و برام جالب بود که ببینم چطور ظاهر میشه توی این فیلم؛ خوب کار کرده بود، خصوصا قدرت بیان خوبی داشت لورن! او تول به شخصیت دن کیشوت ظاهر خیلی جذابی داده بود!

خوب برای من بهترین قطعه و آهنگ فیلم، Man of La Mancha بود خیلی زیبا و عالی کار شده بود! استفاده از عروسک های اسب مانند و آسیاب بادی دو از بهترین صحنه های فیلم بود! جایی که دن کیشوت آسیاب بادی رو به چشم دشمن میبینه و به سوی اون حمله ور میشه! عروسک اسب مانندی که سر اون روی سر دو نفر بود و دن کیشوت و خدمتکارش روی اسب و الاغ سوار بودن و شعر هاشون رو میخوندن!

راجع به فیلم :

- پیتر او تول آهنگ های موزیکال فیلم رو خونده و بعد از خوندن متوجه میشه که زیاد به موسیقی فیلم نمیخوره و دنبال یه خواننده جایگزین برای خودش میگرده ولی کسی که او تول انتخاب میکنه، اصلا به صدای اون شباهتی نداشته و یه جستجوی جدیدی آغاز میشه برای پیدا کردن خواننده که Simon Gilbert در نهایت برای این کار انتخاب میشه و به جای او تول آهنگ ها رو میخونه!

- هیئت ملی نقد فیلم (National Board of Review) این فیلم رو یکی از 10 فیلم برتر سال 72 انتخاب کردند.

- یکی از کسانی که روی صحنه تئاتر نقش دن کیشوت رو تا بحال بازی کرده بوده، José Ferrer بود که پیتر او تول سابقه همکاری با اون رو در فیلم Lawrence of Arabia داشته و همچنین گفته که بیشتر بازیگری خودش رو مدیون مدتی کوتاهی بوده که با Ferrer گذرونده

Mary Poppins 1964 / Musical

Mary Poppins
1964

یک موزیکال جادویی!

فیلم موزیکالی که بیننده رو سحر و جادو میکنه و با یک پرستار بچه، یک موزیکال فوق العاده زیبا خلق میشه! پرستار بچه ای که با چتر از آسمان ها میاد! از روی ابر بلند میشه و با چترش به سوی زمین پرواز میکنه و به سوی خانواده Banks میاد تا پرستاری پسر و دختر کوچولوی آقای Banks رو به عهده بگیره! اما این پرستار بچه ما،یه پرستار عادی نیست بلکه یه سوپر پرستار بچه ست! کسی هستش که با جادو سر و کار داره و حتی پایین رفتنش از پله ها هم، با استفاده از جادو و جنبل هستش! وقتی که بچه ها به این موضوع پی میبرند که با یه پرستار بچه ی غیر عادی روبرو هستند، ذوق زده و هیجان زده خواهان بودن با اون و گذروندن وقت بیشتری با اون میشند! اون بچه ها رو به پارک میبره جایی که ما با شخصیت برت (Dick Van Dyke) آشنا میشیم! و بعد از اون دنیایی فانتزی و موزیکال رو پیش روی خودمون میبینیم!

با Mary Poppins آشنا بشید، زن جادویی قصه این موزیکال :

وارد یک دنیای خیالی و فانتزی میشیم؛ جایی که میتونیم برای رد شدن از رودخانه روی سر لاک پشت ها سوار بشیم و یا برای رفتن از جایی به جای دیگه سوار اسب های شهربازی بشیم و یا با شخصیت های کارتونی و انیمیشنی به صحبت بپردازیم و باهاشون شعر بخونیم و به زیبایی برقصیم! کارکترهای فیلم با پنگوئن ها میرقصند و با حیوون های محلی، گاو و بز و اردک و ... شعر میخونند! جایی که مردمی وجود دارند که از شدت خنده به سقف خونشون میچسبند و تا کمی ناراحت نشن، نمیتونن پایین بیان!

من از فیلم هایی که انیمیشن و فیلم رو با هم قاطی میکنند، خیلی خوشم میاد! سکانس هایی با شباهت به این سکانسها رو من قبلا در موزیکال Bedknobs and Broomsticks به همین شکل و شمایل دیده بودم و اونجا هم خیلی زیبا بود! Julie Andrews و Dick Van Dyke به معنای واقعی کلمه در این فیلم جادو به کار بردند و فیلم رو خیلی دیدنی میکنند! استایل رقصیدن Van Dyke خیلی چشم نواز و در نوع خودش جالب بود، حتی راه رفتنش هم به نظر موزیکال میرسید و وقتی که شروع میکرد به خوندن Chim-Chim-Cheree میکرد، کارش به اوج خودش میرسید! جولی اندروز، بسیار دوست داشتنی و عالی توی فیلم بازی میکنه و اسکار بهترین بازیگری زن سال 1964 رو بدست میاره (فیلم چهار اسکار دیگه رو هم برنده شده) آهنگ های فیلم من رو یک مقداری به یاد Oliver انداخت! خیلی عالی بودن! هنوز خیلی زوده که بخوام راجع به بهترینشون نظری بدم ولی فکر کنم آهنگ A Spoonful of Sugar رو بیشتر از همه دوست دارم (Spoonful of sugar helps the medicine go down)

روی هم رفته، حالا دلیل اون همه ارجاعاتی که ازش تو سری های انیمیشنی مثل سیمپسون ها بود، رو میفهمم و اینکه چرا یک پرستار بچه که از آسمون با چتر روی زمین میاد، میتونه اینقدر موضوع جالبی باشه!

+ یکی از سکانس های موزیکال عالی فیلم :

رقص روی دودکش!!

Duel - 1971 / Steven Spielberg

Duel - 1971 / Steven Spielberg

A duel is about to begin between a man, a truck, and an open road

فیلمی درگیر کننده از اسپیلبرگ
یه فیلم جاده ای خوش ساخت و عالی! اصلا فکرش رو نمیکردم که با چنین فیلمی روبرو بشم! وقتی که اومدم و صفحه IMDb رو چک کردم و دیدم که فیلمش مربوط به تلویزیون بوده، با خودم فکر کردم که ممکنه فیلم ضعیفی باشه و بجز اینکه یکی از فیلم های اسپیلبرگ رو میتونم ببینم، محتوای خاصی دستگیرم نمیشه و ازش لذت نمیبرم ولی اشتباه فکر میکردم، این فیلم واقعا عالی بود از همه لحاظ! یه هیجان تمام نشدنی توی جاده ای که آدم احساس میکنه پایانی نداره و دیوید (شخصیت اصلی داستان) نمیتونه خودش رو نجات بده! داستان راجع به مرد معمولی هستش که با ماشین در جاده داره به یه ملاقات میره و همه چیز به خوبی وخوشی داره پیش میره تا اینکه با یه راننده روانی (به معنای واقعی کلمه) برخورد میکنه و وقتی که از کامیون اون سرقت میگیره، یه جورایی باعث بهم ریختن خلق اون راننده میشه و از اینجاست که ماجرا شروع میشه :

خطر اسپویلر ( سی دقیقه اول ) :

تعقیب و گریزی وحشتناک شروع میشه و راننده کامیون بیخیال دیوید نمیشه و همینطور یه ریز اون رو دنبال میکنه و باعث ترس و وحشت دیوید میشه! جلو افتادن های کامیون هم فایده ای نداره و حتی وقتی که دیوید به نرده های نزدیک یه آبادی میخوره و وارد یه مهمون خونه میشه، همچنان کامیون همون دور و برا میمونه! حتی ما قیافه راننده کامیون رو نمیبینیم و همیشه در حال نشون دادن تصاویر از دیدن راننده هستیم و این خودش نکته خیلی مثبت و جذابی بودش در فیلم! وقتی که دیوید به مهمون خونه میرسه و متوجه میشه که راننده کامیون هم بهمراهش وارد مهمون خونه شده، سعی میکنه که اونو از بین آدمایی که تو اونجا هستند، تشخیص بده ولی فایده ای نداره چون تا بحال اون رو ندیده و بعد از مدتی تصمیم میگیره که بیخیال بشه و دوباره بزنه به دل جاده! ولی این رو نمیدونه که دوباره قراره با راننده روبرو بشه و تعقیب و گریز ها وحشتناک تر از قبل ادامه پیدا کنه و ...

دیگه بیشتر توضیحی راجع به داستان فیلم نمیدم و بهرحال این فیلم کشش خاصی داره و فکر کنم یکی از بهترین فیلم های جاده ای بود که تا بحال دیدم! اسپیلبرگ جا داشت این فیلم رو روی پرده های سینمای بیاره و بودنش روی صفحه تلویزیون واقعا کافی نبوده! این فیلم نمونه خیلی عالی هستش از فیلم هایی که با بازیگران کمتر از تعداد انگشتان دست، تبدیل میشند به یه فیلم عالی و این رو میتونیم متوجه بشیم که همیشه برای اینک یه فیلم عالی باشه، نیازی نیست که کلی سیاه لشکر وجود داشته باشه! چیزی که اسپیلبرگ توی همه کارای خودش داره، اون خلاقیتی هستش که همه جا اون رو به نمایش میزاره، یک کارگردان توانا و خوش فکر .. کسی که از Jaws که فیلمی در دل دریاها و کوسه ها یه فیلم عالی میسازه یا از Indiana Jones یه مرد و یک کلاه و یک حس ماجراجویی، فیلمی پر از ماجراجویی ها و هیجان میسازه یا Schindler's List یا Saving Private Ryan و ... و یا این فیلم که بیننده رو در عمق جاده های پر پیچ خم غرق میکنه! اسپیلبرگ واقعا کارگردان بزرگی هستش و هیچ وقت دیدن دوباره کاراش خسته کننده نمیشه!این فیلم از جمله فیلم هایی بود که بعد از دیدنش، وقتی که عنوانش (Duel) رو نگاه کردم، احساس کردم که چقدر این عنوان به فیلم میخوره و اگه از دوئل های وسترن با هفت تیر خسته شدید، این فیلم و دوئل یک کامیون و یک ماشین ساده حسابی میتونه شما رو از این رو به اون رو بکنه!

Grease 1978 / Musical

Grease

1978

عجب موزیکال عالی بود .. کلی لذت بردم از دیدنش، خیلی خیلی سرگرم کننده و خوش ساخت .. یه موزیکال درست و حسابی با بازی جان تراولتا و الیویا نیوتن جان .. تراولتا چقدر حرکاتش دیدنیه! کافیه که تو یه فیلم موزیکال اسم جان تراولتای جوون باشه تا اون موزیکال دیدنی بشه! (حیف که تعداد این جور فیلم ها با حضور تراولتا کم هستش!) من که از همون پالپ فیکشن، عاشق رقص های اون شدم! یه استیل خاص و خیلی جالب داره تو حرکاتش .. اگه یه فیلمی مثل Saturday Night Fever یا همین Grease رو ببینید، بیشتر متوجه منظورم میشید! .. در کل گروه مردونه کار خیلی عالی بودند (یه مقدار من رو یاد اون باند های West Side Story و حرکات اونا می انداختن!) .. اولیویا هم خیلی دوست داشتنی بود و بازیش حسابی درگیر کننده بود .. آهنگ مورد علاقه من بین آهنگ ها Summer Nights بود، بقیه آهنگ چیزی از این آهنگ ها کم نداشتند و حسابی شنیدنی هستند.