M | F | S

My Favorite Stuff

M | F | S

My Favorite Stuff

Good News - 1947 / Musical

Good News
1947



کارگردان :

Charles Walters



چارلز والترز کارگردان موزیکال سازی بوده ظاهرا! این اولین کاری بود که من ازش دیدم ولی بجز این موزیکال، موزیکال های زیادی رو ساخته و از جمله اونها میشه به Lili محصول سال 1953 اشاره کرد که این فیلم اسکار بهترین موسیقی رو و بهمراه چند نامزدی دیگه ی اسکار رو هم به همراه داشته!


بجز Lili این کارگردان موزیکال هایی مثل : Summer Stock ، The Belle of New York ، The Glass Slipper ، High Society و ... رو ساخته!


اما راجع به این فیلم :
بازیگران :

June Allyson در نقش Connie Lane
Peter Lawford در نقش Tommy Marlowe


وقتی که یه دختر کتاب دار عاشق یه بازیکن فوتبال میشه!



یه داستان خیلی ساده و دوست داشتنی که تبدیل میشه به یه فیلم موزیکال عالی! توقع چنین موزیکال خوبی نداشتم و بیشتر چشم به راه یه موزیکال معمولی با آهنگ ها و ریتم های خیلی ساده بودم! یکی از موزیکال های خلی خوب MGM ! .. واقعا عاشق اون ترانه Lucky in Love شدم من! از آهنگ های زیبای دیگه ی فیلم میتونم به آهنگی که کارکتر کانی خوند، اشاره کنم (Just Imagine) - فیلم کاندیدای اسکار بهترین موسیقی هم شده!

بعضی از سکانس های فیلم واقعا دیدنی بود از نظر موزیکال!





در کل یکی از موزیکال های قوی بود که من دیدم و واقعا از دیدنش لذت بردم! سه چهار تا قطعه موزیکال فوق العاده دیدنی تو این فیلم نهفته هستش و میتونه حسابی برای کسایی که موزیکال دوست هستند، راضی کننده باشه
نمره ی من به فیلم : 8.5/10

Peter Lawford و June Allyson بیست و پنج سال بعد دوباره با هم در فیلم They Only Kill Their Masters همبازی شدند!

یه سری از سکانس های موزیکال فیلم :









--
-

The Band Wagon 1953 / Musical

The Band Wagon
1953

کارگردان : Vincente Minnelli

بازیگران : Fred Astaire ، Cyd Charisse ، Oscar Levant ، Nanette Fabray و ...



و چقدر این Fred Astaire دوست داشتنی بود! خوندنش، رقص هاش حرف نداشت! دیشب اتفاقی پام به پروفایلش توی IMDb کشیده شد که توش بحثی رو باز کرده بودن با این عنوان : رقص کدوم یکی رو بیشتر دوست دارید؟ جین کلی یا فرد آستر؟ (+).. و برام جالب بود که خیلیا فرد آستر رو انتخاب کرده بودن!! خوب من فیلمی از فرد آستر تا بحال ندیده بودم بخاطر همین امروز نشستم پای دیدن این فیلم و باید اعتراف کنم که واقعا این فرد آستر خیلی کارش جالب و زیبا بود! حرکاتش خیلی چشم نواز بود! ولی از همه اینها که بگذریم، هنوز به نظر من جین کلی تکنیک بالاتری داره توی کارش و صدای دلنشین تری داره! اصلا جین کلی یه "کشش" خاصی داره که این فرد آستر نداره! راستش الان که دارم این جملات رو مینویسم، از اینکه این دوتا رو مقایسه کردم، پشیمون شدم!:دی در کل هر دو دوست داشتنی هستن و مهم نیست که کدوم بهتره! هنوز چند فیلم دیگه از Fred Astaire که باید ببینم تا بهتر بتونم راجع بهش قضاوت کنم! ولی بهرحال بازیگر خیلی خوبی هستش و استیلی که داره، از اون استیل های خاص موزیکاله!

یکی از سکانس عالی موزیکالش سکانسی هستش که تونی هانتر شروع میکنه به رقص با واکس زن سیاه پوست و واقعا اوج زیبایی هستش و چشم نوازه! و یه موسیقی عالی!



+

یا سکانسی که فرد آستر شروع میکنه به خوندن یه شعر با زبون آلمانی و جمعیت هم کم کم باهاش شروع به خوندن میکنند هم جز سکانس های محبوب من از این فیلم بود و واقعا از دیدنش لذت بردم!



+

دو نمونه از سکانس های دیگه ی فیلم :




+




-

- نمره ای که به من به فیلم میدم : 8/10

An American in Paris | 1951

An American in Paris | 1951



کارگردان :

Vincente Minnelli

بازیگران :

Gene Kelly در نقش Jerry Mulligan

Leslie Caron در نقش Lise Bouvier

Oscar Levant در نقش Adam Cook

Georges Guétary در نقش Henri Baurel

برنده شش جایزه اسکار سال 1951 .. از جمله ی این اسکار ها میشه به اسکار بهترین فیلم سال 1951 اشاره کرد که در مقابل فیلم بزرگی مثله A Streetcar Named Desire قرار داشته و در رقابت با این فیلم اسکار رو گرفته


زمان : جین کلی کم کم داره به فیلم Singin in the rain نزدیک میشه و فقط یک فیلم در راه داره (It's a Big Country) و پس از اون، به سمت بازی در معروف ترین فیلم خودش پیش میره


داستان فیلم : جری، نقاش گمنام آمریکایی هستش که در کوچه پس کوچه های پاریس روزهای خودش رو سپری میکنه و در حال فروش نقاشی های خودش هستش .. برحسب اتفاق روزی با زنی برخورد میکنه که نفوذ و قدرت زیادی در جاهای مختلف داره و اون زن تصمیم میگره که به جری در راه معروف شدنش کمک کنه .. ولی میلو، زنی که صحبتش رو کردیم، بیشتر به خود جری علاقه داره تا به آثار اون و از طرف دیگه جری شدیدا عاشق دختری فرانسوی به اسم لیزا میشه که با اون توی یک رستوران آشنا میشه و ...


فیلم پر هستش از قطعات موزیکال چشم نواز و دیدنی! شدیدا راضی کننده بود برای من .. تلفیق پیانو و زبان فرانسوی و رقصهای Tap جین کلی فوق العاده دیدنی و خیره کننده بودند .. رقص جین کلی در کنار بچه های فرانسوی یکی زیباترین قطعات موزیکالی بود که تا بحال من دیدم :





Trivia |


- رقص 17 دقیقه ای آخر کار یک ماه طول کشیده و 500 هزار دلار خرج داشته 


- جین کلی اصرار داشته که تمام صحنه های فیلم در پاریس فیلمبرداری بشه ولی کمپانی MGM علاقه ای به این کار نداشته و بجز دو شات که درون اونها هم جین کلی حضور نداشته و از پاریس گرفته شده بقیه شات ها درون کمپانی فیلمبرداری شدند 

- یک نقاش خیلی معروف برای کار خیابان پاریس جین کلی استخدام شد 

- دلیل اصلی که جین کلی Leslie Caron رو برای بازیگری فیلم انتخاب کرد این بوده احساس میکرده حالا که حداقل در فرانسه فیلمبرداری نمیشه، حداقل بازیگر اون فرانسوی باشه 

- در بیست دقیقه آخر فیلم هیچ دیالوگی در کار نیست و فقط ریتم و ملودی و رقص وجود داره


- جین کلی 19 سال از همبازی خودش Leslie Caron بزرگتر بود در این فیلم


آهنگ ها :


"Our Love Is Here to Stay"
"By Strauss"
"Tra-la-la (This Time It's Really Love)"
"I Got Rhythm" (performed by Gene Kelly)
"I'll Build a Stairway to Paradise" (sung by Georges Guétary)
"'S Wonderful" (sung by Gene Kelly and Georges Guétary, danced by Gene Kelly)
"Nice Work If You Can Get It" (sung by Georges Guétary)
"Embraceable You" (danced by Leslie Caron)
"An American in Paris Ballet" (danced by Gene Kelly, Leslie Caron and ensemble, at the end of the movie)
"Strike Up the Band"
"Concerto in F for Piano and Orchestra" (played by Oscar Levant and The MGM Symphony Orchestra)





--
-

Singin' in the Rain / ...

Singin' in the Rain
1952


برای بار چهارم دیدمش دیشب!

باور کردنی نیست این فیلم! هنوز هم برام شدیدا تازگی داره .. هنوز وقتی که اولین بار تصویر جین کلی روی تصویر ظاهر میشه، ذوق زده میشم و کل سکانس های فیلم جلوی چشمم یهویی عبور میکنند! تک تک سکانس های این فیلم شاهکاره .. تمامی ملودی ها و رقص های داخلش فوق العاده ست .. ایندفعه یه سری جزییات رو سعی کردم ببینم مثل اون شکلک در آوردن Donald O'Connor رو صحنه ی اجرای Moses Supposes .. من یکی عاشق صحنه هایی هستم که جین کلی کتی رو صدا میزنه! خیلی صدای دوست داشتنی داره جین کلی و خوب وقتی صدای اون رو در کنار قیافه دوست داشتنی Debbie Reynolds بزاریم، اصلا غیر قابل وصف میشه .. Tap Dance های این فیلم فوق العاده دیدنی هستن و شاید جز تک سکانس های سینمایی باشند که من حاضرم 100 ها بار و شاید 1000 ها بار بشینم و ببینمشون!!

چقدر میشه در مورد این فیلم حرف زد ...

10/10




--
-