Trilogy: The Weeping Meadow 2004
( پست یه مقدار اسپویلر داره )
شاهکار به معنای واقعی کلمه
اگه بخوان یه موزه درست کنند از بهترین فیلم های سینمایی ، این فیلم حتما باید درون اون موزه قرار بگیره !!
با دیدن همین فیلم از Theodoros Angelopoulos میشه به این پی برد که با چه کارگردان بزرگی روبرو هستیم و چقدر در کارش استاده
چه فیلم پر محتوایی بود ..
زیباترین سکانس های ممکن در این فیلم گنجونده شده و فضاها و محیطی که درون این فیلم وجود داره واقعا نفس گیر هستش از نظر زیبایی
فیلمبرداری حرفه ای ترین حد ممکن خودش رو داره به نظر من ! من هیچ وقت
زیاد به فیلمبرداری فیلم ها انچنان دقتی نمیکنم ولی این فیلم اونقدر زیبا
فیلمبرداری شده بود که ناخواسته ذهن من رو درگیر خودش کرد !
درامی تاریخی و عاشقانه !
سکانس های کش دار و طولانی فیلم به هیچ وجه من رو خسته نکرد و حتی ارزو
میکردم بعضی از سکانس ها طولانی تر میبودند و ازشون لذت بیشتری رو میبردم
بازی بازیگرای فیلم واقعا تحسین بر انگیزه !
کسی که بیشترین درخشش رو تو فیلم داره از لحاظ بازیگری بدون شک ، Alexandra Aidini بازیگر نقش النی هستش ! فوق العاده بود این بازیگر .. صحنه های احساسی به زیباترین شکل ممکن نمایش میداد با بازی خوبش
داستان فیلم راجع به عشق بین یه دختر و پسر ( الکسی و النی ) به هم هستش و
گذر زمان و روبرو شدن عشق اون ها با اشغال یونان ، حمله نازی ها ،جنگ های
داخلی و ..
صحنه های فیلم که درون اون اب وجود داره ، انصافا حرف نداشتند !
زیبایی فضای فیلم به هیچ وجه قابل تردید نیست به نظر من !!
شاید "دشت پر اب گریان " یه عنوان دیگه بود که میشد به فیلم داد
چیزی که مشخصه ، این هستش که این دو کلمه ترکیب شده " دشت گریان " به
زیبایی تمام درون فیلم نمایش داده میشه و سختی ها و مشقت های مربوط به
دوران جنگ و اون زجر هایی که خانواده های مربوط به جنگ میکشند بشدت قابل
دیدن هستش
راجع به موسیقی فیلم دیگه کلمه ای به زبونم نمیاد که با اون به توصیفش بپردازم !!
شاید اگر این موسیقی Eleni Karaindrou روی این فیلم نبود ، نصف زیبایی فیلم از بین میرفت
وقتی که فیلم رو ندیده بودم ، بار ها و بارها تراک های موسیقی متن این
فیلم رو شنیده بودم و با خودم فکر میکردم که چنین موسیقی زیبایی رو چه
فیلمی قرار داشته ! ولی خوب امکان تهیه فیلم رو نداشتم !
علاوه بر موسیقی زیبای فیلم ، باید به دستهای هنرمند الکسی هم اشاره کنم
!! واقعا صحنه هایی که الکسی اکاردئون میزد ، کل فضا حس خاصی به خودش
میگرفت و اون موقع بود که ادم با خودش میگفت : الان فیلم به نقطه اوجش رسید
در کل صحنه هایی که نوازنده های در اون دخالتی داشتن دیدنی بود
اب ها ، پارو زدن ها ، نوازنده های موسیقی ، مردم سیاه پوش ، خونه های پر
از اب شده ، زجه های النی ، گوسفند های اویزون شده بر روی درخت ، لحاف های
اویزون شده روی فضای باز ، نظامی ها ، قطارهایی که عبور میکنند تو صحنه ،
همه و همه عالی بود پرداختشون
فکر کنم جز هنری ترین فیلم هایی بود که تا بحال دیده باشم
آانجلو پولوس واقعا فیلم بینظیری رو خلق کرده که ارزش بارها دیدن رو داره
.. به نظر من شدیدا تو همراه کردن بیننده با خودش توی صحنه های فیلم موفق
بوده تو این اثرش این کارگردان
10/10
West Side Story 1961
West Side Story
دو گروه تشکیل شده از یه سری جوان های سر به هوا و متنفر از هم :
از طرف جت ها Riff و از طرف کوسه ها Bernardo یه جورایی همه کاره بحساب می اومدن
تونی بهترین دوست ریف | ماریا خواهر برناردو + عشق این دو نفر نسبت به هم = شدید تر شدن تنفر بین دو گروه خیابونی
و قطعات موزیکالی که از همون ثانیه های اول فیلم شروع میشه و اون بشکن زدن (!) های عالی و گروهی :
در کل خود عمل بشکن زدن ها در طول فیلم بارها و بارهای باز هم تکرار میشه و واقعا تیکه های جالبی رو خلق میکنه بین صحنه ها
من یه جورایی احساس کردم گروه جت ها (Jet) ها تنفر بیشتری نسبت به برناردو و دار و دسته کوسه ها دارند
این Riff و دار و دسته سر منشا بیشتر مشکلات به نظر می اومدن
از اون طرف کوسه ها هم علاقه ای به کوتاه اومدن و سر تسلیم فرود اوردن نداشتن و مبارزه متقابل از خودشون نشون میدادن
برناردو با بازی George Chakiris واقعا کارش حرف نداشت ! حرکاتش در رقص های موزیکال دیدنی بود
//
یکی از صحنه های فوق العاده ی فیلم صحنه مراسم رقص بودش
جایی که دو گروه جمع میشند و توی این محیط بسته شروع میکنند به حرکات چشم
نوازی که واقعا حرف نداره .. یه جورایی شاید بشه اونها رو برای روکم کنی
گروه مقابل دونست
و البته صحنه ی اولین ملاقات تونی و ماریا خیلی عالی بود پرداختش و زیبایی خاصی داشت
فیلم یه جورایی سیاهیی خاصی هم به نظر من داره درون خودش
اون داستان تلخ ممانعت هر دو طرف گروه ها برای رسیدن تونی و ماریا به عشقشون
//
یکی از صحنه های جالب دیگه ی فیلم .. جایی بود که دو گروه برای درگیری با هم میرند و یه جور "چاقو کشی موزیکال " راه می اندازن :
//
یکی از صحنه هایی که واقعا از دیدنش لذت بردم رقص تکی و کوتاه ماریا روی سقف ساختمون بودش
//
یه صحنه فوق العاده موزیکال جالب دیگه هم به نظرم اون سکانس رقص توی پارکینگ ماشین ها بودش
////
علاوه بر صحنه های موزیکال داستان فیلم هم واقعا کشش خاصی داشت و بیننده رو جذب میکرد
من که به عنوان یه طرفدار فیلم های موزیکال ، خیلی فیلم رو پسندیدم
نمیدونم چرا ولی این فیلم به نظر من اون نمره کامل رو نمیتونه برام داشته باشه
شاید به خاطر پایانش و اون اتفاقاتی که یه جورایی دراماتیک به نظر اومد در
انتها ولی چیزی که مهمه این هستش که واقعا موزیکال خیلی زیبایی هستش و
ارزش دیدن دوباره رو صد در صد داره
راستش من پروفایل فیلم رو ندیده بودم و نمیدونستم که کیا تو این فیلم
کاندیدای گرفتن اسکار شدن ولی وقتی فیلم تموم شد با خودم گفتم : وای پسر
چقدر این برناردو بازی فوق العاده ای داشت !
و خوب الان که نگاه کردم دیدم یه اسکار هم به خاطر این بازی به یاد ماندنیش گرفته
9.4/10
Kevin Spacey / Inside Actor Studio
برای کسایی که با برنامه اشنایی ندارند :
--
48 دقیقه بودن با کوین اسپیسی و شنیدن سخنان زیبای اون و دیدن خلق و خوی بسیار عالی اون ، 48 دقیقه ای هستش که یه سینما پسند و یه فن اسپیسی به هیچ وجه نباید از دست بده
از همه اینها که بگذریم ، مهمان سیزن 6 ، اپیزود 10 برنامه کسی نبود جز کوین اسپیسی بازیگر فوق العاده محبوب و توانای سینما
خوب همه چیز از معرفی بازیگر مورد نظر شروع میشه و معرفی فیلم هایی که بازی کرده .. در مورد کوین اسپیسی هم این مورد صدق میکنه و جیمز لیپتون پس از خوندن متن مفصلی از جوایز و فیلم هایی که کوین بازی کرده ، اون رو دعوت میکنه که به روی صحنه بیاد
بعد از سوال های ابتدایی و بیوگرافی ها و اینکه از کجا شروع کرده ، جیمز لیپتون رو به تماشاگرها میکنه و این رو میگه : ما به لحظه ای رسیدیم که یکی از لحظات مورد علاقه منه و من بعد از تحقیقات خودم به این موضوع رسیدم که کوین در تقلید صدای بازیگران کارش حرف نداره
اولین صدایی که اسپیسی شروع میکنه به تقلید صدای جیمی استیوارت هستش و با تیپ شروع به پاسخ گویی میکنه ! ( بعد از تشویق تماشاگران ، لیپتون با خنده این رو میگه که همه ی حضار الان میتونن شهادت بدن که من با جیمی استیوارت مصاحبه کردم اینجا )
بعد از اون نوبت به John Gielgud میرسه و لیپتون اینجور حرفش رو ادامه میده : جانی تو سالهای به عنوان سلطان برنامه های زنده اجرا میکردی برنامه هات رو
کوین : حالا شد یه حرفی ( با صدای جانی )
لیپتون : راز تو چی بود ؟
کوین : میدونی چیه جیمی ؟ من واقعا دوست دارم به این سوالت جواب بدم ولی من دوشنبه ها کار نمیکنم!
James Lipton: Mr. Gielgud, American actors envy your impeccable diction. How did you acquire it?
Kevin Spacey: [as John Gielgud] Oh, went to school, you know, trained for years and years.
//
بعد از اجرای یه مورد دیگه ، نوبت به کلینت ایستوود میرسه و بعد از کلینت نوبت کسی نیست جز مارلون براندو !!
James Lipton: Marlon -
[audience groans and laughs]
James Lipton: English actors do *not* admire your diction. How did you acquire it? Could it, by any chance, have been a result of your training at the Actors' Studio?
Kevin Spacey: [as Marlon Brando] Listen, I didn't learn tiddly-twat at the Actors' Studio. And frankly, I'm sick and tired of all you cats just livin' off my name forever, so leave me alone and bring me the Doritos
[تماشاگران شروع به خندیدن میکنند]
جیمز لیپتون : بازیگرای انگلیسی ، نحوه بیان تو رو نمیپسندند ! چطور اون رو بدست اوردی ؟ ممکنه به طور اتفاقی ، نتیجه تمریناتت باشه در استودیوی بازیگران ؟
پس برید من رو تنها بزارید و دوریتو رو برام بیارید (دوریتو = نوعی چیپس :دی )
//
بعد از اون Christopher Walken رو اجرا میکنه که من زیاد شناختی ازش ندارم ولی نحوه اجرای کوین واقعا دیدنیه
//
ال پاچینو یکی از بینظیرترین تقلید هایی هستش که کوین اسپیسی انجام میده و واقعا دیدنی بود !
این جمله Oh .. Funny رو میشه از روی عکس هم دید نحوه گفتنش رو !! فوق العاده بیانش میکنه ! مو نمیزنه با صدای پاچینو ! تماشاگران به واقعا تحسین میکنن کارش رو و تشویق شدیدی به برای کوین ارائه میشه
//
Jack Lemmon
تیکه محبوب خودم ! چقدر این جک لمون دوست داشتنیه !
جیمز لیپتون : کوین اسپیسی همیشه به تو به عنوان یه الگوی حرفه ای نگاه میکنه ! نظر تو چیه در این مورد ؟
اسپیسی : [در قالب جک لمون ] من تنها ارزوم اینه که اون دست از سرم برداره و اینقدر باهام تماس نگیره
//
صداهایی که کوین اسپیسی درون برنامه تقلید میکنه :
//
بعد از پایان تقلید صداها و برگشتن به صحنه :
-----
از بحث های دیگه میگذرم و دیدنش رو عهده خودتون واگذرا میکنم چون واقعا مصاحبه طولانی هستش
در انتهای برنامه یه سری سوالات مشخص رو از همه هنرمندان میپرسه جیمز لیپتون به این صورت :
What is your least favorite word?
What turns you on?
What turns you off?
What sound or noise do you love?
What sound or noise do you hate?
What is your favorite curse word?
What profession other than your own would you like to attempt?
What profession would you not like to do?
If Heaven exists, what would you like to hear God say when you arrive at the Pearly Gates?
Watching My Dog Play
presumption
laughter
---------------------------------
بهترین های دهه های مختلف من
سخت ترین دهه ممکن برای من 80 هستش از لحاظ انتخاب کردن !
دهه 80 :
Once Upon a Time in America
When Harry Met Sally
King Of Comedy
The Shining
Batman
Born on the Fourth of July
My Left Foot
Indiana Jones And The Last Crusade
Star Wars Episode VI - Return Of The Jedi
Frantic
موارد بعد :
Scarface
Risky Business
Rain Man
Color Of Money
Terms Of Endearment
--
دهه 90 :
Forest Gump
Fear And Loathing In Las Vegas
Star Wars Episode I - The Phantom Menace
Goodfellas
Dead Man
Green Mile
Shawshank Redemption
Cape Fear
Sleepless in Seattle
Saving Private Ryan
چند تا مورد بعدی :
Fight Club
Life Is Beautiful
Romper Stomper
Pulp Fiction
The Matrix
Legends Of The Fall
--
۲۰۰۰
Cast Away
In Bruges
Sin City
A Beautiful Mind
The Dark Knight
road to perdition
The Departed
Mystic River
Pan's Labyrinth
موراد بعدی :
Indiana Jones Kingdom Of The Crystal Skull
Catch Me If You Can
Bruce Almighty
Bucket List
K-Pax
شاید خیلی از فیلم ها موند که من حواسم نبوده ندیدم اسمشون رو !
از بین انیمیشن ها هم اینها عالی بودند برای من :
Corpse Bride
Wall-E
Mary and Max
Horton Hears A Who
Madagascar
Road To Eldorado
Cars
KungFu Panda
Shrek 1
Shark Tale