Konohana Kitan - Ep 01
آخیش! چه خوب بود. 
یه محیط آروم، کارکترهایی نازنین، لوکیشن هایی چشم نواز، موسیقی دل انگیز و
همه چیزهایی که واسه داشتن یه کار آرامش بخش خوب نیازه .. به اندازه کافی
در این انیمه یافت می شدند و من این نکته رو دوست داشتم. انتظاراتم از این
انیمه زیاد نبود و در عین حال، حالا هم فکر می کنم بهتره کمی با تردید
ادامه بدم. ولی برای شروع از حس و حال حاکم بر انیمه خوشم اومد و اصلاً بدم
نمیاد هفته بعد هم با اشتیاق به سراغ دیدن این انیمه بیام.
تو این بین فن سرویس هم داشتیم. چون لوکیشن اصلی انیمه یک چشمه آب گرم یا
حمامه انتظارش میرفت ولی به نظر من فن سرویس هم به باقی محتوا می خورد؛
اونو به فضای نازنین اثر نزدیک کرده بودن که کار سختیه ولی به نظر من با
طراحی دوست داشتنی شخصیت ها، صدای خوب گویندگان و همچنین بازی های بامزه با
دوربین (مثلاً در چشمه) تونسته بودن فن سرویس رو کمتر از حالت معمولی به
رخ بکشن.
فکر می کنم یکی از قوی ترین نکات این انیمه کارکترهای اون باشند. دخترهایی
که هر کدوم در طول همین اپیزود اول معرفی شدند .. یک معرفی مختصر از همشون
داشتیم که میشه گفت ساکورا (که انگار تو دنیای خودش سیر می کرد 
)
و ساتسوکی بیشتر از بقیه تصویر گرفتن. بهرحال در اپیزودهای بعد بیشتر به
همه می پردازیم و فرصت برای درخشیدن همشون وجود داره. خودِ شخصتی اصلی،
یوزو هم که ذوق اصلی سری رو واسه من بهمراه داره ... شاید اکثر رفتارهای
اون تکراری باشه و در انیمه های دیگه مثالش رو دیده باشم ولی بهرحال واسم
دلنشینه و دوسش دارم.
روی هم رفته .. شروع خیلی خوبی بود. بهش امیدوار شدم.
+
یوزو در کنار ساتسوکی :
ساکورا و رفتار بامزه ش :
Osomatsu-san 2nd Season - Ep 01
و شش قلوها برگشتن! 
مثل فصل اول انیمه شروع فصل با ارجاع به اثر قدیمی این انیمه شروع شد که
خوبی های خودشُ داره. یه جورایی ادای دین و احترامی هست به مانگاکای اصلی
اثر و کسی که این شش قلوها رو خلق کرده. جدا از این موضوع، اپیزود نسبتاً
آرومی رو سپری کردیم. هنوز از دیوونه بازی های هر کدوم از کارکترها خبری
نشده. ولی با شناختی که از انیمه اوسوماتسو-سان داریم می دونیم که بزودی و
رفته رفته وارد موج موج رفتارهای عجیب از هر کارکتر میشیم و کافیه روی دور
بیافتیم.
از صحنه های اپیزود اول، سه بُعدی شدن جیوشیماتسو رو دوست داشتم .. خیلی بهش می اومد :
- البته کاراماتسو هم مثل همیشه باحال بود :
- و یکی هم دسته جمعی ، با حضور یکی از برادرا در قالب لایو اکشن و واقعی که انتظارشُ نداشتم :
پ ن : امروز هم خبری منتشر شد که انیمه قراره 25 قسمتی باشه. که انتظارش می رفت و خیلی خبر خوبیه.
Slam Dunk - Anime review
سه روزه 60 قسمت پیش رفتم .. عالیــــه!
من با کارهای ورزشی رابطه خوبی دارم؛ حالا چه دیدن اونا باشه و چه ترجمه کردنشون. و اصلاً دلیل اینه بعضی از کارهای ترجمه من ورزشیه اینه که در حین ترجمه می تونم بیشتر با یه کار ورزشی وقت بگذرونم، انس بگیرم و واسم عزیزتر میشه. اما در این بین به عنوان یک ورزشی بین همیشه از اینکه انیمه بزرگی مثل Slam Dunk رو هنوز ندیده بودم افسوس می خوردم و دنبال وقت و زمانی بودم که از راه برسه و انیمه رو ماراتون بزنم. که حالا این اتفاق افتاد و به سراغش رفتم.
فکر نمی کنم چیزی درون انیمه بوده باشه که دلم رو زده باشه. تقریباً همه چیزشُ دوست داشتم؛ از کارکترها و شخصیت اصلی و جالبی مثل «ساکوراگی» و اخلاق خشن و خاصی که داشت گرفته تا حریفان، مربیان و حتی کارکترهایی فرعی مثل دخترایی که «روکاوا» رو تشویق می کردند و سوژه خنده خوبی بودند.
آمم .. حالا که بهش فکر می کنم شاید .. شاید گه گاهی به این فکر کردم که
چرا جریان عشق «هاروکو» به روکاوا اینقدر ادامه پیدا می کنه و چرا بالاخره
تلنگر رابطه بین اون و ساکوراگی زده نمیشه. که حالا چنین چیزی تو کارهای
ورزشی رایجه و زیاد اهمیتی نداره. بیننده می تونه باهاش کنار بیاد و از خیر
توجه کردن بهش بگذره.اما دیدن اینکه چطور تیم شوهوکو به تکامل رسید و چطور عضوی بعد از عضو دیگری به تیم ملحق میشد واسم جذاب بود؛ بک گراند و چهره خوبی به کارکترها بخشیده میشد و هر کدوم به نوع خوبی وارد ذهن مخاطب میشدند که این باعث میشد بعد از پا گذاشتن به زمین مسابقه با تمام دل موفقیت تیم شوهوکو رو طلب کنیم و یک دل باهاشون به پیش بریم. و وای که چقدر مسابقات این انیمه لذت بخش و هیجان انگیز بودند.
هر مسابقه بهتر و هیجان انگیزتر از قبلی، هر مسابقه حساس تر از مسابقه
قبلی و همراه با اتفاقاتی غیرمنتظره .. چه کمدی و چه جدی و درگیر کننده. به نکات خوب دیگه میشه اشارات زیادی کرد؛ مثلاً موسیقی که چه در حین مسابقه (موسیقی متن) و چه OP , ED ، همه جالب توجه بودند و من فکر می کنم واسه کسی که تازه انیمه رو می بینه بعضی ترک ها به مرور زمان می تونن به راحتی به ترک هایی خاطرانگیز تبدیل بشند. یا نکته خوب دیگه ای که دوست دارم بهش اشاره کنم، حواشیِ انیمه ست .. اینکه چقدر روی فضای لات و لات وارانه کارکترها مانور می دادیم و حتی انیمه بعضی جاها جنبه جدی و دراماتیکی پیدا می کرد. مثلاً جریانات دعواهای بین کارکترهای انیمه، تتسوئو و یا میتسویی که با ورودشون آرک خیلی خوبی رو ساختن و یا دخالتی که ساکوراگی در داستان این آرک داشت و بعد از اون اتفاقاتی که تو باشگاه مدرسه بین این کارکترها افتاد (که یکی از بهترین آرک های انیمه بود) و چند اپیزودی رو صرف رسیدن و حل کردن اون وضعیت ناجور کردیم.
گفتنی ها زیاده ولی در نهایت، تصورم اینه که انیمه هر جور تموم بشه بازم در خاطر من به عنوان یک انیمه Must See باقی می مونه و ارزش دیده شدنُ داره. بسیار از دیدنش راضی هستم و به هر کسی که با کارهای ورزشی میونه خوبی داره دیدن اونو توصیه می کنم. اگه بتونید با طراحی زمخت و کلاسیک اثر کنار بیاید دیگه هیچ چیزی نیست که بتونه جلوی لذت بردنتون از فضای این انیمه رو بگیره.
پ ن : هر چقدر سعی می کنم خلاصه ش کنم ولی بازم دلم می خواد از آکاگی و ابهتش حرف بزنم، یا از مربی تیم که رفتار آروم و خنده داری داشت و تقابلش با ساکوراگی همیشه بامزه میشه، یا از Unbelievable گفتن های هیکوئیچی (
)، رفقای باحال ساکوراگی که مکمل خوبی واسه اون بودن، خودِ ساکوراگی که
بارها میشه بهش برگشت و ازش حرف زد و اینکه فکر می کنم در بین کارکترهایی
که تا به حال از انیمه های ورزشی دیدم یه کارکتر تک و فوق العاده متفاوته و
وقتی کارکتر اصلی در این حد خوب باشه بیننده به راحتی مجذوب کار میشه.Mahoujin Guru Guru - Ep 01
با نیکه و کوکوری، به سمت ماجراجویی های بی شمار! 
من همیشه در فضای بازی خودم رو از عشاق ژانر JPRG می دونستم؛ چه از زمانی
که فاینال فانتزی ها رو بازی می کردم و همچنان یکی از نوستالژیک ترین آثار
موردعلاقه من بشمار میرن و چه حالا که سری بازی های Hyperdimension
Neptunia رو دنبال می کنم و خیلی هم از بازی کردنشون لذت میبرم. حس فوق
العاده جذابی دارن و میشه ساعت ها رو صرف اونا کرد و از دستشون خسته نشد. و
وقتی شنیدم این انیمه قراره پارودی و بازی های کمدی جالبی با موضوع RPG
داشته باشه مشتاق شدم که ببینم چطور این قضیه پیش کشیده میشه و با وجود
کلاسیک بودن مانگای کار و داشتن یک سری قدیمی انیمه ای، می خواستم ببینم
انیمه جدید در مقابل مخاطبین تازه چطور عمل می کنه.
فکر کنم نمره فعلی 7.21 در سایت MAL از برخورد خوب با این انیمه خبر میده. و البته کامنت ها و نظرات خوبی هم به چشم می خوره.
من از اپیزود اول راضی بودم؛ می تونم ببینم این انیمه چطور می تونه رفته
رفته واسم محبوب بشه. کارکترها، هم کوکوری و هم نیکه و هم مردم شهر دوست
داشتنی بودن و بعد کارکترهای فرعی مثل اون پیرمردی که می رقصید هم در نوع
خودش جالب بود. حالا یه مقدار هنوز در مقابل جنبه منفی و ارتش گیری گیری کنجکاوم که مطمئنم بزودی با خیلی از هیولاهای این شاه شیطانی آشنا میشیم.
پس نگاهم مثبته .. خوشبختانه انیمه هم 24 قسمتیه و تا انتهای پاییز باهامونه. 
لحظاتی از انیمه :
- ارجاعی به فضای کلاسیک RPG تو ابتدای اپیزود 
:
- پدر و مادر نیکه هم که رحم نداشتن 
:
- پادشاه هم واسه خودش کارکتری بود بس خنده دار 
:
- عاشق این روی معصوم کوکوری شدم 
:
- جناب پیرمرد رقاص 
:
- هیولای اولی که تو این اپیزود دیدیم :
