M | F | S

My Favorite Stuff

M | F | S

My Favorite Stuff

Amanchu - Episode 05

Amanchu - Episode 05






آی چان دست بزن داره! الفرار!
رنگی کردن تخته سیاه خیلی می چسبه .. خیلی کیف داره!



شاید این دو جمله ای که بکار بردم دو جمله ای خوب برای تعریف خلاصه این اپیزود باشه. اینکه اتفاقات مهم و خاصی بجز این دو نداشتیم یه جورایی قابل درکه و خب می خواستیم دو کارکتر سنپای باشگاه رو معرفی کنیم. آی چان معرفی شد، برادرش ماکوتو هم همینطور و بعد با خلق و خوی تند آی هم کمی آشنا شدیم. می دونم بعضی ها از تریپ بزن بزن آی خوششون نمیاد ولی این اعتقاد رو دارم که حتی این جنبه رفتاری هم با ملایمت خاصی نشون داده شد و تو انتهای اپیزود نمیشه به شیرینی کارکتر آی فکر نکرد. نگاه مهربونانه و صمیمی اونُ هم میشه تو جای جای اپیزود دید ... اما از حق نگذریم خوب به پر و پای تکو و پیکاری پیچید و تا حد ممکن اونا رو اذیت کرد.

اپیزود کمی بیشتر متکی به کمدی شده بود و تا قسمتی از جو ملایم دور شد که به نظر من یه مقدار روتین همیشگی رو عوض کرد و کتک خوردن های ماکوتو و تعقیب و گریزهای آی در مقابل پیکاری و تکو صحنه های بامزه ای رو خلق کرد. خوبی جریان این بود که در کنار معرفی کارکتر آی، ورزش تکو و پیکاری رو هم دیدیم و حداقل نیازی نیست آرکی رو به دوره تمرین کارکترها واسه غواصی اختصاص بدیم. دیگه تکو باید تو اپیزود بعد آماده به نظر برسه و بتونه تمرینات درست غواصی خودشُ شروع کنه. و بعد همین باعث میشه که صحنه های غواصی بیشتری ببینیم و فکر می کنم نیمه دوم و اپیزدهای پایانی شاید حتی از اپیزودهای اولیه هم بهتر بشن.

یکی از لحظات مورد علاقه من از اپیزود جایی بود که بالاخره آی به پیکاری و تکو رسید. جایی که شلوار تکو به اون حالت معصومانه در اومده بود، مشاور چا روی سر پیکاری جا خوش کرده بود و پیکاری با تمام شجاعت ممکن یهو به زمین افتاد و به آی چان التماس کرد که اونا رو ببخشه! صحنه باحالی بود .. و بیچاره تکو، با اون شلوار در اومده از پا چطور قدم قدم زنان جلو اومد و به زانو افتاد. خیلی صحنه دلسوزانه ای بود و حتی دل سنگ هم آب می کرد. من که خیلی دلم واسه تکو سوخت. پیکاری رو نمیدونم .. یه جورایی حقش بود ولی تکو ... گناه داشت.






نیمه دوم به سمت تخته سیاه رفتیم.

دیگه عضویت تکو و پیکاری تو باشگاه غواصی تکمیل شده و فرصت خوبی بود که یه رابطه و صمیمیت خوب رو بین کارکترها ایجاد کرد. و چه بهتر از چیزی که تو نیمه دوم اپیزود دیدیم؟! من که خیلی از رنگ و روی نقش بسته روی تخته لذت بردم؛ نگاهی که به غواصی و دنیایی که پیش روی کارکترهامونه داشتیم یه عالمه رویاپردازانه و پر از خیالبافی های خوبه. و موسیقی چقدر لحظات خوش گذروندن پای تخته رو زیباتر کرد. از اون گذشته، همه چه خوب نقاشی می کشیدند. بین کارکترها فکر کنم آی نقاشی بهتری داشت .. نقاشی پیکاری کمی ضعیف بود ولی خب پیکاریه دیگه ... با عشق نقاشی می کشه!

و بعد لحظه گچ دست گرفتن تکو فرا رسید. جایی که مثل انیمه Aria یکهو موسیقی رنگ عجیبی به صحنه داد، رنگ ها به تخته پاشیده شدن، حباب های آب در فضای کلاس به هوا رفتن و تخته سیاه رو رنگی شده دیدیم. یه صحنه خیلی رویایی و خاطرانگیز واسه باشگاه غواصی و یه لحظه دیگه که باز هم میشه به مجموعه لحظات به یادموندنی انیمه اضافه کرد. حتی پاک کردن تخته هم حس و حال دل انگیز خودش رو داشت .. نور کم سوی آفتاب از پنجره به چشم می خورد .. غروب از راه رسیده بود و وقت رفتن به خونه و وداع با تخته دریایی مون فرا رسیده بود. لحظه ای که باید به سمت آینده قدم برداشت و به دوران غواصی نزدیک تر شد.





اپیزود خیلی خوب بود ولی دوست داشتم کمی درجه کمدی و یا خشونت آی پایین تر میبود .. اما بهرحال لذت بردم. پیشنمایش هم که از غواصی تو استخر خبر داد و گمونم قراره دوباره یه اپیزود غواصی جالب ببینیم. کنجکاوم ببینم آی تو حین غواصی چه اداهایی در میاره و از الان روی دیدن کلی میمیک بامزه از کارکترش حساب باز کردم.


صحنه‌هایی از اپیزود :

- وای ، حالت چشمای پیکاری رو :



- یه میمیک ناز از آی :



- معذرت خواهی از آی :



- تخته سیاه، نقاشی هایی که روش کشیده شد و عکسی که از اون گرفتن :



+



+

- لیس زدن های مشاور چا هم دیدن داشت.



Amanchu - Episode 04

Amanchu - Episode 04



دست به دست هم به زیر آب می رویم!
باشد که آرامش را بیابیم.



شروع شدن اپیزود از کنار دریا و اولین لحظات بودن کنار مادربزرگ نوید یک اپیزود دریایی خیلی خوب رو میداد .. جایی که بشه از محیط مدرسه ای بیشتر فاصله گرفت و به سمت غواصی عمیق تری گام برداشت. با این اپیزود من فکر می کنم تقریباً مقدمه غواصی رو به انتها رسوندیم و تمرینات فوتابا تا حدود زیادی کامله. از آموزش اولیه و رعایت قوانین گرفته تا این اپیزود که هم غواصی دیگران تو آب دریا رو دید و هم تو صحنه های استخر حسابی چیزای جدیدی یاد گرفت و از همه مهم تر این بود که تکو تونست به ترسش غلبه کنه. ترسی که عامل فرو نشستنش پیکاری و انرژی و مهربونی خیلی خوب اون بود. شنیدن دیالوگ های فوتابا تو این اپیزود آرامش عجیبی رو به من منتقل می کرد و حسابی از اینکه می تونستم زیر آب صدای فوتابا رو بشنوم راضی بودم. در کنارش پیکاری هم زیر آب نمی تونه سوت به دهن بشه و همین اونُ به موجود آرومی تبدیل می کنه که بازم یه خوبیِ دیگه ست. با اینحال بازم باید بگم که پیکاری همچنان دختر موردعلاقه منه و رابطه من با پیکاری عمیق تر از اونه که فعلاً کسی بتونه جای اونُ بگیره!

اما لحظه مهمی از تکو و پیکاری تو اپیزود بود که هوش رو از سر من پروند و واقعاً حیفم میاد همین ابتدای حرفام ازش حرفی نزنم. جایی که تو نیمه دوم تکو بالاخره به کمک پیکاری به ترس خودش از جریان ماسک و غواصی غلبه کرد، تکو شروع به غواصی در دل استخر کرد و موسیقی انیمه به زیبایی هر چه تمام تر دیالوگ های تکو رو به گوش ما می رسوند ... احساس فوق العاده عالیِ زیر آب بودن، سکوت و هموار شدن راه و شنیدن جملاتی انگیزه بخش از تکو بلکل صحنه رو دلگرم کننده و با حس و حال کرد و یه لحظه رویایی بوجود آورد؛ از اون لحظاتی که قبلاً هم درباره شون حرف زدم. لحظه ای مثل شناور بودن تکو و پیکاری در استخر برای اولین بار ... چیزی که به خاطر خواهد موند. ^_^ چشم های خوشحال تکو پشت ماسک و نگاه مهربانانه سنسی و پیکاری به اون و اطمینان خاطر دادنشون به تکو برای بهتر غواصی کردن، چیزی که به وضوح پیداست اینه که ارتباطی صمیمی در حال شکل گرفته و این یک لمس رویایی روی رابطه کارکترهای انیمه ست و این چیزیه که می تونه در آینده حسابی بدردبخور باشه!





این اپیزود جنبه آموزشی بازم بهتر شد و در مورد ابزار و لوازم غواصی هم به حالت تصویری و هم به حالت دیالوگی چیزهای جالبی شنیدیم. از وسیله کنترل شناوری گرفته تا تانک هوا، رگلاتور یا تنظیم کننده فشار هوای تنفسی و اینکه چطور میشه این لوازم رو به همراه همیار چک کرد و از ایمن بودن لوازم مطمئن شد. فکر نمی کنم به این موضوع فکر کرده باشم که چقدر این چک کردن لوازم اهمیت داره و اگر هم فکر کرده باشم حتماً تصورم به این بوده که جریان باید خیلی ساده تر از این حرفا باشه ولی خب اینجا دیدیم که یک میزون نبودن جای ماسک روی صورت چقدر می تونه فرق ایجاد کنه و از ماسک که بگذریم، رگلاتور و باقی لوازم هم یه جورایی اهمیت بالاتری دارن که اگه در اعماق دریا به مشکل بربخورن میتونه حسابی دردسر بزرگی رو به وجود بیاره. در هر حال، درباره لوازم چیزای خوبی شنیدیم و من خیلی خوشحال بودم که داریم تخصصی تر به فضای غواصی نزدیک میشیم. در عین اینکه احساسی و ملایم زورقمون به سمت جلو میره، تونستیم جنبه فنی فعالیت غواصی رو هم به چشم ببینیم و فکر نمی کنم این موضوع به همینجا ختم بشه؛ مطمئناً به زیر آب دریا که بریم حرف های بیشتری در بحث بهتر غواصی کردن خواهیم شنید که از الان مشتاق شنیدن اون حرفا هستم.

و این اپیزود معرفی آی چان رو داشتیم ... تا حدود کمی! آی و برادرش از راه رسیدن و تو غواصی شرکت کردن که من فکر می کردم کمی پررنگ تر از این حرفا آی رو هدف بگیریم ولی گمونم فعلاً به همین صورت حاشیه ای هم بامزگی خاصی از آی دیدیم. از عکس العملش مقابل جریان کلاه میمونی خیلی خوشم اومد .. اینکه چطور کلاه رو به پیکاری بخشید و جلوی روش آنچنان لبخندی زد کارکترش رو کلی دوست داشتنی نشون میده. و اینطور که پیشنمایش نشون میداد قراره اپیزود بعد باز آی رو ببینیم و فکر کنم کم کم بهتر معرفی بشه. از لحاظ ظاهری خیلی دوسش دارم، مدل موهاش و خصوصاً میمیک های چهره ای که به خودش می گیره همیشه تو مانگا جز لحظات موردعلاقه من بودن .. یه قیافه گربه ای خاص پیدا می کنه که همین اونُ حسابی نازنین می کنه. در کنارش، برادرش ماکوتو همونطور که فکر می کردم نقش کوتاهی داره ولی باز خوبه در حد چند دیالوگ گاهی حرف میزنه و حضور داره. روی هم رفته حضورش منُ اذیت نکرد و بدم نمیاد باز در قالب داستان نماهایی ازش ببینم.





روی هم رفته از این اپیزود هم رضایت کاملی داشتم .. خوش گذشت و هر دفعه تو این هفته اپیزود رو مرور کردم نتونستم دست از دیدنش بکشم و مطمئنم اگه بازم در آینده برگردم سراغ اپیزود باز هم از دیدنش لذت می برم و همین نشونه یک اپیزود خوبه! بعد از گذشت 4 هفته می دونم که روتین همینطور خوب خواهد موند و خوشبختانه ساتو سنسی و باقی عوامل دارن سعی و تلاش خودشونُ برای هر چه بهتر به ثمر نشوندن اثر به خوبی پیش میبرن. چقدر خوشحالم که در دوره ای که این انیمه آنگوئینگ پخش میشه سراغش اومدم و چقدر خوشحالم که اونُ ترجمه می کنم. اگه همینطور ادامه پیدا کنه انیمه تو انتهای فصل به راحتی به لیست تاپ 10 انیمه من راه پیدا می کنه .. و دلیلش، دلیلش تو نوشته ها و پست های من درباره انیمه واضح هست!

پس پیش به سوی ادامه غواصی مون!


صحنه‌هایی از اپیزود :

- چک کردن لوازم غواصی قبل از رفتن به درون آب :



- کمک پیکاری به تکو برای غواصی :



- دو شات از لحظات خوب غواصیمون تو استخر :





- آی در کنار ماکوتو :



- کلاه ـشونُ ... :



- قاط زدن پیکاری سر جریان کلاه :



- نگاه گیج آیِ بیچاره :



- سنگین بودن لوازم ... تکو خیلی بامزه روی اینجور چیزا عکس العمل نشون میده :



- دلگرمی دادن به تکو :





- و لحظه آخر که تکو تو آب افتاد و صدای خنده سنسی به آسمون رفت :

Amanchu - Episode 03

Amanchu - Episode 03






تیک تیک، داریم غواصی رو یاد می گیریم!
و بعد به سمت آب میریم.



باز هم اپیزود بسیار خوبی بود. چه از لحاظ احساسی و چه از لحاظ آموزشی که نیمه دوم رو خیلی خوب روی جنبه آموزشی متمرکز کردیم. اما تو نیمه اول همراه شدن با دلسردی های تکو و پیکاری ای که اونُ سرحال آورد یه گردش و تفریح دل انگیز بود. میمیک ها و صحنه های ساده ولی زیبایی رو به چشم دیدیم. نکته ای که در این بین و خصوصاً تو نیمه اول خوب به چشم میاد استفاده زیاد از برگ های درخت ساکوراست که از افتادنشون روی زین موتور فوتابا گرفته تا لحظه رودرو شدن با تونلی از ساکوراها، همه و همه لحظاتی هستند که با وجود برگ هایی ساده رنگی لذت بخش به انیمه می بخشند و از طرفی دلسردی و ناراحتی فوتابا رو از بین میبرند. خلق لحظات التیام بخش این چنینی یکی از چیزهایی بود که من از ابتدا در این انیمه به دنبالش بودم و چقدر خوشحالم که این خواسته من به راحتی و از همون اپیزود اول به حقیقت پیوسته.

این بار ششم بود که این اپیزود رو میدیدم. دو سه بار رو حین ترجمه دیدم و بعد دوباره دیدم و دیدم!

هنوزم واسم تازگی داره. هنوزم تو لحظات اول با سکوت و قدم زدن های پیکاری و تکو همراه هستم؛ دلم برای دیدن هر چه بیشتر مشاور چا پر می کشه و بعد صدای موسیقی گونتیتی بلند میشه و کل انیمه رو غرق در فضایی رویایی می کنه! هر چه جلوتر میریم موسیقی متن انیمه رو بیشتر می پسندم و احساس می کنم کاشت موسیقی در جای جای لحظات انیمه به نحو عالی انجام گرفته. نمونه خوبش لحظه دیدن تونل ساکوراها و یا لحظات آخر اپیزود بود؛ ملایم و شنیدنی و لمس کردنی ... یه موسیقی خودمونی و تو دل برو! ساسوگا ... گروهی که تجربه داشتن 30 آلبوم آکوستیک رو داشته باید در این سطح عالی عمل کنه. ایول دارن .. بی صبرانه منتظر دانلود کل موسیقی متن و گوش دادن بهش هستم.






[نمایی نئو-ونیزیایی از شهر ایزو ]


بخش آموزشی کمی تا قسمتی طولانی شد ولی با لطافت تمام توضیحات مربوطه داده شد. سعی شده بود که جنبه آموزشی هم جنبه سرگرمی پیدا کنه و این یه نکته اساسی و مهم واسه انیمه ست. من که از دیدن افکت های مختلف و تصور کردن صحنه های زیرآبی و سناریوهایی که درباره عمق ها بهمون داده میشد لذت بردم. درباره ظرفیت هوا در اعماق مختلف آب حرف زده شد و درباره اینکه چطور میشه در آب ظرفیت هوای متعادلی داشت چیزهایی یاد گرفتیم. وقتی بهش نگاه کنید، می بینید چنین مقدمه کوتاهی واسه اینکه بتونیم به دریا بریم لازمه. چه خوب که زودتر بهش پرداخته بشه ... تو همون روز عضویت تکو و پیکاری از غواصی و نکات اساسی اون حرف زدیم و حالا می تونیم قدم به جلو بذاریم.

اگه پیشنمایش رو دیده باشید، متوجه میشید که بالاخره دو عضو دیگه باشگاه هم دارن از راه میرسند. خواهر و برادری که از اعضای ثابت تیم میشن. خیلی کنجکاوم ببینم رنگ و رویی که این دو کارکتر تو انیمه می گیرن به نسبت مانگا چه حس و حالی داره. تو مانگا احساس پسره رو درست دریافت نمی کردم ولی دختره، آی خوب خودشو بین دخترای انیمه جا میده. مثل جریان انیمه آریا و رابطه بین آکاری، آیکا و آلیس می مونه که آلیس کمی بعدتر وارد انیمه شد ولی به خوبی محبوب شد و جای خودشو تو قلب بیننده های آریا پیدا کرد. اینجا هم امیدوارم که آی (که از قضا اسمش با یکی از کارکترهای دختر انیمه آریا تشابه داره) بتونه درخشش داشته باشه و فضای انیمه رو بهتر از حال فعلی بکنه.

روی هم رفته اپیزود واسه من همچنان عالی بود .. دوسش داشتم.

لحظات ریز زیادی داشتیم که هر دفعه اونا رو می بینم لبخند روی لبم میشینه. مثلاً صحنه های یک چشم بر هم زدنیِ مشاور چا، سوال پیکاری درباره اینکه مشاور چا، مشاور باشگاه غواصیه یا نه؟! قدم زدن های به سمت تونل ساکورا، میمیک های سوت به دهان پیکاری، بازی بامزه چیبی کارکترها، معلم داستان و زدن پیکاری بخاطر بردن فوتابا، تصور فوتابا در اعماق دریا با اون لبخند فوق العاده و ... ! خیلی چیزها رو میشه نام برد ولی حالا نوشته خودم رو تموم می کنم و احساس خوبی که بر ذهنم حاکم شده رو با لذت نگه می دارم. پیش به سوی اپیزود 4 ام انیمه و یک 20 دقیقه دل انگیز دیگه.


صحنه‌هایی از اپیزود :

- میمیک های نزدیک تکو فوق العاده ست :



- میمیک های نزدیک مشاور چا هم فوق العاده ست :



- آموزش غواصی :



- تصور فوتابا در اعماق آب :





- لحظه احساسی آخر اپیزود چه خوووووب بود :




++


- تونل ساکوراها :



- بازی پیکاری با مشاور چا :





- کتک خوردن پیکاری از معلم :



- نگاه ناجور معلم به مشاور چا :



- وای، این لحظه چه خوب در اومده بود ... پیکاری سوت به دهان :

Amanchu - Episode 02

Amanchu - Episode 02





این استخره یا نمایی از بهشتی به یادماندنی؟!


زیبا، زیبا، زیبا و بی نهایت دوست داشتنی. چه عبارتی میتونه در وصف زیبایی این لحظه بهشتی مناسب باشه؟! در این شکی نداشتم که با رفتن به سمت استخر و دریا انیمه چندین برابر زیبا تر میشه و به همین خاطر اصرار داشتم کسایی که انیمه رو بخاطر جو مدرسه ای نه چندان قوی دیدن کمی صبور باشند و منتظر از راه رسیدن اولین صحنه استخر انیمه باشند؛ و به صحنه رسیدیم و زیبایی صحنه آدمُ غرق در خودش می کنه .. جایی که پیکاری و فوتابا یک پیمان دوستانه و رویایی رو با هم می بندند. فوتابا ممکنه سریعاً بله رو برای غواصی کردن با پیکاری به زبون نیاورده باشه ولی خب، فکر کنم همه بدونیم که جوابش بله خواهد بود و با هیجانی که پیکاری بهش داد و اینکه چطور اونُ به اتاق باشگاه غواصی کشوند به راحتی میشه حدس زد که دل فوتابا برده شده و گیر دنیای غواصی افتاده. اما جدا از اتفاقاتی که بین دو کارکتر افتادباید از جلوه های تصویری عالی صحنه حرف بزنیم و بگیم که چقدر اونُ دوست داشتیم. من به شخصه از فرط زیبایی صحنه داشتم درون استخر انیمه غرق میشدم و هر لحظه ای که در اون صحنه دیدیم، پرش پیکاری، نگاه های تکو به پیکاری، شناور شدن پیکاری رو آب، دعوت پیکاری از تکو برای اومدن درون آب، ژس گرفتن تکو، و بعد پرشی که درون آب داشت ... و بعد هم که نقطه اوج صحنه، جایی که هر دو روی آب شناور شدن و دراز کشیدند ... بهم نگاه کردند و حتی مشاور چا هم در کنارشون درجه کاوایی و صحنه و انیمه رو بالاتر از حد ممکن برد. این یه صحنه رویایی در دنیای این انیمه ست و مطمئن تا انتهای سری در خاطر من باقی می مونه.









اما کمی به عقب برمیگردم .. شروع اپیزود .. از همون اول اپیزود یکی از خواسته های قبلی من برآورده شد و انگار من آرزو به دل نموندم! همونطور که فکر می کردم چپترهای مانگا کمی جابه جا شدند و تو همین اپیزود دوم بازم به چپترهای قبلی سر زدیم و صحنه های موردعلاقه من انیمه شدند. یکی اون صحنه پرش بلند پیکاری که نبودش به نظر من کمی منطقی میرسید .. فکر می کردم نمی خوان عنصر غیر واقعی پرش پیکاری رو تو فضای ملایم اثر نشون بدن ولی صحنه خلق شد و به خوبی به تم آروم انیمه تزریق شد. صحنه پرش زیباتر از اون چیزی که فکر می کردم از آب در اومد و رضایت من یکی رو به خوبی به دست آورد. یکی دیگه از صحنه های خوب شروع اپیزود هم، کورس گذاشتن کاتوری سنسی و پیکاری تو رسیدن به مدرسه بود ... رسیدن به بالای تپه، حیله بازی سنسی و بعد میونبر زدن پیکاری ... ! لحظات خوب و قشنگی که نبودنشون تو انیمه حسابی حیف بود. خوشحالم که اونا رو هم پوشش دادیم و حالا می تونیم با خیال راحت بگیم که قرار نیست چیز مهمی از دست بره و محتوای جالب مانگا مطمئناً به رشته تصویر در میان که یه چیز عالیه و همین انتظار هم از عوامل خوش سابقه اثر میرفت.

کلاً گذروندن یک صبح دل انگیز با کاتوری سنسی و پیکاری ارزش از خواب بلند شدنُ داره. از سوار اتوبوس شدنشون و بلایی که پیکاری با باد حرکت اتوبوس سر موهای سنسی آورد گرفته تا شیطنت سنسی سر زنگ توقف رو زدن و بعد مسابقه ای که دادن و میونبری که پیکاری زد. تو حین دیدن این لحظات یک طراوت خیلی خاص دل من رو گرفته بود، شاد بودم و این لحظات چقدر به دلم خوش اومدند. و وای اون لحظه ای که پیکاری به هوا بلند شد ... تو کادر دوربین موبایل تکو جا گرفت و چشمایی که به خودش خیره کرد. چه لحظه خاطرانگیز و بزرگی برای سری میشه ... از این لحظات خاطرانگیز زیاد داریم ... تا الان به راحتی تو همین دو اپیزود من چندین صحنه رو خاطرانگیز خوندم و فکر می کنم جداً همینطوره. این هفته هم صحنه پرش پیکاری و صحنه شنا در استخر به راحتی جز این دسته از صحنه ها قرار می گیرند.








نکته ای که اپیزود تونست بهش برسه نشون دادن جلوه های دریایی خوب کاره. اینکه با یک محیط استخر ساده هم تونستیم درک کنیم که پا به دریا گذاشتن در این انیمه مساوی میشه با دیدن زیبایی های بیشمار. تصور کنید ... که ماهی ها رو هم در کنار پیکاری و تکو ببینیم، اینکه جلبک ها رو ببینیم و اینکه ماسک های غواصی رو ببینیم که روی صورت اونا جا خوش کردن و اینکه چه چیزهای عجیب و چه صحنه های الهام بخش و التیام بخشی رو میشه در جای جای صحنه های غواصی این انیمه جا داد و مخاطب رو به اوج لذت رسوند.در کنار این موضوع یه نکته دیگه هم به رخ کشیده شد و اون جنبه آموزشی اثر بود.

جنبه آموزشی کار می تونه بهتر و بهتر بشه. تو همین اپیزود دوم درباره لباس های غواصی اطلاعاتی کسب کردیم. خیس و خشک بودن اونا و اینکه چه ربطی به فصل های سرد و گرم دارند. ظاهر لباس ها واقعاً هم تو دل برو بود و من یکی که اصلاً تکو رو بخاطر دوست داشتن لباس ها سرزنش نمی کنم! در کنار این بحث خیس و خشک بودن درباره زیپ های لباس هم کمی شنیدیم، هوای اضافه لباس ها رو با نشستن خارج کردیم و این فقط بخاطر یک صحنه کوتاه استخر بود. تصور کنید با دیدن کپسول های اکسیژن و لوازم حرفه ای غواصی به چه اطلاعات خوبی میشه دست یافت. امیدوارم جنبه آموزشی به همین شکل روون و ساده به بیننده توضیح داده بشند و در کنار این موضوع انیمه ملایمت خودش رو از دست نده. با هم به دنیایی پر از زیبایی و در عین حال آموزنده بریم و خوش باشیم.









[آموزش خالی کردن هوای اضافه‌ی لباس به تکو]

روی هم رفته، اپیزود دوم از نظر من بهتر از اپیزود اول بود و شاید نیمه دوم تاثیر بسزایی در تصمیم گیری من داشته باشه. صحنه شنا کردن تکو و پیکاری تو آب استخر مدرسه جز محبوب ترین صحنه های من از مانگای اثر بوده و هست. اینکه حتی در قالب سیاه و سفید مانگا هم چه طور به وجد اومده بودم و این صحنه رو میپرستیدم هنوز در خاطرم جا خوش کرده و این جادوی قلم آمانو سنسی رو نشون میده .. که چطور می تونه معصومتی رو به درجه بالایی برسونه و حالا در قالب انیمه تلاش عوامل دست به دست هم داده تا این لحظات رویایی به بهترین شکل ممکن به ما نشون داده بشند. و موسیقی گروه آکوستیک Gontiti که داره اپیزود به اپیزود بهتر میشه و تو این اپیزود به راحتی لحظاتی وجود داشت که من با خودم از موسیقی متن تعریف می کردم و الان فکر می کنم که انتظار کشیدن برای از راه رسیدن لینک دانلود موسیقی متن این انیمه لذت بخش خواهد بود.

اپیزود رویایی و عالی بود .. بهتر از این هم میشه .. منتظرم!


صحنه‌هایی از اپیزود :

- در رفتن خانم معلم :



- بزن بریم غواصی :



- این چه وضع شیرجه زدنه؟



- وای عاشق این حرکت تکو شدم ... چقدر ناز و دوست داشتنی شده بود :


- فوتابا موقع بیدار شدن خیلی نازه :



- انگار پیکاری دستش به هرچیزی میرسه اونُ بو می کنه :



- بازیگوشی پیکاری و اعصاب خردی معلم :





- مسابقه با معلم :





- واقعاً هم منظره خوبی بود .. من که خوشم اومد :



- پریدن پیکاری و تو کادر تکو قرار گرفتنش :











- جالبه که با ژس شیرجه و غواصی پایین میاد :



- غواص بودن سنسی هم مشخص شد .. سیگنال غواصی :



- نگاه ناز فوتابا از میون در :



- من که از دست مشاور چا خسته نمیشم .. خیلی تو دل بروئه :



- وااای اون پشت رو ببینین .. پوستر آلیسیا سانه ... یه جورایی! میشه ارجاع به آریا دونستش!!



- میمیک این لحظه پیکاری عالی بود :



- بیا شنا کنیم :





- به این لحظه ها نمیشه اشاره کرد ... فوق العاده زیبا بودن :









- این لحظه منُ کشت!!













- فرشته ای در میان آب :